Μια ακόμα χρονιά έφτασε στο τέλος της συνάδελφοι.
Ο Νοέμβριος είναι ο μήνας που το σμήνος θα σταματήσει κάθε του δραστηριότητα και θα αρχίσει να ξεκουράζεται.
Τα μελίσσια θα ξεγονέψουν και οι βασίλισσες θα σταματήσουν τις γέννες.
Αυτό θα συμβεί περίπου στις 15 Νοεμβρίου, με εξαίρεση ορισμένες περιοχές της Ελλάδας όπως τα νησιά του αιγαίου η Κρήτη αλλά και η Κύπρος που τα μελίσσια κρατάνε λίγο γόνο καθ όλη την διάρκεια του χειμώνα, λόγο των υψηλών θερμοκρασιών που επικρατούν εκεί.
Όταν τα μελίσσια ξεγονιάσουν θα παραμείνουν χωρίς γόνο έως περίπου τις 15 Ιανουαρίου, και κάπου εκεί στις αλκυονίδες ημέρες θα ξεκινήσουν εκ νέου οι βασίλισσες μας να γεννάνε.
Όταν ξεγονιάσουν όπως είπαμε τα μελίσσια θα διακόψουν τις πολλές δραστηριότητες, και θα πέσουν σε ένα είδος ημιχειμέριας νάρκης.
Δεν θα κινούνται πολύ, δεν θα πετάνε πολύ, ενώ ακόμα και στην επιθεώρηση μας, αυτές μετά βίας θα κουνάνε τα φτερά τους πολύ αδύναμα.
Τότε είναι που τα μελίσσια μας θα δημιουργήσουν και την λεγόμενη μελισσόσφαιρα.
Η μελισσόσφαιρα είναι μια ζωντανή σφαίρα από μέλισσες που σκοπό έχει να αναπτύσσεται ικανή θερμοκρασία για την επιβίωση του σμήνους.
Σε αυτή τη σφαίρα οι μέλισσες συνωστίζονται και αλλάζουν διαρκώς θέση στη σφαίρα προκείμενου να ζεσταίνονται όλες, δηλαδή οι μέσα έρχονται έξω, ενώ οι έξω πηγαίνουν προς το εσωτερικό της σφαίρας να ζεσταθούν κι αυτές κτλ.
Βλέπουμε τα μελίσσια μας στην αρχή να έχουν κλείσει τους κηφήνες έξω, να μην τους επιτρέπουν την είσοδο στην κυψέλη επειδή τους θεωρούν πλέον περιττούς, είναι χαρακτηριστικό ότι αν υπάρχει κανένα μελίσσι ορφανό τότε διατηρεί τους κηφήνες του, προκειμένου αν βγει νέα βασίλισσα να έχει κηφήνες να ζευγαρώσει.
Όταν γίνει αυτό, και κλείσουν έξω τους κηφήνες, αυτοί μαζεύονται όλοι μαζί παραπονεμένοι στην είσοδο της κυψέλης και περιμένουν υπομονετικά το τέλος, που έρχεται τη νύχτα με το κρύο, τότε είναι που έχουμε το λεγόμενο <κλάμα του κηφήνα>
Σταδιακά οι βασίλισσες επίσης σταματούν να γεννάνε αβγά σε κελιά κηφήνων, κι έτσι πολύ σύντομα αντιλαμβανόμαστε την ολοκληρωτική απουσία των κηφήνων από το μελισσοκομείο μας.
Η αμέσως επόμενη κίνηση είναι με το πρώτο κρύο που θα κάνει ο Νοέμβριος οι μέλισσες πετάνε έξω τον γόνο τους, μιας και είναι ανήμπορες να τον επωάσουν κάτω από τέτοιες συνθήκες, κι έτσι το μελίσσι μπαίνει στη φάση του ξεχειμωνιάσματος.
Αυτή είναι και η κατάλληλη στιγμή να κάνουμε καταπολέμηση στη βαρρόα συνάδελφοι.
Δεν πρέπει να χάσουμε καθόλου χρόνο, γιατί με την έλλειψη γόνου όλη η βαρρόα της κυψέλης ανεβαίνει στις μέλισσες και τις απομυζεί, με αποτέλεσμα ο πληθυσμός να μειώνεται ραγδαία.
Έτσι όπως είναι εκτεθειμένη η βαρρόα πάνω στις μέλισσες την βρίσκει εύκολα το κάθε σκεύασμα που χρησιμοποιούμε και την εξολοθρεύει, ενώ όταν υπάρχει γόνος σφραγισμένος στην κυψέλη τότε όση βαρρόα είναι μέσα στον γόνο δεν πεθαίνει από την καταπολέμηση που κάνουμε.
Για να είμαστε ικανοποιημένοι από την καταπολέμηση που κάναμε πρέπει να σκοτώσουμε άνω από το 95% της βαρρόα που υπήρχε στην κυψέλη μας.
Καταπολέμηση της βαρρόα θα πρέπει να γίνει εφ όσον ξεγονιάσουν τα μελίσσια λοιπόν, αν τυχόν κρατήσουν γόνο τον Νοέμβριο τότε κάνουμε καταπολέμηση τον Δεκέμβριο που ξεγονιάζουν σίγουρα.
Υπάρχουν μέρη ωστόσο που τα μελίσσια δεν ξεγονιάζουν καθόλου, σε παραθαλάσσια μέρη δηλαδή και στα νησιά στην Κρήτη και στην Κύπρο.
Σε αυτές τις περιπτώσεις η καταπολέμηση πρέπει να γίνεται όταν υπάρχει ο λιγότερος γόνος μέσα στα μελίσσια, οπότε εσείς θα κρίνετε πότε συμβαίνει αυτό.
Ακόμα πρέπει να φροντίσουμε ώστε το μελίσσι μας να διαθέτει, καλής ποιότητας τροφή για να ξεχειμωνιάσει με ασφάλεια καθώς επίσης και επάρκεια σε ποσότητα.
Η ποιοτική τροφή πρέπει να ξέρετε ότι εξασφαλίζει την καλή υγεία του μελισσιού, ή για να το πω και διαφορετικά, ένα μελίσσι με νοζεμίαση θα θεραπευτεί ευκολότερα αν τραφεί με ποιοτική τροφή για κάποιο εύλογο διάστημα.
Όσοι επιθυμούν να φτιάξουν μόνοι τους τροφές, θα πρέπει να προσέξουν ορισμένα πράγματα όπως...
Αν φτιάξουν ζυμωτή, ΠΡΟΣΟΧΗ στο μέλι που θα χρησιμοποιήσετε μήπως προέρχεται απο μελίσσι ή μελίσσια που είχαν κάποια ασθένεια.
Αν φτιάξετε σιρόπι, φτιάξτετο ενισχυμένο, δηλαδή 2 μέρη ζάχαρη κι ενα μέρος νερό, ενώ καλό είναι να βράσει το σιρόπι για να φύγει λίγη υγρασία απο αυτό.
Επίσης, βάζουμε τις κυψέλες να μην πατάνε απ ευθείας στο χώμα, αλλά να πατάνε σε παλέτες, η σε παλιά λάστιχα αυτοκινήτων προκειμένου να αποφύγουμε την υγρασία, και επιπλέον για τον ίδιο λόγο δίνουμε ελαφριά κλήση προς τα εμπρός στις κυψέλες μας προκειμένου τα νερά τις βροχής να μην μπαίνουν μέσα στην κυψέλη, η αν μπουν καμιά φορά με την κλήση που θα έχει η κυψέλη να αδειάσουν προς τα έξω, ενώ οι είσοδοι των κυψελών καλό είναι να κοιτάζουν προς το Νότο, για να ζεσταίνονται και να στεγνώνουν πιο πολύ τα μελίσσια μας, και να μειώνεται ετσι η πιθανότητα για Νοζεμίαση.
Από πλευράς ανθοφοριών, η κουμαριά ανθίζει τον Νοέμβρι, έχουμε και λίγα κυκλάμινα και ανεμώνες που δίνουν λίγες γύρες μαύρου χρώματος.
Επίσης το πεύκο μπορεί να δώσει μικροποσότητες.
Ρίξτε λοιπόν συνάδελφοι το βάρος σας στην βαρρόα και στην επάρκεια τροφών το μήνα Νοέμβριο κι όλα θα πάνε καλά.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου