Η μελέτη, που συνέταξε η εταιρεία McKinsey και παρουσιάστηκε μετα «βαίων και κλάδων», έβαζε ως στόχο ειδικά για τον τουρισμό ότι εφόσον γίνουν πράξη όσα περιελάμβανε, το 2021 ο τουρισμός θα ξεπερνούσε τα 24 εκατομμύρια ετήσιες αφίξεις.
Αν δεν κάνω λάθος, ο πρόεδρος του ΣΕΤΕ εκτίμησε ότι το 2016 οι αφίξεις θα ξεπεράσουν τα 25 εκ. τουρίστες (27,5 εκατ. συμπεριλαμβανομένης και της κρουαζιέρας).
Θα έλεγε κανείς και εύλογα ότι ο στόχος επετεύχθη, η μελέτη αξιοποιήθηκε και επιτέλους κάτι που έγινε στην Ελλάδα την τελευταία πενταετία απέδωσε καρπούς..
Αμ δε.. Στην χώρα του τυχαίου, ακόμα και μια μεγάλη επιτυχία αυτή της σημαντικής άνθησης των τουριστικών αφίξεων την τελευταία τριετία δεν αποτελεί προϊόν κάποιας οργανωμένης δουλειάς.
Στην εξαιρετική μελέτη της εταιρείας, αναφέρονταν ότι για να επιτευχθεί η άνοδος του τουρισμού, θα πρέπει να υλοοποιούνται επενδύσεις ύψους 3,3 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση, σε υποδομές, ξενοδοχεία, μαρίνες κλπ. Εστιάζοντας στις ξενοδοχειακές κλίνες υπογραμμιζόταν ότι, αν θέλουμε να επιμηκύνουμε την τουριστική περίοδο, θα πρέπει οι 770.000 κλίνες που τώρα διαθέτει η χώρα να φτάσουν τις 900.000.
Φυσικά οι επενδύσεις δεν έγιναν. Τα τριτοκοσμικά περιφερειακά αεροδρόμια παραμένουν στην ίδια κατάσταση, οι υπόλοιπες κρατικές υποδομές στα ίδια χάλια, ενώ και η ιδιωτική επιχειρηματικότητα πλην ελάχιστων περιπτώσεων ακολούθησε την πεπατημένη της απλούς συντήρησης των υφιστάμενων εγκαταστάσεων, στην καλύτερη περίπτωση.
Πάμε και στα ανέξοδα. Στην μελέτη επικεντρώνονται σε έξι κεντρικούς άξονες από τους οποίους θα πρέπει το αρμόδιο υπουργείο να εστιάσει. Πρόκειται για έξι μορφές τουρισμού («Sun and Beach», «Συνεδριακός Τουρισμός», «City Break», «Πολιτιστικός Τουρισμός», «Ναυτικός Τουρισμός» και «Ιατρικός Τουρισμός») που θα έπρεπε να αναπτυχθούν με τον τρόπο που υποδείκνυε η έρευνα.
Αναφορικά με το προϊόν «Sun and Beach» γινόταν λόγος, μεταξύ άλλων, για την αξιοποίηση του παραλιακού μετώπου της Αττικής (ήδη ματαιώθηκε όποιο σχέδιο υπήρεχε), για τον συνεδριακό τουρισμό επισημάνθηκε ότι θα πρέπει να προωθηθούν οι υπάρχουσες συνεδριακές υποδομές (ούτε για αστείο), για τις ολιγοήμερες διακοπές («City Break»), απαραίτητες είναι οι εκδηλώσεις, πολιτιστικές κλπ, για τον πολιτιστικό τουρισμό χρειάζεται περαιτέρω αξιοποίηση των υπαρχουσών υποδομών, για τον ναυτικό τουρισμό η Ελλάδα τονίστηκε ότι θα πρέπει να γίνει χώρα εκκίνησης της κρουαζιέρας (από τα λίγα που προχώρησαν), ενώ, τέλος, σε ό,τι αφορά τον ιατρικό τουρισμό τονίστηκε ότι θα πρέπει γίνει ξεχωριστό προϊόν (στο ονειρό μόνο του εκάστοτε υπουργού τουρισμού, καθώς μόνο ιδιωτικές προσπάθειες προχωρούν).
Στις σοβαρές χώρες, όταν παρουσιάζεται σε κάποια οικονομική δραστηριότητα μια αξιοσημείωτη μεταβολή (είτε προς τα πάνω, είτε προς τα κάτω) μελετούν και εξετάζουν τους λόγους για τους οποίους επετεύχθη η εν λόγω μεταβολή. Μόνο έτσι μπορούν να ξέρουν πόσο βιώσιμη θα είναι η ανάπτυξη ενός κλάδου (εφόσον αναπτύσσεται) και πόσο αναστρέψιμη είναι η πορεία ενός κλάδου ο οποίος πνέοι τα λοίσθια.
Στην Ελλάδα, είτε από τον ιδιωτικό-συνδικαλιστικό τομέα είτε από τις κρατικές αρχές, βλέπετε να προσπαθεί κανείς να αναλύσει, πώς επετεύχθη η μεγάλη άνθηση του ελληνικού τουρισμού, την στιγμή που την σχετική μελέτη την πετάξανε στον κάλαθο των αχρήστων;
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου