30 Νοε 2016

Parole, parole, parole: Η πικρή αλήθεια...

Η ανάπτυξη του δικτύου των υδατοδρομίων στην Ελλάδα αποτελεί το μεγάλο στοίχημα του ελληνικού τουρισμού. Έχουν ενδιαφαρθεί για υδροπλάνα ακόμα μεγάλοι ιαπωνικοί όμιλοι. Όμως παρά τα λόγια το έργο πηγαίνει από χρονιά σε χρονιά, εδώ και... χρόνια!
Υπάρχει ένα παλιό γαλλικό τραγούδι που έγινε διάσημο απ’ όποιον και αν τραγουδήθηκε: Την Μίνα, την Δαλιδά, τον Αλαίν Ντελόν, τον Αντριάνο Τσελεντάνο και την Μπριζίτ Μπαρντό. Parole,  parole, parole, (λόγια, λόγια, λόγια) ειναι ο τιτλος του.
Στην Ελλάδα το έχουν τραγουδήσει, ο Αριστοτέλης Παυλίδης, ο Χρήστος Παπουτσής, ο Μανώλης Κεφαλογιάννης, ο Γιώργος Βουλγαράκης ο Πάνος Καμένος, ο Νίκος Σηφουνάκης, ο Θεόδωρος Δρίτσας και τώρα το σιγοσφυρίζει ο Νεκτάριος Σαντορινιός. Όλοι τους - και κάποιοι άλλοι που λησμονήσαμε - υπήρξαν Υπουργοί Ναυτιλίας και Αιγαίου. Όλοι λένε τα ίδια λόγια, αλλά επί της ουσίας ούτε ένα βήμα μπροστά.
Φάκελος υδροπλάνα.
Σημαντικό βήμα εξέλιξης και προόδου για τα νησιά, που με αυτά θα έρθουν πιο κοντά στην ηπειρωτική Ελλάδα, θα προσελκύσουν επισκέπτες, θα γίνουν έργα, θα ανοίξουν θέσεις εργασίας, θα επικοινωνήσουν μεταξύ τους, θα ξεφύγουν από την απομόνωση, θα αναβαθμίσουν τις τουριστικές υπηρεσίες τους και επί τέλους, εκείνα που δεν διαθέτουν αεροδρόμια, θα ελαχιστοποιήσουν τον χρόνο του ταξιδιού.
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 αρχικά ο Παυλίδης έτρεχε με έγγραφα υπό μάλης από υπηρεσία σε υπηρεσία, για να ξεμπλοκάρει τις διαδικασίες: Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, Λιμενικό Σώμα, Υπουργείο Άμυνας, Υπουργείο Μεταφορών, μέσα από ένα απίστευτο γραφειοκρατικό λαβύρινθο, κρατούσαν την υπόθεση ερμητικά κλεισμένη μέσα σε συρτάρια. Ούτε ένα βήμα μπρος.
Από κοντά τα συμφέροντα. Ισχυρά και ανίκητα. Γιατί να πάρουν και άλλοι μερίδιο από την πίτα; Μέχρι σήμερα δεν βρέθηκε ούτε ένας πολιτικός να συγκρουστεί μαζί τους και να πει την αλήθεια στους νησιώτες, που ως μόνη διέξοδο να μετακινηθούν έχουν την θάλασσα.
Αγία Μαρίνα Αττικής: Η πλωτή προβλήτα (12,00 μ) και η γέφυρας πρόσβασης (8,00μ) για τους επιβάτες των υδροπλάνων για Κυκλάδες. Όμως στις Κυκλάδες δεν έχουν προχωρήσει οι διαδικασίες για την αδειοδότηση. Άραγε πότε θα πετάξουν υδροπλάνα προς Άνδρο και προς τις άλλες Κυκλάδες;
Γιατί η Φολέγανδρος, η Κίμωλος, η Τήνος, η Άνδρος, η Κύθνος, η Σέριφος, η Μήλος η Σίφνος και πιο μακριά, τα μικρά νησιά των Δωδεκανήσων να εξαρτώνται μόνο από το πλοίο της γραμμής αφού η πρόοδος των μεταφορών τους δίνει και άλλες δυνατότητες;
Για περισσότερα από 15 χρόνια μια επένδυση που σε οποιοδήποτε άλλο ευρωπαϊκό κράτος θα ήταν έως και υπόθεση ρουτίνας, δεν προχωράει προκλητικά. Τι φταίει;
Τέλος Νοέμβριου του 2016 ο νέος υφυπουργός Ναυτιλίας Ν. Σαντορινιός, λέει τα ίδια (parole) λόγια. Παρατίθενται χωρίς σχόλια:
«Το σχέδιο ενός συνδυασμένου, εκσυγχρονισμένου, ενεργειακά φιλικού και προσιτού στους νησιώτες, δικτύου μεταφορών, είναι προτεραιότητα του Υπουργείου μας και ιδίως του νέου Υφυπουργείου Νησιωτικής Πολιτικής. Σε συνεργασία με όλους τους Κυβερνητικούς και τοπικούς φορείς, θα προσπαθήσουμε να επιλύσουμε όλα τα προβλήματα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή, ώστε να δημιουργηθεί το δίκτυο υδατοδρομίων στα νησιά μας».
Πηγή : http://enandro.gr/

to synoro blog

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...