Να κρατηθούμε, να δούμε το τέλος τους

Sofia Lampiki

"Μου λέει σήμερα μια βαθιά θρησκευόμενη,και το λέω με την καλή την έννοια,γυναίκα που ξέρω και συμπαθώ. "Βοήθησε με Σοφία,δώσε μου μια στήριξη ψυχής,δεν αντέχω να ανταπεξέλθω,δεν μπορώ" Της λέω, στα σοβαρά μιας και έχω μελετήσει καλά το Χριστιανορθόδοξο Δόγμα:"Βρε κόρη μου,εσύ έχεις την Πίστη σου,μέγα πράγμα να πιστεύεις και να ελπίζεις σε κάτι ανώτερο που στέκεται δίπλα σου στις κρίσιμες στιγμές,μεγάλο πράγμα η ελπίδα που σου δίνει ο Θεός σου,εγώ,μια άθεη τί να σου δώσω; Εγώ δεν ελπίζω σε τίποτα,ούτε στον άνθρωπο πια" Μου απαντά σχεδόν βουρκωμένη:"Φαίνεται λιγοψύχησα,την έχασα την πίστη μου,δεν νιώθω ελπίδα,δεν νιώθω τη ζεστασιά της Πίστης να με σκεπάζει,δεν νιώθω χαρά,δεν νιώθω τίποτα,τί να κάνω;" Την αγκάλιασα και της είπα :"Πάλεψε να επιζήσεις για να δεις το τέλος τους,κάνε κουράγιο και ζήσε για να δεις το δίκιο,ζήσε μόνο από περιέργεια" Ποιος θα μας στηρίξει όλους; Έχουμε όλοι συντριβεί. Και έχουμε και τους άλλους να μας αποκαλούν "αντιπαραγωγικούς ψυχάκηδες"..."
Πηγή :www.anemos