Ένας αγγλικός λόγος στα…ελληνικά

 

«Eί θεοί διαλέγονται, τη των Ελλήνων γλώττη χρώνται»

« Όταν οι θεοί συζητούν, χρησιμοποιούν τη γλώσσα των Ελλήνων»

Απόφθεγμα του Ρωμαίου πολιτικού και ρήτορος 

Μάρκου Τύλλιου Κικέρωνος (106-43 π.Χ)

«Ingeniorum Graeciae flatu impelliru»

«Κινούμεθα με την πνοή του πνεύματος της Ελλάδος». Λατινική παροιμία.

του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου

Mε αφορμή τις πρόσφατες και άτυχες δηλώσεις εκπροσώπου της Ελλάδας[1] στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, σχετικά με την επισημοποίηση της Αγγλικής γλώσσας στη χώρα μας, και της κατά κόρον, σκόπιμης χρησιμοποίησης ενός ρητού του Ισοκράτη, που αναφέρεται στους μετέχοντες της Ελληνικής παιδείας, είναι χρήσιμο να αναφέρουμε και κάτι άλλο που είπε ο Ισοκράτης και που συνήθως αποσιωπάται.

Αυτό είναι το εξής : «Οι Έλληνες θα πρέπει να είναι και φιλέλληνες!». Στις μέρες μας, δυστυχώς, που το είδος αυτό των Ελλήνων έχει αρχίσει να εκλείπει και η βάναυση χρήση της ελληνικής γλώσσας είναι πλέον καθημερινό φαινόμενο, υπάρχουν επίσημοι συμπατριώτες μας, εκλεγμένοι από τον λαό που εκπροσωπούν, που αντί να υπερασπίζονται τη γλώσσα και τον Πολιτισμό του, κάνουν δηλώσεις στην ουσία απαξιωτικές για την ιστορία και το μέλλον του. Τέτοιοι εκπρόσωποι είναι επιζήμιοι για τα εθνικά μας συμφέροντα και το μέλλον αυτού του τόπου και καλό είναι να πηγαίνουν στα σπίτια τους και αν επιθυμούν να αλλάξουν χώρα και εθνικότητα.

Ομως κανένας δεν τους παραχώρησε το δικαίωμα να προσβάλλουν με τις ανεύθυνες δηλώσεις τους το φιλότιμο ενός ολόκληρου λαού. Παραθέτω ως αντίλογο σε αυτού του είδους τις συμπλεγματικές απόψεις, ένα από τα κείμενα του καθηγητή Ξ. Ζολώτα, κυρίως για τους νεώτερους και για τα παιδιά που καλό είναι να μαθαίνουν την αξία της εθνικής τους γλώσσας και της πολιτισμικής τους καταγωγής. Αξία, που και οι «βάρβαροι» διανοούμενοι όλου του κόσμου έχουν μάθει να σέβονται και να τιμούν. Εκτός βέβαια από τους εγχώριους βαρβάρους. που ντρέπονται να δηλώνουν ότι είναι Έλληνες στα ευρωπαϊκά σαλόνια όπου συχνάζουν.

Το κείμενο αποτελείται από 282 λέξεις, εκ των οποίων οι 121, σχεδόν οι μισές,  είναι ελληνικές! Αυτήν τη γλώσσα επιθυμούν κάποιοι να εκποιήσουν στο παζάρι της παγκοσμιοποίησης και του πολυεθνικού εμπορικού κέρδους. Ο πρώην πρωθυπουργός και καθηγητής κ. Ξενοφών Ζολώτας είχε σκόπιμα εκφωνήσει δύο λόγους στην Ουάσιγκτον (στις 26 Σεπτεμβρίου 1957 και στις 2 Οκτωβρίου 1959), οι οποίοι έμειναν μνημειώδεις. Αιτία ως προς αυτό δεν ήταν μόνο το περιεχόμενό τους αλλά και η γλώσσα τους.

Υποτίθεται ότι η γλώσσα των λόγων ήταν η αγγλική. Κατ' ουσίαν όμως, με την αφαίρεση λίγων συνδέσμων, άρθρων και προθέσεων η γλώσσα είναι η Ελληνική. Το ακροατήριό του αποτελούσαν οι σύνεδροι της Διεθνούς Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης και δεν αντιμετώπισαν τότε κανένα πρόβλημα, στην κατανόηση του προφορικού κειμένου που ανέγνωσε ο Έλληνας καθηγητής.Παραθέτουμε το δεύτερο λόγο (της 2ας Οκτωβρίου 1959) και την ελληνική του «μεταγραφή»… 

 

Kyrie, It is Zeus' anathema on our epoch and the heresy of our economic method and policies that we should agonize the Skylla of nomismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia. It is not my idiosyncracy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize nomismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies should be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between economic strategic and philanthropic scopes. In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological, but this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists. Nomismatic symmetry should not antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and nomismatic archons is basic. Parallel to this we have to synchronize and harmonize more and more our economic and nomismatic policies panethnically. These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political end economic barometer are halcyonic. The history of our didimus organization on this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies. The genesis of the programmed organization will dynamize these policies. Therefore, I sympathize, although not without criticism one or two themes with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and nomismatic policies. I apologize for having tyranized you with my Hellenic phraseology. In my epilogue I emphasize my eulogy to the philoxenous aytochtons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you Kyrie, the stenographers.

Κύριοι, Είναι "Διός ανάθεμα" στην εποχή μας και αίρεση της οικονομικής μας μεθόδου και της οικονομικής μας πολιτικής το ότι θα φέρναμε σε αγωνία την Σκύλλα του νομισματικού πληθωρισμού και τη Χάρυβδη της οικονομικής μας αναιμίας. Δεν είναι στην ιδιοσυγκρασία μου να είμαι ειρωνικός ή σαρκαστικός αλλά η διάγνωσή μου θα ήταν ότι οι πολιτικοί είναι μάλλον κρυπτοπληθωριστές. Αν και με έμφαση στιγματίζουν τον νομισματικό πληθωρισμό, τον ενεργοποιούν μέσω της τακτικής τους και των πρακτικών τους. Η πολιτική μας θα έπρεπε να βασίζεται περισσότερο σε οικονομικά και λιγότερο σε πολιτικά κριτήρια. Γνώμων μας πρέπει να είναι ένα μέτρο μεταξύ οικονομικής στρατηγικής και φιλανθρωπικής σκοπιάς. Σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από μονοπώλια, ολιγοπώλια, μονοπωλιακό ανταγωνισμό και πολύμορφες ανελαστικότητες, οι πολιτικές μας πρέπει να είναι πιο ορθολογιστικές, αλλά αυτό δεν θα έπρεπε να μεταμορφώνεται σε πληθωροφοβία, η οποία είναι ενδημική στους ακαδημαϊκούς οικονομολόγους. Η νομισματική συμμετρία δεν θα έπρεπε να ανταγωνίζεται την οικονομική ακμή. Μια μεγαλύτερη εναρμόνιση μεταξύ των πρακτικών των οικονομικών και νομισματικών αρχόντων είναι βασική. Παράλληλα με αυτό, πρέπει να εκσυγχρονίσουμε και να εναρμονίσουμε όλο και περισσότερο τις οικονομικές και νομισματικές μας πρακτικές πανεθνικώς. Αυτές οι θεωρήσεις είναι πιο εφαρμόσιμες τώρα, όταν τα προγνωστικά του πολιτικού και οικονομικού βαρομέτρου είναι αλκυονίδων ημερών αίθρια. Η ιστορία της δίδυμης οργάνωσης σε αυτήν την σφαίρα είναι διδακτική και οι γνωστικές τους εφαρμογές θα είναι πάντα ένα τονωτικό στις πολυώνυμες και ιδιόμορφες εθνικές οικονομίες. Η γένεση μιας προγραμματισμένης οργάνωσης θα ενισχύσει αυτές τις πολιτικές. Γι' αυτόν το λόγο αντιμετωπίζω με συμπάθεια, αλλά όχι χωρίς κριτική διάθεση, ένα ή δύο θέματα με τους αποστόλους της ιεραρχίας των οργάνων μας στον ζήλο τους να προγραμματίσουν ορθόδοξες οικονομικές και νομισματικές πολιτικές. Απολογούμαι που σας τυράννησα με την ελληνική μου φρασεολογία. Στον επίλογό μου δίνω έμφαση στην ευλογία μου, προς τους φιλόξενους αυτόχθονες αυτής της κοσμοπολίτικης μητρόπολης καθώς και το εγκώμιό μου προς εσάς, κύριοι στενογράφοι.

Η μεταγραφή του  κειμένου έγινε με βάση τις λέξεις  και όχι το νόημα.

http://peritexnisologos.blogspot.gr

(πρώτη δημοσίευση στο περιοδικό πολιτιστική «ΕΝΝΕΑΔΑ», τ, 9^ο, 2001)