Έτσι τον γνώρισα κι εγώ, πριν τριάντα περίπου χρόνια, γίναμε φίλοι και δεν ήταν λίγα τα κείμενα που αφιέρωσα σε αυτόν και την Κέρο. Την ίδια περίοδο η φίλη μας Μαρίνα Κουνενάκη γύρισε και μια ταινία με τίτλο «Τα αερικά της Κέρου» με ήρωες τον Δημήτρη κα τον Αντώναρο (Αντώνη Μαύρο) από το Κουφονήσι, γνωστός επίσης και μη εξαιρετέος για την αγάπη που δείχνει κι αυτός για τον τόπο του. Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια αλλά η επικοινωνία μας ποτέ δεν σταμάτησε και δεν υπήρξε χρονιά να μην πατήσω στην Κέρο.
Ο Δημήτρης ήταν ο τελευταίος μιας σειράς βοσκών που είχαν τα κοπάδια τους στο ιερό νησί της Κέρου και ατύπως και ο φύλακας των εκεί αρχαιοτήτων. Η καταγωγή του ήταν από τον Ποταμό της Αμοργού και ο αδερφός του Μιχάλης είναι ο βοσκός του Ασφοντυλίτη ο οποίος με βοήθησε πάρα πολύ στη δημιουργία του βιβλίου «Κέντημα στην πέτρα…».
Το να είσαι βοσκός στην Κέρο δεν ήταν και εύκολο πράγμα γιατί πολλές φορές ο καιρός δεν σε αφήνει να περάσεις απέναντι στα Κουφονήσια κι έτσι πρέπει να έχεις προμήθειες για πολλές μέρες ενώ δύσκολο ήταν επίσης λόγω της έλλειψης νερού. Ο Δημήτρης όμως τα κατάφερνε κι έτσι πορεύονταν καλά το κοπάδι του το οποίο μόνο λίγες μέρες το χρόνο, στις γιορτές το άφηνε μονάχο του και πήγαινε στους δικούς του στην Αμοργό.
Πέρσι ο Δημήτρης αρρώστησε, νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο της Ρόδου όπου ζει μια κόρη του και παρέμεινε εκεί για να είναι κοντά στους γιατρούς. Δεν κατάφερε όμως να ξεπεράσει την αρρώστια του και έσβησε μακριά από την Κέρο και το κοπάδι του. Μαζί του έκλεισε και η τελευταία σελίδα της ποιμενικής ζωής πάνω σε αυτό το νησί, όπως αυτή διατηρήθηκε και ήρθε μετά από χιλιάδες χρόνια ως τις μέρες μας.
Πηγή : http://actimon.blogspot.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου