Δημοφιλής σταρ αλλά και πολιτικοποιημένος ακτιβιστής, εμπνευσμένος
και ανατρεπτικός δημιουργός, ειλικρινής και ανοιχτός άνθρωπος, τυπικός
επαγγελματίας. Και κυρίως, φανατικός των selfies και του Ιnstagram...
Ολη η μυθολογία γύρω από τον σπουδαίο Κινέζο εικαστικό Αϊ Γουέι Γουέι επιβεβαιώθηκε στη χθεσινή συνάντηση που είχε με τους δημοσιογράφους στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, όπου το πρώτο που έκανε ήταν να σηκώσει το κινητό του και να βγάλει μια... selfie!
Η πολυαναμενόμενη έκθεσή του «Αi Weiwei at Cycladic» που περιλαμβάνει πολλά νέα έργα -ανάμεσά τους και ένα κυκλαδικό ειδώλιο, σε φυσικό μέγεθος, το «Standing Figure»- εγκαινιάζεται σήμερα σημειώνοντας δύο πρωτιές: Είναι η πρώτη παρουσίαση των έργων του Αϊ Γουέι Γουέι στην Ελλάδα και η πρώτη του παγκοσμίως σε αρχαιολογικό μουσείο.
Μια έκθεση συναρπαστική, όπου η τέχνη συναντά την πολιτική, ο κινεζικός πολιτισμός τον ελληνικό, η προσωπική εμπειρία τη συλλογική μνήμη.
Εργα που συγκινούν, προβληματίζουν, προκαλούν, βγάζουν αυθάδικα τη γλώσσα στο κατεστημένο και σηκώνουν το μεσαίο δάχτυλο... Ενα σύμβολο που κυριαρχεί στους τοίχους του μουσείου όπου έχει επέμβει ο Αϊ Γουέι Γουέι αλλά και μπροστά από φωτογραφίες εμβλημάτων του σύγχρονου πολιτισμού, όπως το Λούβρο ή το Big Ben.
Ως γνήσιος σταρ ο Αϊ Γουέι Γουέι προσήλθε με μισή ώρα καθυστέρηση στη συνέντευξη Τύπου, απάντησε σε 5-6 ερωτήσεις χωρίς να ξεπεράσει το τέταρτο και στη συνέχεια... απήλθε δίχως την καθιερωμένη ξενάγηση στα έργα, στους χώρους του μουσείου.
Τόνισε ότι δεν θέλει να μιλήσει για πολιτικά θέματα, αλλά για την τέχνη του, ήταν όμως εύγλωττος και αιχμηρός σε ό,τι αφορά το προσφυγικό ζήτημα και την εμπειρία του με πρόσφυγες στην Ελλάδα αλλά και στους καταυλισμούς κατά μήκος των συνόρων της Συρίας, τους οποίους έχει επισκεφτεί επανειλημμένα.
«Πέντε μήνες πέρασα πολλά και είδα πολλά στη Λέσβο, την Ειδομένη, στα σύνορα της Ιορδανίας, της Τουρκίας, του Ισραήλ. Πήγα στα στρατόπεδο των προσφύγων, προσπάθησα να καταλάβω την κατάσταση μέσω έρευνας, περίπλοκα ζητήματα, τοπικά και διεθνή.
Σέβομαι την Ελλάδα που είναι κοιτίδα πολιτισμού. Σέβομαι την Ελλάδα που άνοιξε την αγκαλιά της στους πρόσφυγες. Τους σεβάστηκε, δεν τους πέταξε στη θάλασσα, κάτι που προσπάθησαν να κάνουν οι ευρωπαϊκές χώρες κατηγορώντας ταυτόχρονα τη χώρα σας. Η κατάσταση είναι θλιβερή, απάνθρωπη. Δεν είναι νόμιμο, ούτε ηθικό αυτό που συμβαίνει σήμερα», είπε χαρακτηριστικά.
Ο υπερδραστήριος Κινέζος καλλιτέχνης έχει μιλήσει με χιλιάδες πρόσφυγες αλλά και με ΜΚΟ, με γιατρούς, στρατιωτικούς, διασώστες, αλλά και με διακινητές. «Μπορεί να μην είμαι καλός εικαστικός, αλλά είμαι καλός ερευνητής», τόνισε.
Ετσι, συγκέντρωσε 600 ώρες κινηματογραφικού υλικού όπου οι πρόσφυγες, κάθε ηλικίας, αφηγούνται τις συγκλονιστικές εμπειρίες τους. Μέρος από αυτό το υλικό προβάλλεται τώρα σε βίντεο, στο Κυκλαδικής, μαζί με το «Iphone Wallpaper», μια ταπετσαρία-κολάζ με πάνω από 12.000 φωτογραφίες που ο ακούραστος Αϊ Γουέι Γουέι έβγαλε με τους συνομιλητές του, κατά την παραμονή του στη Λέσβο.
Στο νησί εμπνεύστηκε δύο ακόμα έργα με αντικείμενα που έχουν γίνει συνώνυμα της προσφυγικής κρίσης: το «Τyre», που αποτελείται από μαρμάρινα σωσίβια, και το «Ζodiac Boat», που παραπέμπει στα σκάφη του θανάτου στο Αιγαίο.
Αδύνατον να περάσει απαρατήρητη η έκθεσή του. Οι μεγάλες σημαίες («Flag Greece, Europe, Shadow») στην είσοδο του μουσείου -σχόλιο στις έννοιες της εθνικής ταυτότητας και της μετακίνησης πληθυσμών- σε βάζουν αμέσως στο κλίμα. Τα πιο εντυπωσιακά εκθέματα ωστόσο βρίσκονται στο τέλος της περιήγησης, στο Μέγαρο Σταθάτου: το «Standing Figure», το τεράστιο γλυπτό που παραπέμπει στα ειδώλια τύπου Σπεδού της πρωτοκυκλαδικής περιόδου, φωτίζει με τη λευκότητά του τον χώρο.
Το ειδώλιο εμφανίζεται με εκτεταμένα τα χέρια και με ένα μετέωρο αγγείο, υπαινιγμός του καλλιτέχνη για την καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς. Μια εγκατάσταση με μικρά ξύλινα φέρετρα παραπέμπει στους καταστροφικούς σεισμούς και στα θύματα στην πόλη Σετσουάν το 2008 («Rebar & Case»). Μια άλλη με μια κάμερα από μάρμαρο («Surveillance camera with plinth») είναι το μνημείο της σκληρής εποχής που πέρασε ο ίδιος σε κατ’ οίκον περιορισμό κάτω από το άγρυπνο μάτι των κινεζικών αρχών.
Ομως και τα πιο μικρά έργα του, τα οποία ανακαλύπτεις σε προθήκες δίπλα σε αυτές που φιλοξενούν τις κυκλαδικές αρχαιότητες της μόνιμης συλλογής, έχουν την εννοιολογική αιχμή τους. Για παράδειγμα, η σύνθεση «Τear Bottle/tear gas canister» με κεραμικά για τα δάκρυα από... δακρυγόνα.
«Χρησιμοποιώ τα μάτια και τα συναισθήματα για να περιγράψω τον κόσμο», τόνισε ο Αϊ Γουέι Γουέι. «Ο καλλιτέχνης έχει έναν ρόλο, να εφεύρει μια γλώσσα για να εκφράσει τον εαυτό του και πρέπει να το πιστέψει αυτό και να το μετατρέψει σε επικοινωνία. Εγώ ‘‘αναγκάστηκα’’ για να επικοινωνήσω το έργο μου να γίνω ακτιβιστής».
Πηγή : http://www.efsyn.gr/
Ολη η μυθολογία γύρω από τον σπουδαίο Κινέζο εικαστικό Αϊ Γουέι Γουέι επιβεβαιώθηκε στη χθεσινή συνάντηση που είχε με τους δημοσιογράφους στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, όπου το πρώτο που έκανε ήταν να σηκώσει το κινητό του και να βγάλει μια... selfie!
Η πολυαναμενόμενη έκθεσή του «Αi Weiwei at Cycladic» που περιλαμβάνει πολλά νέα έργα -ανάμεσά τους και ένα κυκλαδικό ειδώλιο, σε φυσικό μέγεθος, το «Standing Figure»- εγκαινιάζεται σήμερα σημειώνοντας δύο πρωτιές: Είναι η πρώτη παρουσίαση των έργων του Αϊ Γουέι Γουέι στην Ελλάδα και η πρώτη του παγκοσμίως σε αρχαιολογικό μουσείο.
Μια έκθεση συναρπαστική, όπου η τέχνη συναντά την πολιτική, ο κινεζικός πολιτισμός τον ελληνικό, η προσωπική εμπειρία τη συλλογική μνήμη.
Εργα που συγκινούν, προβληματίζουν, προκαλούν, βγάζουν αυθάδικα τη γλώσσα στο κατεστημένο και σηκώνουν το μεσαίο δάχτυλο... Ενα σύμβολο που κυριαρχεί στους τοίχους του μουσείου όπου έχει επέμβει ο Αϊ Γουέι Γουέι αλλά και μπροστά από φωτογραφίες εμβλημάτων του σύγχρονου πολιτισμού, όπως το Λούβρο ή το Big Ben.
Ως γνήσιος σταρ ο Αϊ Γουέι Γουέι προσήλθε με μισή ώρα καθυστέρηση στη συνέντευξη Τύπου, απάντησε σε 5-6 ερωτήσεις χωρίς να ξεπεράσει το τέταρτο και στη συνέχεια... απήλθε δίχως την καθιερωμένη ξενάγηση στα έργα, στους χώρους του μουσείου.
Τόνισε ότι δεν θέλει να μιλήσει για πολιτικά θέματα, αλλά για την τέχνη του, ήταν όμως εύγλωττος και αιχμηρός σε ό,τι αφορά το προσφυγικό ζήτημα και την εμπειρία του με πρόσφυγες στην Ελλάδα αλλά και στους καταυλισμούς κατά μήκος των συνόρων της Συρίας, τους οποίους έχει επισκεφτεί επανειλημμένα.
