Ιμάμ μπαιλντί με μυτζήθρα Σερίφου από το εστιατόριο Ακρογιάλι

Το περιγιάλι της Συκαμιάς που ραντίζει ο αρμυρός αφρόςτου κύματος  εμπνέει τον παραθεριστή να αφήσει για λίγο το τρίπτυχο beach bar - ξαπλώστρα - ομπρέλα και να μυηθεί ξανά στην αυθεντική γοητεία της ελληνικής παραλίας.

Στην πλαγιά του Προφήτη Ηλία, ο Χρήστος Χρυσολωράς καλλιεργεί τοπικές ποικιλίες και παράγει κρασί που μπορείτε βρείτε στα μαγαζιά.

 Στο χωριό Παναγιά, οι μπεκιάρηδες κάτοικοι παραπονούνται που η γραφική πλατεία δεν έχει έναν καφενέ κάτω από την χιλιόχρονη ελιά. Ζητήστε τα κλειδιά από την κυρά Δήμητρα για να θαυμάσετε την εκκλησιά.

 Από ’δώ, το μονοπάτι βυθίζεται μέσα στην καταπράσινη χαράδρα με τις πεταλούδες για να καταλήξει στην παραλία Συκαμιά με τα άφθονα μεγάλα σκιερά αλμυρίκια .Αν δεν θέλετε να περπατήσετε και έχετε μεταφορικό μέσον ακολουθήστε τον δρόμο που καταλήγει στην παραλία  της Συκαμιάς  Στην ταβέρνα, οι μεγαλύτεροι ξεδιψούν τους νέους με τις ιστορίες τους.

Ο Δημήτρης Βήτος θυμάται τον πατέρα του να κουβαλά με τις κόφες τα σταφύλια –και όχι με το γαϊδούρι, γιατί «ζουλιόντουσαν»– ως το λιμανάκι της Σκάλας, όπου φόρτωναν τα καΐκια για την Ύδρα, τις Σπέτσες και την Πάρο, εν έτει 1925.

Στο ακρογιάλι του Βήτου (τηλ. 228-105-9289). Τα παπουτσάκια της Άννας, ή κάποια άλλη από τις 17 επιλογές της ημέρας, είναι ό,τι πρέπει μετά το μπάνιο στη Συκαμιά. Ζαρζαβατικά από το μποστάνι, κρέατα από τους βοσκούς του νησιού, ιμάμ με τοπική μυζήθρα.

ΥΛΙΚΑ (για 4 άτομα)

4 μελιτζάνες μακρυές (Λαγκαδιανές ή και Τσακώνικες για τους Νότιους)(πέντε)

4 κρεμμύδια ξερά σε ροδέλλες (εγώ τα ψιλοκόβω)

4 σκελίδες σκόρδο κομμένο σε ροδέλλες (πέντε)

1/2 ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο

2 τομάτες ώριμες, ή μισό κουτί κονκασέ, πολτοποιημένες (ένα κουτί κονκασέ)

4 πιπεριές κέρατο σε κομματάκια (τέσερις πιπεριές )

300 γραμ.   μυζήθρα ξερή Σερίφου,   τριμμένη στο χοντρό του τρίφτη (ξερή μυζήθρα μόνο)

1 κρασοπότηρο κρασί λευκό

Αλάτι

Πιπέρι

Ελαιόλαδο

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

πλένουμε  τις μελιτζάνες και τις σχίζουμε στο κέντρο κατά μήκος. Αλατίζουμε καλά σε ένα τρυπητό. Τις αφήνουμε τουλάχιστον μία ώρα για να ξεπικρίσουν.



Τις ξεπλένουμε καλά και αφαιρούμε, με ένα μαχαιράκι, το μερος που κάποτε ήταν οι σπόροι, ανοίγοντας έτσι ένα κανάλι. Το υλικό που αφαιρέσαμε το πολτοποιούμε μαζί με την τομάτα (στο multi).

Βρέχουμε τον πάτο μιας κατσαρόλας (ή τηγανιού) με λίγο ελαιόλαδο και σωτάρουμε το κρεμμύδι με το σκόρδο για 5 λεπτά.

Προσθέτουμε την πολτοποιημένη τομάτα και την ψύχα της μελιτζάνας, το κρασί, αλατοπιπερώνουμε και αφήνουμε να σιγοβράσει μέχρι να σωθούν τα υγρά.

Στρώνουμε τις μελιτζάνες σε ένα ταψί, ρίχνουμε στο κανάλι της καθεμιάς μια κουταλιά ελαιόλαδο και το γεμίζουμε με την γέμιση (2-3 κουταλιές).Από πάνω στρώνουμε κομματάκια πιπεριάς και την μυτζήθρα την Σεριφιώτικη . 

Αν θέλουμε επάνω από το τυρί βάζουμε ροδέλλα τομάτας (έξτρα υλικό) για να μή ξεραθεί το τυρί στον φούρνο. ( έβαλα τομάτα και ρίγανη, από πάνω).

Βάζουμε στο ταψί 1-2 φλυτζάνια νερό και ψήνουμε σε προθερμασμενο φούρνο στους 180-200 οC για 45-50 λεπτά.

Το "ελαφρύ" της ιστορίας γίνεται με το ξεφλούδισμα της μελιτζάνας, το λίγο ελαιόλαδο και το "βράσιμο" της μελιτζάνας στον φούρνο.

Αν θέλουμε τον Ιμάμη να μπαϊλτίσει και να αρχίσει τις σόδες και τις Σουρωτές, τότε τηγανίζουμε τις μελιτζάνες σε μπόλικο λάδι, έτσι που να ρουφήξουν και να γίνουν δύσπεπτες.

Η συνταγή αυτή μπορεί να πλασαριστεί και σαν vegeterian, χωρίς ενοχές και τύψεις.
Και αν παραλείψουμε το τυρί, γίνεται και νηστίσιμη !!

Πηγή :