Με αφορμή τις πανελλήνιες εξετάσεις, αυτόν τον δυσκίνητο και ψυχοφθόρο θεσμό για τα παιδιά μας, κάναμε μια έρευνα πάνω στο νομοθετικό πλαίσιο που ισχύει για ειδικές ομάδες παιδιών που με θάρρος επιθυμούν να διαγωνιστούν για ένα καλύτερο αύριο. Τους μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες. Παιδιά που έχοντας γνώση των δυνατοτήτων και των αδυναμιών τους και καταβάλλοντας τεράστιο κόπο ώστε να φτάσουν μέχρι εδώ που φτάσανε, πήραν την απόφαση να μην εγκαταλείψουν άλλα να παλέψουν και να δώσουν αυτή την μάχη έστω και αν την χάσουν.
Πήραν την απόφαση να σταθούν στα πόδια τους και να κοιτάξουν στα μάτια την τόσο άνιση κοινωνία μας, δείχνοντάς σε όλους εμάς τον δρόμο για το πώς πρέπει να παλεύουμε για ένα καλύτερο αύριο.
Κατά την διάρκεια της έρευνάς μας και επικοινωνώντας με οικογένειες που είχαν να αντιμετωπίσουν παρόμοια ζητήματα, ανακαλύψαμε ότι υπήρξαν παιδιά που τελικά δεν κατάφεραν να διαγωνιστούν ισάξια, καθώς όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς, Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης, Διευθύνσεις Δ.Ε., Σχολεία, ΚΕΔΔΥ (πρώην ΚΔΑΥ) δεν ασχολήθηκαν με αυτές τις περιπτώσεις όπως αρμόζει. Δεν έσκυψαν πάνω από τα παιδιά μας με φροντίδα.
Δεν επιτέλεσαν το έργο που τους έχει ανατεθεί με επαγγελματική συνέπεια. Δεν έδειξαν την απαραίτητη ευαισθησία πάνω στο ζήτημα. Αντιμετώπισαν τις περισσότερες των περιπτώσεων με την γνωστή γραφειοκρατική νοοτροπία, αποποιούμενοι των ευθυνών τους με τον χειρότερο τρόπο.
Οι φορείς αυτοί είναι υπεύθυνοι όχι μόνο για την αξιολόγηση άλλα και την καθοδήγηση των οικογενειών που βιώνουν παρόμοιες καταστάσεις. Οφείλουν να υπερασπιστούν το δικαίωμα των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες στην γνώση και οφείλουν να συμπαρασταθούν στις οικογένειες τους μέσα από την θέση την οποία καταλαμβάνουν.
Η δουλειά τους δεν είναι να εκδίδουν μόνο βεβαιώσεις και να γεμίζουν τους γονείς «χαρτούρα» σαν εκτυπωτές, αφήνοντας στην μοίρα τους όλους αυτούς που επιθυμούν να προσφέρουν στα παιδιά τους ένα καλύτερο αύριο. Άλλα να στέκονται δίπλα τους με υψηλό αίσθημα ευθύνης και ανθρωπιά στο έργο που τους έχει ανατεθεί.
Η ελλείπεις ενημέρωση των υπευθύνων σχετικά με την νομοθεσία, η αδιαφορία τους στο να καθοδηγήσουν σωστά τις οικογένειες των μαθητών, η ερμηνεία των εγκυκλίων και των νομοθετικών πλαισίων κατά το δοκούν, έχουν ως αποτέλεσμα την άδικη και άνιση μεταχείριση των παιδιών μας.
Τα σχολεία οι Διευθύνσεις και τα ειδικά Κέντρα της Περιφέρειας, όλοι γενικότερα οι εμπλεκόμενοι φορείς, είχαν φέτος στα χέρια τους εγκυκλίους και νομοθετικά πλαίσια, που διευκρίνιζαν και ξεκαθάριζαν όλα αυτά τα θέματα για την συμμετοχή των μαθητών αυτών στις εξετάσεις από τον Φεβρουάριο του 2012, άλλα δεν μπήκαν στον κόπο να πάρουν ένα τηλέφωνο τον αγράμματο μεροκαματιάρη γονιό και να τον ενημερώσουν για το τι πρέπει να κάνει με το παιδί του. Έτσι λοιπόν μερικές εβδομάδες πριν τις εξετάσεις τα παιδιά και οι οικογένειες τους μαθαίνουν ότι θα πρέπει να διαγωνιστούν με έναν άλλο τρόπο από αυτόν που είχαν προετοιμαστεί!
Για παράδειγμα παρουσιάζεται το φαινόμενο, παιδιά που θα έπρεπε να εξεταστούν προφορικά, λόγο των μαθησιακών δυσκολιών που έχουν, να εξετάζονται γραπτά με πολύ απογοητευτικά αποτελέσματα. Φανταστείτε ότι οι μαθητές αυτοί καθ όλη την διάρκεια της σχολικής τους ζωής, εξετάζονται προφορικά και προετοιμάστηκαν να δώσουν την μάχη τους με αυτό τον τρόπο. Έφτασαν μέχρι την τελευταία τάξη του Λυκείου με ένα όνειρο δουλεύοντας με ένα συγκεκριμένο σύστημα. Ξαφνικά λοιπόν σε αυτά τα παιδιά γκρεμίζουμε τα όνειρα τους, όχι γιατί τα ίδια δεν προσπάθησαν, όχι γιατί τα ίδια απέτυχαν άλλα γιατί κανείς δεν βρέθηκε να ενημερώσει, να καθοδηγήσει, να συμβουλέψει την οικογένεια για την σωστή διαδικασία που απαιτείται ώστε να μπορέσουν οι μαθητές αυτοί να έχουν ίσες ευκαιρίες.
Ακόμα, ακόμα αν θέλετε και να ενημερώσουν τον γονιό ότι θα ήταν άτοπο να κατευθύνει το παιδί του προς αυτή την κατεύθυνση και να το υποβάλει σε μία τέτοια διαδικασία.
Πόσα πια είναι αυτά τα παιδιά ανά νησί; Πόσα είναι στο σύνολο των Κυκλάδων; Είναι τόσο δύσκολο να ενημερωθούν οι γονείς και οι μαθητές σωστά και υπεύθυνα χωρίς οι ίδιοι να πρέπει να τρέχουν γύρο, γύρο. Χωρίς οι ίδιοι να πρέπει να γίνουν ειδήμονες;
Και όταν οι γονείς προσπαθούν να βρουν τι έφταιξε και δεν έπραξαν τα δέοντα, οι απαντήσεις των φορέων είναι να τους παραπέμπουν από τον Άννα στον Καϊάφα και τούμπαλιν ή ακόμα και στο να κατηγορούν τους ίδιους τους γονείς για αμέλεια. Και όλα αυτά συμβαίνουν στις όμορφες
Κυκλάδες εν έτη 2012. Όλα αυτά συμβαίνουν στην κοινωνία της πληροφορίας!
Εμείς από πλευράς μας υποσχόμαστε σε όλους αυτούς τους αδικημένους μαθητές, σε όλους αυτούς τους ταλαιπωρημένους γονείς ότι θα είμαστε δίπλα τους. Η έρευνά μας δεν θα σταματήσει εδώ. Θα συνεχιστεί εντοπίζοντας και ερευνώντας ειδικότερα κάθε περίπτωση ξεχωριστά, ώστε μέσα από τον δικτυακό μας τόπο να αφυπνίσουμε όλους αυτούς τους μηχανισμούς που πρέπει να ενεργοποιηθούν για να μπορέσουν τα παιδιά μας, το μέλλον των Κυκλάδων μας, να έχουν ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση.
Ρεπορτάζ - Κυκλαδίτης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου