«Περιστρεφόμενος βιομηχανικός καταστροφέας» ή «λέιζερ, φασματοσκόπιο και υπολογιστής»;

γράφει ο Τέλης Τύμπας

 Στο περιβόλι φίλου που βρίσκεται στα όρια της επαρχιακής μας πόλης η ζωή ακολουθεί ένα κύκλο που διατηρεί ακόμη κάτι το φυσικό. Οι κότες τρώνε βιομηχανικά παραγόμενες τροφές αλλά και τσιμπολογούν ελεύθερες κάθε διαθέσιμη πρασινάδα και σκουλήκι. Τα περισσότερα από τα αυγά που γεννούν γίνονται στην κουζίνα του σπιτιού ομελέτες ενώ κάποια βάφονται κάθε Πάσχα κόκκινα. Πάντα όμως υπάρχουν και τα αυγά που αφήνονται σε κότες που θα γίνουν κλώσες για να γεμίσει τελικά κάθε χρόνο την ίδια εποχή ο τόπος με κοτοπουλάκια. Τα κοτοπουλάκια μπορεί να γίνουν πουλάδες και μετά κότες, μπορεί όμως και κοκοράκια και κόκορες. Χρειάζεται και κόκορας στον κύκλο αυτό. Επειδή όμως από τα μικρά κοτοπουλάκια θα μεγαλώσουν παραπάνω από ένας κόκορες, προκύπτουν κάθε χρόνο κάποιες δυσκολίες στο περιβόλι. Όταν έλθει η εποχή που ο φίλος αρχίζει τις ιστορίες για τους ημιθανείς ηττημένους κόκορες των αγώνων για την επικράτηση, οι οποίοι κουρνιάζουν στις γωνιές του περιβολιού με καταματωμένα τα λειριά τους, καταλαβαίνεις ότι η κατάσταση δεν παίρνει αναβολή. Με ένα ρυθμό που είναι κι αυτός μέρος του κύκλου στο περιβόλι του, τα αρσενικά πρέπει να σφαχτούν. Κάποτε στο περιβόλι έσφαζαν κι άλλα ζώα, τα Χριστούγεννα γουρούνι, το Πάσχα κατσίκι, ζώα που είχαν μεγαλώσει στο σπίτι. Από αυτά προέρχονταν όλο το κρέας του σπιτιού. Πριν απορρίψουμε συλλήβδην αυτόν τον κόσμο, ας συνυπολογίσουμε όλες τις φρικτές ιστορίες που έχουμε διαβάσει για το πως γεννιούνται και μεγαλώνουν τα ζώα από τα οποία προέρχεται το κρέας που αγοράζουμε σήμερα στα σούπερ μάρκετ.

Ας συνυπολογίσουμε και κάτι φρικτότερο: τα κοκοράκια που δεν μεγάλωσαν ποτέ γιατί πολτοποιήθηκαν με τον πιο φρικτό τρόπο επειδή ήταν αρσενικά. Υπάρχει και κάτι ίσως ακόμη πιο φρικτό (δυστυχώς, στον τρόπο παραγωγής που οργανώνεται με βάση το κεφαλαιοκρατικό κέρδος δεν φαίνεται να υπάρχει όριο στη φρίκη λόγω διεκδίκησης ακόμη μεγαλύτερου κέρδους): τώρα πλέον τα αρσενικά δεν θα προλαβαίνουν όχι να μεγαλώσουν αλλά ούτε καν να γεννηθούν. Ας είναι καλά κάποια σύγχρονη επιστήμη και τεχνολογία. Αντιγράφω από τις ειδήσεις της ημέρας:

“Πρακτικά άχρηστοι στη βιομηχανία κοτόπουλων, εκατομμύρια αρσενικοί νεοσσοί θανατώνονται και πολτοποιούνται κάθε μέρα λίγα λεπτά μετά την εκκόλαψή τους. Μια νέα τεχνική που τελειοποιείται στο Πανεπιστήμιο της Δρέσδης υπόσχεται τώρα να δώσει τέλος στη μαζική σφαγή. Οι κόκορες είναι γενικά ανεπιθύμητοι στην πτηνοτροφία επειδή δεν δίνουν αβγά και το κρέας τους έχει περιορισμένη ζήτηση. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα αρσενικά κοτόπουλα συνθλίβονται μέχρι θανάτου ή οδηγούνται σε περιστρεφόμενους βιομηχανικούς καταστροφείς -τα ματωμένα υπολείμματα χρησιμοποιούνται στη συνέχεια ως ζωοτροφή. Στη Γερμανία, ο υπουργός Γεωργίας Κρίστιαν Σμιντ έχει υποσχεθεί ότι η αμφιλεγόμενη και κατά πολλούς βάρβαρη πρακτική θα σταματήσει να εφαρμόζεται από το 2017, επισημαίνει το Γαλλικό Πρακτορείο. Το θέμα είχε εξάλλου απασχολήσει και γάλλους βουλευτές έπειτα από τη διαρροή ενός φρικτού βίντεο από γαλλικό πτηνοτροφείο. Για να αλλάξει όμως η κατάσταση πρέπει να βρεθεί τρόπος αναγνώρισης του φύλου των νεοσσών πριν από την εκκόλαψή τους, πριν ακόμα και από την ανάπτυξη του νευρικού συστήματος. Στο Πανεπιστήμιο της Δρέσδης, ο αναλυτικός χημικός Γκέραρντ Στάινερ δηλώνει ότι κάθε εβδομάδα δέχεται τηλεφωνήματα από το υπουργείο και ενημερώνει τους υπεύθυνους για την πρόοδο των ερευνών. Η μέθοδός του βασίζεται σε όργανα φασματοσκοπίας για την αναγνώριση του φύλου μόλις λίγες μέρες μετά τη γονιμοποίηση του αβγού. Το αβγό βγαίνει προσωρινά από τον επωαστήρα και οι ερευνητές χρησιμοποιούν λέιζερ για να ανοίξουν μια μικρή οπή στο κέλυφος και να φωτίσουν το εσωτερικό του αβγού. Μέσα από αυτήν την τρύπα, το φασματοσκόπιο μπορεί να εξετάσει τα αγγεία που αναπτύσσονται στον κρόκο και να μεταδώσει τις μετρήσεις σε έναν υπολογιστή, εκπαιδευμένο να μαντεύει το φύλο του εμβρύου. Τα αρσενικά έμβρυα απορρίπτονται και καταλήγουν σε ζωοτροφές, ενώ τα θηλυκά μεταφέρονται πίσω στο εκκολαπτήριο, αφού πρώτα καλυφθεί με γύψο η τρύπα στο κέλυφος”.

Πηγή : http://www.aplotaria.gr