Ένα κείμενο του Μάνου Χατζηδάκι
κάνει τις τελευταίες ημέρες και πάλι την εμφάνισή του στο διαδίκτυο, με
αφορμή την επέτειο της συμπλήρωσης ενός χρόνου από τη δολοφονία του
Παύλο Φύσσα από το χρυσαυγίτη Γιώργο Ρουπακιά. Είναι ένα κείμενο
εξαιρετικά επίκαιρο, παρά τα τόσα χρόνια που έχουν περάσει, βαθιά
αληθινό και σκληρά αποκαλυπτικό.
Όσο μας τρομάζει η μορφή του τέρατος…
Ο Frankenstein έγινε πόστερ και στολίζει το δωμάτιο ενός όμορφου αγοριού. Το
αγόρι ονομάζεται Πινοσέτ ή Βιντέλλα, κι ολομόναχο χορεύει με πάθος ένα
tango ελλειπτικό. Δεν υπάρχει μουσική, ούτε τραγουδιστής από κοντά.
Μονάχα ένας ρυθμός ατέλειωτος και αριθμοί. Χίλιοι, πεντακόσιοι, πέντε
χιλιάδες, δέκα, εκατό χιλιάδες, αριθμοί όχι εντελώς αποσαφηνισμένοι των
εξαφανισθέντων, βασανισθέντων και νεκρών. Και το tango να συνεχίζεται,
το δε ποδόσφαιρο στις φάσεις του, να κόβει την αναπνοή εκατομμυρίων
θεατών επί της γης. Εκατομμύρια περισσότεροι απ’ όσους εννοούνε ν’
αντιδράσουνε στο τέρας, και εξαφανίζονται μες σε χαντάκια, σε ρεματιές ή
στις αγροτικές ερημιές.
Από την ώρα που ο Frankenstein γίνεται στόλισμα νεανικού δωματίου, o κόσμος προχωράειμαθηματικά
στην εκμηδένιση του. Γιατί δεν είναι που σταμάτησε να φοβάται, αλλά
γιατί συνήθισε να φοβάται. Κι εγώ με τη σειρά μου δεν φοβάμαι τίποτα
περισσότερο, απ’ το μυαλό της κότας. Απ’ το να υποχρεωθώ να συνομιλήσω
με μια κότα ή μ’ ένα σκύλο, ή τέλος πάντων, μ’ ένα ζώο δυνατό πού
βρυχάται. Τί να τους πω και πώς να τους το πω; Και μήπως δεν είναι
εξευτελισμός, αν επιχειρήσω να μεταφράσω ή να καλύψω τις σκέψεις μου,
κάτω από φράσεις απλοϊκές και ηλίθια νοήματα, για να καθησυχάσω τυχόν τη
φιλυποψία μιας κότας, που όμως έχει άνωθεν τοποθετηθεί για να μας
ελέγχει και να μας καθοδηγεί;Η υποταγή ή ο εθισμός σε μια τέτοια συνύπαρξη, ή συνδιαλλαγή, δεν προκαλεί τον κίνδυνο της αφομοίωσης ή της λήθης, του πώς πρέπει, του πώς οφείλουμε να σκεφτόμαστε, να πράττουμε και να μιλάμε; Αναμφισβήτητα αρχίσαμε να το ανεχόμαστε. Και η ανοχή, πολλαπλασιάζει τα ζώα στη δημόσια ζωή, τα ισχυροποιεί και τα βοήθα να συνθέσουν με ακρίβεια τη μορφή του τέρατος, που προΐσταται, ελέγχει και μας κυβερνά.
Το τέρας σχηματίζεται από τα ζώα κι απ’ τους εχθρούς.
Θα σας θυμίσω μια συνομιλία τότε, μέσα στη τάξη του σχολείου. Με πλησιάζει ένας ψηλός συμμαθητής, μ’ ένα δυσάρεστο έκζεμα στο δέρμα του προσώπου του, στραβή τη μύτη και ξεθωριασμένα τα μαλλιά του, ακατάστατα. Ήταν η πρώτη μέρα της σχολικής χρονιάς.
