Στο πλαίσιο μιας φρέσκιας ματιάς, έχει υπάρξει ενδιαφέρον για τη σύσταση του ελληνικού ξενοδοχειακού πρωινού. Αναπτυγμένο σε μπουφέ ή σε ατομικό σερβίρισμα, το πρωινό είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση γεύματος. Αποτελεί πηγή ενέργειας ώστε να αντεπεξέλθει ο οργανισμός μέχρι το πρώτο γεύμα της ημέρας. Συνήθως μετά από ένα ελαφρύ κολατσιό στη θάλασσα ή στην εκδρομή, το αμέσως επόμενο είναι ένα καλό δείπνο νωρίς το βράδυ.
Η ανάπτυξη της ιδέας για Ελληνικό Πρωινό, σε μια ώριμη σήμερα αγορά, με δυναμικό σήμα πιστοποίησης*, αγκαλιάζεται από επαγγελματίες του χώρου χάρη στην πρωτοβουλία του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος. Ήδη στήνονται ανά την Ελλάδα Τοπικά Σύμφωνα όπου συμμετέχουν επαγγελματίες, παραγωγοί, δήμοι, γευσιγνώστες.
Δεδομένου ότι δεν έχουμε διαμορφωμένο ένα συγκεκριμένο τύπο παραδοσιακού ελληνικού πρωινού, οφείλουμε να τον κτίσουμε από την αρχή με βάση τις διεθνώς παραδεκτές διατροφικές δομές. Σήμερα δεν νοείται να προτείνουμε κάτι που δεν εξυπηρετεί τον σκοπό για τον οποίο δημιουργείται. Απέναντι και δίπλα στο continental, στο αγγλικό ή στο αμερικάνικο, το ελληνικό πρωινό οφείλει να έρθει αυθύπαρκτο και εναλλακτικό.
Στόχος είναι να δημιουργηθεί μια πανελλαδική τάση τόνωσης των τοπικών οικονομιών. Πολλοί επιχειρηματίες, όπως βγήκε από περιφέρειες που ήρθε σε επαφή ο στυλοβάτης της πρωτοβουλίας του Ξ.Ε.Ε. Γιώργος Πίττας, δεν γνωρίζουν την ντόπια αγορά ή την θεωρούν απαγορευτική λόγω κόστους.
Κι όμως η ελάχιστη ποσοστιαία επιβάρυνση για τον επαγγελματία και τον καταναλωτή, αν προτιμηθούν τοπικά προϊόντα, επιστρέφει σε βάθος χρόνου σαν κέρδος. Όσα ευρώ κι αν εξοικονομεί σήμερα ο επιχειρηματίας από την επιλογή γερμανικού ψωμιού, γαλλικού τυριού και μελιού τρίτων χωρών, μια τέτοια εξωστρέφεια αποτελεί την κύρια αιτία για την μελλοντική αποτίμηση του κέρδους σε μπακιρένιες δραχμές. Το τελικό κόστος είναι βαρύ. Αναζητώντας απ’ ευθείας συμφωνίες με παραγωγούς μπορούν να εξοικονομήσουν προϊόντα, όπως λάδι, μέλι, τυριά, αβγά, οπωροκηπευτικά κ.ά. ποιοτικά και σε ανταγωνιστικές τιμές.
Με μια τέτοια προοπτική η τοπική αγορά αποκτά άλλο ενδιαφέρον, μπορεί ο παραγωγός να αναπτύξει νέες πρωτοβουλίες και να καλύψει ακόμα περισσότερες ανάγκες του ξενοδόχου ή του εστιάτορα. Κυρίως όμως αναπτύσσονται οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στη βάση και του αμοιβαίου συμφέροντος.
Το ελληνικό πρωινό με βάση τον άξονα: καφές (ελληνικός;) ή ρόφημα βοτάνων, τοπικά αλλαντικά, παραδοσιακές πίττες, τοπικά τυριά και εποχιακά οπωροκηπευτικά, μπορεί να πορευτεί αξιοπρεπώς.
Ο επισκέπτης επιστρέφοντας στη χώρα του δεν θα περιγράψει την ελληνική εμπειρία με βάση το εξαιρετικής ποιότητας μπέικον ή τα κρουασάν σαν τον μύθο που αξίζει να ζήσεις. Τέτοια βρίσκει στο καφέ ή στον φούρνο της γειτονιάς του και ας του λείπει το ταξίδι και το έξοδο.
Το πρωινό στο ξενοδοχείο είναι καθρέφτης της ποιότητας και της αντίληψης που έχει ο ξενοδόχος για τη φιλοξενία. Αν θέλει προσφέρει σαρδέλες παστές και γαύρο μαρινάτο ή λακέρδα αντί για σολωμό, κοπανιστή και τυροκαυτερή αντί για μπλε τυρί τύπου ροκφόρ. Μπορεί να αντιπαραβάλει τον καγιανά στα scrambled eggs και τα αβγά με σύγλινο στα αβγά με μπέικον. Το υπερβάλλον, στο πλαίσιο του υγιούς ανταγωνισμού, δεν αποτελεί κανόνα ή στόχο, ωστόσο συμβάλει σε δυο τομείς: φέρνει (αυτό που ενδιαφέρει κάθε υπεύθυνο) εισπράξεις από νωρίς το πρωί και κυρίως αναδεικνύει προϊόντα και γεύσεις με εθνική ταυτότητα, σε αναγνωρίσιμες και αντιπροσωπευτικές συνιστώσες του διατροφικού μας πολιτισμού.
Ρουσουνέλος Δημήτρης
-βλ. ανάπτυξη της ιδέας και σχεδιασμό του λογότυπου εδώ.
-βλ. Το σήμα για το ελληνικό πρωινό αναδύθηκε στο Αιγαίο http://karvouna.wordpress.com/2011/07/13/elliniko-proino/
-βλ. στη σελίδα του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου: τη φιλοσοφία, τις
προτάσεις και τον πλούτο των εναλλακτικών προϊόντων στις διάφορες
περιοχές της Ελλάδας http://www.greekbreakfast.gr/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου