12 Νοε 2021

Το ιστορικό Μέγα Λιβάδι αποχαιρετά τον Αντώνη Φραγκουλάκη

 

Από το 1950 μέχρι το 1958 την εκμετάλευση των ορυχείων στο νησί της Σερίφου αναλαμβάνει εργολαβικά απο την γαλλική εταιρεία ο Μεσογειακός Ομιλος ο τέωςΑντιπρόεδρος επι κυβέρνησης ΕΡΕ Ανδρέας Αποστολίδης 

Η επιχείρηση κυρήσσει πτώχευση αλλά ο Αποστολίδης στο διάστημα αυτό ανεγείρει δίπλα στους τάφους των θυμάτων της κατοχής παραθαλάσια βίλα Τα μεταλλεία μένουν σε αχρηστία 

Η εταιρεία κηρύσσεται έκπτωτος Το 1979 περιέχονται στο ΙΓΜΕ ενώ ο πρώην υπουργός οικονομικών Δημήτρης Κουλουριανός δηλώνει ότι στο μέλλον δεν πρόκειται ποτέ να δοθεί η εκμεταλλευσή τους σε ιδιώτη 

Οι μεταλλωρύχοι της Σερίφου ένας εκ των οποίων ήταν και  ο Αντώνης Φραγκουλάκης 'εγιναν ψαράδες η λατόμοι η λίγο αργότερα με την επικράτηση του τουρισμού ταβερνιάρηδες Ηεξόρυξη κρίθηκε ασύμφορη τα μεταλλεία έκλεισαν οριστικά το 1963 αφού καταχράστηκαν και τα δεδουλευμένα των εργατών  

Η φιλία και η οικογένεια, πράγματι αποτελεί απάνεμο λιμάνι σε έναν άκαρδο κόσμο, που προστατεύει τα μέλη της από τα χειρότερα. Όμως χάρις την προσαρμοστικότητα που την διακρίνει όχι μόνο δεν αντιστρατεύεται έναν καλώς νοούμενο οικονομικό ορθολογισμό , αλλά αποτελεί η ύπαρξη της, την προϋπόθεση για κάθε θετική εξέλιξη, τόσο στον «προκαπιταλιστικό» όσο και στον «καπιταλιστικό» κόσμο.

Η Σέριφος μαράζωνε μέχρι την έναρξη του τουρισμού πολλοί απο τους μεταλλωρύχους  έφυγαν για την Αθήνα για μια καλλύτερη τύχη .Ο Αντώνης ο Φραγκουλάκης είχε δουλέψει στην σήραγγα μεγάλου Λιβαδιού Καλόγερου στον Αλμυρό στον Κουταλά στην Αγια Μαρίνα ήταν απο τους τελευταίους εν ζωή μεταλλωρύχους δευτερης γενιας δηλαδή δεν συμετείχε στην εξέγερση του 1916 πρόλαβε όμως τους μερικούς παλιούς μεταλλωρύχους  ...

Θυμόταν ..συχνά αυτο το συγκλονιστικό γεγονός 

Με λένε Φίλιππο Χαλίδα ..
Είμαι εργάτης μεταλλωρύχος ...μεταλλωρύχος ...ήμουν εκεί ...
Λιγμοί έπνιξαν τα λόγια του και τα δάκρυα στα μάτια του βεβαιωναν τις σκληρές αναμνήσεις που ξανάρχονται στην θύμηση του τελευταίου απο τους επιζώντες εργάτες που συμμετείχαν στην μεγάλη απεργία στο ΚΙΛΕΛΕΡ ΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΧΩΝ της Σερίφου .
Μόνο αυτά μπόρεσε να μας πεί ο Φίλιππας που τον έφεραν σηκωτό σε μιά καρέκλα στην εκδήλωση για την απονομή φόρου τιμής στους νεκρούς αγωνιστές στις 21 Αυγούστου 1987 στο Μεγάλο Λιβάδι εκεί που το μοναδικό εργατικό μνημείο στέκει και θυμίζει αυτούς που χάθηκαν για το οκτάωρο και το μεροκάματο 

Στον Αντώνη Φραγκουλάκη και σε μερικούς άλλους κατοίκους που παρέμειναν στον οικισμό και το πάλεψαν οφείλουμε ενα μεγάλο ευχαριστώ αυτοι κράτησαν το ΜέγαΛιβάδι ζωντανό κάνωντας επιχειρήσεις και προσφέροντας στο νησί  για να μπορούμε εμείς σήμερα να τρώμε και να πίνουμε και να θυμώμαστε την ενδοξη ιστορία αυτού του οικισμού 

Δεν τα παράτησε ποτέ ο Κυρ Αντώνης όσο μπορούσε πήγαινε και για ψάρεμα και έφτιαχνε η κυρά Μαρία η γυναίκα του την καλύτερη ψαρόσουπα Τα χρόνια περνούσαν ήρθαν τα γηρατιά ο Κυρ Αντώνης πάντα στο πόστο μέχρι το τέλος καθάριζε πατάτες για το μαγαζί την Ταβέρνα ο ΚΥΚΛΩΠΑς ήταν καλοσυνάτος σαν μικρό παιδί ..πριν 3 χρόνια ίδια εποχή έφυγε η κυρία Μαρία ήταν απαρηγόρητος όλο για κείνην μιλούσε .Εφυγε πλήρης ημερών στα 88 του χρόνια πρίν λίγες μέρες 
Δυστυχώς  το γήρας δεν επιφέρει εξ ορισμού σύνεση, δεν κομίζει ούτε γνώση περί του μυστηρίου του όντος. Εκτός και αν οντολογική γνώση θα πει επίγνωση της οντολογικής άγνοιας και ανεπάρκειας, να στέκεσαι ενεός μπροστά/μες στο Αίνιγμα του Είναι. Σαν μικρό παιδί. «Ο γέρων δις παις» λέει ο Αθηναίος ξένος στους Νόμους του Πλάτωνα (646Α). 

Ποιος είπε πως η συσσώρευση χρόνων και εμπειριών οδηγεί στη σοφία; Ο άνθρωπος, όπου και αν φτάσει η ηλικία του, παραμένει ισοβίως παιδί, τόσο σ’ ό,τι αφορά στη δομή του χαρακτήρα του, όσο και στην ανάγκη του για απάντηση, απόλαυση, στήριγμα και χάδι. Αν με τα χρόνια συνέρχεται από το σοκ της γέννησης και συνηθίζει το ανεξήγητο του κόσμου και της ύπαρξης, αν εξοικειώνεται υπέρμετρα με το Ανοίκειο και απολλύει την οντολογική παρθενικότητα της παιδικής ματιάς, αυτό δεν οφείλεται στην ενηλικίωση αλλά στον βαθύτερο πυρήνα της ουσίας του. Μια ψυχή εν εγρηγόρσει επανανακαλύπτει εντός της το ίδιο εμβρόντητο παιδί σε κάθε ηλικιακή φάση. Καλό ταξίδι Κυρ Αντώνη Ησουν πάντα εκεί και σε ευχαριστούμε για όλα 

 Πηγή : 

to synoro blog

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...