* Η υπουργός Πολιτισμού -τρομάρα της- Λίνα Μενδώνη εξέφρασε την αγανάκτησή της για τους απαράδεκτους Βρετανούς, γιατί, άκουσον-άκουσον, οργάνωσαν επίδειξη μόδας στην αίθουσα Γλυπτών του Παρθενώνα, στο Βρετανικό Μουσείο. «Μηδενικός σεβασμός στα Γλυπτά. Ευτελίζουν οικουμενικές αξίες»! Έτσι και χειρότερα συμβαίνει, κυρία Λίνα μας. Το δίκιο σας βουνό, μαντάμ. Ωστόσο, εμείς οι σταλινομαδουραίοι ενθυμούμαστε ότι τον Μάιο του 2021 είχατε πει «ναι» σε επιδείξεις μόδας στην Ακρόπολη. Και τον Ιούνιο του ίδιου έτους γίνατε πιο συγκεκριμένη, δηλώνοντας: «Τεράστια διαφήμιση για την Ελλάδα η επίδειξη μόδας του οίκου Dior στα μνημεία μας»! Αντιληπτό, έτσι; Άλλο η βρετανική επιχειρηματική πρωτοβουλία και άλλο η ελληνική καινοτομία και δραστηριότητα! Κατανοείτε, φαντάζομαι, ότι αριστεία και συνέπεια είναι δύο λέξεις ασύμβατες, καθώς δεν συναντώνται ποτέ και πουθενά! Βεβαίως, ο λαός μας χρησιμοποιεί μια παροιμία, η οποία περιγράφει τέτοιου είδους φαινόμενα με τον πλέον σαρκαστικό τρόπο: «Με λένε Ρίζο και όπως θέλω τα γυρίζω». Αμέ, αμέ, αμέ…
* Θυμάστε την ατάκα του εξαιρετικού Ντίνου Ηλιόπουλου στην ταινία «Ο ατσίδας»; «Δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά σήμερα είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα»! Φαίνεται πως στην Κουμουνδούρου ζήλεψαν και είπαν «γιατί όχι και μεις;». Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανος Κασσελάκης, εντελώς ξαφνικά έθεσε ζητήματα που προκαλούν έντονο προβληματισμό και δημιουργία αντίπαλων στρατοπέδων. Αποφάσισε λοιπόν να φέρει στη σφαίρα της συζήτησης, μέσω δημοψηφίσματος, κάποια ερωτήματα. Θέλετε να παραμείνει το όνομα ΣΥΡΙΖΑ στο κόμμα; Να μείνουν ως έχουν τα σύμβολα ή να τα αλλάξουμε; Το κόμμα να είναι Αριστερά ή Κεντροαριστερά; Όλα αυτά, ενώ το συνέδριο ξεκίνησε, σχεδόν αμέσως μετά. Εννοείται ότι πολλά στελέχη βγήκαν στο αντάρτικο και όσο να ’ναι, ένας κακός χαμός ξεκίνησε. Πέρασαν λίγες μόλις εβδομάδες από την πρόσφατη διάσπαση και τη δημιουργία της Νέας Αριστεράς. Και ορισμένοι δεν πολυσκοτίζονται αν το κόμμα διασπαστεί ξανά. Βεβαίως, αν συνεχίσουν έτσι, ο χρόνος που το ποσοστό θα είναι μονοψήφιο είναι πολύ κοντά και σε λίγο πλησιάζει η στιγμή που αυτό θα κυμαίνεται πέριξ του μπαίνω-δεν μπαίνω στη Βουλή! Όντως μια ωραία ατμόσφαιρα…* Το ότι ζούμε σε ένα απολύτως σουρεαλιστικό κράτος ισχύει πέραν πάσης αμφιβολίας. Εντελώς αναπάντεχα μάθαμε ότι κάποιος κύριος ζούσε σε μια σπηλιά αρκούδας με την οικογένειά του. Αφού τσιμπιέσαι, μετά μαθαίνεις ότι ο συγκεκριμένος ήταν παλαιοχριστιανός. Το ότι ήταν και χρυσαυγίτης το προσπερνώ, προς το παρόν. Μη με ρωτήσετε, όμως, τώρα τι ακριβώς πρεσβεύει η συγκεκριμένη θρησκευτική κοινότητα, γιατί δεν γνωρίζω και θα σας γελάσω. Ο άνθρωπος όμως που λέγαμε ζούσε με την οικογένειά του σε μια σπηλιά στην Κορινθία. Και τι έτρωγε θα απορήσετε; Μα, καλοί μου, ο κύριος ήταν υπάλληλος στον Δήμο Ερέτριας και μάλιστα στο τμήμα καθαριότητας! Και όπως μάθαμε δούλευε από το σπίτι του -συγγνώμη, από τη σπηλιά του ήθελα να γράψω- με τη μορφή τηλεργασίας! Ο μισθός του έφτανε τα 1.018 ευρώ μηνιαίως! Θα αναρωτιέστε πώς γίνεται από την ορεινή Κορινθία να συμβάλλει στην αποκομιδή σκουπιδιών στην Ερέτρια; Τώρα, θέλετε σοβαρά να σας απαντήσω; Και τι είμαι εγώ; Ο μάντης Κάλχας; Ας απαντήσει ο δήμαρχος Ερέτριας και αν δεν ξέρει ούτε αυτός, όποιος τέλος πάντων γνωρίζει, καλοί μου άνθρωποι! Πάντως, στη συγκεκριμένη περίπτωση ταιριάζει γάντι το «Ελλάς, το μεγαλείο σου βασίλεμα δεν έχει»! Τι βασίλεμα. Ηλιοβασίλεμα κανονικό, δηλαδή…
* Για να είμαστε ωστόσο δίκαιοι, ο σουρεαλισμός δεν αφορά μόνο τους πολίτες και τις λειτουργίες του κράτους, αλλά και το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Έτσι, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανος Κασσελάκης, δήλωσε στην Πολιτική Γραμματεία του κόμματος ότι επιθυμεί κλειστό τριετές συμβόλαιο ως πρόεδρος του κόμματος, μέχρι τις εθνικές εκλογές, ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων! Βεβαίως, αυτό δεν έχει ματαγίνει στα ελληνικά χρονικά, αλλά να ξέρετε ότι για όλα υπάρχει πάντα μια αρχή. Εγώ, πάντως, κυρ Στέφανέ μου, οφείλω να σας προειδοποιήσω ότι τέτοιου είδους συμβόλαια έχουν το ρίσκο τους. Ως Παναθηναϊκός μιλάω, για να μην παρεξηγηθώ. Κλειστό τριετές ο Αϊτόρ, μετά τον σοβαρό τραυματισμό του, αλλά τώρα ο Ισπανός είναι εξαφανισμένος και μεις μείναμε αμανάτι με το συμβόλαιο ανά χείρας. Και πού να το βάλουμε, άραγε; Δηλαδή, ξέρουμε, αλλά αν το γράψω θα με κόψει η λογοκρισία. Γι’ αυτό σας λέω. Μήπως να το ξαναδείτε; Να πάμε για 1+1+1 με δικαίωμα της ομάδας για μονομερή ανανέωση; Λέω, μήπως;
* Στα άλλα ιατρικά νέα, είχαμε τις αναμενόμενες… ομορφιές της εβδομάδας. Μετά την κατακραυγή για την παραίτηση τεσσάρων ιατρών και το πρόβλημα που δημιουργήθηκε στην Παθολογική Κλινική του Νοσοκομείου Σερρών, ήρθε η κυβέρνηση να μας καθησυχάσει. Δηλαδή, να διαβεβαιώσει όλους εμάς τους… περίεργους και μόνιμους αντιρρησίες, οι οποίοι επιμένουμε στα… ανήκουστα. Έτσι, μας εξήγησε ότι τα απογευματινά χειρουργεία -επί πληρωμή φυσικά- στα δημόσια νοσοκομεία δεν συνιστούν βήματα προς την έμμεση ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ! Άλλωστε, η δημόσια δωρεάν υγεία δεν χρειάζεται να διακατέχεται από δογματισμούς και αγκυλώσεις. Ο φανατικός προσανατολισμός σ’ αυτήν να ξέρετε ότι δεν συνιστά πρόοδο! Και το επιτελικό κράτος επιμένει ότι θα ξεκολλήσει το κάρο από τη λάσπη. Αν έχεις χρήματα, προσπερνάς όλα τα γραφειοκρατικά στερεότυπα, χειρουργείσαι και γίνεσαι περδίκι. Αν δεν έχεις; Ε, τα είπαμε, δεν τα είπαμε; Τον σταυρό σου, ένα κεράκι στην εκκλησία και έχει ο Μεγαλοδύναμος. Αυτός έχει, ασχέτως αν εμείς δεν έχουμε. Κατανοητό;* Το νομοσχέδιο για τον γάμο και την τεκνοθεσία των ομόφυλων ζευγαριών ψηφίστηκε από τη Βουλή και αποτελεί πλέον νόμο του κράτους. Προσωπικά, αποφεύγω να αναρτήσω σχόλια επί προσωπικού, γιατί οφείλουμε να σεβόμαστε τη ζωή οποιουδήποτε. Θα κάνω όμως μια εξαίρεση, καθώς η γνωστή ακτιβίστρια της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, Πάολα Ρεβενιώτη, ανέβασε μια φωτογραφία της συνεργαζόμενης βουλευτού του ΚΚΕ, Λιάνας Κανέλλη, σημειώνοντας: «Καλά το ΚΚΕ, αλλά εσύ δεν ντρέπεσαι και λιγάκι; Λεσβία είσαι, παιδί με υιοθεσία έχεις, ζεις με άλλη γυναίκα. Ντροπή σου γι’ αυτήν τη συμπεριφορά σου»! Ξέρετε, ο κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να ορίσει τη ζωή του όπως αυτός επιθυμεί. Ποιοι είμαστε εμείς άλλωστε που θα του υποδείξουμε τι είναι σωστό και τι λάθος; Όταν όμως βρίσκεσαι στη Βουλή, καλό είναι να υπερασπίζεσαι ανθρώπους οι οποίοι -ενδεχομένως, γιατί δεν παρακολουθώ το κρεβάτι κανενός- αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα με σένα, αλλά εσύ επειδή είσαι η γνωστή και επώνυμη, ανοίγουν παντού οι πόρτες, τα έχεις λύσει και τους γυρνάς την πλάτη. Το ίδιο προφανώς ισχύει και για τους γκέι ιεράρχες, οι οποίοι κατακεραυνώνουν κάθε τι που δεν γίνεται επισήμως αποδεκτό από τη χριστιανική θρησκεία, αλλά εκείνοι κάνουν τη ζωάρα τους, κουνώντας το δάκτυλο στους υπόλοιπους…
* Υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν σηκώνουν καλαμπουράκια και αστειάκια. Ειδικά όταν έχουμε να κάνουμε με ανθρώπινες ζωές, στην πλειονότητά τους νέων ανθρώπων. Σύσσωμη η αντιπολίτευση ζητούσε επιτακτικά την κλήτευση μαρτύρων -για την υπόθεση των Τεμπών- οι οποίοι θα συνέβαλαν στην απόδοση ευθυνών. Ένας απ’ αυτούς ήταν ο Χρήστος Κατσιούλης (υπάλληλος της ΕΡΓΟΣΕ), καθότι είχε επισημάνει εγκαίρως τις καθυστερήσεις αναφορικά με την τηλεδιοίκηση των συρμών. Όπως και οι κύριοι Κώστας Σπηλιόπουλος (πρώην πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΣΕ), Κώστας Γενηδούνιας (συνδικαλιστής). Ο πρόεδρος της Εξεταστικής, Κώστας Μαρκόπουλος, είχε υποσχεθεί την κλήτευση όσων μαρτύρων ζητούσαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά εντελώς ξαφνικά έκλεισε το θέμα, χωρίς κανένα σοβαρό λόγο. Στη συγκεκριμένη Επιτροπή, ο πρώην υπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής απευθυνόμενος προς τους συγγενείς των θυμάτων ισχυρίστηκε ότι «ο πόνος πρέπει να είναι βουβός»! Όσο για τις πολιτικές του ευθύνες, δήλωσε ότι ο λαός των Σερρών τον ανέδειξε πρωταγωνιστή του νομού. Ο δε Κώστας Αγοραστός, πρώην περιφερειάρχης, επειδή είχε προηγηθεί ποινική δίωξη εις βάρος του, επικαλέστηκε ενώπιον της Επιτροπής το δικαίωμα στη σιωπή. Πάντως, αν κάποιοι σκέφτονται κουκούλωμα, τα πράγματα δεν θα είναι απλά. Θα σηκωθούν και οι πέτρες, γιατί με νεκρούς δεν παίζουν. Ακούτε; Δεν παίζουν…
* Την Τρίτη και την Τετάρτη η Αθήνα «πνίγηκε» από την κάθοδο των αγροτών στο κέντρο της. Ο παλμός έντονος. «Αγρότη, πολέμα, σου πίνουνε το αίμα», «Κάτω τα χέρια από την αγροτιά», «Εργατιά, αγροτιά, μια φωνή και μια γροθιά», «Στα μπλόκα της αγροτιάς, θα σπάσει της κυβέρνησης ο τσαμπουκάς»! Συνθήματα όλων των ειδών. Από συντηρητικά-συντεχνιακά μέχρι πιο προχωρημένα. Άλλωστε, οι πολιτικές παρατάξεις στον αγώνα τους εννοείται ότι δεν έλειψαν. Και οι διαφωνίες τους επίσης ως προς τη διεκδίκηση των αιτημάτων τους. Το παρήγορο είναι ότι ακόμη και οι προσκείμενοι στη Νέα Δημοκρατία αγρότες θεωρούν δίκαια τα αιτήματα του κλάδου. Αλλά εδώ τα θεωρεί δίκαια ο πρωθυπουργός, δεν θα τα θεωρήσουν οι συνδικαλιστές; Μετά το διήμερο, ωστόσο, μάζεψαν τα μπογαλάκια τους -τα… τρακτεράκια τους ήθελα να πω- και εν μέσω θορύβου απεσύρθησαν. Τι πήραν; Δεν μου επιτρέπει η αγωγή μου να σας πω ακριβώς τι. Αλλά εφόσον ο πρωθυπουργός υποσχέθηκε ότι θα ξύσει τον πάτο του βαρελιού, προκειμένου να ικανοποιήσει όσα αιτήματα είναι ρεαλιστικά, προσωπικά ησύχασα. Ελπίζω το ίδιο και οι άνθρωποι. Προσοχή, προς άρσιν παρεξηγήσεων. Τον πάτο του βαρελιού θα ξύσει ο άνθρωπος και όχι τίποτα άλλο. Εντάξει;
Αφού ξεκινήσαμε με τον σουρεαλισμό, βρίσκω πρέπον να κλείσουμε μαζί του. Γιατί, όταν αναφερόμαστε στη χώρα που ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα, τα πάντα περιττεύουν! Ο συγγραφέας Εμμανουήλ Ροΐδης περιέγραφε το θέμα με τον πιο σαφή τρόπο: «Έκαστος τόπος έχει την πληγή του: Η Αγγλία την ομίχλη, η Αίγυπτος τους οφθαλμίας, η Βλαχία τας ακρίδας και η Ελλάς τους Έλληνας»! Καλή μας εβδομάδα…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου