Το Κλέφτικο της Μήλου είναι η περιοχή που έχει γίνει γνωστή για το πρωτότυπο φυσικό περιβάλλον, για τα σμαραγδένια και καθαρά νερά αλλά και για την ιστορική του διαδρομή στο πέρασμα των αιώνων.
Μαζί με το Σαρακίνικο, είναι η πιο διαφημισμένη περιοχή του νησιού. Είναι η περιοχή που «ποζάρει» σχεδόν σε όλα τα τουριστικά περιοδικά και site παγκοσμίως. Είναι τολμώ να πω η «βιτρίνα» που έλκει τους επισκέπτεςΚάθε καλοκαίρι, ολοένα και περισσότερος κόσμος επισκέπτεται το Κλέφτικο, απολαμβάνοντας όχι μόνο τα πεντακάθαρα νερά, που άφοβα μπορεί να βουτήξει μέσα σ’ αυτά, αλλά και το μοναδικό φυσικό περιβάλλον του.
Όπως όμως έχει αποδειχθεί κι σε άλλες παρόμοιες περιοχές του νησιού, ( Σαρακίνικο π.χ.), όπου υπάρχει μεγάλη επισκεψιμότητα χωρίς μέτρα προστασίας προς το φυσικό περιβάλλον, τότε υπάρχει αλλοίωση του χώρου με καταστροφικές επιπτώσεις, κι ανεπανόρθωτες ζημιές του φυσικού κάλλους.
Να που και στην περιοχή του Κλέφτικου δεν άργησαν να φανούν τα πρώτα σημάδια της επιπολαιότητας και – ας μου επιτραπεί η έκφραση- της ανθρώπινης απληστίας κι ανευθυνότητας.Κι όλα αυτά για να εξυπηρετηθούν οι εγωιστικές επιθυμίες των επισκεπτών κυρίως. Κανείς δεν λέει να μην μπορούν να επισκέπτονται το Κλέφτικο, ή να μην κολυμπήσουν στα σμαραγδένια νερά του.
Κανείς δεν λέει να μην συνεχίσουν να επισκέπτονται την περιοχή με τα πολυτελή τους κότερα.Εκείνο όμως που θέτουμε ως προτεραιότητα και συνάμα ως όρο, είναι να σεβαστούν το τοπίο. Να σεβαστούν την ιστορικότητά του, γιατί δεν είναι απλά ένα όμορφο και πρωτότυπο τοπίο του νησιού. Σχετίζεται άρρηκτα με την ιστορία της Μήλου κυρίως κατά τον 18ο και 19ο αιώνα.
Να που σήμερα, από φωτογραφίες που μας λάβαμε, βλέπομε καρφωμένα στους βράχους σιδερένιες βέργες για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες των γιοτ, αδιαφορώντας αν καταστρέφουν το τοπίο. Δεν γίνεται λόγος για κάποιου είδους ασυνειδησία, αλλά «στρογγυλεύοντας» την κατάσταση, θα μιλήσομε για κάποιο είδος άγνοιας της ιστορικότητας και του παρορμητισμού των επισκεπτών στο να απολαύσουν το τοπίο.
Θα πρέπει, κατά την άποψή μας πάντα, να υπάρξει κάποιο είδος μέριμνας για την προστασία του Κλέφτικου, όπως έγινε και με την περιοχή του Σαρακίνικου. Με κάποιον τρόπο, να υπάρχει κάποιος έλεγχος και να γίνει γνωστό, κυρίως για τα πολυτελή και μεγάλα κότερα, ότι δεν πρέπει να δένουν τους κάβους τους πάνω στα βράχια. Κι από την άλλη, (όποιοι το κάνουν), να μην καρφώνουν σιδερένιες βέργες πάνω σ΄ αυτά.Μπορούν κάλλιστα να αγκυροβολούν σε κάποια απόσταση ικανή για την προστασία του τόσο του χερσαίου, όσο και του θαλάσσιου περιβάλλοντος του Κλέφτικου. Όπως λέει και λαϊκή ρήση, όλοι οι καλοί χωρούν.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου