γράφει ο Γιάννης Γούναρης
Γιατί οι άνθρωποι απωθούν από την συνείδησή τους εκείνο που θα έπρεπε κανονικά να συνειδητοποιούν .
Χωρίς αμφιβολία είναι ο φόβος ο κυριότερος λόγος αλλά για ποιόν λόγο για τι
Φοβούνται μήπως τούς σκοτώσουν θα μου πει κάποιος ,ο φόβος ότι θα μας φυλακίσουν ,η ότι θα πεινάσουμε .ναι αυτό ίσως να είναι μια ικανοποιητική απάντηση.Βέβαια αυτό ισχύει σε ένα καθεστώς τρόμου και καταπίεσης σαν αυτό που ζούμε τώρα
Αναρωτιέμαι δεν υπάρχουν μήπως και άλλοι ακαθόριστοι φόβοι που γεννά μια κοινωνία όπως η δική μας λόγου χάρη
Υπάρχει όμως και ένας λόγος απώθησης που είναι νομίζω και ο πιο ισχυρός από όλους ...ο φόβος της απομόνωσης και του εξοστρακισμού Για τον άνθρωπο σαν άνθρωπο που στέκεται πάνω από την φύση και έχει συνείδηση του εαυτού του και του θανάτου -- το αίσθημα της τέλειας μοναξιάς και της αποξένωσης δέν απέχει και πολύ από την παραφροσύνη ,
Ο άνθρωπος σαν άνθρωπος φοβάται την τρέλα ,ακριβώς όπως το ζώο φοβάται τον θάνατο . Ο άνθρωπος για να είναι υγιής διανοητικά ,έχει ανάγκη από σχέσεις επαφές και ενότητα με τους άλλους ανθρώπους .Η ανάγκη αυτή είναι τόσο ισχυρή που ξεπερνά ακόμα και το σεξουαλικό ένστικτο
.Ο κίνδυνος της μοναξιάς και της αποξένωσης κάνουν τούς ανθρώπους να κλείνουν τα μάτια και να μην βλέπουν εκείνο που η κοινωνική ομάδα του ισχυρίζεται ότι δέν υπ΄ρχει η να δέχεται σαν αλήθεια ότι δέχεται η πλειονότητα ακόμα και αν τα δικά του μάτια τον βεβαιώνουν ότι είναι ψέμα .
Η ομάδα έχει τόσο ζωτική σημασία για το άτομο ώστε οι αντιλήψεις της και οι πεποιθήσεις της να αποτελούν για αυτό το άτομο πραγματικότητα πολύ πιο αληθινή από την πραγματικότητα των αισθήσεών του και της λογικής του
.
Δέν υπάρχει τίποτα που να μην το πιστεύει --η να μην το απωθεί -- ο άνθρωπος , όταν απειλείται απροκάλυπτα η συγκαλυμμένα με αποξένωση η εξοστρακισμό
.Και όλοι ξέρουμε ότι ο φόβος της χαμένης ταυτότητας μας πηγάζει από την κομφορμιστική προσήλωση στα κλισέ της κοινωνίας .Η ιδέα της αποξένωσης σαν αιτία απώθησης η καταστολής μπορεί να οδηγήσει στην αποκαρδιωτική αντίληψη ότι κάθε κοινωνία είναι δυνατό να μας στερήσει από την ανθρώπινη υπόσταση μας και να παραμορφώσει την ψυχή μας κάνοντάς την εκείνη όπως θέλει ,αφού κάθε κοινωνία μπορεί να μας απειλήσει με αποξένωση .
Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εκτός από την κοινωνία που ανήκουμε είμαστε κοινωνοί του ανθρώπινου γένους δεν μπορούμε να αφήσουμε δίχως μάχη να χάσουμε και την συνειδησή μας είναι τρομακτικό ακόμα και αν μια ολόκληρη κοινωνία έχει καθιερώσει απάνθρωπους κανόνες συμπεριφοράς .
Εν ολίγοις όσο περισσότερο ένα άτομο χάρη στη διανοητική και πνευματική του ανάπτυξή αισθάνεται δεμένο και αλληλέγγυο με την ανθρωπότητα τόσο περισσότερη δύναμη βρίσκει να υπομείνει την κοινωνική του αποξένωση και το αντίστροφο . Η Ικανότητα να ενεργεί κανένας σύμφωνα με την συνείδησή του εξαρτάται από το κατά πόσον έχει ξεπεράσει τα όρια της κοινωνίας του και έχει γίνει πολίτης του κόσμου
Πηγή :
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου