Ξεπουλάμε υποδομές-φιλέτα

Σε... ευρύχωρο «παράθυρο» για την απευθείας ανάθεση σε ισχυρούς ξένους και εγχώριους ομίλους της εκμετάλλευσης  φιλέτων του δημοσίου με τη μέθοδο της επέκτασης υπαρχουσών συμβάσεων εξελίσσεται το περίφημο μνημόνιο.  Κύριοι «μνηστήρες» για να βάλουν στο χέρι έσοδα πολλών δισ. ευρώ  από την εκμετάλλευση δημόσιων έργων-φιλέτων φέρονται να είναι ισχυρά γερμανικά και γαλλικά συμφέροντα , πρώτος στόχος των οποίων είναι η εκμετάλλευση της Εγνατίας Οδού ενώ στο μενού περιλαμβάνονται η Αττική Οδός με τις επεκτάσεις της καθώς και το αεροδρόμιο των Σπάτων.
      

Στις αποφάσεις της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων γίνεται μεταξύ άλλων ρητή αναφορά σε «επέκταση σύμβασης παραχώρησης του διεθνούς αερολιμένα Αθηνών και αξιοποίηση της συμμετοχής του δημοσίου» αλλά και «της επέκτασης συμβάσεων παραχώρησης στην Αττική Οδό και Εγνατία Οδό» . 

    
       Όπως αναφέρεται στο σχετικό κείμενο υπό τον εύγλωττο τίτλο «Αποφάσεις για την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου και την επιτάχυνση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων και αναδιαρθρώσεων» , προωθούνται διαδικασίες εξπρές για τη διευθέτηση «εκκρεμοτήτων» που υπολογίζεται ότι θα αποφέρουν στα δημόσια ταμεία περισσότερα από 7 δισ. ευρώ.  Όμως όπως σημειώνουν επιχειρηματικοί κύκλοι, σε έξι δισ. ευρώ υπολογίζεται το κόστος κατασκευής μόνο της Εγνατίας Οδού, κάτι που από μόνο του αποδίδει το μέγεθος του επιχειρούμενου… ξεπουλήματος. 

 Οι ίδιες πηγές σημειώνουν πως «αν και λίγο ως πολύ θεωρείται προδιαγεγραμμένη η τύχη τόσο της σύμβασης παραχώρησης για το αεροδρόμιο "Ελευθέριος Βενιζέλος" των Σπάτων όσο και για την Αττική Οδό με τις επεκτάσεις της, το καινούργιο δεδομένο είναι πως, μέσω του μνημονίου, επιχειρείται να βγει στο σφυρί και η Εγνατία Οδός». Να δοθεί, δηλαδή, στους ιδιώτες το μεγαλύτερο κατασκευαστικό έργο που έχει ολοκληρωθεί στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.

 Πρακτικά, εξηγούν, σερβίρεται κυριολεκτικά στο πιάτο των ιδιωτών  οδικό δίκτυο μήκους 670 χιλιομέτρων που εξυπηρετεί επί της ουσίας το 33% του ΑΕΠ της χώρας, κόστισε 6 δισ. ευρώ (χωρίς το ΦΠΑ) και χρηματοδοτήθηκε εξ ολοκλήρου από κοινοτικούς και εθνικούς πόρους.
    Οι οποίοι ιδιώτες, χωρίς να έχουν βάλει ούτε ένα ευρώ από την τσέπη τους, θα εισπράξουν το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων του έργου τα επόμενα 25-30 χρόνια, τα οποία κανονικά θα κατέληγαν στα δημόσια ταμεία.  

     Αξίζει να σημειωθεί ότι η χρηματοδότηση του έργου έγινε κατά 50% από την ΕΕ (Ταμείο Συνοχής, Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, Διευρωπαϊκά Δίκτυα Μεταφορών) και το υπόλοιπο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και το ελληνικό δημόσιο. Για μεθόδευση παραχώρησης σε ιδιωτικές κοινοπραξίες κάνουν λόγο οι εργαζόμενοι στην Εγνατία Οδό αλλά και τοπικοί φορείς της Δυτικής Μακεδονίας με το αρμόδιο υπουργείο να μην αποσαφηνίζει τις προθέσεις του.

    Η εκμετάλλευση της Εγνατίας Οδού φέρεται να αποτελεί τον διακαή πόθο γερμανικών και γαλλικών συμφερόντων που έχουν ήδη παρουσία στη χώρα μας. Έλληνες επιχειρηματίες από τον κατασκευαστικό κλάδο, ορισμένοι μάλιστα από τους οποίους συνεργάζονται με τους ξένους ομίλους, προεξοφλούν πως η εκδήλωση ενδιαφέροντος θα γίνει μέσω μεικτών κοινοπραξιών, ανάλογων αυτών που εκμεταλλεύονται τη γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου, την Ολυμπία Οδό και τα υπόλοιπα δημόσια έργα-φιλέτα.  Με αιχμή το fast track  και… φύλο συκής το μνημόνιο, η κυβέρνηση προετοιμάζεται να επεκτείνει τις συμβάσεις παραχώρησης για το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος και την Αττική Οδό.

    Η απευθείας ανάθεση, όμως, συμβάσεων-φιλέτων σε συγκεκριμένες κοινοπραξίες ξένων και εγχώριων ομίλων, μέσω της επέκτασης υπαρχουσών συμβάσεων παραχώρησης,  δημιουργεί μείζον πολιτικό θέμα καθώς  η διαδικασία αυτή έχει απορριφθεί από την Κομισιόν, με κατηγορηματικό μάλιστα τρόπο.

      Όπως αναφέρεται σε σχετική ερώτησή Ελλήνων ευρωβουλευτών  «το μνημόνιο παραβιάζει τους κανόνες της ίδιας της ΕΕ αφού ζητά επέκταση της σύμβασης παραχώρησης του αεροδρομίου  Ελευθέριος Βενιζέλος».  Ζητούν δε από την Κομισιόν να «διευκρινίσει πως δεν μπορεί να υπάρξει επέκταση και των απαράδεκτων ρυθμίσεων που υπάρχουν στην υφιστάμενη σύμβαση που υπέγραψε το ελληνικό δημόσιο με τη γερμανική Hochtief  και προβλέπει μεταξύ άλλων την απαγόρευση ανάπτυξης ή εκσυγχρονισμό οιουδήποτε αεροδρομίου σε ακτίνα 100 χιλιομέτρων από το κέντρο της Αθήνας και την απαγόρευση επιβολής χαμηλότερων τελών (σσ: στο ανταγωνιστικό αεροδρόμιο) προκειμένου να μην υπάρχει ανταγωνισμός».

       Επί της ουσίας, η ελληνική πλευρά  ζητά από την Κομισιόν να επαναβεβαιώσει την προηγούμενη θέση της (23/4/2008, Ε-106/2008) πως «μόνο σε περίπτωση που προβλέπεται ρητά από την προκήρυξη του διαγωνισμού για την ανάθεση της αρχικής σύμβασης παραχώρησης είναι δυνατόν να ανανεωθεί η σχετική συμφωνία».    Τέτοια πρόβλεψη, όμως, δεν υπάρχει στο σχετικό άρθρο 4.2, «περί συμβατικής περιόδου της σύμβασης», που περιέχεται στη σύμβαση παραχώρησης του αερολιμένα των Σπάτων στην  Hochtief  (ΦΕΚ 202/14-9-1995).

      Όπως φαίνεται, με… φύλλο συκής και εντελώς προσχηματικά, ελέω μνημονίου η ελληνική κυβέρνηση επιχειρεί να εκχωρήσει -σε τιμές κάτω και από το κόστος κατασκευής- υποδομές-φιλέτα και πάγια με μακροχρόνιες συμβάσεις παραχώρησης σε ξένους ομίλους. Το ότι γερμανικών και γαλλικών συμφερόντων όμιλοι έχουν τον πρώτο λόγο στη μοιρασιά, που μεθοδεύεται, προφανώς και δεν είναι τυχαίο….

 http://www.nemecismag.gr/