Το «Ποτάμι» και οι φυλακές υψίστης ασφάλειας

Ferdinand Ruscheweyh: ‘Ο Φάουστ επισκέπτεται τη Γκρέτχεν (Μαργαρίτα) στη φυλακή’-1816 (Harvard Art Museum) Τι

είναι ο Σταύρος Θεοδωράκης; Ένας τρίχας. Αυτό φαίνεται από μια ώρα μακριά. Ασφαλώς ούτε ο πρώτος είναι ούτε ο τελευταίος. Τρίχας είναι και ο θαυμαστής του Αρχιεπισκόπου Αλέξιος, τρίχας και ο ευσεβής Φώτιος (υποψήφιος Πρόεδρος κλπ). Για τους Σαμαρά και Βενιζέλο έχω πολύ χειρότερη γνώμη, τρισχειρότερη για τον Καμμένο, όσο για τον κακοσχηματισμένο Άριο με την υστερική φωνή,   απόγονο λέει του Μεγαλέξανδρου (ή του Ιμπραήμ πριν από τη μάχη της Βέργας;), καλύτερα να μην τον σχολιάσω.

Όποιος δεν έχει τίποτα να πει καταφεύγει στις εντυπώσεις. Ο επιτηδευμένα χειρονομών εστιάτωρ με το φοιτητικό σακίδιο έκανε το συνέδριό του στο Λαύριο, σημαδιακό λέει το μέρος, τάχα του και δήθεν του, κάπου κοντά στην Ψαραγορά που γυρίστηκε κάποια ταινία με τη Βουγιουκλάκη. Η ανεργία, η φτώχια, η προσφυγιά, η εγκατάλειψη, ο μαρασμός ήταν δίπλα του, αλλά αυτός έπαιξε το χαβά του εικονολήπτη. Εκεί μαζεύτηκαν τα στελέχη του, ότι πιο μεταμοντέρνο διαθέτουν οι πολιτικοί θίασοι από τη ΝΔ μέχρι το ΣΥΡΙΖΑ, φιλόδοξοι νέοι με κάποιο μεταπτυχιακό, μικροεπιχειρηματίες με άποψη,  πολιτικοί που κουράστηκαν να περιηγούνται μεταξύ Mega-Ant1, ΣΥΝ-ΔΗΜΑΡ και Ελιάς-ΠΑΣΟΚ-Δράσης, αρθογράφοι, δημοσιογράφοι, αθλητικογράφοι, σχολιογράφοι, μέτριοι επιστήμονες, «συγγραφείς», φιλόδοξοι νέοι και γενικά άνθρωποι που χαϊδεύουν τους πιο «τοπ» μικροαστούς, αναπαράγοντας όλων των λογιών τις κοινοτοπίες τους. Όχι πως δεν υπάρχουν μεταξύ τους και πολλοί αξιόλογοι για τα νεοελληνικά μέτρα άνθρωποι, ίσως ο Γραμματικάκης για παράδειγμα, όμως ούτε ένας τους δεν φιλοτιμήθηκε να καυτηριάσει την υποκρισία του αρχηγού, που δεν μπόρεσε να ανεχθεί έναν φιλελεύθερο διανοούμενο, που καταδίκασε την επικερδή και αφορολόγητη μεσαιωνική θεομπαιξία του ‘Αγίου Φωτός’, η οποία επιχορηγείται από το χρεοκοπημένο πελατειακό κράτος. Πετάμε κάπου στο πρόγραμμα ένα χωρισμό Κράτους-Εκκλησίας και μετά τον στέλνουμε στις ελληνικές καλένδες, καληώρα όπως ο Αλέξης. ‘Δε ντρέπονται για να ντραπώ’, που θα ’λεγε κι ο ποιητής.

Στην  «Εφημερίδα των Συντακτών» (Ν.Σβέρκος, 30-6) διάβασα πως απάντησαν οι «εκλεγμένοι» σύνεδροι σε ένα γενικά μάλλον πονηρό ερωτηματολόγιο προς ανυποψίαστους, που ανέσυρε από το τσουβάλι των μεταπολιτευτικών «εκσυγχρονιστικών» πολιτικαντισμών σχεδόν κάθε εφεδρικό εφεύρημα π.χ. «μη κρατικά Πανεπιστήμια από μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς», τουτέστιν ιδιωτικά Πανεπιστήμια επιχειρηματικών ομίλων με κρατική επιχορήγηση. Τα ξέρουμε αυτά, τα έλεγε και ο ΓΑΠ των ανεξερεύνητων μυστικών κονδυλίων και του ξεχασμένου, ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ, C4I, κλπ κλπ. Στο ερώτημα αν θέλουν φυλακές υψηλής ασφαλείας, το ποσοστό της απάντησης των παραποτάμιων νεωτεριστών της πλάκας θα το ζήλευαν και οι ψηφοφόροι του σύμμαχου του κ.Τσίπρα (οι «Ψεκασμένοι-Αγανακτισμένοι-Εξαρτημένοι Έλληνες-Πελάτες»): 92% δήλωσαν «Μάλλον συμφωνώ». Εκδηλώθηκαν λοιπόν (ή ξεβρακώθηκαν τόσο αναπάντεχα;) οι μεταμοντέρνοι, αυτοί που ο ΣΥΡΙΖΑ τους πέφτει στενός ή ακραίος και ντρέπονται οι δόλιοι να ψηφίσουνε Φανούρη-Φώτη ή Βαγγέλα. Μερικοί από δαύτους ζαλίστηκαν να τρέχουν πέρα δώθε, ΔΗΜΑΡ-Ελιά-58-ΠΑΣΟΚ, σαν μια μπίλια του καζίνο που δεν ξέρει ποια είναι η καλύτερη τρύπα για να χωθεί. Για να μην αδικήσω όμως κανέναν να επισημάνω πως στην πολύ καίρια ερώτηση, που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τολμάει ούτε να ψελλίσει: «Η Ελλάδα να επιδιώξει moratorium πτήσεων με την Τουρκία πάνω από το Αιγαίο;». Το ‘Μάλλον συμφωνώ’, παίρνει ένα  72%, το χαμηλότερο όλων των απαντήσεων μεν, αλλά σίγουρα υψηλό και τιμητικό για το κόμμα αυτό.

Λυπάμαι που είμαι υποχρεωμένος να πω αυτονόητα λόγια για τις φυλακές αυτές, που τόσο τις θέλει το φαντασιόπληκτο μικροαστικό κοινό του κυρ-Σταύρου, θεόκουφο στις οιμωγές των 4.500 απεργών πείνας που στοιχειώνουν τον ύπνο κάθε τίμιου Έλληνα. Εμείς είμαστε ολόψυχα στο πλευρό τους. Θα έπρεπε συζητάμε εδώ για άλλες μορφές ποινών, όπως η υποχρεωτική κοινωνική προσφορά, για τις άδειες και για τη μόρφωση των φυλακισμένων, για τον εξανθρωπισμό των φυλακών των ανηλίκων, για την πρόληψη, για τα κοινωνικά προβλήματα που γεννούν την παραβατικότητα, για τις συνθήκες κράτησης των μεταναστών, για τις φυλακισμένες μανάδες, για την ατιμώρητη αστυνομική βία, για το επίπεδο των δεσμοφυλάκων, για τις αυτοκτονίες στις φυλακές. Σημεία των καιρών. Λοιπόν αυτού του τύπου οι φυλακές είναι ντροπή για την κοινωνία. Εκφράζουν φασισμό, ανασφάλεια, φοβικά σύνδρομα, βαρβαρότητα, μισανθρωπιά, κτηνωδία. Θα το πω όσο πιο επιγραμματικά μπορώ. Οι φυλακές, τα στρατόπεδα, τα συρματοπλέγματα, οι τοίχοι, τα υπόγεια, οι ανθρωποφύλακες, οι κάμερες, οι προβολείς, θα κλείσουν πολύ περισσότερους από όσους μερικοί νομίζουν, μέσα τους. Στο τέλος θα μαντρώσουν κάθε διαφορετική φωνή και κάθε έναν που για οποιοδήποτε λόγο δεν είναι αρεστός στην εξουσία, έστω και από κάποιο καπρίτσιο ενός ‘Δυνατού’ της ημέρας, κάποιου Μπαλτάκου ή ενός δικαστικού συστήματος που ομνύει πίστη στην Εκκλησία, στα ειδικά μισθολόγια, στις αναβολές των εκδικάσεων και σε κάποια υπόγεια κυκλώματα, που όλο αποκαλύπτονται αλλά ποτέ δεν ξηλώνονται. Η βία απλώνεται σαν πανούκλα, ειδικά όταν είναι κρατική. Οι φυλακές θα χτίσουν αυτές τις νοσηρές κοινωνίες του μέλλοντος, που προς το παρόν τις περιγράφουν κάποια καλά κόμικς συγγραφέων με ευαίσθητες κεραίες, που θα ντρεπόντουσαν και να βραχούν στα νερά του ποταμού Θεοδωράκη. Χτίζεται ο  ‘Θαυμαστός Νέος Κόσμος’ του Huxley και το οργουελικό ‘1984’, με τη χαζοχαρούμενη συμφωνία των κακομαθημένων οπαδών του στημένου τηλεοπτικού εξομολόγου του Αρχιεπισκόπου. Κάθε φυσιολογικός άνθρωπος ανατριχιάζει και μόνο στο άκουσμά τους. Κάθε άνθρωπος με καλά αισθήματα αποστρέφεται ακόμη και τη φυλάκιση των ζώων στους ζωολογικούς κήπους και το συνεχές δέσιμο του σκύλου, που βλέπει να κάνουν κάποια ανώμαλα αφεντικά. Δεν θα ξεχάσω ποτέ κάποιο τσακάλι που στριφογύριζε σαν σβούρα στο ζωολογικό κήπο της Βουδαπέστης, ήταν η προσωποποίηση της δυστυχίας και μπορούσες να καταλάβεις το ποιόν των επισκεπτών ανάλογα με το αν γελούσαν ή αν αποστρέφονταν το γεγονός και αν καταθλιβόντουσαν με το θέαμα. Σε κανένα ζωντανό πλάσμα δεν αξίζει η ποινή της απομόνωσης, ούτε στο δράκο του παραμυθιού ούτε στο Ναζιστή εγκληματία πολέμου. Η εκτέλεση είναι τιμιότερη ποινή. Ο Σωκράτης αν και θανατοποινίτης δεχόταν τις επισκέψεις των μαθητών του και ο Χριστός ζήτησε από τους πιστούς του να επισκέπτονται τους φυλακισμένους, όχι μόνο τους δικούς τους, αλλά και τους ξένους. Οι φυλακές της υψηλής ασφάλειας μόνο ως προϊόντα νοσηρών εγκεφάλων μπορούν να χαρακτηριστούν, αφού μόνο σε πολύ σκοτεινές εποχές και περιοχές της Ιστορίας υπήρξαν και είναι έξω και από τον ελληνικό και από τον ευαγγελικό πολιτισμό, που ισχυρίζονται ότι τάχα εκφράζουν τα κόμματα που κυβερνούν. Δεν μας έφταναν τα κολαστήρια στρατόπεδα  των δύστυχων παράτυπων μεταναστών θα αποκτήσουμε και Γκουαντανάμο ή λευκά κελιά; Το κοινό του ΣΥΡΙΖΑ είναι εδώ πολύ πιο μπροστά από τους θαυμαστές του κ.Σταύρου.

«Δούναβη της σκέψης», έλεγαν οι Ρουμάνοι αυλοκόλακες το χρηματοδότη του κόμματος του πατέρα του ευρωβουλευτή Μιλτιάδη Κύρκου, που αν και άγνωστος εκλέχτηκε δεύτερος, χάρις στο όνομα αυτού που έδωσε στα στερνά του συνέντευξη στην ‘Espresso’ και φωτογραφήθηκε με το Λαυρεντιάδη σε κακόφημο δείπνο, όνομα το οποίο κουβαλάει σαν πολιτική φερνή. Δηλώνει λοιπόν ο υιός πως «Αγαπά τη ΔΗΜΑΡ, όπως αγαπά το Dolce, τον Μερακλή με τις πίτες στα Εξάρχεια, τον Βρούτο, τον Λεωνίδα. Το ότι δεν τους βλέπει πια δε σημαίνει πως τους ξέχασε». Πολύ σμαρτ, επικοινωνιακά, πιασάρικα και χαϊλίδικα είναι όλα αυτά, για ένα κοινό που αυταπατάται ότι εκφράζει το νέο και το νεωτερικό. Ας μας πει όμως επιτέλους ο κ. ευρωβουλευτής τι πιστεύει και για κάτι σοβαρό όπως οι φυλακές, γιατί κανέναν μας δεν ενδιαφέρει η γνώμη που έχει για τα στέκια της Αθήνας. Aπό γενικολογίες και εξυπνάδες έχουμε χορτάσει, από κακέκτυπα των ΣΥΝ, ΔΗΜΑΡ και από βελτιωμένα αντίγραφα του ΠΑΣΟΚ δεν έχουμε ανάγκη κι αν το «Ποτάμι» συνεχίσει έτσι θα ισχύουν γι’αυτό αυτά που είχε γράψει ο Καλλίμαχος για τον Ηριδανό: «”Γελάν ούτως θαρρεί γράφων τας των Αθηναίων παρθένους αφύσεσθαι καθαρόν γένος Ηριδανοίο, ου και τα βοσκήματ’ απόσχοντ’ αν”.

ΥΓ
Υπογράψτε την αίτηση:
«Όχι στις φυλακές υψίστης ασφαλείας – Η απομόνωση είναι βασανιστήριο»

Πηγή :http://roides.wordpress.com/