- Πώς λέγεσαι, ρωτάει, ενώ πλάι του είχαν σταθεί αμίλητοι δυο άλλοι, δικοί του φίλοι.
- Βασίλης, του απαντώ.
- Και που μένεις, εκείνος εξακολουθεί.
- Πάνω στο λόφο, του λέω και τον κοιτώ στα μάτια. Εκείνος χαμογέλασε κι άφησε να φανούν τα χαλασμένα δόντια του. Μου λέει:
- Εγώ μένω στην απέναντι όχθη. Είσαι λοιπόν εχθρός. Και μου δίνει μια στο κεφάλι με το χέρι του, που με πονάει ακόμα τώρα σαν το θυμηθώ. Τον κοιτάζω έτοιμος να κλάψω. Μα συγκρατιέμαι. Αυτός σκάει στα γέλια και χάνεται. Προς το παρόν. Γιατί θα τον ξαναδώ: Εισπράκτορα, εκπαιδευτή στο στρατό, τηλεγραφητή, κλητήρα στο υπουργείο, αστυνόμο, μουσικό στην ορχήστρα, παπά στην ενορία, συγκάτοικο στην πολυκατοικία, γιατρό σε κρατικό νοσοκομείο και τέλος νεκροθάφτη, όταν πετύχει να με θάψει.
Η μορφή του τέρατος είναι πολύχρωμη. Χιλιάδες φωτεινές επιγραφές με άθλια ονόματα καλλιτεχνών, συλλόγων και εταιριών αυτοκινήτων, στοιβάζονται στην οπτική περιοχή των περαστικών, που επιζητούν να σπάσουν τα πολύχρωμα λαμπιόνια για να μπουν μέσα να προφυλαχτούν από τις πόρνες, τα νοσοκομειακά αυτοκίνητα και τις για πάντα ασύλληπτες υπερηχητικές μοτοσυκλέτες. Προχτές, έτσι για κέφι, αναποδογύρισα μια λεωφόρο ασφαλτοστρωμένη, και την είδα πάνω μου, να ξετυλίγεται επικίνδυνα προς την απόλυτη ερημιά της θάλασσας. Ζήτησα να επανέλθω στη ορθία μου στάση, επί της λεωφόρου, αλλά είχε ξημερώσει στο μεταξύ και η εφαρμογή του Οδικού μας Κώδικα δεν μου επέτρεπε την επαναφορά της λεωφόρου στην αρχική της θέση. Έτσι, η μεν λεωφόρος παρέμεινε μετέωρος, κι εγώ, επέστρεψα στο σπίτι μου πεζή.
Το τέρας είχε αρχίσει να κυκλοφορεί. Οι οδοκαθαριστές άρχιζαν την παράσταση τους με Shakespeare,
Schiller καί Αισχύλο, μια και ανήκουν δικαιωματικά στο υπουργείο
Πολιτισμού. Χορός από τραβεστί, ψάλλει τα χορικά του Θεοδωράκη και
αποσύρεται εις τας μικράς οδούς, χορεύοντας συρτάκι. Τουρίστες Γάλλοι,
Άγγλοι κι Ελβετοί παρακολουθούν κι ανατριχιάζουν μπρος σ’ αυτό το
παραδοσιακό μας μεγαλείο. Και τρέχουνε στις τράπεζες ν’ αλλάξουνε
συνάλλαγμα. Το τέρας γίνεται γελοίο και κυκλοφορεί ανενόχλητο από Ωδείο
σε Ωδείο. Η κλασική μας Μουσική γίνεται Μαγειρείο. Κι όλος ο κόσμος
απαιτεί επιδόματα ειδικά από το Δημόσιο Ταμείο. Το ερώτημα περνάει απ’
τις ηλεκτρικές εφημερίδες της κεντρικής πλατείας. Πώς θ’ αντιδράσουμε
και πώς δε θα συμβιβαστούμε με το τέρας;
Θυμάστε τι έγινε στην «Ερωφίλη», από την προηγούμενη φορά. Ο κόσμος της είχε για βασικές αξίες, το
ήθος, την αλήθεια και την ομορφιά. Κι έτσι, όταν παρουσιαζότανε η μορφή
ενός τέρατος, αναστάτωνε το κοινό αίσθημα εκ βαθέων, και προκαλούσε
απρόσμενη, άμεση και καθοριστική αντίδραση. Μόλις ο Βασιλιάς έβγαλε τον
μανδύα του μεγαλείου του και το προσωπείο του αγαθού αρχηγού πατέρα, κι
εφάνη στο πρόσωπο του η μορφή του τέρατος, με τον διαμελισμό του
Πανάρετου, ο Χορός, από γυναίκες, ορμά πάνω του, τον ποδοπατά, τον
θανατώνει και τον εξαφανίζει.Αυτό σημαίνει πως ο χορός των γυναικών αυτών, και δεν φοβήθηκε, αλλά και πως δεν θα μπορούσεποτέ να μοιάσει με το πρόσωπο του τέρατος.