«Πέντε μήνες πέρασα πολλά και είδα πολλά στη Λέσβο, την Ειδομένη, στα σύνορα της Ιορδανίας, της Τουρκίας, του Ισραήλ. Πήγα στα στρατόπεδο των προσφύγων, προσπάθησα να καταλάβω την κατάσταση μέσω έρευνας, περίπλοκα ζητήματα, τοπικά και διεθνή.
Σέβομαι την Ελλάδα που είναι κοιτίδα πολιτισμού. Σέβομαι την Ελλάδα που άνοιξε την αγκαλιά της στους πρόσφυγες. Τους σεβάστηκε, δεν τους πέταξε στη θάλασσα, κάτι που προσπάθησαν να κάνουν οι ευρωπαϊκές χώρες κατηγορώντας ταυτόχρονα τη χώρα σας. Η κατάσταση είναι θλιβερή, απάνθρωπη. Δεν είναι νόμιμο, ούτε ηθικό αυτό που συμβαίνει σήμερα», είπε χαρακτηριστικά.
Ο υπερδραστήριος Κινέζος καλλιτέχνης έχει μιλήσει με χιλιάδες πρόσφυγες αλλά και με ΜΚΟ, με γιατρούς, στρατιωτικούς, διασώστες, αλλά και με διακινητές. «Μπορεί να μην είμαι καλός εικαστικός, αλλά είμαι καλός ερευνητής», τόνισε.
Ετσι, συγκέντρωσε 600 ώρες κινηματογραφικού υλικού όπου οι πρόσφυγες, κάθε ηλικίας, αφηγούνται τις συγκλονιστικές εμπειρίες τους. Μέρος από αυτό το υλικό προβάλλεται τώρα σε βίντεο, στο Κυκλαδικής, μαζί με το «Iphone Wallpaper», μια ταπετσαρία-κολάζ με πάνω από 12.000 φωτογραφίες που ο ακούραστος Αϊ Γουέι Γουέι έβγαλε με τους συνομιλητές του, κατά την παραμονή του στη Λέσβο.
Στο νησί εμπνεύστηκε δύο ακόμα έργα με αντικείμενα που έχουν γίνει συνώνυμα της προσφυγικής κρίσης: το «Τyre», που αποτελείται από μαρμάρινα σωσίβια, και το «Ζodiac Boat», που παραπέμπει στα σκάφη του θανάτου στο Αιγαίο.
Αδύνατον να περάσει απαρατήρητη η έκθεσή του. Οι μεγάλες σημαίες («Flag Greece, Europe, Shadow») στην είσοδο του μουσείου -σχόλιο στις έννοιες της εθνικής ταυτότητας και της μετακίνησης πληθυσμών- σε βάζουν αμέσως στο κλίμα. Τα πιο εντυπωσιακά εκθέματα ωστόσο βρίσκονται στο τέλος της περιήγησης, στο Μέγαρο Σταθάτου: το «Standing Figure», το τεράστιο γλυπτό που παραπέμπει στα ειδώλια τύπου Σπεδού της πρωτοκυκλαδικής περιόδου, φωτίζει με τη λευκότητά του τον χώρο.
Το ειδώλιο εμφανίζεται με εκτεταμένα τα χέρια και με ένα μετέωρο αγγείο, υπαινιγμός του καλλιτέχνη για την καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς. Μια εγκατάσταση με μικρά ξύλινα φέρετρα παραπέμπει στους καταστροφικούς σεισμούς και στα θύματα στην πόλη Σετσουάν το 2008 («Rebar & Case»). Μια άλλη με μια κάμερα από μάρμαρο («Surveillance camera with plinth») είναι το μνημείο της σκληρής εποχής που πέρασε ο ίδιος σε κατ’ οίκον περιορισμό κάτω από το άγρυπνο μάτι των κινεζικών αρχών.
Ομως και τα πιο μικρά έργα του, τα οποία ανακαλύπτεις σε προθήκες δίπλα σε αυτές που φιλοξενούν τις κυκλαδικές αρχαιότητες της μόνιμης συλλογής, έχουν την εννοιολογική αιχμή τους. Για παράδειγμα, η σύνθεση «Τear Bottle/tear gas canister» με κεραμικά για τα δάκρυα από... δακρυγόνα.
«Χρησιμοποιώ τα μάτια και τα συναισθήματα για να περιγράψω τον κόσμο», τόνισε ο Αϊ Γουέι Γουέι. «Ο καλλιτέχνης έχει έναν ρόλο, να εφεύρει μια γλώσσα για να εκφράσει τον εαυτό του και πρέπει να το πιστέψει αυτό και να το μετατρέψει σε επικοινωνία. Εγώ ‘‘αναγκάστηκα’’ για να επικοινωνήσω το έργο μου να γίνω ακτιβιστής».
Πηγή : http://www.efsyn.gr/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου