Δυο ειλικρινείς πολιτικοί

Γρηγόρης Νικολόπουλος

Μπορεί να φανεί "αντεθνικό" αυτό που θα πώ αλλά το πιστεύω: Μόνο δυο πολιτικοί έχουν πεί την αλήθεια στον ελληνικό λαό:
Η Άνγκελα Μέρκελ και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

Η Μέρκελ είπε χθές (μιλώντας με τον Ιρλανδό πρωθυπουργό αλλά απευθυνόμενη σε όλους) οτι «Με ένα χρέος που υπερβαίνει ας πούμε το 80 ή 90% του ΑΕΠ, γίνεται όλο και πιο δύσκολο να διατηρήσεις την ανεξαρτησία σου». Πιό καθαρά δεν θα μπορούσε να το πεί. Φανταστείτε οτι το δικό μας χρέος είναι στο 180% του ΑΕΠ περίπου. Με λίγα λόγια η Μέρκελ μας λέει οτι έχουμε χάσει την εθνική μας ανεξαρτησία και οτι για να την ξανακερδίσουμε πρέπει να μειώσουμε το χρέος μας σε λιγότερο απο το μισό.
Στη συνέχεια μάλιστα εξήγησε και το εξής: «δεν είναι αυτοσκοπός το ότι αποφασίσαμε να μεταρρυθμίσουμε κατά βιώσιμο τρόπο τους προϋπολογισμούς μας, αλλά είναι κατά κάποιον τρόπο η ασφάλεια για τα παιδιά και τα εγγόνια μας, για να μπορούν να λαμβάνουν και εκείνοι πολιτικές αποφάσεις ανεξάρτητα».
Ποιός Έλληνας πολιτικός τόλμησε ποτέ να μιλήσει τόσο καθαρά; Ποιός Έλληνας πολιτικός τόλμησε να πεί οτι αυτή την πολιτική την ακολουθούμε για να μπορούν ίσως τα παιδιά και τα εγγόνια μας να είναι ανεξάρτητα (αφού εμείς τα κάναμε τόσο μούσκεμα που χάσαμε την εθνική μας ανεξαρτησία);
Κανείς φυσικά.

Ο έτερος αντιπαθέστατος Γερμανός, ο Σόιμπλε είχε δηλώσει πριν απο μερικές ημέρες: «Αν οι Έλληνες πολιτικοί πείθουν τον λαό ότι η ευθύνη για τα προβλήματα της Ελλάδας βρίσκεται στις Βρυξέλλες, την Ευρώπη ή την Γερμανία, είναι ανεύθυνοι δημαγωγοί. Η ευθύνη για την κατάσταση στην Ελλάδα βαραίνει μόνο την ίδια την Ελλάδα και τους πολιτικούς της».


Μα όλοι μας κατά βάθος δεν το γνωρίζουμε αυτό; Όλοι δεν ξέρουμε οτι το διεφθαρμένο πελατειακό κράτος μας έφερε σε αυτή την κατάσταση; Όλοι δεν βρίζουμε τους τρισάθλιους πολιτικούς μας;
Φυσικά και το γνωρίζουμε. Όμως ο μόνος που το λέει είνι ο Σόιμπλε. Κανένας Έλληνας πολιτικός δεν τόλμησε να πεί αυτή την αλήθεια. Όλοι κλαίγονται και ρίχνουν τις ευθύνες στους άλλους. Στα άλλα κόμματα, στα ντόπια και ξένα συμφέροντα, στη διεθνή συνωμοσία, στους Γερμανούς, στις Βρυξέλλες, όπου νάναι.


Δυστυχώς, αυτές οι δηλώσεις της Μέρκελ και του Σόιμπλε, είναι οι μόνες δυο αλήθειες που άκουσα απο πολιτικούς και κανείς τους δεν είναι Έλληνας.

Οι Έλληνες πολιτικοί αντίθετα, αυτοκαταστρέφονται. Ψεύτες, άβουλοι, ανήμποροι να αντιμετωπίσουν την κρίση αλλά κυρίως τους ίδιους τους εαυτούς τους. Λαοπλάνοι, ανειλικρινείς, αδύναμοι, χωρίς αρχές και χωρίς ιδεολογία, τσακώνονται στα κανάλια και στη Βουλή χωρίς επιχειρήματα, μόνο με κραυγές και θεατρινισμούς.

Οι "αντιμνημονιακοί" υπόσχονται ανάπτυξη, εργασία και πλούτη με τη Δραχμή, ή ορκίζονται οτι ώς πεφωτισμένοι θα οδηγήσουν την Ευρώπη σε μια άλλη πολιτική, μια πολιτική που όχι μόνο θα μας επιτρέψει να παραμείνουμε στο Ευρώ αυξάνοντας το έλλειμμα και το χρέος, αλλά θα αποτελέσουμε και πρότυπο για τους άλλους πλανημμένους Ευρωπαίους, που και αυτοί θα καταλάβουν οτι αυτό ακριβώς πρέπει να κάνουν, δηλαδή να δημιουργούν ανάπτυξη μέσω ελλειμμάτων και χρεών και να εκμηδενίζουν την ανεργία προσλαμβάνοντας όλους τους ανέργους στο Δημόσιο. Καμία ρεαλιστική πρόταση, μόνο ψεύτικες υποσχέσεις για καλύτερες μέρες.

Οι "μνημονιακοί" είναι ακόμα χειρότεροι. Σφαδάζουν και κλαίνε γιατί είναι "αναγκασμένοι" να εφαρμόσουν αυτή την τρισάθλια πολιτική του μνημονίου για να "σώσουν τη χώρα".
Ουδείς απο τα τρία κόμματα που συμμετέχουν στην κυβέρνηση έχει τολμήσει να πεί καν, οτι η χώρα πρέπει να αλλάξει. Ουδείς έχει τολμήσει να υιοθετήσει ώς σωστό και αναγκαίο έστω και ένα μέτρο του μνημονίου. Όλοι εμφανίζονται να σύρονται σε αυτή την πολιτική. Πολλοί δε εξ αυτών, εμφανίζονται ώς αντάρτες με λεονταρισμούς και απειλές οτι δεν θα υπακούσουν στην κομματική πειθαρχία. Άλλοι δηλώνουν ώς παρθένες οτι νοιώθουν εγκλωβισμένοι και οτι δεν ξέρουν τι θα κάνουν. Κάποιοι άλλοι διαρρέουν οτι θα κάνουν δικό τους κόμμα (χωρίς ιδεολογική πλατφόρμα φυσικά, αλλά γενικώς...κεντροαριστερό - ευρωπαικό ή κεντροδεξιό - ευρωπαικό).

Κανένα κόμμα αυτή τη στιγμή δεν έχει ξεκάθαρη ιδεολογία (με εξαίρεση πάντα το ΚΚΕ που συνεχίζει να συντηρεί στη φορμόλη τη σταλινική ιδεολογία και πρακτική).

Η Νέα Δημοκρατία εφαρμόζει κλαίγοντας την πολιτική του μνημονίου, εμφανίζεται άλλοτε ώς νεοφιλελεύθερο κόμμα (καμμία απολύτως σχέση) άλλοτε ώς ευρωπαικό (που όμως δεν υιοθετεί την ευρωπαική πολιτική), αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για μια κλασσική παλιομοδίτικη, λαική δεξιά παράταξη με τον τοπικισμό, τους φεουδάρχες της, τα "δικά μας παιδιά" κλπ.

Το ΠΑΣΟΚ είναι για κλάμματα. Έχοντας χάσει τη λαική του βάση (τους πράσινους συνδικαλιστές και τους δημοσίους υπαλλήλους που μετακόμισαν στον ΣΥΡΙΖΑ), έχοντας χάσει την εξυγχρονιστική του πτέρυγα (τους Σημιτικούς λοχαγούς και τους ΓιωργοΠαπανδρεικούς κηπουρούς), έχοντας εγκαταλείψει στην πράξη την σοσιαλιστική ιδεολογική του ταυτότητα, διαλύεται.

Η ΔΗΜΑΡ ουσιαστικά δεν υπάρχει ώς κόμμα, αλλά μόνο ώς Πρόεδρος Κουβέλης. Ξαφνικά θυμήθηκε οτι είναι αριστερής προελεύσεως και τα στήλωσε για το επίδομα γάμου. Όλα τα άλλα καλά, αλλά οχι και να κοπεί το επίδομα γάμου. Δηλαδή θα ρίξει την κυβέρνηση και θα στείλει τη χώρα στη δραχμή για να μην κοπεί το επίδομα γάμου; Όχι βέβαια, αλλά όσο θεωρεί πως το πακέτο των μέτρων θα περάσει χωρίς τη δική της ψήφο, θα κάνει πως διαφωνεί. Αν τύχει και οι ΠΑΣΟΚΟΙ καταψηφίσουν θα σπεύσει εκείνη να ψηφίσει για να "σώσει τη χώρα".

Ο ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει και αυτός να αυτοκαταστρέφεται καθώς τα ετερόκλητα μέλη του δεν μπορούν να διατηρηθούν ενωμένα για πολύ καιρό. Ζαλισμένοι απο το ύψος του ποσοστού τους στις προηγούμενες εκλογές, τρέμουν στην ιδέα οτι μπορεί αύριο να κληθούν να κυβερνήσουν τη χώρα. Τους πιάνει πανικός και ίλιγγος και σπεύδουν να δηλώσουν οτι δεν μπορούν να κυβερνήσουν και αμέσως μετά δηλώνουν οτι είναι έτοιμοι να φτιάξουν κυβέρνηση. Ούτε οι ίδιοι δεν μπορούν να φανταστούν πως θα ξεμπλέξουν απο τις ψευδείς προσδοκίες που έχουν δημιουργήσει και τρέμουν στην ιδέα οτι ίσως χρειαστεί σύντομα να το κάνουν.
Δεν χρειάζεται να αναφερθώ στην Χρυσή Αυγή ή στον Καμμένο - ούτε καν να εξηγήσω γιατί δεν αξίζει να αναφερθώ.

Ο έλληνας πολίτης έχει σαστίσει. Κανείς δεν του δίνει μια προοπτική, ένα όραμα, μια ελπίδα για το μέλλον. Κανείς δεν του εξηγεί τι θα γίνει μετά, αφού περάσουν τα μέτρα, αφού πάρουμε τη δόση. Δεν του εξηγεί πώς η απελευθέρωση των αγορών και το άνοιγμα των επαγγελμάτων θα φέρουν ανάπτυξη. Δεν του εξηγεί πώς θα ανακοπεί η ύφεση. Δεν του εξηγεί κανείς πώς θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, ούτε ποιά θα είναι τα επαγγέλματα και οι κλάδοι στους οποίους πρέπει να δραστηριοποιηθεί για να επιβιώσει. Κανείς δεν προτείνει μια εφαρμόσιμη εναλλακτική πολιτική. Και ενώ είναι φώς φανάρι οτι έχουμε χάσει την εθνική μας ανεξαρτησία, κανείς δεν του το λέει. Μόνο η Μέρκελ του το είπε. Ο Έλληνας βρίσκεται σήμερα στο μαύρο σκοτάδι και φοβάται οτι έτσι θα είναι για πάντα.
Και με τους πολιτικούς που έχουμε, αυτό δυστυχώς δεν μπορεί να αποκλεισθεί.