Νέοι Τόποι
Και δεν υπάρχει μέρος να κρυφτούμε, αλήθεια ποιος μας έφερε εδώ?
Σ’ αυτό το μέρος κανένας δεν μιλάει την ημέρα – όλοι περιμένουν να σουρουπώσει.
κι όμως είναι όμορφο μέρος κι ας μοιάζει ώρες-ώρες με εξορία, ίσως φταίει που τα παιδιά είναι λίγα και σκελεθρωμένα, γέροι και γριές, ψηλόλιγνες μελαχροινές που δε γελάνε – ίσως περιμένουν να νυχτώσει κι αυτές...
Το βράδυ μαζεύτηκε ένα πλήθος σε μια λιανή φωτιά μπροστά
Όλοι όρθιοι – η φωτιά στη ρίζα μιας κολόνας με ένα σβηστό γλόμπο πάνω-ψηλά
όλα τα κεφάλια σκυφτά – όπως των απανταχού κακομοίρηδων και μια μουρμούρα να πλανάται ολούθε, σκέτο μελίσσι.
Ήταν δύσκολο το ταξίδι, πετάξαμε ότι είχαμε στη θάλασσα για να σωθούμε
ήρθαμε εδώ απο τους τελευταίους άλλοι δεν ήρθαν, ούτε πρόκειται να έρθουν (ή να τους φέρουν), δεν χωράει το μέρος τόσες μνήμες και νοσταλγία μαζεμένες.
Δεν θα φύγουμε όμως – καθημερινά οι μισοί κάνουμε βόλτα το πρωί στο ακροθάλασσι – οι άλλοι μισοί το απόγευμα.
Αυτοί που βρήκαμε εδώ είχαν έρθει πριν απο μας, ίσως για αυτό μιλάνε λιγότερο,
η σιωπή τους ειναι ή ύστατη προσπάθεια να κρατήσουν ζεστή τη μνήμη τους.
by Leandros Antoniades
Πηγή :
Όλοι όρθιοι – η φωτιά στη ρίζα μιας κολόνας με ένα σβηστό γλόμπο πάνω-ψηλά
όλα τα κεφάλια σκυφτά – όπως των απανταχού κακομοίρηδων και μια μουρμούρα να πλανάται ολούθε, σκέτο μελίσσι.
Ήταν δύσκολο το ταξίδι, πετάξαμε ότι είχαμε στη θάλασσα για να σωθούμε
ήρθαμε εδώ απο τους τελευταίους άλλοι δεν ήρθαν, ούτε πρόκειται να έρθουν (ή να τους φέρουν), δεν χωράει το μέρος τόσες μνήμες και νοσταλγία μαζεμένες.
Δεν θα φύγουμε όμως – καθημερινά οι μισοί κάνουμε βόλτα το πρωί στο ακροθάλασσι – οι άλλοι μισοί το απόγευμα.
Αυτοί που βρήκαμε εδώ είχαν έρθει πριν απο μας, ίσως για αυτό μιλάνε λιγότερο,
η σιωπή τους ειναι ή ύστατη προσπάθεια να κρατήσουν ζεστή τη μνήμη τους.
by Leandros Antoniades
Γεια σας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΖητώ συγγνώμη για αυτόν τον τρόπο επικοινωνίας μαζί σας, καθώς λόγω της ενέργειάς μου έπρεπε να πληρώσω για την υπηρεσία διαδικτύου για να φτάσει το μήνυμά μου στο σωστό άτομο.
Είμαι η Ana Maria Julio, μια Ισπανίδα αξιωματικός που νοσηλεύεται στην εντατική.
Έχω έναν όγκο στον εγκέφαλο και κάποιες από τις ιατρικές εξετάσεις μου αποκαλύπτουν ότι οι μέρες μου στη γη είναι μετρημένες.
Δυστυχώς, εκτός από το μπισόν μου Mila, που ήταν η χαρά της ζωής μου, δεν έχω οικογένεια ή παιδιά που να επωφεληθούν από την κληρονομιά μου.
Ο εκκλησιαστικός μου πατέρας και πνευματικός μου καθοδηγητής μου συνέστησε να κάνω μια δωρεά για να κερδίσω την εύνοια του Κυρίου και να λάβω συγχώρεση για τις αμαρτίες μου, λόγω του παράνομου εμπορίου ναρκωτικών και όπλων στο οποίο είχα εμπλακεί καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας μου.
Ως εκ τούτου, προσφέρω ανελέητα 317.000 ευρώ για να υιοθετήσω τη Mila σε μια οικογένεια και να προσφέρω βοήθεια σε όσους έχουν ανάγκη γύρω της.
Παρακαλώ στείλτε μου ένα email για συμβουλές.
anamariajulio38@gmail.com