Όπλα και στρατηγικές

ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΙΛΙΑΡΔΟΣ  

«Ο πόλεμος με τη βοήθεια των χρηματοπιστωτικών όπλων, ευρίσκεται πλέον επίσημα στο επίκεντρο της πολεμικής τέχνης – μία θέση που, για χιλιάδες χρόνια μέχρι σήμερα, κατείχαν οι στρατιώτες και τα συμβατικά όπλα. Είμαστε της άποψης ότι, η διεξαγωγή πολέμων με χρηματοπιστωτικά όπλα, αμυντικών ή επιθετικών, θα αναλύεται σύντομα από τα επίσημα στρατιωτικά εγχειρίδια, αλλά και θα διδάσκεται στις στρατιωτικές σχολές.

Όταν τα ιστορικά βιβλία του μέλλοντος θα αναφέρονται στους πολέμους που διεξήχθηκαν από τα τέλη του 20^ου αιώνα και μετά, ένα μεγάλο μέρος τους, το οποίο θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους μελετητές, καθώς επίσης για τους υπόλοιπους αναγνώστες, θα έχει σαν αντικείμενο τις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές μάχες».

Ανάλυση
Το τελευταίο χρονικό διάστημα οι γεωπολιτικές εντάσεις παγκοσμίως επιδεινώθηκαν σε πολύ μεγάλο βαθμό, έχοντας φτάσει σε ένα ανησυχητικό επίπεδο – ενώ θα παραμείνουν ως έχουν για αρκετά χρόνια, εάν δεν μεσολαβήσει ένας ξαφνικός «εκτροχιασμός».
Εκτός αυτού οι αντιπαραθέσεις εντείνονται σε μία εποχή, κατά την οποία τα δημόσια και ιδιωτικά χρέη έχουν ξεπεράσει κάθε ιστορικό ρεκόρ – με την παγκοσμιοποίηση να έχει συνδέσει όλα τα κράτη μεταξύ τους με τέτοιον τρόπο ώστε, μία μικρή τοπική σπίθα να μπορεί να θέσει σε λειτουργία μία παγκόσμια αλυσιδωτή έκρηξη.
Σήμερα είναι η Ρωσία στο προσκήνιο, έχοντας τοποθετηθεί στο στόχαστρο της υπερδύναμης – με «αχίλλειο πτέρνα» της την ενέργεια (άρθρο), όπου όμως προηγούνται οι οικονομικές επιθέσεις στα αδύνατα σημεία της (άρθρο). Η Ουκρανία δε, ευρισκόμενη στη «διελκυστίνδα» Η.Π.Α. και Ρωσίας, υποφέρει τα πάνδεινα – με «φόντο» το πιθανό ξέσπασμα μίας παγκόσμιας σύρραξης, ή την καταδίκη της Ευρώπης σε έναν δεύτερο ψυχρό πόλεμο.
Η κατάρρευση της ισοτιμίας του ρουβλίου, η υποχρεωτική αύξηση των βασικών επιτοκίων από τη ρωσική κεντρική τράπεζα για να προστατευθεί το νόμισμα και να εμποδιστεί η φυγή κεφαλαίων, καθώς επίσης η αδυναμία πώλησης ομολόγων του ρωσικού δημοσίου, παρά τις αυξανόμενες ανάγκες της χώρας (γράφημα), επιδεινώνουν τις προοπτικές της – με συνέπειες που είναι δύσκολο να προβλεφθούν.


Ρωσία – υποχρεώσεις το 2014

Όπως φαίνεται από το γράφημα, οι υποχρεώσεις της Ρωσίας είναι αυξημένες τον Ιούλιο, ενώ κορυφώνονται το Δεκέμβρη – γεγονός που σημαίνει ότι, το αργότερο στα τέλη του χρόνου, θα υπάρξουν σοβαρότατες αντιδράσεις εκ μέρους της.
Εν τούτοις, βασικός στόχος των Η.Π.Α. παραμένει η Κίνα, η οποία θεωρείται ως ο μεγαλύτερος διεκδικητής της παγκόσμιας ηγεμονίας – ένας «τίτλος» που συνεχίζει να κατέχεται από την υπερδύναμη, για πάρα πολλές δεκαετίες. Στα πλαίσια αυτά, οι Η.Π.Α. χρησιμοποιούν συγκεκριμένα οικονομικά όπλα, με στόχο να υπερασπίσουν την κυριαρχική τους θέση – μεταξύ των οποίων τα εξής:
(α)  Το δολάριο, ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα: Οι συναλλαγές παγκοσμίως διεξάγονται με το αμερικανικό νόμισμα – οπότε πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Κίνα, είναι υποχρεωμένες να έχουν υψηλά συναλλαγματικά αποθέματα σε δολάρια. Με τον τρόπο αυτό όμως οι Η.Π.Α. αφενός μεν έχουν τη δυνατότητα να τυπώνουν απλά «πράσινα χαρτιά», για να πληρώνουν τα χρέη τους, αφετέρου να «πλήττουν» με τις υποτιμήσεις (διολισθήσεις) του δολαρίου τις άλλες χώρες, αφού μειώνεται η αξία των συναλλαγματικών αποθεμάτων τους σε όρους δολαρίου.
Ειδικά όσον αφορά την Κίνα, η οποία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εξαγωγές της στις Η.Π.Α., εισπράττοντας πράσινα χαρτιά για τα προϊόντα που πουλάει, το πρόβλημα είναι εξαιρετικά μεγάλο – ενώ η δεύτερη μεγαλύτερη της αγορά, η οποία διαθέτει το δεύτερο μεγαλύτερο αποθεματικό νόμισμα στον πλανήτη, η Ευρώπη και το ευρώ, είναι απόλυτα εξαρτημένη από τις Η.Π.Α. και το δολάριο.
(β)  Τα ομόλογα του αμερικανικού δημοσίου: Η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος πιστωτής των Η.Π.Α. (ακολουθούμενη από την Ιαπωνία), έχοντας στην ιδιοκτησία της ομόλογα του αμερικανικού δημοσίου αξίας άνω των 1,2 τρις $. Εάν θελήσει να ανεξαρτητοποιηθεί, πουλώντας τα ομόλογα που κατέχει, τότε η τιμή τους θα καταρρεύσει – με αποτέλεσμα να υποστεί η Κίνα τεράστιες ζημίες.

Κίνα – κατοχή ομολόγων αμερικανικού δημοσίου

Αν και το Δεκέμβρη λοιπόν πούλησε αρκετά ομόλογα (γράφημα), σταμάτησε στη συνέχεια, αυξάνοντας τα αποθέματα της – προφανώς κατ’ επιταγή της υπερδύναμης.
(γ)  Το χρηματοπιστωτικό σύστημα: Οι Η.Π.Α. έχουν οδηγήσει έντεχνα την Κίνα τα τελευταία χρόνια στην υπερχρέωση της – στην υπερβολική διόγκωση του τραπεζικού της συστήματος, στο συνεχές τύπωμα νέων χρημάτων, καθώς επίσης στη δημιουργία μίας τεράστιας φούσκας ακινήτων (άρθρο). Ως εκ τούτου, η οικονομική επιβίωση της Κίνας εξαρτάται από τις αμερικανικές εταιρείες αξιολόγησης (ανάλυση), καθώς επίσης από τα υπόλοιπα οικονομικά όπλα της υπερδύναμης.
Περαιτέρω, οι στρατηγικές που έχουν υιοθετήσει οι Η.Π.Α., στον υπόγειο πόλεμο τους με την Κίνα (όπου πρόσφατα «συντάχθηκαν» με το μέρος της Ιαπωνίας, όσον αφορά την κυριαρχία των νησιών στην κινεζική θάλασσα), επεκτείνονται σε επτά διαφορετικούς τομείς, οι οποίοι είναι οι παρακάτω:
ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ       
Λόγω της μεγάλης ανάπτυξης της οικονομίας της, ιδιαίτερα στην παραγωγή διαρκών προϊόντων, η Κίνα έχει εξελιχθεί σε έναν από τους μεγαλύτερους καταναλωτές πετρελαίου παγκοσμίως. Εάν δε σκεφθεί κανείς πως το 2010 εισήγαγε 90 φορές περισσότερα αυτοκίνητα, σε σχέση με το 1990, θα κατανοήσει πως οι αυξημένες ανάγκες της σε πετρέλαιο, δεν αφορούν μόνο τη βιομηχανία.
Ο πόλεμος τώρα στο συγκεκριμένο τομέα, μεταξύ των Η.Π.Α. και της Κίνας, διεξάγεται κυρίως στην Αφρική – όπου η Κίνα προσπαθεί, με έντιμες διπλωματικές διαπραγματεύσεις, να αυξήσει τις εισαγωγές της, επηρεάζοντας τις τοπικές κυβερνήσεις προς όφελος της.
Οι μεγάλοι αμερικανικοί ενεργειακοί όμιλοι όμως προσπαθούν να την εμποδίσουν με κάθε τρόπο – με την Κίνα να χρησιμοποιεί ως όπλο τα άτοκα δάνεια προς τις αφρικανικές κυβερνήσεις και τις Η.Π.Α. ως αιχμή του δόρατος το ΔΝΤ, όπως στο παράδειγμα της Νιγηρίας (ανάλυση). Μοναδική εξαίρεση στην Αφρική αποτελεί η Μποτσουάνα – η οποία έδιωξε το ΔΝΤ, με θετικά αποτελέσματα για την οικονομία της (άρθρο).
Ειδικότερα, με βάση την οικονομική ιστορία των τελευταίων δεκαετιών γνωρίζουμε ότι, οι μεγάλες αμερικανικές τράπεζες φρόντιζαν έτσι ώστε, ένα μέρος των πετρελαϊκών κερδών τους από την περιοχή, να παρέχεται ως δάνειο στους εκάστοτε δικτάτορες. Αμέσως μετά το ΔΝΤ και η Παγκόσμια τράπεζα επενέβαιναν στα εσωτερικά των χωρών, με στόχο την είσπραξη των παρεχομένων δανείων – με αποτέλεσμα να λεηλατούνται τα θύματα τους, χωρίς βέβαια να ξεχρεώνουν ποτέ (ανάλυση).
Στα πλαίσια αυτά, οι Η.Π.Α. χρηματοδοτούσαν ακόμη και «δυνάμεις καταστολής» – όπως στο παράδειγμα του σουδανικού απελευθερωτικού στρατού και των γενοκτονιών που διέπραξε, ο οποίος φυσικά δεν θα υπήρχε χωρίς τη βοήθεια της υπερδύναμης. Άλλα παραδείγματα είναι το Τσαντ (δραστηριοποιούνται η Exxon Mobil και η Chevron Oil), η Λιβύη, η Τυνησία, η Αλγερία, η Αίγυπτος κλπ. – όπου παντού η αιτία είναι ο πετρελαϊκός πόλεμος μεταξύ των Η.Π.Α. και της Κίνας.
Εκτός αυτών όμως η Μιανμάρ, η οποία είναι πολύ σημαντική για τον έλεγχο ορισμένων θαλασσίων δρόμων μεγάλης στρατηγικής σημασίας – αλλά και η Ινδία, το Πακιστάν ή το Αφγανιστάν, καθώς επίσης πολλές άλλες χώρες που συνορεύουν με την Κίνα ή με τη Ρωσία. Σε όλες αυτές τις χώρες το θέμα είναι το πετρέλαιο, η Κίνα και η αμερικανική ηγεμονία στον πλανήτη.
ΤΡΟΦΙΜΑ
Το δεύτερο ισχυρότερο «πολεμικό εργαλείο» των Η.Π.Α. μετά το πετρέλαιο, είναι η βιομηχανία τροφίμων – αφού, όπως λέει η αμερικανική ελίτ «Εάν θέλεις να κυριαρχήσεις επάνω στους ανθρώπους, κυριάρχησε στην τροφή τους». Τα γενετικά μεταλλαγμένα τρόφιμα είναι ένα από τα όπλα που έχει στη διάθεση της η υπερδύναμη – με τα οποία υποκαθιστά τα φυσικά προϊόντα της γης, έτσι ώστε τα «θύματα» της να εξαρτώνται από τη συγκεκριμένη βιομηχανία.
Ειδικότερα, με τη βοήθεια φθηνών δανείων, τα οποία παρέχουν οι Η.Π.Α. στους αγοραστές, εξάγουν γενετικά τροποποιημένες «καλλιέργειες» (σπόρους), οι οποίες είναι κατοχυρωμένες (πατέντες) τόσο στην Ασία, όσο και στην Αφρική. Με τον τρόπο αυτό ελέγχουν απόλυτα την παγκόσμια παραγωγή τροφίμων – έχοντας τη δυνατότητα φυσικά να προκαλούν «κατά το δοκούν» επισιτιστικές κρίσεις (ανάλυση).
Η Παγκόσμια Τράπεζα, η οποία προσφέρει φθηνά δάνεια, καθώς επίσης ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου (ΠΟΕ), ενισχύουν την κυριαρχία των γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών στις αναπτυσσόμενες και αναδυόμενες χώρες του πλανήτη – οι οποίες, με τον τρόπο αυτό, υποδουλώνονται κυριολεκτικά από τις μεγάλες επιχειρήσεις τροφίμων της υπερδύναμης, με αποτέλεσμα να εξασφαλίζεται εκ μέρους των Η.Π.Α. ο απόλυτος έλεγχος της επισιτιστικής αλυσίδας.
Με τη μέθοδο αυτή δεν επιτυγχάνεται ο έλεγχος μόνο της ποσότητας, αλλά και της ποιότητας της παγκόσμιας διατροφής – από την οποία φυσικά εξαρτάται η υγεία των ανθρώπων, γεγονός που αφορά παράπλευρα τη βιομηχανία φαρμάκων.
Βιομηχανίες τροφίμων όπως η Nestle, η Du Pont, η Unilever και η Monsanto, ακολουθούν συγκεκριμένες στρατηγικές στον πόλεμο με την Κίνα - η οποία, όπως και η Ινδία, λόγω του τεράστιου πληθυσμού της, είναι αρκετά ευάλωτη στον τομέα της διατροφής. Η δικτύωση τους βέβαια (γράφημα που ακολουθεί), τους επιτρέπει να ακολουθούν συντονισμένες στρατηγικές.
.

(*Πατήστε στην εικόνα για μεγέθυνση)

Οι «χημικές βόμβες» τώρα που μπορούν να εξαπολύσουν παγκοσμίως οι πολυεθνικές βιομηχανίες τροφίμων, χωρίς να το καταλάβει κανείς, είναι ίσως πιο επικίνδυνες από μία πυρηνική βόμβα – γεγονός που γνωρίζει πολύ καλά η κυβέρνηση της Κίνας, η οποία είναι πολύ προσεκτική με τις ενέργειες της.
Ένα επόμενο «μέτωπο του πολέμου των τροφίμων» είναι η αρπαγή γης, σε συνδυασμό με τα βιολογικά καύσιμα – όπου τεράστιες εκτάσεις, ειδικά στην Αφρική, απονεκρώνονται μακροπρόθεσμα (ανάλυση), με καταστροφικά αποτελέσματα για τους τοπικούς πληθυσμούς.

Ένα τρίτο μέτωπο είναι η χρηματιστηριακή άνοδος των τιμών των εμπορευμάτων, με τη συνδρομή (χειραγώγηση) των κερδοσκόπων, η οποία καταδικάζει εκατομμύρια ανθρώπους στην πείνα και στην εξαθλίωση – κάτι που φοβάται ιδιαίτερα η Κίνα, λόγω του τεράστιου πληθυσμού της.

ΦΑΡΜΑΚΑ, ΕΜΒΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟΞΙΝΕΣ
Τα εμβόλια είναι τοξίνες – οπότε έχουν τη δυνατότητα να προκαλέσουν επιδημίες, όπως επίσης τα γενετικά μεταλλαγμένα τρόφιμα. Θα μπορούσε να υποθέσει λοιπόν κανείς ότι (κατ’ αναλογία με την Οικονομία, όπου στην αρχή γινόταν προσπάθειες εκ μέρους του χρηματοπιστωτικού τέρατος να εκμεταλλευτεί τις κρίσεις, ενώ στη συνέχεια της προκαλεί το ίδιο), είναι δυνατόν να προκαλούνται σκόπιμα επιδημίες, μέσω των εμβολίων – έτσι ώστε να δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για να κερδίζει αργότερα τεράστια ποσά η φαρμακοβιομηχανία, καταπολεμώντας τες με άλλα εμβόλια.
Με δεδομένο δε το ότι, γιγαντιαίες εταιρείες όπως η Glaxo Smith Klein ή η Merck κυριαρχούν για πάνω από 100 χρόνια στη συγκεκριμένη αγορά, ενώ θα μπορούσαν να μειώσουν ακόμη και τον παγκόσμιο πληθυσμό με την στοχευόμενη χρήση των εμβολίων, η Κίνα θεωρεί πως είναι αντιμέτωπη εδώ με ένα ακόμη θανατηφόρο όπλο της υπερδύναμης.
Πόσο μάλλον όταν ο πόλεμος εναντίον του Aids «απασχολεί ιδιαίτερα» τη CIA – ενώ όλοι θυμούνται την ξαφνική εμφάνιση της γρίπης των χοίρων (των πτηνών στην Κίνα κλπ.), τον παγκόσμιο πανικό που προκλήθηκε, καθώς επίσης τα αποτελέσματα της για τη φαρμακοβιομηχανία (ένα μεγάλο μέρος της οποίας ελέγχεται από την αμερικανική ελίτ – τράπεζες και κερδοσκόπους).
ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ
Η Κίνα είναι στην κυριολεξία περικυκλωμένη από αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις στη νότια κινεζική θάλασσα, στον ινδικό ωκεανό, καθώς επίσης στις χώρες, με τις οποίες συνορεύει (Καμπότζη, Ταϋλάνδη κλπ.). Η τροφοδοσία της λοιπόν ελέγχεται από τις δυνάμεις των Η.Π.Α. - ενώ η εναλλακτική λύση που έχει στη διάθεση της, μέσω της Ρωσίας, είναι αδύνατον να καλύψει τις ανάγκες της.
ΟΙ ΘΕΣΜΟΙ
Μία επόμενη απειλή για την Κίνα είναι το παγκόσμιο εμπόριο, έτσι όπως αυτό «ελέγχεται» από τη διεθνή νομοθεσία και τους θεσμούς που έχουν ουσιαστικά επιβληθεί από τις Η.Π.Α. Η είσοδος της Κίνας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (WTO), ο οποίος ευρίσκεται κάτω από τη «μαζική επιρροή» των Η.Π.Α., ήταν γεγονός αποφασιστικής σημασίας – αφού έχει τεθεί στο στόχαστρο του.
Ακόμη και ευρωπαϊκές εταιρείες δε έχουν κερδίσει από τη συγκεκριμένη «δυτική επιρροή» – όπως στο παράδειγμα του εμπορικού πολέμου των περασμένων ετών, ο οποίος αφορούσε την παραγωγή φωτοβολταϊκών. Ειδικότερα, τόσο οι αμερικανικές, όσο και οι γερμανικές εταιρείες χρησιμοποίησαν τον παγκόσμιο οργανισμό εμπορίου για να «αναστείλουν» ουσιαστικά τον ελεύθερο ανταγωνισμό της Κίνας – η οποία τελικά αναγκάσθηκε να συμβιβαστεί.
Το ίδιο συμβαίνει και με την διεθνή συμφωνία εναντίον της πειρατείας των προϊόντων (ACTA) – ένα «εργαλείο», μέσω του οποίου μία μικρή μειοψηφία ορισμένων δυτικών χωρών, υπό την ηγεσία των Η.Π.Α., εξασφαλίζει το μονοπώλιο στην παραγωγή και διάθεση συγκεκριμένων προϊόντων.
Ειδικότερα, με πρόσχημα τη (δίκαιη) καταστολή της κλοπής πνευματικών και λοιπών δικαιωμάτων (πατέντες), εξασφαλίζεται ένα παγκόσμιο μονοπώλιο – από το οποίο κερδίζουν τεράστια ποσά οι δυτικές πολυεθνικές επιχειρήσεις. Το θέμα των γενοσήμων εδώ (άρθρο) έχει ιδιαίτερη σημασία – όσον αφορά τα πραγματικά αποτελέσματα στην υγεία, τους κινδύνους και την κερδοφορία τους.
ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Η παραγωγή ενέργειας από σχιστόλιθο με τη σύγχρονη μέθοδο του Fracking, την οποία θέλουν να επιβάλλουν οι Η.Π.Α. σε πολλές περιοχές του πλανήτη (ειδικά στην Ευρώπη, μέσω της συμφωνίας ελευθέρου εμπορίου που προωθείται), ενέχει τεράστιους κινδύνους – αφενός με σεισμολογικούς, αφετέρου χημικούς, όπως τεκμηριώθηκε πρόσφατα στις Η.Π.Α., όπου βρέθηκαν ραδιενεργά απόβλητα από τις εγκαταστάσεις Fracking, εκτεθειμένα ελεύθερα σε σκουπιδότοπους.
Εν τούτοις, τα κέρδη είναι πολύ μεγάλα τόσο για τις επιχειρήσεις, όσο και για τις μεγάλες τράπεζες, οι οποίες χρηματοδοτούν τις συγκεκριμένες διαδικασίες. Μεταξύ άλλων, μέσω της ενέργειας που κερδίζεται με τη μέθοδο αυτή, οι Η.Π.Α. θέλουν να αναδειχθούν στο μεγαλύτερο εξαγωγέα παγκοσμίως – φέρνοντας σε δύσκολη θέση τόσο τη Ρωσία, όσο και την Κίνα.
ΤΑ ΜΕΣΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ
Τέλος, δεν θα έπρεπε να ξεχάσει κανείς τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (Google, Facebook, YouTube), όσον αφορά την «επιθετική» χρήση τους - με τη βοήθεια της πρόκλησης κοινωνικών αναταραχών ή αποσταθεροποίησης, στις χώρες που τοποθετούνται στο στόχαστρο της υπερδύναμης (πρόσφατα η Κούβα και η Βενεζουέλα).
Το γεγονός αυτό ανησυχεί ιδιαίτερα την Κίνα, η οποία απαγορεύει τη χρησιμοποίηση τους στο εσωτερικό της – αν και πολύ δύσκολα μπορεί να αποφευχθεί εντελώς.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Από όλα τα παραπάνω διαπιστώνεται πως οι Η.Π.Α. έχουν στην κατοχή τους πάρα πολλά όπλα, τα οποία χρησιμοποιούν στρατηγικά, για την διατήρηση της ηγεμονίας τους στον πλανήτη – με αποτέλεσμα να μην είναι καθόλου εύκολη η «εκθρόνιση» τους.
Η Κίνα δε αποτελεί το βασικό στόχο τους – πολύ περισσότερο αφού υποθέτουν πως τυχόν συνεργασία της με τη Ρωσία, θα σήμαινε το τέλος της αμερικανικής παντοδυναμίας. Στα πλαίσια αυτά δεν θα διστάσουν να χρησιμοποιήσουν ότι έχουν στη διάθεση τους, χωρίς κανέναν απολύτως ηθικό ενδοιασμό – γεγονός που οφείλει να μας προβληματίζει όλους.
Πηγή: analyst.gr