Το έγκλημα των νοικοκυραίων

Γράφει ο Γιώργος Χατζελένης

Και να που το πόρισμα των ιατροδικαστών επιβεβαίωσε πως το περιστατικό της οδού Γλάδστωνος ήταν ξεκάθαρα δολοφονία. 

Μία δολοφονία για την οποία έγιναν προσπάθειες να καπελωθεί απ’ όσους συμμετείχαν στο λιντσάρισμα αλλά κι απ’ αυτούς που έκαναν την πρόστυχη προπαγάνδα τους πάνω στη σωρό του άτυχου νέου. Μία απάνθρωπη σκύλευση νεκρού που κράτησε δυο μήνες.

 Πλέον οι δυο δολοφόνοι που χτυπούσαν με μανία τον νεαρό, θα λογοδοτήσουν στη δικαιοσύνη. Πολύ φοβάμαι πως η τιμωρία θα είναι λιγότερο αυστηρή από τα δέκα χρόνια που έριξαν στην καθαρίστρια του Βόλου επειδή είχε πλαστό απολυτήριο λυκείου. Όμως στο λαό οφείλουν να λογοδοτήσουν όλοι οι ηθικοί αυτουργοί της συγκεκριμένης δολοφονίας. 

Οι τραμπούκοι που με τον κομπλεξισμό τους ξέσπασαν πάνω στον νεαρό, αναγκάζοντάς τον να μπει σε ένα κοσμηματοπωλείο για να κρυφτεί.

Οι περαστικοί που στάθηκαν αμέτοχοι (εκτός από έναν που προσπάθησε να σταματήσει τους δολοφόνους) απέναντι στο αποτρόπαιο έγκλημα. Το μεγάλο κομμάτι της αστυνομίας που έχει μάθει να ασκεί βία και να πουλά μαγκιά στους αδύναμους και σε όσους μάχονται ενάντια στο φασισμό και στο άδικο. 

Οι δημοσιογράφοι των μέσων μαζικής προπαγάνδας κι οι παρουσιαστές των μεσημεριανών τηλεσκουπιδιών που αμέσως έβγαλαν το τελεσίδικο συμπέρασμα πως τα ‘θελε και τα ‘παθε ο νεαρός αφού ήταν ένα πρεζάκι που προσπάθησε να κλέψει τον κοσμηματοπώλη.

 Οι νοικοκυραίοι που αμέσως υποστήριξαν τη δολοφονία θεωρώντας υποδεέστερη την αξία της ζωής άλλων συνανθρώπων τους.

 Οι παραπάνω αυτουργοί δεν είναι τίποτα παραπάνω από το πρόσωπο του σύγχρονου σκοταδισμού. Του φασισμού που εκκολάπτεται μέσα στην αστική τάξη και συντηρείται από τους κρατικούς μηχανισμούς. Να όμως που έφερε αποτελέσματα το πείσμα κάποιων ανθρώπων για την ηθική δικαίωση του νεκρού.

 Ο νεαρός δε μπήκε στο κοσμηματοπωλείο να κλέψει καθώς δε πείραξε ούτε την ταμειακή ούτε το εμπόρευμα του κοσμηματοπώλη.

 Το μαχαίρι που τάχα κρατούσε δεν ήταν δικό του κι ούτε βρέθηκε γενετικό υλικό πάνω του. Πλέον γνωρίζουμε πως δεν ήταν υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών. 

 Και με μιας οι αντιφατικές καταθέσεις των αστυνομικών διαψεύδονται, κάτι που μαρτυρά τον μη δημοκρατικό και μη σοβαρό χαρακτήρα της αστυνομίας ενώ τα ρεπορτάζ κι οι αναλύσεις των άριστων δημοσιογράφων πετάχτηκαν μεμιάς στο κάλαθο των αχρήστων μαζί μ’ αυτούς που τις ξεστόμισαν. Αυτό όμως που φανερώνει την ηθική κατάπτωση της κοινωνίας μας, είναι πως κανείς απ’ αυτούς δεν έχει βγει μέχρι στιγμής να πει μια συγνώμη. 

Κι αυτό οφείλεται στ’ ότι όλοι αυτοί οι αυτουργοί είναι δέσμιοι της ανασφάλειας και του κομπλεξισμού τους, κάτι που τους κάνει επιθετικούς, κυκλοθυμικούς, αποβλακωμένους, νάρκισσους και ξερόλες. Αναλογιστείτε με πόσους απ’ αυτούς συναναστρέφεστε στην καθημερινότητά σας. Εν κατακλείδι, η δολοφονία της οδού Γλαδστώνος δεν ηρωοποιεί τον Ζακ. 

Ο θάνατός του όμως μπορεί να θεωρηθεί ως μια θυσία πάνω στην οποία θα πατήσουν οι αδύναμοι κι οι αδικημένοι της σύγχρονης κοινωνίας ώστε να βροντοφωνάξουν επιτέλους ένα «φτάνει πια!».

 Πηγή : https://www.aplotaria.gr/