του Χάρη Βαβουρανάκη – Ιατρού
Εκεί που καθόμουν και χάζευα αυτό το υπέροχο πρόγραμμα της
συνταγογράφησης, ξαφνικά ανακαλύπτω κάτι καινούργιο στην οθόνη… πάνω
δεξιά… και λίγο κάτω…!
ΟΡΙΟ ΜΗΝΙΑΙΑΣ ΔΑΠΑΝΗΣ ΕΟΠΥΥ ΑΝΑ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟ:
ΤΡΕΧΟΥΣΑ ΜΗΝΙΑΙΑ ΔΑΠΑΝΗ ΑΝΑ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟ:
Τι είναι τούτο πάλι αναρωτήθηκα… κι έπιασα αμέσως το
τηλέφωνο… πήρα το Γιώργο, τον Δημήτρη, τον Κωστή τον Μίλτο… αλλά τίποτα
κανείς δεν ήξερε… Πήρα το Γιάννη και τον Νίκο… στη Σητεία… μα κι αυτοί
μια από τα ίδια… τίποτα…!
Όλο άντρες παίρνω -σκέφτηκα- ας πάρω και μια γυναίκα… και πήρα την Άννα… μα κι εδώ καμμία πληροφόρηση. Ο απόλυτος αιφνιδιασμός…!
Τρέχω στα blogs και βρίσκω μια άκρη… το ΦΕΚ 1796/1.7.2014 περι
καθορισμού ελάχιστων ποσοστιαίων ορίων συνταγογράφισης φαρμάκων
δραστικων ουσιων…
Διαβάζω…
Παράγραφος 2: «καθορίζονται όρια στη φαρμακευτική δαπάνη
εκάστου ιατρού ανάλογα με την ειδικότητα, τον αριθμό των ασθενών για
τους οποίους συνταγογραφεί, την Περιφερειακή ενότητα που εδρεύει και την
επισκεψιμότητα τον αντίστοιχο μήνα του έτους…..» και συνεχίζει «…σε
περίπτωσης επανειλημένης υπέρβασης ο ιατρός καλείται να δικιολογήσει τη
συνταγογράφηση του, γεγονός που δύναται να….»
Αλήθεια ποια είναι τα κρητήρια;
Πρόκειται για «δημιουργική» στατιστική, απλοϊκή στατιστική… greek
statistics τα λέγαμε, όχι και πολύ παλιά… Δηλαδή πήραν όλους τους
αριθμούς (φάρμακων, κόστος, ασθενείς) ανα ειδικότητα και τα διαίρεσαν
δια δώδεκα κι έφτιαξαν το συγκεκριμένο σύστημα (το παράρτημα 2 του
ΦΕΚ)…; Πάντως για επιδημιολογική μελέτη με επιστημονικά χαρακτηριστικά
δε μου μοιάζει…
Στην ίδια παράγραφο:
«…Ο ΕΟΠΥΥ δύναται να καθορίσει σύστημα ανταμοιβών για τους ιατρούς
των οποίων η δαπάνη συνταγογραφούμενων φαρμάκων στο τέλος του μήνα
υπολοίπεται του προκαθορισμένου μεγίστου ορίου…»
Μου αρέσει αυτό… είναι η ΠΡΩΤΗ φορά που δίδονται κίνητρα
επιβράβευσης (rebate το λένε αυτό στα αγγλικά… πρόγραμμα επιβράβευσης
…κι όχι τιμωρίας όπως δηλαδή το εφαρμόζόμενο rebate στους
εγαστηριακούς) σ’ αυτήν την χώρα… Μα είναι θέμα υπουργού και ΕΟΠΥΥ,
δηλαδή…ο καθένας κρίνεται με την αξιοπιστία του…!!!!
Στην ίδια παράγραφο επίσης :
«…εξαιρείται η συνταγογράφηση που αφορά σε χρόνιους νεφροπαθείς τελικού σταδίου…»
Διαφοροποιεί, εξαιρεί την χρόνια νόσο, κι αυτό είναι σωστό…
«Ξεχνώντας» επιμελώς ωστόσο τον διαβήτη, την υπέρταση, την σκλήρυνση
κατά πλάκας, την οστεοπόρωση…!
Στο παράρτημα 2: βρίσκει κανείς τα όρια συνταγογράφησης ανα ΑΜΚΑ ασθενή, ειδικότητα, νομό,μήνα….
Πάνε πια οι δίμηνες… γιατί θα ξεπερνώ το όριο πιθανότατα… Θα
συνταγογραφώ το φθηνότερο για να ξεφύγω από την «κίτρινη» κάρτα…; (δε θα
το κάνω, είμαι ΙΑΤΡΟΣ όχι λογιστής). Ευτυχώς δεν είμαι παθολόγος… αλλά
ούτε κι ασθενής προς το παρόν(!).
