Γράφει η Ελένη Τριβέλα
Σέριφος : ´Ενα νησί αποκάλυψη! Πέτρα κι αλμύρα. Γκρεμοί και θάλασσα. Γήινη, αληθινή και ταυτόχρονα μαγική και εξωπραγματική, η Σέριφος. Ήρεμη δύναμη, ενέργεια από σίδερο και αέρα, σου παίρνει τα μυαλά! Οι παραλίες της, ταξιδιάρες, φωτεινές, ανόμοιες, είναι σα να σου ζητάνε να τις ανακαλύψεις, όχι όμως απροκάλυπτα, ταπεινά με αυτοπεποίθηση! Μαγικό το ηλιοβασίλεμα στον Αβεσαλό. Ο ήλιος σβήνει στο σημείο που ενώνεται η θάλασσα με τον ορίζοντα. Γαλανοπράσινα νερά στη Βαγιά και στα Γάνεμα, χρώματα δύσκολα, ακόμα και στην παλέτα του ζωγράφου. Αξίζει ο ποδαρόδρομος για τον Αγ. Σώστη και το Καλό Αμπέλι. Ερημική συντροφικότητα, νιώθεις παντού. Δεν έχεις ανάγκη, τον χρόνο, τον τόπο, την ύλη! Κι η χώρα..! Κυρά κι αρχόντισσα, αγέρωχη κι απλή, στέκει περήφανη, στο πιο ψηλό σημείο! Μια ρακή στην πλατεία με το Δημαρχείο, σε κάνει να αισθάνεσαι μέλος μιας μεγάλης παρέας που παρακολουθεί θεατρική παράσταση. Η ανατολή από το κάστρο κόβει την ανάσα και σε γεμίζει δύναμη για την καινούργια μέρα. Κάτι μου λέει πως σ αυτό το νησί, θα ξαναρθω πολλές φορές, στο μέλλον! (Τα πλαστικά σκαμπό, είναι βολικά, αλλά δεν ταιριάζουν με το περιβάλλον στην πλατεία. Α ...και φραπεδάκι δεν ήπια πουθενά μερακλίδικο. Σκέτο, νεροζούμι. Μα φραπέ ,βρε παιδια, δεν ξέρετε να φτιάχνετε ή μας φάγανε τα ξενόφερτα;)
Πηγή :
Σέριφος : ´Ενα νησί αποκάλυψη! Πέτρα κι αλμύρα. Γκρεμοί και θάλασσα. Γήινη, αληθινή και ταυτόχρονα μαγική και εξωπραγματική, η Σέριφος. Ήρεμη δύναμη, ενέργεια από σίδερο και αέρα, σου παίρνει τα μυαλά! Οι παραλίες της, ταξιδιάρες, φωτεινές, ανόμοιες, είναι σα να σου ζητάνε να τις ανακαλύψεις, όχι όμως απροκάλυπτα, ταπεινά με αυτοπεποίθηση! Μαγικό το ηλιοβασίλεμα στον Αβεσαλό. Ο ήλιος σβήνει στο σημείο που ενώνεται η θάλασσα με τον ορίζοντα. Γαλανοπράσινα νερά στη Βαγιά και στα Γάνεμα, χρώματα δύσκολα, ακόμα και στην παλέτα του ζωγράφου. Αξίζει ο ποδαρόδρομος για τον Αγ. Σώστη και το Καλό Αμπέλι. Ερημική συντροφικότητα, νιώθεις παντού. Δεν έχεις ανάγκη, τον χρόνο, τον τόπο, την ύλη! Κι η χώρα..! Κυρά κι αρχόντισσα, αγέρωχη κι απλή, στέκει περήφανη, στο πιο ψηλό σημείο! Μια ρακή στην πλατεία με το Δημαρχείο, σε κάνει να αισθάνεσαι μέλος μιας μεγάλης παρέας που παρακολουθεί θεατρική παράσταση. Η ανατολή από το κάστρο κόβει την ανάσα και σε γεμίζει δύναμη για την καινούργια μέρα. Κάτι μου λέει πως σ αυτό το νησί, θα ξαναρθω πολλές φορές, στο μέλλον! (Τα πλαστικά σκαμπό, είναι βολικά, αλλά δεν ταιριάζουν με το περιβάλλον στην πλατεία. Α ...και φραπεδάκι δεν ήπια πουθενά μερακλίδικο. Σκέτο, νεροζούμι. Μα φραπέ ,βρε παιδια, δεν ξέρετε να φτιάχνετε ή μας φάγανε τα ξενόφερτα;)
Πηγή :
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου