Ο έρωτας δεν είναι Ιθάκη, είναι Οδύσσεια.Η Άννα ήταν σαράντα πέντε χρονών όταν έγινε γιαγιά. Είχε δυο μέρες να λουστεί και της περίσσευαν δέκα κιλά. Ήταν παντρεμένη με έναν άνθρωπο που ποτέ δεν ερωτεύτηκε.
Συντηρούσε ένα κατάστημα με ρούχα για παχουλές για να έχει μια δικαιολογία για να φεύγει από το σπίτι.
Είχε δυο-τρεις φίλες με τις οποίες συναντιόταν για να κακολογήσουν τους άντρες τους. Η κόρη της – ο μόνος άνθρωπος που αγάπησε- είχε φτιάξει το δικό της σπίτι.
Με τη μητέρα της μιλούσε μόνο στο τηλέφωνο και αυτό προσπαθούσε να το αποφεύγει.
Ήταν παγιδευμένη στο βολικό κουκούλι της, μια χρυσαλλίδα που ποτέ δε θα γινόταν τέλειο έντομο. Συχνά είχε την αίσθηση ότι κάτι ή κάποιον ξεχνούσε, αλλά προτού προλάβει να καταλάβει ποιος ήταν αυτός επέστρεφε στην τυραννία της καθημερινότητας.
Μέχρι που η κόρη της, στην κλινική ακόμα, ανακοινώνει το όνομα που θα δώσει στο παιδί της.
Η Άννα ξυπνάει από τη χειμερία νάρκη που κράτησε είκοσι πέντε χρόνια και θυμάται τον Ελισσαίο, έναν νεαρό που άφησε να την περιμένει μάταια στο λιμάνι ενός νησιού. Συμπτωματικά ή μοιραία τον ξανασυναντάει και αποφασίζει να δώσει μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή της. Ξαναζεί τον έρωτα για τρεις νύχτες, αλλά γρήγορα καταλαβαίνει ότι αυτός που είχε ξεχάσει τόσα χρόνια δεν ήταν ο Ελισσαίος, αλλά ο εαυτός της.
Πριν αποφασίσει να διεκδικήσει τη χαμένη της ζωή μαθαίνει ότι τα πάντα – το όνομα της, οι πρόγονοι της, η καταγωγή της, η ζωή της- ήταν η νοσταλγική παράφραση της αληθινής της ιστορίας.
Πηγή :http://sanejoker.info
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου