17/5/2014
Δημήτρης Μηλάκας
Κάποτε οι δημοσκοπήσεις ήταν απλώς ένα εργαλείο στο οποίο είχαν πρόσβαση οι άμεσα ενδιαφερόμενοι: κόμματα, μεγάλες επιχειρήσεις, πολιτικοί, επιχειρηματίες.
Αυτοί που πλήρωναν για τη διενέργειά τους είχαν και το προνόμιο της μελέτης τους, έβγαζαν τα συμπεράσματά τους, μετρώντας τις συνέπειες πράξεων, παραλείψεων και αποφάσεων.
Έχοντας υπόψη όσο το δυνατόν περισσότερα δεδομένα, ανάμεσά τους και τη σφυγμομέτρηση της κοινής γνώμης, το σύστημα μπορούσε να διακρίνει την τάση των πραγμάτων.
Η πρόβλεψη, που βασίζεται σε αξιόπιστα δεδομένα, είναι ίσως η πεμπτουσία της πολιτικής πρακτικής, διότι, προβλέποντας πού οδηγούνται τα πράγματα, δημιουργείται η δυνατότητα πρόληψης «ανεπιθύμητων» καταστάσεων.
Η πρόσβαση στα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων δεν είναι πια προνόμιο των ειδικών. Δεκάδες έρευνες πραγματοποιούνται κάθε χρόνο, χιλιάδες σελίδες γράφονται και μυριάδες ώρες συζητήσεων επί των δημοσκοπικών αποτελεσμάτων καταναλώνονται.
Πρόκειται άραγε περί κοινωνικοποίησης της γνώσης; Κανένας δημοσκόπος (παγκοσμίως) δεν διεκδικεί τον ρόλο του Προμηθέα. Καμία εταιρεία δημοσκοπήσεων δεν υποστηρίζει ότι στόχος της είναι η κοινωνικοποίηση της γνώσης που προκύπτει από τις μετρήσεις της. Αυτό όμως που όλες οι εταιρείες διεκδικούν είναι η εμπιστοσύνη για τα αποτελέσματα που παρουσιάζουν.
Όμως η εμπιστοσύνη είναι κάτι που κατακτάται από την επιβεβαίωση της ακρίβειας των προβλέψεων, μέσα από τα χρόνια συνεπούς και συστηματικής εργασίας. Δεν χρειάζεται να μιλήσουμε για την ανυποληψία των ΜΜΕ τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα.
Η διαπλοκή τους με πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα τίναξε στον αέρα την αξιοπιστία τους και άπλωσε τη λάσπη σε όλους όσοι εξακολουθούν να εργάζονται στον χώρο, επί δικαίους και αδίκους.
Τα ΜΜΕ, σε όλες τις εκδοχές τους (έντυπα και ηλεκτρονικά) θα πρέπει να προσπαθήσουν σκληρά για να οικοδομήσουν εκ νέου τη σχέση εμπιστοσύνης με την κοινή γνώμη, την οποία πρέπει να ενημερώνουν και όχι να προσπαθούν να χειραγωγούν.
Ανάλογη, πολύ φοβούμαστε, προσπάθεια θα πρέπει να καταβάλουν και οι επαγγελματίες των μετρήσεων, οι οποίοι αντιμετωπίζουν ανυπέρβλητα εμπόδια προσέγγισης με το 50% των
επαφών που πραγματοποιούν για να συγκεντρώσουν το επιστημονικό τους δείγμα.
ΥΓ.: Η αξία των προβλέψεων προσδιορίζεται από την επιβεβαίωσή τους και όχι από την αξιοποίησή τους για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Οι εκλογικές αναμετρήσεις που έρχονται, εκτός από ένα γερό τεστ για το πολιτικό σύστημα, θα είναι και ένα τεστ για την αξιοπιστία των «επαγγελματιών» των πολιτικών διαγνώσεων, δημοσκόπων και δημοσιογράφων…
Πηγή : http://seisaxthia.wordpress.com
Δημήτρης Μηλάκας
Κάποτε οι δημοσκοπήσεις ήταν απλώς ένα εργαλείο στο οποίο είχαν πρόσβαση οι άμεσα ενδιαφερόμενοι: κόμματα, μεγάλες επιχειρήσεις, πολιτικοί, επιχειρηματίες.
Αυτοί που πλήρωναν για τη διενέργειά τους είχαν και το προνόμιο της μελέτης τους, έβγαζαν τα συμπεράσματά τους, μετρώντας τις συνέπειες πράξεων, παραλείψεων και αποφάσεων.
Έχοντας υπόψη όσο το δυνατόν περισσότερα δεδομένα, ανάμεσά τους και τη σφυγμομέτρηση της κοινής γνώμης, το σύστημα μπορούσε να διακρίνει την τάση των πραγμάτων.
Η πρόβλεψη, που βασίζεται σε αξιόπιστα δεδομένα, είναι ίσως η πεμπτουσία της πολιτικής πρακτικής, διότι, προβλέποντας πού οδηγούνται τα πράγματα, δημιουργείται η δυνατότητα πρόληψης «ανεπιθύμητων» καταστάσεων.
Η πρόσβαση στα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων δεν είναι πια προνόμιο των ειδικών. Δεκάδες έρευνες πραγματοποιούνται κάθε χρόνο, χιλιάδες σελίδες γράφονται και μυριάδες ώρες συζητήσεων επί των δημοσκοπικών αποτελεσμάτων καταναλώνονται.
Πρόκειται άραγε περί κοινωνικοποίησης της γνώσης; Κανένας δημοσκόπος (παγκοσμίως) δεν διεκδικεί τον ρόλο του Προμηθέα. Καμία εταιρεία δημοσκοπήσεων δεν υποστηρίζει ότι στόχος της είναι η κοινωνικοποίηση της γνώσης που προκύπτει από τις μετρήσεις της. Αυτό όμως που όλες οι εταιρείες διεκδικούν είναι η εμπιστοσύνη για τα αποτελέσματα που παρουσιάζουν.
Όμως η εμπιστοσύνη είναι κάτι που κατακτάται από την επιβεβαίωση της ακρίβειας των προβλέψεων, μέσα από τα χρόνια συνεπούς και συστηματικής εργασίας. Δεν χρειάζεται να μιλήσουμε για την ανυποληψία των ΜΜΕ τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα.
Η διαπλοκή τους με πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα τίναξε στον αέρα την αξιοπιστία τους και άπλωσε τη λάσπη σε όλους όσοι εξακολουθούν να εργάζονται στον χώρο, επί δικαίους και αδίκους.
Τα ΜΜΕ, σε όλες τις εκδοχές τους (έντυπα και ηλεκτρονικά) θα πρέπει να προσπαθήσουν σκληρά για να οικοδομήσουν εκ νέου τη σχέση εμπιστοσύνης με την κοινή γνώμη, την οποία πρέπει να ενημερώνουν και όχι να προσπαθούν να χειραγωγούν.
Ανάλογη, πολύ φοβούμαστε, προσπάθεια θα πρέπει να καταβάλουν και οι επαγγελματίες των μετρήσεων, οι οποίοι αντιμετωπίζουν ανυπέρβλητα εμπόδια προσέγγισης με το 50% των
επαφών που πραγματοποιούν για να συγκεντρώσουν το επιστημονικό τους δείγμα.
ΥΓ.: Η αξία των προβλέψεων προσδιορίζεται από την επιβεβαίωσή τους και όχι από την αξιοποίησή τους για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Οι εκλογικές αναμετρήσεις που έρχονται, εκτός από ένα γερό τεστ για το πολιτικό σύστημα, θα είναι και ένα τεστ για την αξιοπιστία των «επαγγελματιών» των πολιτικών διαγνώσεων, δημοσκόπων και δημοσιογράφων…
Πηγή : http://seisaxthia.wordpress.com
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου