Οι ανεμόμυλοι εμφανίστηκαν στον θερμιώτικο χώρο, κατά τον 12ο με 13ο αιώνα. Η ομορφιά κι η λεβεντιά τους περιγράφηκε από περιηγητές έκανε τον γύρο του κόσμου μέσα από χιλιάδες φωτογραφίες και καρτ- ποστάλ… Η κατασκευή τους, δύσκολη και πολυδάπανη όσο κι ενός μεγάλου ιστιοφόρου, της εποχής, σε πολλές περιπτώσεις, απαιτούσε προσεκτική επιλογή της τοποθεσίας που θα κατασκευάζονταν ο μύλος. Ιδανικό ήταν το σημείο που οι βοριάδες ξεδίπλωναν όλη τους την ένταση: σε ξάγναντα ρεματιές στην έξοδο κάποιου φαραγγιού σε «γλώσσες» ακρωτηρίων…
….η απόσταση του μύλου από την κατοικημένη περιοχή ήταν εξίσου σημαντική. Ο ανεμόμυλος χτιζόταν σε μέρος προσπελάσιμο από υποζύγια, κοντά σε οικισμούς, αλλά και σε μακρινή ακτίνα από άλλα οικοδομήματα ώστε να μην παρεμποδίζεται η ομαλή λειτουργία του. Εξάλλου, το ανεμπόδιστο του αέρα απ’ όλα τα μέρη μνημονεύεται ρητά στις αγοραπωλησίες των ανεμόμυλων….
…ο μύλος ήταν σε ετοιμότητα όλο το εικοσιτετράωρο. Δεν υπήρχε ωράριο, μήτε μέρα ανάπαυσης ξέχωρα από τις μετρημένες θρησκευτικές γιορτές. Την ένταση της δουλειάς ρύθμιζε η ανάγκη, η εποχή και ο καιρός. Ένας ανεμόμυλος μπορούσε να αλέσει 20-70 κιλά σιτηρών την ώρα, ανάλογα με την ένταση και τη φορά του ανέμου…..
…η συνήθως πολύωρη αναμονή στον αυλόγυρο του μύλου συνοδεύονταν με πειράγματα, κουτσομπολιά και αυτοσχέδια γλέντια. Εκεί, τις όμορφες καλοκαιρινές νύχτες, τις γεμάτες μυστήριο και διάθεση για συναναστροφή, ο μονότονος ήχος της «φτερωτής» έδινε τον τόνο και την έμπνευση για τα ωραιότερα κυκλαδίτικα τραγούδια του πόνου, της αγάπης, του καημού….
Σήμερα….. αυτοί που έχουν την ευθύνη και ασκούν διοίκηση στο νησί μας οφείλουν να προστατεύουν την πολιτιστική κληρονομία των προγόνων μας … άσε καλύτερα να μην τα ξαναλέμε….
ΔΝΛ ο από Κύθνο προερχόμενος ….
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου