Μια σύνοψη των ημερών που έρχονται…

“αρμόδιοι υπουργοί”, “αναγκαιότητα”, “πολυνομοσχέδιο”…

Γράφει ο Αποστόλης Φωτιάδης

Μα που πάει αυτό το πρόγραμμα;

Το μέλλον της Ελληνικής δημοσιονομικής προσαρμογής είναι υπό αμφισβήτηση λένε τώρα τελευταία. Αυτή μάλλον είναι μια αισιόδοξη εκτίμηση εάν κανείς ερμηνεύει ότι τέτοιο μέλλον δεν υπάρχει. Όπως δεν υπάρχει και σχέδιο. Υπάρχει μόνο μια καλοκαιρινή κυβέρνηση που εκτελεί εντολές της Τρόικα, κατά γράμμα. Δεν διαπραγματεύεται, όπως χαριτωμένα παριστάνει ο Στουρνάρας σε κάθε επίσκεψη της Τρόικα. Απλώς παίρνει τη γραμμή.

 

 Αυτό αποδεικνύεται περίτρανα από το κείμενο του πρώην Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης Αντ. Μανιτακη, που φυσικά πέρασε στα ψηλά αλλά είναι από τα ιστορικά ντοκουμέντα αυτής της κρίσης, ο οποίος συνοψίζει ότι η Τρόικα αδιαφορεί για οποιαδήποτε δημιουργική μεταρρύθμιση ή αναδιάρθρωση στο κράτος και την διοίκηση και θέλει μόνο να βγουν νούμερα που έχει προαποφασίσει.

 

Πόσο μάλλον που πολλά από αυτά που θέλει δεν έχουν καν να κάνουν με το πρόγραμμα αλλά με την διαμόρφωση του χαρακτήρα της ντόπιας οικονομίας όπως θα την ήθελε ένας μελλοντικός διαχειριστής της. Κάποιοι λοιπόν εκτός χωράς ήθελαν 25,000 απολύσεις μέχρι το τέλος του χρόνου. Μεταξύ αυτών και η Μέρκελ που δήλωνε πριν μέρες ότι πρέπει να μικρύνει το Ελληνικό δημόσιο. 

 

Και επειδή η Κινητικότητα, που παρόλα τα προβλήματα τις μπορούσε να αντιμετωπίσει κάποιες από τις παθογένειες του δημόσιου, καθυστερούσε η Τρόικα τη συνέδεσε με την επόμενη φλοίδα δόσης, τινάζοντας προσπάθειες ενός χρόνου στον αέρα.

 

Εάν η μεταρρυθμιστική διάθεση της Τρόικα είναι ανύπαρκτη τότε ο Σαμαράς δεν πραγματοποιεί μεταρρύθμιση. Απλός εκτελεί απορρύθμιση. Αυτό είναι μια διαφορά ουσίας για το που πάει το πράγμα.

Τι θα γίνει τώρα;

Το ρευστό που έχουν δώσει οι Ευρωπαίοι για το Ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης τελειώνει μέσα του 2014. Όλοι πια έχουν παραδεχτεί, εκτός ίσως από τον Σαμαρά αλλά ποιος νοιάζεται για το τι λέει ο Σαμαράς σε αυτό το επίπεδο, ότι όχι μόνο δεν βελτιώθηκε το χρέος αλλά η χώρα μένει με τεράστιο κενό αυτοχρηματοδότησης του προϋπολογισμού της (λέγε με πρωτογενές πλεόνασμα). 

 

Σημαίνει ότι κάποιος θα πρέπει να πληρώνει μέρα μπαίνει μέρα βγαίνει, ενώ το πλάνο ήταν να τα βάζουμε εμείς για εμάς ώστε να μπορεί και η άμοιρη η Τρόικα να απεμπλακεί επιτέλους;

 

 

Σε εκείνη την κατάσταση ΔΝΤ και Ευρωπαίοι εταίροι θα αλληλοφαγωθούν για το ποιος φταίει, φυσικά περισσότερο από όλους θα βρεθεί να φταίει η Ελλάδα που δεν εφάρμοσε τα μέτρα όπως έπρεπε, καμιά αμφιβολία για αυτό. Μετά θα πρέπει να αποφασιστεί εάν και τι είδους αναδιάρθρωση θα γίνει στο Ελληνικό χρέος. Μπορεί η Μερκελ και ο Σόιμπλε να λένε ότι δεν επίκειται αλλά το λένε μόνο αυτοί και μόνο σε ανοιχτά προεκλογικά μικρόφωνα. Ουσιαστικά αυτή η αποδοχή κουρέματος είναι ο λόγος γα τον οποίο το ΔΝΤ δεν έχει ήδη φύγει από το πρόγραμμα ‘διάσωσης’ της Ελλάδας. (http://www.ipsnews.net/2012/11/creditors-stalemate-brings-greece-to-knife-edge/)

 

 Διαφορετικά μπορεί να επικαλεστεί απώλεια εξασφαλισμένης χρηματοδότησης του προγράμματος για ένα έτος, που είναι καταστατική προϋπόθεση για να συμμετέχει σε οποιαδήποτε χρηματοδότηση, και να εξαφανιστεί αμέσως. Κάτι τέτοιο θα συνεπαγόταν έναν Αρμαγεδδών για την Ευρωπαϊκή οικονομία, άρα οι Γερμανοί θα το κουρέψουν. Αλλά για να το κουρέψουν, και επειδή δε θέλουν να χάνουν τα ευρώ τους, θα τα πάρουν σε αξία  απ’ αλλού.

Γιατί παίρνονται ακόμα μέτρα;

Αναρωτιούνται διάφορα καλοπροαίρετα φερέφωνα της ετερόφωτης ελληνικής κυριαρχίας γιατί συνεχίζει η Τρόικα σε αυτό το δρόμο που δεν βγάζει πουθενά, και εμείς μαζί της. Μα γιατί η Τρόικα έχοντας κατά νου όλα τα προηγούμενα τζογάρει για να προκαταβάλει την διάδοχη κατάσταση, όπως δηλαδή και με την Κινητικότητα. 

 

Μέχρι τότε θέλει να έχουν προχωρήσει τόσο η περιστολή του δημόσιου τομέα, όσο και οι ιδιωτικοποιήσεις και η συγχωνεύσεις στο τραπεζικό τομέα. Τα μέτρα είναι για να μονταριστεί η οικονομία όπως την θέλουν αυτοί που θα την αγοράσουν όταν τελειώσει η ιστορία. Ακόμα πιο ενδιαφέρων είναι ότι τα μέτρα είναι πλέον τέτοια που επιδεινώνουν εμφανώς τα δημοσιοοικονομικά μεγέθη την ώρα που σαφώς παίρνονται για να εξυγιάνουν την οικονομία.

 

 Πιο πρόσφατο παράδειγμα η ΕΡΤ. Εδώ έρχεται να κολλήσει η δυσαρέσκεια της Τρόικα για την καθυστέρηση των ιδιωτικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔΔ) που δεν προχωράνε αλλά και η διελκυστίνδα της με το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) (τον ιδιοκτήτη όλων των ελληνικών τραπεζών στην ουσία) για το που θα πάει το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.

 

 Πήγε τελικά εκεί που ήθελε η Τρόικα, μαζί με την Πρώτον στην Eurobank. Που με την σειρά της θα πάει πακέτο κυρίως προς άγνωστη κατεύθυνση (όχι και τόσο) εκτός συνόρων. Τα σενάρια που σπρώχνονται, από ελληνικές εφημερίδες και ξένα think tank, για ανάθεση αυτών των διαδικασιών σε ξένους επιτηρητές είναι πρωτίστως πίεση για να τελειώνουν όσοι παρουσιάζουν καλύμματα και δευτερεύοντος προειδοποίηση για το που θα πάει το πράγμα εάν η Τρόικα δε δει αποτελέσματα.

 

 Μέχρι και ποινική ασυλία προβλέπει το αυριανό πολυνομοσχέδιο για να τους πείσει να τελειώνουν ( ή για να την έχουν οι επόμενοι που θα τελειώνουν). Η διοίκηση, και ονομαστικά, ΤΑΙΠΕΔΔ και ΤΧΣ από ξένα ονόματα θα ήταν το τέλος του σημερινού πολικού προσωπικού. Πάντως μάλλον προς τα εκεί θα πάει το πράγμα όσο κάτι παλιοί φίλοι του πρωθυπουργού συνεχίζουν να ζητούν μερίδιο από την πίτα των ιδιωτικοποιήσεων, που οι καινούργιοι φίλοι του δε θέλουν να μοιράσουν. Σκέτος τζόγος η φάση και ο νοών νοείτω.

Για το τέλος…

Με λίγα λόγια η τρόικα για να προλάβει να επιβάλει τον επίλογο της στην ιστορία της Ελληνικής κρίσης απαιτεί από την ελληνική κυβέρνηση και με τον γνωστό εκβιασμό της δόσης επιβάλει την παράβαση των νόμων και του συντάγματος.

 

 Πρόκειται για κανονική εκπόρνευση, μόνο όσων αφορά τον εκφυλισμό του πολιτεύματος ίσως η ιερόδουλη παρέα Σαμαρά και ακροδεξιά χουντοκουστοδία να γουστάρει λίγο κιόλας. Το πράγμα όμως είναι σοβαρό.

 

 Όπως οι Βρυξέλλες επέβαλαν τον Καρατζαφέρη στην κυβέρνηση Παπαδήμου ανοίγοντας το δρόμο για τον εκφασισμό των θεσμών, έτσι τώρα ο Σαμαράς κάνει συντρίμμια ότι απέμεινε από την διάκριση των εξουσιών. 

 

Εδώ και ένα χρόνο έχει ακυρώσει το κοινοβούλιο με «πράξεις νομοθετικού περιεχομένου», βγάλε την νομοθετική. Έχει εξαρθρώσει την εκτελεστική που κυβέρνα με «εντολές Σαμαρά» και πρόχειρες σημειώσεις του Κεδίκογλου λέγε με «Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις», βγάλε και αυτήν. 

 

Και έχει ακυρώσει στην πράξη την δικαστική αγνοώντας επιδεικτικά την απόφαση του ΣΤΕ για την ΕΡΤ. Η θέση δηλαδή του πρωθυπουργού είναι μετασχηματισμένη πια σε αυτή ενός εκλεγμένου μονάρχη ο οποίος στο τέλος της καριέρας του σε δυο τρεις μήνες θα σπάει κεφάλια για αποχαιρετισμό. Σημαντική σημείωση, όλα τα προηγούμενα τα έχει αποδεχτή η Ευρώπη με την σιωπή της και την σιωπηλή παρότρυνση της, για να βγει το πρόγραμμα.

Ακροδεξιά αντανακλαστικά…

Ωστόσο μετά θα υπάρχει ένα κενό εξουσίας και ως γνωστών η φύση απεχθάνεται το κενό. Τέτοια θέση μονάρχη με δημοκρατική διαπίστευση είναι ποθητή από πολλούς που ήδη τοποθετούνται για την διάδοχη κατάσταση. Η ακροδεξιά χουντοδία κλείνει τα μάτι στους φασίστες, και απεργάζεται μια άνοδο στην εξουσία. Πράγμα που μάλλον πρέπει να κουβεντιάζουν ο Μπαλτάκος και ο Κασιδιάρης συχνά όταν διαδρομίζουν.

 

 Η Ντόρα που καιρό τώρα περιμένει την σειρά της κάνει και αυτή της κινήσεις της προτιμώντας κάτι στο πιο εύσωμο. Γενικός όλοι οι απόγονοι των δωσίλογων και των ταγματασφαλιτών, οι εισοδιστές – σαδιστές εισαγγελείς της χούντας, οι γόνοι του Βαθέως Κράτους στα μέσα και τα έξω πρέπει να ζουν έντονες στιγμές αυτές τις τελευταίες μέρες. Η Ιστορία λέει ότι έρχεται η σειρά τους.

ΠαραλληλοΓραφος

Πηγή :