- See more at: http://www.inprecor.gr/archives/256332#sthash.RaEW5HCf.dpuf
Οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στην ερώτησή τους, αφού μνημόνευαν έκθεση του ειδικού εισηγητή του ΟΗΕ, Cephas Lumina, αναφορικά με τα “μέτρα λιτότητας που λαμβάνει η ελληνική κυβέρνηση στο πλαίσιο του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, που υποβαθμίζουν την προστασία θεμελιωδών δικαιωμάτων που προστατεύονται από Διεθνείς Συμβάσεις των ΗΕ, αλλά και από τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ”, ζητούσαν από την Κομισιόν τη θέση της, καθώς επίσης, συγκεκριμένα μέτρα για την παύση της “παραβίασης των δικαιωμάτων στην Ελλάδα, στο πλαίσιο των υποχρεώσεών της από τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων”.
Όπως σημειώνει σε ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ, στην απάντησή του ο αρμόδιος Επίτροπος, Γ. Κατάϊνεν, καθιστά απόλυτα σαφές ότι στην Ελλάδα και στις χώρες του Μνημονίου, δεν χωρούν κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα, τονίζοντας ότι “Όσον αφορά…τα προγραμματικά έγγραφα (σ.σ. τα Μνημόνια), δεν πρόκειται για ενωσιακό δίκαιο, αλλά για μέσα που έχουν συμφωνηθεί μεταξύ της Ελλάδας και των δανειστών της”, για να ρίξει στη συνέχεια το “μπαλάκι των ευθυνών” στην ελληνική κυβέρνηση, σημειώνοντας ότι “στην Ελλάδα εναπόκειται να εξασφαλίσει την τήρηση των υποχρεώσεών της όσον αφορά τα θεμελιώδη δικαιώματα”.
Καταλήγοντας στην απάντησή του ο ευρωπαίος Επίτροπος, όπως προσθέτει ο ΣΥΡΙΖΑ, αντί να κάνει αυτοκριτική για τα αποτελέσματα που έχουν οι πολιτικές λιτότητας που εφαρμόζονται στην Ελλάδα στους εργαζόμενους και την κοινωνία, δικαιολογεί τα μέτρα των Μνημονίων, λέγοντας ότι “κατά τον σχεδιασμό του προγράμματος λήφθηκε εναργώς υπόψη η ανάγκη να διασφαλιστεί ο δίκαιος χαρακτήρας της διαδικασίας προσαρμογής, μέσω της προστασίας των ομάδων χαμηλών εισοδημάτων”.
Ακολουθούν η πλήρης ερώτηση και απάντηση:
Ερώτηση προς την Επιτροπή
Georgios Katrougalos (GUE/NGL), Dimitrios Papadimoulis (GUE/NGL), Kostadinka Kuneva (GUE/NGL), Emmanouil Glezos (GUE/NGL), Kostas Chrysogonos (GUE/NGL) και Sofia Sakorafa (GUE/NGL).
Θέμα:Έκθεση εμπειρογνώμονα των ΗΕ για την προσβολή ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ελλάδα ως απόρροια της εφαρμογής μέτρων λιτότητας.
