Η λαθροθηρία των μεταναστευτικών, ωδικών πουλιών όπως είναι π.χ. οι
Φλώροι και οι Καρδερίνες ξεκινά «παραδοσιακά» στις Κυκλάδες την 28η
Οκτωβρίου.
Πρόκειται για μια πολύ συνηθισμένη παράνομη πρακτική παγίδευσης πουλιών.
Τα πτηνά που αιχμαλωτίζονται είτε προορίζονται να γίνουν η τροφή των λαθροθήρων είτε τα κρατούν για αναπαραγωγή ώστε να «απολαμβάνουν» το κελάηδισμα τους.
Οι πουλοπιάστες (έτσι λέγονται αυτού του είδους οι λαθροθήρες) είναι πολλοί και ειδικά στις Κυκλάδες (και όχι μόνο) είναι εκατοντάδες.
Η μέθοδος παγίδευσης που χρησιμοποιούν ονομάζεται «άρα» ή «λίμνες». Επί της ουσίας αφού εκχερσώσουν, ισιώσουν, και αφαιρέσουν τα χόρτα από μια δασική ή γεωργική έκταση (δημόσια ή ιδιωτική) ετοιμάζουν την παγίδα.
Χρησιμοποιούν μεταξύ άλλων και ισχυρά ζιζανιοκτόνα ώστε να μην ξαναφυτρώσουν εκεί αγριόχορτα. Μεταφέρουν στο σημείο που έχουν επιλέξει και αποψιλώσει ταψιά για να βάλουν νερό και σπόρους.
Εκεί φτιάχνουν έναν θάμνο από ξύλα και κλαριά – όπως φαίνεται στις φωτογραφίες – στη συνέχεια τοποθετούν τα ταψιά με το νερό και τους σπόρους και κάποιο κλαρί ή γαϊδουράγκαθο.
Μόλις τα εξαντλημένα πουλιά τα οποία ταξιδεύουν επί ώρες, δουν τους σπόρους και το νερό κατεβαίνουν για να φάνε και να πιουν.
Οι πουλοπιάστες τριγύρω από την παγίδα τοποθετούν ζωντανά πουλιά κράχτες πάνω σε παλούκια. Αυτά είναι είτε πτηνά σε κλουβιά, είτε πουλιά δεμένα από το πόδι σε πασσάλους, ώστε να πεταρίζουν κιόλας για να δείχνει πιο φυσικό το περιβάλλον της παγίδας.
Πάνω από αυτό το σύμπλεγμα έχουν τοποθετήσει προσεχτικά ένα δίχτυ. Οι πουλοπιάστες - που συνήθως βρίσκονται κρυμμένοι σε απόσταση 30 έως 40 μέτρων από το πεδίο - με νήμα τραβούν το δίχτυ μόλις το κοπάδι κατέβει για να φάει.
Έτσι εγκλωβίζουν σμήνη πουλιών.
Επί τόπου ξεδιαλέγουν ό,τι σκοπεύουν να κρατήσουν για αναπαραγωγή και αιχμαλωσία σε κλουβί και σκοτώνουν χτυπώντας στο κεφάλι μ’ ένα ξύλο ό,τι πρόκειται να καταλήξει σε ταβέρνες για «μερακλήδες» ή στη δική τους κατσαρόλα.
Φεύγοντας, αφού αρπάξουν αυτό που θέλουν αφήνουν πίσω τους σκουπίδια, ζιζανιοκτόνα και φυσικά τον εξοπλισμό που θα τους χρειαστεί για να επαναλάβουν την παγίδευση δηλαδή τα μπιτόνια με το νερό, τα δηλητήρια με τα οποία θα ξαναψεκάσουν, τις καρέκλες που κάθονται κ.ά.
Πρόκειται για μια εξαιρετικά επικερδή παράνομη δραστηριότητα. Κανονικό παράνομο εμπόριο.
Αυτή την παράνομη μέθοδο εξόντωσης οι λαθροθήρες συνεχίζουν να την εφαρμόζουν, θεωρώντας ότι τους συνδέει με το παρελθόν του τόπου τους, με το πώς «διασκέδαζαν» οι παλιοί, επειδή η παράδοση το απαιτεί.
Οι παλιοί συνήθισαν έτσι να εξασφαλίζουν μέρος της τροφής τους ειδικά τις εποχές που οι Κυκλάδες ήταν τόποι των οποίων οι κάτοικοι ζούσαν πολύ φτωχικά.
Τον 21ο αιώνα δεν μπορεί να υπάρχουν δικαιολογίες για την καταστροφή της φύσης και του περιβάλλοντος. Στις μέρες μας για παράδειγμα η παράνομη υλοτομία – εξαιτίας της αύξησης της τιμής του πετρελαίου – αποδεκατίζει τις ελάχιστες δασικές εκτάσεις της χώρας, που δεν έχουν απανθρακωθεί από εμπρηστές και καταπατητές.
Η κρίση κάποτε θα περάσει. Τότε όμως τι θα έχουμε αφήσει ανέπαφο για τους κατοίκους αυτού του τόπου;
Η λαθροθηρία είναι έγκλημα και δυστυχώς ούτε τα Δασαρχεία ασχολούνται επαρκώς ούτε οι υπάλληλοι των κυνηγετικών ομοσπονδιών που έχουν οριστεί να είναι θηροφύλακες.
Είτε εξαιτίας της αδιαφορίας, είτε εξαιτίας των περιορισμένων μέσων και μικρού ανθρώπινου δυναμικού η κατάσταση είναι ουσιαστικά ανεξέλεγκτη.
Το φωτογραφικό υλικό είναι από την περιοχή Σαντορινιοί στο νησί της Σύρου.
Πηγή: zoosos
Τα πτηνά που αιχμαλωτίζονται είτε προορίζονται να γίνουν η τροφή των λαθροθήρων είτε τα κρατούν για αναπαραγωγή ώστε να «απολαμβάνουν» το κελάηδισμα τους.
Οι πουλοπιάστες (έτσι λέγονται αυτού του είδους οι λαθροθήρες) είναι πολλοί και ειδικά στις Κυκλάδες (και όχι μόνο) είναι εκατοντάδες.
Η μέθοδος παγίδευσης που χρησιμοποιούν ονομάζεται «άρα» ή «λίμνες». Επί της ουσίας αφού εκχερσώσουν, ισιώσουν, και αφαιρέσουν τα χόρτα από μια δασική ή γεωργική έκταση (δημόσια ή ιδιωτική) ετοιμάζουν την παγίδα.
Χρησιμοποιούν μεταξύ άλλων και ισχυρά ζιζανιοκτόνα ώστε να μην ξαναφυτρώσουν εκεί αγριόχορτα. Μεταφέρουν στο σημείο που έχουν επιλέξει και αποψιλώσει ταψιά για να βάλουν νερό και σπόρους.
Εκεί φτιάχνουν έναν θάμνο από ξύλα και κλαριά – όπως φαίνεται στις φωτογραφίες – στη συνέχεια τοποθετούν τα ταψιά με το νερό και τους σπόρους και κάποιο κλαρί ή γαϊδουράγκαθο.
Μόλις τα εξαντλημένα πουλιά τα οποία ταξιδεύουν επί ώρες, δουν τους σπόρους και το νερό κατεβαίνουν για να φάνε και να πιουν.
Οι πουλοπιάστες τριγύρω από την παγίδα τοποθετούν ζωντανά πουλιά κράχτες πάνω σε παλούκια. Αυτά είναι είτε πτηνά σε κλουβιά, είτε πουλιά δεμένα από το πόδι σε πασσάλους, ώστε να πεταρίζουν κιόλας για να δείχνει πιο φυσικό το περιβάλλον της παγίδας.
Πάνω από αυτό το σύμπλεγμα έχουν τοποθετήσει προσεχτικά ένα δίχτυ. Οι πουλοπιάστες - που συνήθως βρίσκονται κρυμμένοι σε απόσταση 30 έως 40 μέτρων από το πεδίο - με νήμα τραβούν το δίχτυ μόλις το κοπάδι κατέβει για να φάει.
Έτσι εγκλωβίζουν σμήνη πουλιών.
Επί τόπου ξεδιαλέγουν ό,τι σκοπεύουν να κρατήσουν για αναπαραγωγή και αιχμαλωσία σε κλουβί και σκοτώνουν χτυπώντας στο κεφάλι μ’ ένα ξύλο ό,τι πρόκειται να καταλήξει σε ταβέρνες για «μερακλήδες» ή στη δική τους κατσαρόλα.
Φεύγοντας, αφού αρπάξουν αυτό που θέλουν αφήνουν πίσω τους σκουπίδια, ζιζανιοκτόνα και φυσικά τον εξοπλισμό που θα τους χρειαστεί για να επαναλάβουν την παγίδευση δηλαδή τα μπιτόνια με το νερό, τα δηλητήρια με τα οποία θα ξαναψεκάσουν, τις καρέκλες που κάθονται κ.ά.
Πρόκειται για μια εξαιρετικά επικερδή παράνομη δραστηριότητα. Κανονικό παράνομο εμπόριο.
Αυτή την παράνομη μέθοδο εξόντωσης οι λαθροθήρες συνεχίζουν να την εφαρμόζουν, θεωρώντας ότι τους συνδέει με το παρελθόν του τόπου τους, με το πώς «διασκέδαζαν» οι παλιοί, επειδή η παράδοση το απαιτεί.
Οι παλιοί συνήθισαν έτσι να εξασφαλίζουν μέρος της τροφής τους ειδικά τις εποχές που οι Κυκλάδες ήταν τόποι των οποίων οι κάτοικοι ζούσαν πολύ φτωχικά.
Τον 21ο αιώνα δεν μπορεί να υπάρχουν δικαιολογίες για την καταστροφή της φύσης και του περιβάλλοντος. Στις μέρες μας για παράδειγμα η παράνομη υλοτομία – εξαιτίας της αύξησης της τιμής του πετρελαίου – αποδεκατίζει τις ελάχιστες δασικές εκτάσεις της χώρας, που δεν έχουν απανθρακωθεί από εμπρηστές και καταπατητές.
Η κρίση κάποτε θα περάσει. Τότε όμως τι θα έχουμε αφήσει ανέπαφο για τους κατοίκους αυτού του τόπου;
Η λαθροθηρία είναι έγκλημα και δυστυχώς ούτε τα Δασαρχεία ασχολούνται επαρκώς ούτε οι υπάλληλοι των κυνηγετικών ομοσπονδιών που έχουν οριστεί να είναι θηροφύλακες.
Είτε εξαιτίας της αδιαφορίας, είτε εξαιτίας των περιορισμένων μέσων και μικρού ανθρώπινου δυναμικού η κατάσταση είναι ουσιαστικά ανεξέλεγκτη.
Το φωτογραφικό υλικό είναι από την περιοχή Σαντορινιοί στο νησί της Σύρου.
Πηγή: zoosos
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου