ΤΟ ΣΟΦΑΚΙ ΜΟΥ ...video...

 Α
Πριν από των ματιών σου το φως
τι είχα;
Σκοτάδι που ανέβαινε κι έκλεινε τα μάτια μου.
Πριν απ΄τον χτύπο της καρδιάς σου
τι είχα;
Τη μοναξιά μου στο χτύπο της δικής μου καρδιάς.
Πριν απ΄ το απαλό σου προσωπάκι
τι είχα;
Τη σκέψη πως θα΄ρθεις.
Θα΄ρθεις να γίνεις φως και χάδι
θα ΄ρθεις να γίνεις χαρά και λύπη
θα ‘ρθεις να γίνεις σκοπός ζωής

Κι ήρθες.
Kόρη μου.
Σε πρωτοπήρα αγκαλιά άγαρμπα
ήμουνα πάλι παιδί.
Σε χάϊδεψα,
μου χαμογέλασες.
Σε τάϊσα,
μου αποκοιμήθηκες.
Σε ξενύχτησα,
μου ξαγρύπνησες.
Και μεγάλωνες.
Σου χτένιζα τα καστανα  μαλλιά
και κοκκαλάκια σου ΄βαζα
και σ΄έντυνα
με τα μικρά σου κοριτσίστικα ρούχα
και σε φιλούσα.
Κι εγώ μεγάλωνα.
Τα μαλλιά μου αραίωναν
και ξεχνούσα το χρόνο.
Κι έβρισκα τη  δύναμη να τρέξω
του κόσμου τα καλά να φέρω.
για  να τ΄ακουμπήσω
στα πόδια σου.
Kόρη μου…
kωνσταντίνος ανώνυμος ποιητής
Αφιερωμένο στην κόρη μου και σε όλα τα παιδιά και τους μπαμπάδες του κόσμου 


Πηγή : http://newagemama.com/