Πρόσφατη έκθεση του ειδικού εισηγητή των ΗΕ Cephas Lumina (Report on the effects of foreign debt and other related international financial obligations of States on the full enjoyment of all human rights, particularly economic, social and cultural rights, Addendum, Mission to Greece, UN A/HRC/25/50/Add.1) διαπιστώνει ότι τα μέτρα λιτότητας που λαμβάνει η ελληνική κυβέρνηση στο πλαίσιο του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής υποβαθμίζουν την προστασία θεμελιωδών δικαιωμάτων που προστατεύονται από Διεθνείς Συμβάσεις των ΗΕ, αλλά και από τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ.
Η Έκθεση συστήνει στους δανειστές (άρα και την ΕΕ), μεταξύ άλλων: α) να μην παρέχουν βοήθεια υπό όρους άσκησης παρεμβατικών και ταπεινωτικών πολιτικών που υπονομεύουν την ανάπτυξη και τα ανθρώπινα δικαιώματα· β) να συμπεριλάβουν τη μείωση της ανεργίας και της φτώχειας ως μετρήσιμους στόχους στο πρόγραμμα προσαρμογής· γ) να διασφαλίσουν τη διαφάνεια στις διαπραγματεύσεις.
Με αυτά τα δεδομένα, ερωτάται η Επιτροπή:
1. Πώς σχολιάζει τις θέσεις της Έκθεσης ως προς την παραβίαση δικαιωμάτων και από όργανα της ΕΕ και τις ανωτέρω συστάσεις που απευθύνονται και σε αυτήν;
2. Τι προτίθεται να πράξει για να παύσει η παραβίαση των δικαιωμάτων στην Ελλάδα, στο πλαίσιο των υποχρεώσεών της από τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων;
Απάντηση του κ. Katainen εξ ονόματος της Επιτροπής
(17.9.2014)
Η Επιτροπή έχει δεσμευθεί να εξασφαλίσει ότι, κατά την εφαρμογή του δικαίου της ΕΕ, θα γίνονται σεβαστά τα δικαιώματα που κατοχυρώνει ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ. Όσον αφορά, ωστόσο, τα προγραμματικά έγγραφα, δεν πρόκειται για ενωσιακό δίκαιο, αλλά για μέσα που έχουν συμφωνηθεί μεταξύ της Ελλάδας και των δανειστών της: υπό την έννοια αυτή δεν μπορεί να γίνει επίκληση του Χάρτη, ενώ στην Ελλάδα εναπόκειται να εξασφαλίσει την τήρηση των υποχρεώσεών της όσον αφορά τα θεμελιώδη δικαιώματα. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έχει αποφανθεί ότι τα μέτρα που ελήφθησαν από τις ελληνικές αρχές, δεν παραβιάζουν τη Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Η Επιτροπή έχει πλήρη επίγνωση της δύσκολης κοινωνικής κατάστασης στην Ελλάδα και το πρόγραμμα των μεταρρυθμίσεων δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην απασχόληση και τις κοινωνικές πολιτικές για την αντιμετώπιση του προβλήματος . Κατά τον σχεδιασμό του προγράμματος λήφθηκε εναργώς υπόψη η ανάγκη να διασφαλιστεί ο δίκαιος χαρακτήρας της διαδικασίας προσαρμογής, μέσω της προστασίας των ομάδων χαμηλών εισοδημάτων. Το πρόγραμμα αποδίδει ιδιαίτερη έμφαση στις μεταρρυθμίσεις για τη δημιουργία βιώσιμης ανάπτυξης και απασχόλησης, ενώ περιλαμβάνει πολιτικές που αποσκοπούν στην αύξηση της αποτελεσματικότητας των δικτύων κοινωνικής ασφάλειας, τη διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής των παροχών ανεργίας για τους μακροχρόνια άνεργους, καθώς και την πρόσβαση των ανασφάλιστων στις υπηρεσίες υγείας. Επιπλέον, δρομολογείται πρόγραμμα ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, σε πιλοτική βάση. Το εν λόγω πρόγραμμα θα αρχίσει το 2015 και θα επεκταθεί σταδιακά σε ολόκληρη τη χώρα. Όσον αφορά την ανεργία, έχουν ήδη θεσπιστεί προγράμματα που χρηματοδοτούνται από τα διαρθρωτικά ταμεία της ΕΕ για την πρόσληψη νέων και μακροχρόνια άνεργων.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου