Πριν από λίγες ημέρες υπήρξε ένα ακόμα επεισόδιο νομισματικού πολέμου, αυτή τη φορά μέσα από την απειλή μιας αμερικανικής χρεοκοπίας. Μια από τις σοβαρότερες συνέπειες που είχε αυτή η εξέλιξη ήταν το πλήγμα που δέχθηκε η αξιοπιστία της Αμερικής ως εγγυητής της παγκόσμιας οικονομικής σταθερότητας.
Το γεγονός αυτό ερμηνεύτηκε ως μια ακόμα πράξη της Κίνας να αποτινάξει ακόμα μεγαλύτερο δολαριακό βάρος από πάνω της. Η διαπίστωση αυτή είναι ψευδής. Τα currency swaps εξυπηρετούν πολλές άλλες παραμέτρους και σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν απειλή για κάποιο νόμισμα. Κυρίως, γιατί ως swap, θα έρθει η στιγμή που η ποσότητα των νομισμάτων που λαμβάνονται θα επιστραφεί. Ο βασικός στόχος αυτής της πρακτικής είναι η μεγαλύτερη διασφάλιση των εμπορικών συναλλαγών σε περιόδους περιορισμού της ρευστότητας κατά τη διάρκεια της οποίας παρατηρείται αύξηση των επιτοκίων και απειλείται η χρηματοοικονομική σταθερότητα.
Είναι γνωστό ότι το κινεζικό νόμισμα υπόκειται σε περιορισμούς οι οποίοι μειώνουν τη ρευστότητά του και αυτό κάνει επιτακτική την ανάγκη των currency swaps μέσω των κεντρικών τραπεζών όταν οι συνθήκες στην παγκόσμια οικονομία δεν είναι ομαλές.
Όλα τα παραπάνω είναι προς αποκατάσταση της οικονομικής πραγματικότητας με στόχο να μπορέσουμε να καταλάβουμε τι ακριβώς «παίζεται» αυτή τη στιγμή στην παγκόσμια οικονομία και γιατί η αγορά συναλλάγματος αναμένεται να είναι μια από τις πιο καυτές τα επόμενα χρόνια. Ακόμα, αυτό που σήμερα ονομάζεται νομισματικός πόλεμος, είναι μια απλή μάχη μπροστά στον πραγματικό νομισματικό πόλεμο που θα ακολουθήσει τα επόμενα 7-10 χρόνια.
Η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (Bank of International Settlements – BIS), γνωστή και ως η «τράπεζα των τραπεζών», σε μελέτη της αναφέρει ότι το 2020 ο ημερήσιος τζίρος της αγοράς συναλλάγματος θα αγγίξει τα $20 τρισ. ημερησίως. Σήμερα, ο τζίρος αυτός ανέρχεται στα $5,3 τρισ. Από που θα προκύψει αυτή η τεράστια αύξηση; Η απάντηση είναι προφανής: από τη διατήρηση της τρέχουσας νομισματικής πολιτικής, η οποία παράγει συνεχώς πληθωριστικό χρήμα.
Αυτό αποτελεί και την πιο ξεκάθαρη απάντηση σχετικά με το μέλλον των αγορών. Αυτοί που εκτιμούν ότι βρισκόμαστε στο τελικό στάδιο μιας μεγάλης φούσκας στην αγορά μετοχών, πέντε χρόνια μετά από την προηγούμενη φούσκα, θα εκπλαγούν μπροστά από την τρομακτική φούσκα που θα αντικρύσουν κοντά στο 2020.
Μετά τις τελευταίες εξελίξεις στην Αμερική, αυξήθηκαν και πάλι οι φωνές για το τέλος του δολαρίου. Οφείλουμε να βλέπουμε το μέλλον και όχι το παρόν. Ας είμαστε ρεαλιστές. Στόχος δεν είναι η σωτηρία του δολαρίου, αλλά ο ασφυκτικός έλεγχος της παγκόσμιας οικονομίας, τόσο χρηματιστηριακά όσο και γεωπολιτικά. Το δολάριο είναι το «όπλο» για την εκπλήρωση του στόχου αυτού. Όταν όμως το «όπλο» αυτό αποδειχθεί ότι δεν είναι κατάλληλο για την εκπλήρωση του στόχου που ανέφερα, να είστε βέβαιοι ότι θα αντικατασταθεί από κάποιο άλλο νόμισμα που θα είναι καταλληλότερο.
Το δολάριο δεν οφείλει την παντοδυναμία του μόνο στο γεγονός ότι είναι το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, αλλά στο γεγονός ότι στηρίζεται πάνω στο πιο καυτό asset του πλανήτη: τα αμερικανικά ομόλογα. Η σύνδεση του νομίσματος με το ομόλογο είναι αυτή που κάνει το νόμισμα παντοδύναμο. Από αυτό μπορούμε να εξάγουμε κάποια σημαντικά συμπεράσματα, για τους λόγους που το δολάριο δε μπορεί να αντικατασταθεί ακόμα.
Το κινεζικό νόμισμα δεν διαθέτει τη στήριξη των κινεζικών ομολόγων τα οποία δε χαίρουν της παγκόσμιας αναγνώρισης, ούτε και διευκολύνουν την παγκόσμια ρευστότητα και το δανεισμό αλλά ούτε και επηρεάζουν τον οικονομικό κύκλο, όπως κάνουν τα αμερικανικά treasuries. Επίσης, η κινεζική αγορά ομολόγων είναι εξαιρετικά μικρού μεγέθους.
Από την άλλη, το ευρώ επιβίωσε γιατί ουσιαστικά είναι συνδεδεμένο με τα γερμανικά ομόλογα. Θα ήταν πανίσχυρο αν είχε εξαρχής συνδεθεί με τα ευρωομόλογα. Αν η σύνδεση αυτή γίνει τώρα, το αποτέλεσμα θα είναι χειρότερο από τη στήριξη που προσφέρουν στο ευρώ τα γερμανικά ομόλογα. Η γερμανική αγορά ομολόγων είναι πολύ μεγάλης βαρύτητας. Εκ πρώτης όψεως, αν κάποιο νόμισμα είναι πιο κοντά στο να «χτυπήσει» το δολάριο είναι το ευρώ και κανένα άλλο.
Εξαιρετικά λίγες πιθανότητες υπάρχουν και για την επιστροφή του χρυσού (και του ασημιού) στο επίκεντρο της νομισματικής βάσης. Ο λόγος είναι ότι οι υπάρχουσες ποσότητες δεν μπορούν να καλύψουν την τρέχουσα νομισματική βάση. Για να συμβεί αυτό πρέπει να γίνουν δυο πράγματα. Είτε η παγκόσμια οικονομία να συρρικνωθεί δραματικά, είτε οι τιμές του χρυσού να εκτοξευτούν. Και οι δυο αυτές ενέργειες, αργά η γρήγορα θα οδηγήσουν στο ίδιο πρόβλημα καθώς η οικονομική δραστηριότητα δε μένει στάσιμη ούτε και οι τιμές όμως.
Στην πορεία για τον απόλυτο έλεγχο των πάντων θα υπάρξουν μεγάλες αλλαγές. Οι πρακτικές του συστήματος κατά το παρελθόν, οδήγησαν στον υπέρογκο πλουτισμό διαφόρων ομάδων με αποτέλεσμα να υπάρχει η απειλή να χαθεί ο έλεγχος ή να εκτροχιαστεί το σχέδιο για τον παγκόσμιο έλεγχο. Τα επόμενα χρόνια είναι πολύ πιθανό να δούμε μεγάλο ποσοστό των σημερινών δισεκατομμυριούχων να χρεοκοπούν, με αυτούς που ανήκουν στους κλάδους των εμπορευμάτων και των χρηματιστηριακών επενδύσεων να είναι τα πρώτα θύματα.
Οι αλλαγές αυτές έχουν ήδη γίνει ορατές σε όσους μπορούν να τις εντοπίσουν. Η δομή των αγορών έχει αλλάξει και αυτό οφείλεται στον περιορισμό της ελεύθερης διαπραγμάτευσης. Για παράδειγμα, στην αγορά νομισμάτων υπήρχαν δυο κατηγορίες οι οποίες καθόριζαν όλες τις υπόλοιπες αγορές. Η θεωρία του carry trading και μέχρι σήμερα, η θεωρία του risk on/risk off (RORO). Οι αλλαγές αυτές συντελούν στη συρρίκνωση της αγοράς. Πρόσφατο παράδειγμα το κλείσιμο του μεγαλύτερου Forex fund στον κόσμο, του γνωστού FX Concepts.
Η κρίση του 2008 ήταν τρομακτική, πιθανόν όμως όχι η τρομακτικότερη. Να είστε βέβαιοι ότι ο στόχος που ανέφερα παραπάνω θα επιτευχθεί, αλλά να έχετε αμφιβολία για το αν θα επιτευχθεί με τη χρήση του δολαρίου.
Χρήστος Αλωνιστιώτης
Τεχνικός Αναλυτής Αγορών
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου