Πρέπει να ομολογήσω οτι είμαι παιδί του Ιονίου. Τουλάχιστον νόμιζα οτι ήμουν. Μου αρέσει το άπλετο πράσινο και η Βενετσιάνικη επιρροή. Όταν λοιπόν αποφάσισε η παρέα να πάμε διακοπές στη Σέριφο ήμουν λίγο επιφυλακτική. Είμαι όμως και παιδί της περιπέτειας και δεν λέω ποτέ όχι στο να γνωρίζω καινούργια μέρη και κάπως έτσι ξεκίνησε η γνωριμία μου με τη Σέριφο. Μια γνωριμία για την οποία χαίρομαι ιδιαίτερα.
Στα προϊστορικά χρόνια η Σέριφος ήταν ακατοίκητη, όπως άλλωστε όλες οι Κυκλάδες. Μέχρι όμως τον 6ο π.Χ. αιώνα η ανάπτυξη ήταν τόσο μεγάλη που το νησί είχε το δικό του νόμισμα. Σύμφωνα με τη μυθολογία ο Περσέας μεγάλωσε στη Σέριφο και από εκεί ξεκίνησε τις περιπέτειες του. Ο Μύθος του Περσέα και της μητέρας του Δανάης, που βρέθηκαν σε ένα ακρογιάλι στη Σέριφο μέσα στη λάρνακα που τους είχε κλείσει ο παππούς του Ακρίσιος, είναι από τους σημαντικότερους στην Ελληνική Μυθολογία και αποδόθηκε πανέμορφα από τον Άγγλο ζωγράφο John William Waterhouse.
Φτάνεις στη Σέριφο και αμέσως καταλαβαίνεις οτι πρέπει να αφήσεις πίσω το γρήγορο ρυθμό που ήξερες γιατί το νησί αυτό κινείται με δικά του βήματα και δικούς του κανόνες. Φτάνοντας αντικρίζεις τον οικισμό Λιβάδι και η ηρεμία του κάνει την παρουσία της αισθητή αμέσως και θέλοντας και μη αρχίζεις και χαλαρώνεις γιατί στη Σέριφο κανένας δεν βιάζεται. Τα σπίτια στο Λιβάδι από μακριά φαίνονται σαν μικροί άσπροι κύβοι τοποθετημένοι από χέρι που ξέρει καλά την εκλεπτυσμένη Κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική. Εκεί υπάρχει και οργανωμένη παραλία, ο Αυλόμωνας με ομπρέλες και ξαπλώστρες.
Η πιο γνωστή παραλία της Σερίφου είναι αναμφισβήτητα η Ψιλή Άμμος και όχι άδικα. Το 2003 ανακηρύχθηκε «η καλύτερη παραλία της Ευρώπης» και μόλις βρεθείς εκεί καταλαβαίνεις γιατί. Το τοπίο είναι εξωτικό καθώς υπάρχει άπλετη χρυσαφένια άμμος χωρίς ούτε ένα βότσαλο ενώ αλμυρίκια προσφέρουν δωρεάν τη σκιά τους. Η θάλλασα είναι κρυστάλλινα πεντακάθαρη με την αμμουδιά να συνεχίζεται και μέσα στο βυθό. Φτάνοντας βρήκαμε μια ξεχασμένη βάρκα, τη «Μαρία», και καθώς τη φωτογράφησα αναρωτήθηκα για τα ταξιδάκια που είχε κάνει και τα λιμανάκια στα οποία είχε δέσει. Κολυμπώντας μπορείς να φτάσεις και στη διπλανή παραλία του Άι Γιάννη, όπου το σκηνικό είναι εξίσου όμορφο καιονειρικό.
Ἀλλες όμορφες παραλίες του νησιού είναι ο Άγιος Σώστης, όπου μια λουρίδα άμμου ενώνει την ακτή με ένα μικρό νησί ακρωτήριο που πάνω του είναι χτισμένη η εκκλησία του Αγίου Σώστη. H παραλία Βαγιά βρίσκεται στη Νοτιοδυτική πλευρά του νησιού, είναι πανέμορφη και προστατευμένη καθώς έχει ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000. Η Σέριφος δεν είναι κοσμικό νησί και οι παραλίες της είναι γενικά ήσυχες αλλά για τους λάτρεις της αυτοσυγκέντρωσης και ηρεμίας υπάρχει και η παραλία Μαλλιάδικο, ένας μικρός κλειστός κόλπος όπου θα πάρετε μαζί σας τα απαραίτητα και θα απολαύσετε το τοπίο και το μοναδικό ήχο της ησυχίας.
Στη Σέριφο θα ευχαριστηθείτε και καλό φαγητό. Χαρακτηριστικά εδέσματα είναι ταρεβύθια στο φούρνο, οι χοιρινές λούζες και οι μαραθοκεφτέδες. Συνοδεύστε το γεύμα σας με ντόπια ξινομυζήθρα και το υπέροχο Σεριφιώτικο κρασί. Το τοπικό γλυκό του νησιού είναι το παστάκι Σερίφου, ένα επιδόρπιο με κρέμα βανίλιας και σοκολάτας πάνω σε μπισκότα, αλλά και το διάσημο Σεριφιώτικο παστέλι.
Η Χώρα της Σερίφου είναι τόσο όμορφη όσο και οι παραλίες της. Είναι χτισμένη στην κορυφή ενός απόκρυμνου βράχου και αντίθετα με άλλες Χώρες των Κυκλάδων είναι προσανατολισμένη προς την Ανατολή. Χωρίζεται στην Άνω Χώρακαι την Κάτω Χώρα. Στην Άνω Χώρα βρίσκονται οι πιο παλιές συνοικίες και τοεπιβλητικό νεοκλασσικό κτίριο του Δημαρχείου. Η Κάτω Χώρα είναι γραφική με πεντακάθαρα άσπρα σοκάκια τα οποία είναι πνιγμένα στις μπουκαμβίλιες. Η Χώρα της Σερίφου θυμίζει λαβύρινθο, στον οποίο δεν νιώθεις καθόλου άσχημα να χαθείς. Έτσι και αλλιώς την αίσθηση του χρόνου την έχεις αφήσει στο λιμάνι όταν έφτασες.
Όπως όλες οι Κυκλάδες έτσι και η Σέριφος είναι γεμάτη με εκκλησίες και μοναστήρια. Έχει πάνω από 100 εκκλησίες οι οποίες είναι όλες εκθαμβωτικά λευκές και οι περισσότερες οφείλουν το χτίσιμο τους σε κάποιο τάμα. Η Παναγία η Σκοπιανή ξεχωρίζει για την αρχιτεκτονική της και το μπλε της τρούλο. Χτισμένη σε πλαγιά δἰπλα από τη θάλασσα, ανταμείβει τον επισκέπτη με θέα που κόβει την ανάσα σε ένα πολύ προσεγμένο περιβάλλον.
Μετά από ένα Σαββατοκύριακο στη Σέριφο επέμενα ακόμα οτι είμαι παιδί του Ιονίου. Ήξερα όμως οτι πλέον είμαι και παιδί των Κυκλάδων. Η αντίθεση του μπλε με το άσπρο μπροστά από τον άγονο καμβά είναι αυτό που χαρακτηρίζει τη μοναδικότητα των Κυκλάδων. Η Σέριφος είναι ευγενική και ήσυχη μα τόσο δυναμική. Φεύγοντας, παρότι ξέρεις οτι γυρνάς στο θόρυβο της καθημερινότητας, στο καράβι της επιστροφής σου έχει μείνει ο ρυθμός της Σερίφου. Η ήσυχη δύναμη της.
Πηγή :
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου