Για τον σύντροφο Νίκο Μπογιόπουλο

Πιτσιρίκο, διαβάζοντας προηγούμενη δημοσίευση σου μου γεννήθηκαν κάποιες σκέψεις. Προσπάθησα να τις βάλω σε τάξη όπως μπορούσα και σου τις παραθέτω παρακάτω. Παρακαλώ να κοινοποιηθεί στον σύντροφο Νίκο και, παράλληλα, αν δεν έχει πρόβλημα να δημοσιευτεί και για τους φίλους αναγνώστες. Ευχαριστώ.

»O Νίκος Μπογιόπουλος ουσιαστικά στο κείμενο του διατυπώνει όσα λέμε εδώ και καιρό όλοι αυτοί που μας αποκαλούσε πράκτορες, προβοκάτορες κτλ.

Εν έτει 2013, αναγνώρισε το δικαίωμα στους ανθρώπους να συνέρχονται και να συνεταιρίζονται σε πορείες, διαδηλώσεις, πλατείες χωρίς να βρίσκονται υπό την σκέπη του ΚΚΕ και παράλληλα χωρίς να είναι απαραίτητα υπάλληλοι της CIA ή της Mosad!

Άφησε ένα μικρό παραθυράκι ο αγρότης-παπατοπαραγωγός που έδωσε πατάτες στο λαό χωρίς μεσάζοντες να μην έχει εκπαιδευτεί στο Γκουαντανάμο Μπέi από τους Αμερικάνους με σκοπό την διαιώνιση του καπιταλισμού αλλά να είναι ένας απλός αγρότης-πατατοπαραγωγός ευαισθητοποιημένος σε κοινωνικά θέματα και με ταξική συνείδηση.

Αναγνώρισε την πιθανότητα οι συνάνθρωποι μας του κινήματος »Δεν πληρώνω» να μην είναι υποχείρια της ΜΙ6 με θητεία σε Νικαράγουα και Ελ Σαλβαδόρ στα τέλη της δεκαετίας του ’80, αλλά απλοί αγανακτισμένοι άνθρωποι που πασχίζουν να κάνουν τον αγώνα τους, να κάνουν την διαφορά ( δεν έχει σημασία αν πιστεύουμε ότι ο τρόπος τους είναι σωστός ή όχι).

Ο Νίκος Μπογιόπουλος, το μόνο σίγουρο είναι πως έκανε ένα βήμα προς την σωστή κατεύθυνση. Συνειδητοποίησε ότι η απομόνωση του ΚΚΕ και η παράλληλη συκοφάντηση όλων των υπόλοιπων κοινωνικών αγωνιστών είναι αυτό που οδήγησε το ΚΚΕ στο περιθώριο αποκομμένο από τον πυρήνα της κοινωνίας.

Άνοιξε τον ασκό του Αιόλου και ελπίζω τα μέλη του ΚΚΕ να λάβουν το μήνυμα. Θα ήθελα σύντομα να δω τον Μπογιόπουλο γενικό γραμματέα του ΚΚΕ.

Δεν είναι ότι συμφωνώ με όλες τις απόψεις του. Κατά καιρούς έχει δείξει πόσο εκτός τόπου και χρόνου είναι σε ορισμένα θέματα (αναφέρομαι σε άρθρα περί ναρκωτικών, κουκουλοφόρων και άλλα τέτοια σχετικά), όμως του αναγνωρίζω την προσπάθεια απαγκίστρωσης από την ψυχωτική εμμονή πως το ΚΚΕ έχει το μονοπώλιο των κοινωνικών αγώνων.

Μπορεί ως κομμουνιστής του ΚΚΕ να μην αντιληφθεί ποτέ του ότι η απόλυτη ελευθερία δεν συμβιβάζεται με κόμματα.

Μπορεί να θεωρεί ότι η επανάσταση θα γίνει στην βουλή και όχι στο δρόμο. Μπορεί οι πωλήσεις του Ριζοσπάστη να τον ευαισθητοποιούν περισσότερο από τις συλλήψεις αγωνιστών και την εισβολή σε αυτοοργανωμένους χώρους που προσεγγίζουν το ουτοπικό όραμα μας για ολόκληρη την κοινωνία.

Όμως, προτιμώ προτιμώ να έχω απέναντι μου έναν άνθρωπο σαν τον Νίκο Μπογιόπουλο παρά οποιονδήποτε άλλον. 

Δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν στην συνεργασία σε όλα τα επίπεδα του σοσιαλιστικού φάσματος ( μέχρι ελευθεριακό σοσιαλισμό), αλλά υπάρχουν κάποιες βάσεις που μπορούν να μπουν, κάποια στερεότυπα που πρέπει να καταρριφθούν, κάποιο βασικό πλαίσιο στο οποίο μπορούμε να πατήσουμε. Και από εκεί και πέρα ο καθένας θα χαράξει την ρότα του.

Καλή συνέχεια Νίκο Μπογιόπουλε και καλή επανάσταση

Με συντροφικούς χαιρετισμούς,
Μ.

Υ.Γ. Δεν γνωρίζω προσωπικά τον Νίκο Μπογιόπουλο και για να καταλάβει ποιος είμαι του λέω το εξής: όταν μια μέρα θα έχουμε πάρει τα βουνά, να ξέρεις θα είμαι αυτός που θα σε χαιρετάει από την απέναντι βουνοκορυφή.»

(Αγαπητέ φίλε, ανέβασα το κείμενό σας. Θα το διαβάσει και ο Νίκος Μπογιόπουλος και οι αναγνώστες. Σύντροφοι είμαστε όλοι, δεν θα παρεξηγηθεί κανείς. Μεταξύ μας, το ΚΚΕ έχει δίκιο αλλά το δίκιο δεν τρώγεται.

 Και, εκτός από τα ωραία τσιτάτα, πρέπει να λαμβάνεις υπόψη σου και την ανθρώπινη φύση, όπως και την πραγματικότητα. Ο Μπογιόπουλος, κατά την ταπεινή μου γνώμη, έθεσε δημόσια μερικά θέματα που όλοι συζητούμε και θα έπρεπε να είχαν ήδη απασχολήσει την ηγεσία του ΚΚΕ.

 Πάντως, τον κόσμο του ΚΚΕ τον απασχολούν. Και δεν θα έπρεπε το ΚΚΕ να το φοβίζουν οι ισχυρές προσωπικότητες. Είναι χρήσιμες.)

Πηγή : http://pitsirikos.net