Η ενεργειακή πολιτική εργαλείο για βιώσιμη ανάπτυξη των νησιών

Τοποθέτηση του βουλευτή Κυκλάδων Νίκου Συρμαλένιου στην Υποεπιτροπή Ορεινών και Νησιωτικών Περιοχών της Βουλής

Το ενεργειακό ζήτημα της χώρας θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως εργαλείο και ως μέσο για βιώσιμη ανάπτυξη, δήλωσε ο βουλευτής Κυκλάδων Νίκος Συρμαλένιος, κατά την τοποθέτησή του στην Υποεπιτροπή Ορεινών και Νησιωτικών Περιοχών της Βουλής, προσθέτοντας ότι αυτό σημαίνει ότι η πολιτική της Δ.Ε.Η., αλλά και γενικότερα η ενεργειακή πολιτική, δεν πρέπει να αρκείται στο θέμα της κάλυψης και του εφοδιασμού των αναγκών και της ζήτησης, αλλά πρέπει να λαμβάνει υπ” όψιν της συνολικά τον στόχο της βιωσιμότητας της ανάπτυξης. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αξιοποιηθούν διάφορες παράμετροι, μεταξύ των οποίων, φυσικά, πρώτον, η κάλυψη των αναγκών και της ζήτησης, δεύτερον, η πολιτική εξοικονόμησης ενέργειας, η οποία έχει να κάνει όχι μόνο με την ενεργειακή πολιτική, αλλά με μια σειρά πολιτικές που έχουν σχέση και με άλλα αρμόδια Υπουργεία και όχι μόνο το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Το περιβάλλον αποτελεί, σαφώς, οργανικό στοιχείο αυτής της βιώσιμης ανάπτυξης. Τρίτον, η χρήση των καταλληλότερων εναλλακτικών πηγών και μέσων παραγωγής αυτής της ενέργειας.

Η ενεργειακή διασύνδεση της νησιωτικής Ελλάδας με την ηπειρωτική χώρα, ένα σημαντικό έργο που πλέον δρομολογείται, βοηθά την ενεργειακή αυτάρκεια, βοηθά τη χρήση και των ανανεώσιμων και εναλλακτικών πηγών ενέργειας, έναντι της σημερινής συμβατικής ενέργειας. Όμως, το ζητούμενο είναι να μην χρησιμοποιηθεί η διασύνδεση, μετατρέποντας τα νησιά σε χώρους μεγάλης παραγωγής και μεγάλης έκτασης, σε εργοστάσια παραγωγής μεγάλων ποσοτήτων ενέργειας, αλλά και σε χώρους εξαγωγής ενέργειας.

Ο Ν. Συρμαλένιος τόνισε επίσης: «Δεν εννοώ ότι κανένα νησί δεν πρέπει να τροφοδοτεί, ενδεχομένως, κάποια διπλανά νησιά ή συστάδα νησιών με ενέργεια που θα μπορούσε να έχει, λόγω ιδιαιτεροτήτων, το κάθε νησί, αλλά, εννοώ ότι δεν πρέπει, σε καμία περίπτωση, να αποδεχθούμε την λογική κάποιων μεγάλων βιομηχανικών, π.χ. αιολικών, πάρκων, τα οποία εδώ και αρκετά χρόνια, τα τελευταία τρία-τέσσερα χρόνια, έχουν ξεκινήσει, έχουν εγκριθεί από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας και έχουν αδειοδοτηθεί περιβαλλοντικά, από την προηγούμενη κυβέρνηση. Μιλάω συγκεκριμένα για τέσσερα νησιά, Νάξος, Άνδρος, Πάρος και Τήνος, όπου έχουν συζητηθεί να εγκατασταθούν μεγάλα αιολικά πάρκα. Δε θυμάμαι την συνολική ισχύ αλλά η ισχύς σε κάθε νησί φτάνει, περίπου τα 80MW με 100MW.

Σε αυτά τα μεγάλα αιολικά πάρκα, έχουν εκφράσει την αντίθεσή τους και η πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση και οι δήμοι και η περιφερειακή αυτοδιοίκηση και με την προηγούμενη ηγεσία και με τη σημερινή ηγεσία της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και έχει γίνει η αγωγή στο Συμβούλιο Επικρατείας, όπου ακόμη και λόγω της αποχής των δικηγόρων, που έχει πάει και μια άλλη σειρά από ζητήματα πίσω, δεν έχει εκδικαστεί.

Άρα, αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα το οποίο, φυσικά, δεν είναι μόνο θέμα της Δ.Ε.Η., είναι και της πολιτική της ηγεσίας του Υπουργείου, όμως, πρέπει να το δείτε και εσείς στη λογική ότι δεν πάμε και δεν πρέπει να πάμε σε τέτοιες επιλογές, διότι αυτές οι επιλογές θα είναι καταστροφικές για τη βιώσιμη ανάπτυξη αυτών των νησιών. Τα νησιά αυτά έχουν να επιδείξουν ένα εξαιρετικό κάλλος από πλευράς φυσικού περιβάλλοντος και όταν αυτό το εξαιρετικό κάλλος το καταστρέφεις, τότε αυτό που αποτελεί τον πόλο έλξης της τουριστικής ανάπτυξης, αρχίζει και γίνεται αντίδοτο στην τουριστική ανάπτυξη και με αυτή την έννοια, πρέπει να το δούμε.

Αυτό δεν σημαίνει για να είμαι σαφής, ότι δεν πρέπει να υπάρξουν ΑΠΕ.  Σε καμία περίπτωση δεν είμαι αυτής της άποψης. Σαφώς πρέπει να υπάρξει αξιοποίηση του ήλιου, του αέρα, της θάλασσας- αυτό είναι ένα μελλοντικό ζήτημα η κυματική ενέργεια που στην Ελλάδα δεν έχει συζητηθεί- αλλά ακόμα και άλλες μορφές, όπως π.χ. η γεωθερμία. Όπου δυστυχώς, για λόγους που έχουν να κάνουν με κακή εφαρμογή τέλος της δεκαετίας του ‘70 αρχές δεκαετίας του ‘80, η ενέργεια αυτή από την γεωθερμία «συκοφαντήθηκε» κι έτσι, δεν μπόρεσε να περάσει, με τα ευεργετικά της αποτελέσματα που έχουμε δει σε άλλες χώρες, σε εφαρμογή στα νησιά όπου είχαν τέτοιες δυνατότητες, όπως η Μήλος, η Νίσυρος, η Λέσβος και άλλα.

Τα υβριδικά συστήματα τα οποία έχουν ξεκινήσει από πολλούς φορείς -και το Επιμελητήριο των Κυκλάδων ξέρω ότι έχει κάνει κάποιες συγκεκριμένες προτάσεις, καθώς και άλλες οργανώσεις συνεταιριστικές κ.λπ.- έχουν μιλήσει για τέτοιου τύπου συστήματα στα οποία θα δοκιμαστεί και η αποθήκευση της ενέργειας, δεν μας είπατε συγκεκριμένα, για δύο νησιά που ακούστηκε, ποια είναι αυτά τα δύο τα νησιά τα οποία θα είναι τα πιλοτικά προγράμματα που θα προχωρήσουν.

Θέλω, επίσης να πω ότι προφανώς η ενεργειακή πολιτική πρέπει να υπηρετεί το κοινωνικό και το δημόσιο συμφέρον. Άρα, μπαίνουμε στη λογική ποιος παράγει, ποιος ελέγχει, ποιος πουλάει και ποιος διανέμει την ενέργεια. Σαφώς είμαστε υπέρ του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα. Επομένως, η Δ.Ε.Η. σαφώς αλλά και ο ΑΔΜΗΕ πρέπει να παραμείνουν υπό τον δημόσιο έλεγχο, έτσι ώστε να εξυπηρετήσουν τις μεσο-μακροπρόθεσμες ανάγκες του ελληνικού λαού και της χώρας.

Τελειώνοντας, θέλω να πω μια κουβέντα για την τιμολογιακή πολιτική. Τα νησιά μας, κατά το τελευταίο διάστημα έχουν υποστεί ένα σοβαρό πλήγμα σε σχέση με την πολιτική νησιωτικότητας. Η αύξηση των συντελεστών του Φ.Π.Α στη νησιωτική Ελλάδα θα επιφέρει μια αύξηση συνολικά του κόστους των υπηρεσιών και του επιπέδου ζωής. Θα ήταν πολύ χρήσιμο εάν η διοίκηση της Δ.Ε.Η., μπορούσε να αντιμετωπίσει ίσως με κάποια διαφορετικά κριτήρια, καταλαβαίνουμε τις δυσκολίες, καταλαβαίνουμε το αυξημένο κόστος παραγωγής και τα νησιά, όμως, εάν υπήρχε κάποια δυνατότητα μείωσης της τιμολογιακής πολιτικής, αυτό θα ήταν πάρα πολύ σημαντικό και θα ήταν ένα σοβαρό αντιστάθμισμα στην κατάσταση που διαμορφώνεται σήμερα με την αύξηση του τουριστικού προϊόντος και συνολικά των υπηρεσιών στα νησιά».

Μπορείτε να δείτε την  τοποθέτηση του Νίκου Συρμαλένιου  στο παρακάτω βίντεο:

https://www.youtube.com/watch?v=J_yCEG00ONY
Πηγή : http://www.androsportal.gr