Ο εμετός του Πειραιά και το “έγκλημα” του Βόλου

Σε δύο από τα μεγαλύτερα λιμάνια της χώρας καθρεφτίστηκε η σκατοψυχιά, το οπαδιλίκι, κι ένας εγκληματικός εκδικητικός μικροκομματισμός που έγραψε ιστορία. Στον Πειραιά ο πραγματικός δήμαρχος Βαγγέλης Μαρινάκης διόρισε τον υπάλληλό του, Γιάννη Μώραλη, στη θέση του για να ξεκλέβει λίγο από το χρόνο που μοιράζει μεταξύ των καραβιών με σημαίες Λιβερίας και του Ολυμπιακού.

 Τη βραδιά των εκλογών ήταν ιδιαιτέρως συγκινητική η παρουσία των ούγκανων της θύρας 7 στο εκλογικό κέντρο του Μώραλη, οι οποίοι έβαλαν τα δυνατά τους για να πάρουν το πρωτάθλημα του δήμου υπό το σύνθημα «είναι τρελός ο πρόεδρος». Είναι τα ίδια ούγκανα που μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, κι όταν σε όλα σχεδόν τα γήπεδα της Ελλάδας σηκώνονταν αντιφασιστικά πανό, εκείνοι έκαναν σύνθημα το No Politica.

Τελικά αυτό το No Politica εξελίχθηκε σε μια γαβροκαμπάνια από την οποία δε γλίτωσαν ούτε οι παίκτες και οι προπονητές του Ολυμπιακού – καλοί υπάλληλοι κι αυτοί. Τελικά ο απολιτίκ οπαδισμός έπιασε, και ο Πειραιάς θα έχει για τα επόμενα πέντε χρόνια έναν δήμαρχο ο οποίος εξελέγη με το σύνθημα «ο Πειραιάς έχει καταντήσει σαν τον Παναθηναϊκό».

Ο Βόλος από την άλλη κρύβει μια ερμηνεία η οποία δεν προέκυψε μόνο από τους αριθμούς, αλλά κι από το έγκλημα που πιθανότατα διέπραξε το ΚΚΕ. Νέος δήμαρχος εξελέγη ο Αχιλλέας Μπέος· ένα υπόδικος, με κατηγορίες για ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς (στήσιμο αγώνων, εκβιασμοί, προστασία), που έκανε μάλιστα και φυλακή και που στην πρώτη του μετεκλογική ομιλία υποσχέθηκε ότι θα εκδικηθεί όσους “κουλτουριάρηδες τραγουδιστές” τού την είπαν, και θα κάνει την πόλη μια απέραντη πίστα γεμάτη Πάολα και Παντελίδη.

 Το “έγκλημα” του Βόλου έχει να κάνει με τη γραμμή του ΚΚΕ να μη στηρίξει κανέναν άλλον υποψήφιο εκτός των δικών του, ρίχνοντας λευκό και άκυρο στον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών. Η παρακάτω ανάλυση βασίζεται σε αριθμούς και συλλογισμούς. Τα συμπεράσματα δικά σας: Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών, η συμμετοχή των ψηφοφόρων στον Βόλο κινήθηκε στα ίδια σχεδόν επίπεδα και τις δύο Κυριακές – στον πρώτο γύρο ψήφισε το 63,52% και στον δεύτερο το 63,41% (70.405 και 70.290).

 Τα έγκυρα και τα άκυρα/λευκά παρουσίασαν χτυπητή αλλαγή από τη μια Κυριακή στην άλλη. Στον πρώτο γύρο τα έγκυρα ψηφοδέλτια ήταν 66.757 (94,82%) και στον δεύτερο γύρο 63.849 (90,84%). Καθαρή διαφορά 4% δηλαδή. Από αυτά, τα άκυρα αυξήθηκαν μεταξύ του Α’ και Β’ γύρου κατά 1,13% (2.474 στον Α’ και 3.263 στον Β’) και τα λευκά κατά 2,85% (1.174 στον Α’ και 3.178 στον Β’). Ο υποψήφιος του ΚΚΕ στον Βόλο, Απόστολος Νάνος, έλαβε στον Α’ γύρο 5.589 ψήφους – 1.588 περισσότερους από τη διαφορά του Αχιλλέα Μπέου με τον υποψήφιο της αριστεράς, Μαργαρίτη Πατσιαντά, στον Β’ γύρο. Ο Μπέος έλαβε στις 25 Μαΐου 33.925 ψήφους και ο Πατσιαντάς 29.924.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι ένας ψηφοφόρος του ΚΚΕ δεν είναι δυνατόν να ρίξει ψήφο στον Μπέο, βλέποντας τα νούμερα Α’ και Β’ γύρου, αλλά και ακούγοντας τον σύντροφο Κουτσούμπα να καλεί για λευκό και άκυρο όλους τους ψηφοφόρους του ΚΚΕ, οι συνειρμοί δεν είναι άκυροι και το έγκλημα –ίσως- είναι προφανές. Ίσως κι όχι.
 Αν όμως πραγματικά συνέβη κάτι τέτοιο, τότε θα πρόκειται για μια από τις πιο μαύρες σελίδες του κόμματος από το 1989 και μετά. (Είναι πάρα πολλοί οι φίλοι του ΚΚΕ που δεν τους αρέσουν αυτά που γράφω για το κόμμα, ενώ αντίθετα θαυμάζουν ό,τι κάνει. Όσο κακό κι αν τους προκάλεσε η διάσπαση οφείλουν να γνωρίζουν πως όταν στηρίζουν δια της απουσίας τους Μπέους, τόσο πιο πολύ πέφτουν στα μάτια του κόσμου).
Πηγή : http://anemosantistasis.blogspot.gr