Η ποικιλία ονομασιών καί διακρίσεων τής ΣΕΡΦΙΏΤΙΚΗΣ γής

Γράφει ο Γιάννης Γούναρης 

 Σε δύο μεγάλες κατηγορίες διακρίνουμε στήν ιδιοκτησία της γής στήν ΣΕΡΙΦΟ
Στα αμπέλια και στά χωράφια όσον ααφορά τα αμπέλια έχουμε το νιόφυτο αμπέλι ηλικίας μέχρι 4 χρόνων δηλαδή μέχρι να δώσει καρπό ύστερα από τα 4 χρόνια η φυτεία μπαίνει στόν κάμματο γίνεται δηλαδή ένα σωστό αμπέλι .

Επί τουρκοκρατίας υπήρχαν πολλά νιόφυτα αμπέλια τώρα δυστυχώς λόγω τουρισμού υπάρχουν περισσότερα σωστά λεγόμενα αμπέλια αν και η ΣΕΡΙΦΟς πάντα ήταν από τίς πρωτοπόρες στήν παραγωγή κρασιού αλλα κυρίως μούστου αναφέρεται ότι επί του τουρκοκρατίας τροφοδοτούσε μέ μουστο τήν ΥΔΡΑκαί τά γύρω νησιά

.Εκεί που η ποικιλία ονομασιών καί διακρίσεων όσον αφορά τήν ΣΕΡΦΙΏΤΙΚΗ γη είναι μεγάλη είναι στά χωράφια . Υπάρχει σάν γενική ένοια το χωράφι όμως υπάρχουν συγκεκριμένοι τύποι χρήσης του χωραφιού οι οποίοι είναι οι εξής
.

ΒΡΑΓΙΑ -Μικρή έκταση γής συνήθως 1 στρέμμα και σε ελάχιστες περιπτώσεις παραπάνω μέσα σε ρεματιές όπου υπάρχει απαραίτητα τρεχούμενο νερό , κάποια πηγή , όπου καλιεργούνται συνήθως λαχανικά .

ΖΑΡΙ- Η τοπικά ΤΖΑΡΙ - Μικρή έκταση καλλιεργήσημης γής στόν κάμπο λίγο μεγαλύτερη από την βραγιά , φύτευαν λαχανικά αλλά και δημητριακά παντα υπήρχε νερό καί κατά προτίμηση πηγάδι

ΛΟΥΡΙ -Πολύ στενό κομμάτι γής καλλιεργήσιμης η σάν αμπέλι η σαν χωράφι επικλινές και συγρατείται από ξερολιθιές το συναντάμαι σε όλες τίς κυκλάδες λόγω τής εδαφικής ιδιομορφίας τους
ΚΗΠΑΡΙ- Κομάτι σχετικά καλής γής κοντά σε νερό προορισμένο για τήν καλιέργεια οπωροκηπευτικών μοιάζει αρκετά με τήν βραγιά .

ΠΛΑΤΕΙΑ [πλατειά ]- Είναι το σχετικά μεγάλο κομάτι γής καί επίπεδο στήν απόληξη πλαγιαστού χωραφιού με χώμα έφορο που κατεβάζουν τά νερά τής βροχής απο το χωράφι .

ΚΛΕΙΣΟΥΡΑ -Περιφραγμένη με ξερολιθιά άγονη περιοχή στο βουνό προορισμένη για φύλαξη ζώων έχει και δικό της νερό και τά ζώα τρώνε και πίνουν χωρίς τή φροντίδα του αγρότη βοσκού Υπάρχουν και κτίσματα οι μάντρες αλλα για αυτά θα μιλήσουμε σε αλλο χρόνο

ΣΥΝΕΥΓΑΛΜΑ -Είναι το τμήμα τού χωραφιού μια στενή λωρίδα γής πού βγάζει σε πέρασμα , σε δρόμο , και που σκοπό έχει να προστατευει το κυρίως κτήμα με την καλλιέργεια .Το ίδιο αυτό μπορεί να αναφέρεται και σαν αυλιδα [αυλή ]

ΑΓΚΩΝΑΣ- Προεξοχή , κάτι σάν παράρτημα του χωραφιού , αδιέξοδο περιτοιχισμένο το οποίο επικοινωνούσε διαμέσου εμπατής δηλαδή εισόδου με πέτρα χτισμένη από ξερολιθιά .

Επίσης  υπάρχουν από   λιγοστές έως σπάνιες εκτάσεις γής που η ιδιομορφία τους ειναι χαρακτηριστική και ξεφέυγει από το συνηθισμένο   όπως λιβάδια ,λιβαδοχώραφα ,σκάμματα.

Επίσης κλείσμα (μικρή κλεισούρα), αλωνίστρα, μελισσοκήπι, αγκιναριό - Ακόμα διχάλι (μικρό λουρί που χωρίζει στα δύο).
Για τις άγονες εκτάσεις:λόγκοι  , αυλάδες, σκάμματα, ράχη, κάβος, τσιγκούρα.

Η ποικιλία στήν χρήση τής γής οδηγεί στό συμπέρασμα ότι μέ τον όρο χωράφι θα πρέπει να εννοήσουμε ότι εντάσσεται στήν έννοια που μερικοί έχουμε στόν νού μας ,δηλαδή μιά συνηθισμένη έκταση γής δίχως ιδιομορφία όπου υπάρχει ιδιομορφία που ξεφέυγει απο το συνηθισμένο , δηλώνεται με άλλη ονομασία .
Συνήθως στήν ΣΕΡΦΙΩΤΙΚΗ ΓΗ καλλιεργούσαν συνήθως  κριθάρι , και για αγρανάπαυση η αγκερία [ο χρόνος καλλιέργειας ενός χωραφιού και όχι ο χρόνος αγρανάπαυσης ]καλλιεργούσαν καλοκαιρινά κηπευτικά .

Τέλος σε μερικές σπάνιες περιπτώσεις μερικά χωράφια χαράκτηρίζονται ως μουφλούτικα δηλαδή εγκαταλειμένα ,μπατίρικα .