Δεν είχα προσέξει ποτέ το όνομα της εταιρίας που τα τυποποιεί. Για
μένα, από τον καιρό που η Scala ήταν μπακάλικο, ήταν τα “Καλαμαράκια με
τον γέρο”. Μια σταθερά, που δεν άλλαξε ποτέ όσα χρόνια κι αν πέρασαν. Ο
κολυνός του μαλάκιου: καλαμαράκια Καλιφόρνιας Portola.
Οι ανταγωνιστές για να τα χτυπήσουν πάντα έβγαιναν σε κόκκινη συσκευασία. Αμ δε! Άμα δεν έβλεπε ο πελάτης τον γέρο με το άσπρο μούσι δεν το ‘παιρνε με τίποτα.
Στα νειάτα μας παρά το γεγονός ότι ζούσαμε σε νησί, τέτοια καλαμάρια καταναλώσαμε πολλά κιβώτια. Κυρίως τη Σαρακοστή και τη Μεγαλοβδομάδα.
Αλλά επειδή η νήστεια δεν αστειεύονταν στη διάρκεια του χρόνου όλο και κάποιες Παρασκευές και Τετάρτες ξετρύπωναν και για να πάει κάτω το κουνουπίδι, τα ραδίκια ή τα μαυρομάτικα, το καλαμάρι έμπαινε κανονικά στο πρόγραμμα.
Πολλοί, μη σου πω και οι περισσότεροι, τα έτρωγαν κι ακόμα τα τρώνε, όπως είναι κατευθείαν από την κονσέρβα. Να μια γεύση που θέλω να ξεχάσω. Τα προτιμούσα τηγανητά. Μάχη δίνονταν για τα ξεροτηγανισμένα πλοκαμάκια και το αλεύρι που νοστίμιζε με το λάδι στο τηγάνι. Μάχη στα μαρμαρένια αλώνια και παπάρες ξεγυρισμένες.
Ήταν μια τρελλή νοστιμιά: Θεός ξεβράκωτος(!) χαρακτήρισε καλή μου φίλη το πιάτο που το συνάντησε αυτές τις μέρες στην Κρήτη της κρίσης! Στον κατάλογο: “Καλαμαράκια Portola τηγανητα”. Μάλιστα, αυτό είναι που λένε, έχει ο καιρός γυρίσματα.
Δεν τα ‘χω φτιάξει ποτέ, αλλά επειδή η μύτη μου σπάει κατά καιρούς με τα κορνεμπίφ που τηγανίζουν τα εργατάκια της γειτονιάς και σπεύδω άρον άρον στου Σταθακιού το μπακάλικο για κονσέρβες, με βλέπω στην επόμενη περατζάδα από το ράφι να ψάχνω για τον “Γέρο”. Όσο για συνταγή αυτοσχεδιάζουμε… το απλούστερο δυνατόν. Εξάλλου αυτά μας τα ‘χει διδάξει ο Ριζόπουλος: Απλά και φτηνά υλικά – απλές μαγειρικές. Σύνθετα κι ακριβά υλικά – σύνθετες μαγειρικές!
1 κονσέρβα καλαμαράκια Portola
λάδι
λίγο αλεύρι
αλάτι – πιπέρι
Ανοίγουμε την κονσέρβα. Αν θέλουμε αφαιρούμε από μέσα το διάφανο κόκκαλο κι επίσης αν θέλουμε ξεπλένουμε λίγο τα καλαμάρια. Στραγγίζουμε πολύ καλά και στη συνέχεια αλατίζουμε, πιπερώνουμε, αλευρώνουμε καλά και τηγανίζουμε σε καυτό λάδι μέχρι να ροδίσουν. Προσοχή, δεν θέλουν και πολύ τηγάνισμα γιατί είναι ήδη μαγειρεμένα.
Σερβίρουμε και σβήνουμε τα τριγλυκερίδια στο παγωμένο τσίπουρο.
Και μια καλή ρετσίνα με ελαφρύ άρωμα, μια χαρά σκοτώνει τη χοληστερίνη …trust me!
Πηγή : http://karvouna.wordpress.com
Οι ανταγωνιστές για να τα χτυπήσουν πάντα έβγαιναν σε κόκκινη συσκευασία. Αμ δε! Άμα δεν έβλεπε ο πελάτης τον γέρο με το άσπρο μούσι δεν το ‘παιρνε με τίποτα.
Στα νειάτα μας παρά το γεγονός ότι ζούσαμε σε νησί, τέτοια καλαμάρια καταναλώσαμε πολλά κιβώτια. Κυρίως τη Σαρακοστή και τη Μεγαλοβδομάδα.
Αλλά επειδή η νήστεια δεν αστειεύονταν στη διάρκεια του χρόνου όλο και κάποιες Παρασκευές και Τετάρτες ξετρύπωναν και για να πάει κάτω το κουνουπίδι, τα ραδίκια ή τα μαυρομάτικα, το καλαμάρι έμπαινε κανονικά στο πρόγραμμα.
Πολλοί, μη σου πω και οι περισσότεροι, τα έτρωγαν κι ακόμα τα τρώνε, όπως είναι κατευθείαν από την κονσέρβα. Να μια γεύση που θέλω να ξεχάσω. Τα προτιμούσα τηγανητά. Μάχη δίνονταν για τα ξεροτηγανισμένα πλοκαμάκια και το αλεύρι που νοστίμιζε με το λάδι στο τηγάνι. Μάχη στα μαρμαρένια αλώνια και παπάρες ξεγυρισμένες.
Ήταν μια τρελλή νοστιμιά: Θεός ξεβράκωτος(!) χαρακτήρισε καλή μου φίλη το πιάτο που το συνάντησε αυτές τις μέρες στην Κρήτη της κρίσης! Στον κατάλογο: “Καλαμαράκια Portola τηγανητα”. Μάλιστα, αυτό είναι που λένε, έχει ο καιρός γυρίσματα.
Δεν τα ‘χω φτιάξει ποτέ, αλλά επειδή η μύτη μου σπάει κατά καιρούς με τα κορνεμπίφ που τηγανίζουν τα εργατάκια της γειτονιάς και σπεύδω άρον άρον στου Σταθακιού το μπακάλικο για κονσέρβες, με βλέπω στην επόμενη περατζάδα από το ράφι να ψάχνω για τον “Γέρο”. Όσο για συνταγή αυτοσχεδιάζουμε… το απλούστερο δυνατόν. Εξάλλου αυτά μας τα ‘χει διδάξει ο Ριζόπουλος: Απλά και φτηνά υλικά – απλές μαγειρικές. Σύνθετα κι ακριβά υλικά – σύνθετες μαγειρικές!
Καλαμαράκια Portola τηγανητά
Υλικά:1 κονσέρβα καλαμαράκια Portola
λάδι
λίγο αλεύρι
αλάτι – πιπέρι
Ανοίγουμε την κονσέρβα. Αν θέλουμε αφαιρούμε από μέσα το διάφανο κόκκαλο κι επίσης αν θέλουμε ξεπλένουμε λίγο τα καλαμάρια. Στραγγίζουμε πολύ καλά και στη συνέχεια αλατίζουμε, πιπερώνουμε, αλευρώνουμε καλά και τηγανίζουμε σε καυτό λάδι μέχρι να ροδίσουν. Προσοχή, δεν θέλουν και πολύ τηγάνισμα γιατί είναι ήδη μαγειρεμένα.
Σερβίρουμε και σβήνουμε τα τριγλυκερίδια στο παγωμένο τσίπουρο.
Και μια καλή ρετσίνα με ελαφρύ άρωμα, μια χαρά σκοτώνει τη χοληστερίνη …trust me!
Πηγή : http://karvouna.wordpress.com
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου