«Ακόμα λίγη Σέριφος»

«Ακόμα λίγη Σέριφος»

ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΧΑΤΖΗΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Ό,τι και να σου πουν για τη Σέριφο, μην τους πιστέψεις. Κανείς δεν ξέρει την αλήθεια. Γιατί η Σέριφος δεν ερμηνεύεται με λέξεις. Τη Σέριφο τη νιώθεις, την εισπνέεις, τη γεύεσαι από τον ήλιο της, βουτάς στη θάλασσά της, μεθάς στη Χώρα της, την τραγουδάς στα σοκάκια της και την ευχαριστείς που σ’ άφησε για ακόμα μια φορά να κοιμηθείς κάτω από τον ουρανό της. Τότε μόνο και μόνο τότε, θα μπορέσεις εσύ ο ίδιος να εξηγήσεις στον εαυτό σου τι είναι πια αυτό το νησί. Ήμουν τεσσάρων όταν πάτησα την άμμο της πρώτη φορά. Από τότε είναι το καταφύγιό μου. Της δίνω μέρες από το καλοκαίρι μου και μου δίνει πιο πολλές μέρες να τη νοσταλγώ όταν δεν είμαι εκεί. Το πρώτο μου τσιγάρο της το χάρισα, ένα βράδυ στα Λειβαδάκια. Σε αντάλλαγμα, μου χάρισε τα πιο γλυκά μεθύσια πάνω στη Χώρα της. Πρέπει να της δώσεις κάτι για να σου προσφέρει πολλά.

Απαιτεί απλότητα και πρέπει να συνεργαστείς σε αυτό. Οτιδήποτε περιττό, πέτα το από πάνω σου και ελευθερώσου. Κολύμπα στις αγνές παραλίες της και κοιτώντας γύρω σου δες πως ανάμεσα σε εσένα και το νησί δεν υπάρχει τίποτα που να σας χωρίζει . Αν πας στο Γάνεμα μην κάτσεις στην αρχή της παραλίας, διέσχισε την όλη και φτάσε στο τέρμα του, εκεί που η άμμος μετατρέπεται σε λευκό βότσαλο και τα νερά γίνονται διάφανα. Αν πας στον Άγιο Σώστη μην κάτσεις μόνο στην ακτή, ανέβα στο εκκλησάκι και άνοιξε τα μάτια σου να γεμίσεις την καρδιά σου μπλε. 

Αν πας στο Καλό Αμπέλι, να είσαι έτοιμος να περπατήσεις στο δύσβατο γκρεμό για να συναντήσεις την πιο προστατευτική, ήρεμη και γαλήνια παραλία. Αν πας στην Ψιλή Άμμο,- και σε παρακαλώ πήγαινε- κολύμπησε στα νερά της και δε θα κουραστείς ποτέ. Άσε τον ήλιο της να σε κάψει και η νύχτα της θα σε δροσίσει.Πριν το δειλινό κάνε μια στάση σε κάποιο καφενείο της Χώρας, πιες ένα καφεδάκι και ξεκίνησε. Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο κάστρο. Θα το βρεις. Θα δεις και άλλους να πηγαίνουν. Θα βρεθείς ψηλά, ανάμεσα σε βράχους που μοιάζουν με βουνά και μια θάλασσα ανάμεσά τους να τους γλυκαίνει. Θα ξαναβρείς τη Χώρα στο δρόμο σου. Έτσι και αλλιώς θα δεις και εσύ ότι χρειάζεσαι ένα γλυκό στο «Στράτο»,  ένα ούζο στην «Πάνω πιάτσα», ένα κοκτέιλ στο «Αέρινο» και ένα τελευταίο τζιν στο «Βάτραχο». 

Όλα στη σειρά και όλα δίπλα. Πριν κατέβεις στο λιμάνι, θυμήσου να ζηλέψεις αυτούς που μένουν εκεί. Κάθε φορά εύχομαι να περνούσα ακόμα ένα βράδυ σε ένα από αυτά τα σπίτια στη Χώρα, που ενώ μοιάζουν σαν να μη ζει κανείς μέσα, ζωντανεύουν μόλις τα κατοικήσεις.

Κατεβαίνοντας στο λιμάνι, κοίταξε έξω από το παράθυρο και δες τη Σέριφο να σερβίρεται μπροστά σου δίχως ενοχές. Η σχέση εμπιστοσύνης σας ήδη έχει αρχίσει να χτίζεται. Επόμενο βήμα είναι να χορέψεις πάνω της. Πήγαινε στο «Yacht», ειδικά αν το λέει η καρδιά σου και μη φύγεις πριν ακούσεις τη φωνή του Frank να σου τραγουδά «New York, New York». 

Μετά είσαι έτοιμος να δεις την ανατολή της, και κάπως έτσι να εκπληρώσεις και το τελευταίο βήμα της ασυμβίβαστης σχέσης σου μαζί της. Ο τελευταίος καφές ας είναι στο «Compasso», ελληνικός και μερακλίδικος. Και καθώς θα σπάει το καϊμάκι, θα εύχεσαι να μη γυρνούσες πίσω τόσο γρήγοραΗ Σέριφος είναι άγρια, αυθεντική και ακατέργαστη, μοιάζει με μία ελεύθερη, περήφανη, επιλεκτική και ανυπότακτη γυναίκα. Δοκίμασε τη. Και να θυμάσαι: Η Σέριφος θα σε επιλέξει, δε θα τη διαλέξεις. Τη δοκιμάζω κάθε καλοκαίρι και ακόμα η γεύση του τσιγάρου είναι ίδια με τότε. Κάθε χρόνος που περνάει είναι ακόμα λίγη Σέριφος. Δε θα μου δοθεί ποτέ ολόκληρη, θα μου δίνει κάθε φορά και από λίγο. Να μη τη χορτάσω ποτέ. Μα γλυκιά μου, δε χορταίνεσαι εσύ και όσες δοκιμασίες και να μου βάζεις, κάθε χρόνο θα παίρνω ακόμα ένα κομμάτι σου και θα το κουβαλάω στο σπίτι μου, στο μυαλό μου, στις συζητήσεις με την κολλητή μου για τότε που η αύρα σου μας μεθούσε πιο πολύ από τις τεκίλες.

Ακόμα λίγο και τούτο το καλοκαίρι. Ακόμα ένα πρωινό σου. Ακόμα λίγη Σέριφος.

Πηγή : http://room5.trivago.gr/