Προετοιμάζοντας το Ελληνικό Πρωινό της Ίου

Το ΞEE και ο Δήμος Ίου παρουσίασαν την Τετάρτη 19 Ιουλίου 2017 στο ξενοδοχείο «Liostasi Hotel & Suites», το «Ελληνικό Πρωινό της Ίου», το οποίο αποτελεί το 40ο κατά σειρά Πρότυπο Ελληνικό Πρωινό. Mετά από 8 ετών συστηματική προσπάθεια και ταξίδια σ’ όλην  την Ελλάδα, καταγραφή και ανάδειξη τοπικών προϊόντων και συνταγών, το Ελληνικό Πρωινό  άφησε το αποτύπωμά του και στην πανέμορφη Ίο.

Το Ελληνικό Πρωινό της Ίου παρουσίασε ο Γιώργος Πίττας -η αφεντιά μου δηλαδη-, μέλος του Δ.Σ. του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος και επικεφαλής του προγράμματος «Ελληνικό Πρωινό», ο οποίος επεσήμανε την αξία του προγράμματος, ανέλυσε πόσο σημαντικό είναι ένα ξενοδοχείο να παρέχει για πρωινό αγνά τοπικά προϊόντα και τοπικές συνταγές που οι τουρίστες θα εκτιμήσουν και θα απολαύσουν, δίνοντας έτσι… πόντους τόσο στην επιχείρηση, όσο και στο νησί.

Η εκδήλωση έγινε στο «Liostasi Hotel & Suites», που πρόσφατα αναβαθμίστηκε σε ξενοδοχείο 5 αστεριών, και όπου το προσωπικό του με επικεφαλής την ιδιοκτήτρια Δέσποινα Δεναξά -που μαγείρεψε προσωπικά τις τοπικές συνταγές- παρουσίασε μιά εξαιρετικά πλούσια γκάμα προϊόντων και εδεσμάτων.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους η κα. Άντζελα Φάκου, πρόεδρος Τουριστικής Επιτροπής Ίου και ο κ. Γεώργιος Πουσσαίος, πρώην Αντιπεριφερειάρχης Κυκλάδων και για είκοσι χρόνια δήμαρχος της Ίου, καθώς και πλήθος ξενοδόχων και παραγωγών.

Από πλευράς προϊόντων πρωτοστάτησαν τα τυροκομικά του νησιού και ειδικά τα τυριά από τα δυό πιστοποιημένα τυροκομεία της Ίου. Προϊόντα τους τα τοπικά τυριά:

Το Σκοτύρι. Παραδοσιακό, μαλακό τυρί με πικάντικη γεύση και άρωμα από πιπέρι και θρούμπι.

Η Μυζήθρα. Μαλακό τυρί, φρέσκο, αφράτο και σχετικά ανάλατο, ακουμπάει τρυφερά σε σαλάτες και χρησιμοποιείται για τις πίτες.

Το Ξινό. Αλοιφώδες, με ελαφριά υπόξινη γεύση, συντροφεύει ευχάριστα την ντομάτα και την κάπαρη, στη σαλάτα και τον ντάκο, περιζήτητο στην Σαντορίνη για τα μελετίνια.

Το Κεφαλοτύρι. Ελάχιστα αλμυρό, λιπαρό και μεστό, είτε πρόβειο είτε γίδινο που ταιριάζει ιδιαίτερα με φρούτα και κρασί.

Την γραβιέρα, μαλακιά και βουτυράτη από πρόβειο και γίδινο γάλα.

Το μεγάλο τυροκομείο της Ίου, με την φίρμα Νιώτικο, μέσα σε 4 χρόνια -αφότου η οικογένεια Ζακχαίου παρέλαβε το συνεταιριστικό τυροκομείο του νησιού- έχει μεγαλώσει  ιδιαίτερα και έχει διειδύσει στα περισσότερα εμπορικά δίκτυα της χώρας παράγοντας εξαιρετικά τυριά, όπως γραβιέρα, κεφαλοτύρι, την περίφημη τριλογία του Ομήρου -γραβιέρα από γάλατα πρόβεια, γίδινα και γελαδινά- και τα μαλακά ξινό,σκοτύρι και μυζήθρασκοτύρι και μυζήθρα.

Ένα μικρότερο τυροκομείο το Διασέλι, παράγει κι αυτό τα μαλακά τυριά του νησιού, σκοτύρι, ξινό, μυζήθρα αλλά στα ημίσκλυρα έχει και έναν τύπο οινοτυριού και ένα κεφαλοτύρι με πιπέρι.

Tα τυράκια της Τήνου συνοδεύτηκαν από Κυκλαδίτικα αλλάντικά όπως η Συριανή λούζα.

Το φημισμένο ξυνοτύρι της Ίου στα μαγικά χέρια της Δέσποινας Δεταξά μετατράπηκε σε τυρομπαλάκια με σουσάμι. Την ίδια τύχη είχε και το σκοτύρι.

Ακολούθησε η νιώτικη καρπουζόπιτα!

Ένα από τα τυπικά γλυκά της Ίου είναι η μοσέντα ένα γλυκό που μοιάζει με την καρπουζένια της Φολεγάνδρου και παρασκευάζεται με χυμό και το περιεχόμενο του καρπουζιού, με αλεύρι, ζάχαρη, λάδι, κανέλα, σταφίδες Κορινθίας, σουσάμι και στο τέλος από ψηθεί περιχύνεται με μέλι θυμαρίσιο.

Το γλυκό είναι νοστιμότατο, η δε συνταγή του, όπως και οι συνταγές των λοιπών χαρακτηριστικών εδεσμάτων του Ελληνικού πρωινού της Ίου θα παρουσιασθούν λίαν προσεχώς.

Τα καλασούνια είναι κι αυτά μια συνταγή που συναντιέται ευρύτερα στις Κυκλαδες, έχουν διάφορες ονομασίες και ομοιάζουν με τα μυκονιάτικαραφιόλια.

Στην Ίο μας τα παρασκεύασε η Δέσποινα Δεναξά, με τα κλασικά υλικά του γλυκού: μυζήθρα, ζάχαρη, αυγό, κανέλα, τρίμα από λεμόνι. O χυλός μπαίνει σε φύλο ζύμης σε σχήμα μισοφέγγαρου, τηγανίζεται σε ελαιόλαδο και κατόπιν περεχύνεται από θυμαρίσιο μέλι.

Το ματσί είναι ένα είδος φρέσκου ζυμαρικού που φτιάχνεται στην Ίο και θυμίζει λίγο τα ματσάτα της Φολεγάντρου και περισσότερο το μαγγίρι της Κρήτης.

Ο τρόπος δημιουργίας της ζύμης είναι κι αυτός ο κλασικός, αλεύρι, λάδι, χλιαρό νερό κι αλάτι. Άμοιγμα φύλλου, κόψιμο σε σχήμα μακρόστενης χυλοπίτας και βράσιμο σε νερό. Το ενδιαφέρον αποκτιέται όταν ένα μέρος των τεμαχίων ζύμης προτού βράσει τηγανιστεί και αποκτήσει μιά τραγανότητα, οπόταν στη γεύση συναντάς δυό ειδών ζήμες, την τρυφερή και την τραγανή. Ανάλογα την περίπτωση ρίχνεις μέσα ότι έχεις όπως ντομάτα.

Ψωμάκια φτιαγμένα με λάδι, ντομάτα και ελιές.

Πιτάκια παντός είδους, της αλμύρας και της γλύκας.

Και φυσικά υπήρχε και το νιώτικο μέλι με κηρήθρα, μέλι θυμαρίσιο και μέλι από ρείκι.

Από τα εδέσματα δεν θα έλειπαν οι ντοματοκεφτέδες, τα τσιμέτια -οι γεμιστοί κολοκυθοανθοί- και οι νιώτικες λαδένιες.

Τις ευχαριστίες σ’ όλους τους παραγωγούς και τους μαγείρους που βοήθησαν για αυτή την άρτια παρουσιάση του 40ου πρωινού. Και τώρα, φουλάρουμε, πάμε για τα πενήντα μας! 

Πηγή : http://www.parapolitika.gr