Για άλλη μια φορά έχουμε περίτεχνες, περίπλοκες,
επινοήσεις ανθρώπων που πρωτίστως έχουν μπερδευτεί οι ίδιοι στην
προσπάθεια τους να μειώσουν την φαρμακευτική δαπάνη. Κάτι δηλαδή που
προσπαθουσαν κι οι προηγούμενοι κι οι πιο προηγούμενοι στο υπουργείο,
πριν από εκείνους που την πέταξαν στα ύψη που ήταν οι ίδιοι με τους
προηγούμενους και τους πιο προηγούμενους και τους τωρινούς ίσως… Τι δε
καταλαβαίνεις…;
ΑΥΤΟΣ ο τρόπος περιορισμού της φαρμακευτικής δαπάνης
είναι και επι της ΑΡΧΗΣ κι επι της ΟΥΣΙΑΣ λάθος. Οτάν λέμε φάρμακο
εννοούμε ΘΕΡΑΠΕΙΑ…! Σκέψου.. θέλω να κάνω ολική αρθροπλαστική στο ισχίο
μου… αλλά η πρόθεση μου υπερβαίνει την τρέχουσα μηνιαία δαπάνη του
χειρουργού μου… τι κάνω…; Περιμένω θα πεις… αλλά αν είναι κάτι
επειγον…; κάτι έκτακτο… ; Ε…τότε…
Σ’ αυτή τη χώρα τα έχουμε κάνει όλα… πρώτα
συνταγογραφίσαμε την ουσία… ΔΕΝ ΕΠΙΑΣΕ… μετά δωσαμε την επιλογή του
σκευάσματος στον φαρμακοποιό… ΟΥΤΕ ΑΥΤΟ ΕΠΙΑΣΕ… και ακολούθησε το
οριζόντιο πλαφόν «σοβιετικού τύπου»… ΚΙ ΑΥΤΟ ΑΠΕΤΥΧΕ…
Σ’ όλα αυτά προσθέστε και τις εκπλήξεις που προκύπτουν για τους
ασθενείς με την ασφαλιστική τιμή και τις οριζόντιες περικοπές… ΜΑΚΡΥΑ
ΑΠ’ ΤΟ ΣΤΟΧΟ και μ’ αυτά…
ΕΞΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ στην συνταγογραφία σημαίνει σεβασμός στην
ειδικότητα του ιατρού και στις ενδείξεις της θεραπείας για τον ασθενή
(εν προκειμένω του φαρμάκου). Κι αυτό ξεκινάει από εμάς… και τελειώνει
παλι σε εμάς… περνώντας από την πολιτεία…! Κι εκεί κάπου χάνεται η
ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ κι η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ η δική μας, κυνηγώντας την συνταγή… κι όχι
την ΘΕΡΑΠΕΙΑ…!
Ο ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ της φαρμακευτικής δαπάνης πρέπει να στηρίζεται στο ΗΜΕΡΙΣΙΟ ΚΟΣΤΟΣ ΝΟΣΗΛΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΗΝΟΣ…
Καντε λοιπόν τα κουτάκια των 28, 30αρια, στις πραζόλες, στις
στατίνες, στα αντιυπερτασικά… στα χρόνια νοσήματα… και δείτε τα νούμερα.
Θα σας εκπλήξουν…!
Και στα χρόνια νοσήματα (στην υπέρταση, στην οστεοπόρωση…) δώστε
ΕΞΑΜΗΝΗ συνταγή… να μην «επαιτεί» ο πολίτης από γιατρό σε γιατρό το
φάρμακο του. Τόσο απλά…
Όλα τα έχουμε δοκιμάσει…. ας δοκιμάσουμε κι αυτό… που ξέρεις…; (κι όμως… αυτή είναι η λύση…!)
Μέχρι τότε επιτρέψτε μου, ιατρική αδεία, παρόλο που δεν είναι η
ειδικότητα μου να πιστεύω ότι όλοι αυτοί στο υπουργείο που ασχολούνται
με το θέμα (κι όχι μόνο…) πασχουν από Q60.6.
Στη γλώσσα του ICD10… σημαίνει σύνδρομο Potter…! Προσθέστε
όποιο μικρό όνομα θέλετε μπροστά, με όποια σειρά… Μαριλίζα, Ανδρέα,
Ανδρέα, Μάριο, Άδωνι, Μάκη…κι έχετε τον Potter… αναμορφωτή,
μεταρρυθμιστή, της υγείας (μόνο που δεν είναι ο γνωστός… ο Hary Potter),
κι η υγεία, η ζωή μας δεν είναι απλά μια ταινία που ΕΜΕΙΣ είμαστε οι
πρωταγωνιστές…!
δροσερή καλημέρα…!
Χ.Χ.Β.
Πηγή : http://seisaxthia.wordpress.com
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου