Αυτοί που τάσσονται ενάντια στο
Μνημόνιο
κι ακόμα περισσότερο αυτοί που
ξεσπαθώνουν ενάντια στον καπιταλισμό,
λένε ότι την επαύριο της πτώσης του
δεν θα έχουμε κινητά τηλέφωνα
πετρέλαιο
ανταλλακτικά αυτοκινήτων,
internet
ίσως κάποιες ώρες μες τη μέρα
αλλά συνήθως όχι
κι ότι μια σειρά τροφίμων στα οποία έχουμε συνηθίσει
θα λείψουν?
ότι κάθε βράδυ θα χρειαστεί
να ανάβει καλοριφέρ σε ένα μόνο διαμέρισμα
όπου θα μαζεύεται όλη η πολυκατοικία
και θα θυμηθούμε τα παιδικά μας χρόνια
που αφήναμε τη σόμπα για να πάμε
να κοιμηθούμε σε κρύες κρεβατοκάμαρες?
ότι θα ξαναπιάσουμε τα ποδήλατα
και θα βάλουμε μπροστά το "αρχαίο περπάτημα?"
ότι θα μπαίνει μια κατσαρόλα στη φωτιά
γιά πολλές οικογένειες
κι ότι θα χρειαστεί να ξαναπιάσουμε την τσάπα
και κάποια ξεχασμένα επαγγέλματα?
Κι ότι αυτά θα διαρκέσουν χρόνια
κι όταν ξανασταθούμε στα πόδια μας
η ζωή θα'ναι πολυ διαφορετική
απ' αυτή που συνηθίσαμε ως τώρα?
Κι αν δεν λένε δημόσια τέτοια αντιδημοφιλή πράγματα
δεν καταλαβαίνουν ότι τέτοιες εικόνες
περνάνε απ' όλα τα μυαλά?
Δεν καταλαβαίνουν ότι όταν αντιπαρατίθενται δημόσια
με τους υποστηρικτές της "Ευρωπαϊκής
Προοπτικής"
όλα τ' αυτιά είναι τεντωμένα?
Κι ότι η έλλειψη κουράγιου ν'
αφήσουνε τις αοριστίες
και να μιλήσουν με λόγια που έχουν ξανά σημασία,
απλά μεγαλώνει τη σύγχυση και βαθαίνει τον πανικό?
Όμως η ειλικρίνεια θα 'ταν μια καλή αρχή.
και το κουράγιο να ειπωθούν όλα ανοιχτά
θα΄δινε κουράγιο.
Το κουράγιο που δίνει η περηφάνεια
και το πείσμα
πως ό,τι πετύχουμε θα το
καταφέρουμε
με το δικό μας μυαλό και τα δικά μας χέρια.
Τα λένε όλα αυτά τουλάχιστον στον εαυτό τους?
Αναμετρώντας τις δυνάμεις τους?
Γιατί αυτός είναι ο λόγος που ο περίφημος Ελληνικός λαός
που έγινε μεσαία τάξη-βαριά αλογόμυγα
διατηρεί τη ψυχραιμία του.
Δεν είναι διατεθειμένος να
εκπέσει υλικά
Δεν είναι διατεθειμένος
να απαρνηθεί κάποια
απτά υλικά αγαθά
για κάποια άλλα, άϋλα κι αφηρημένα.
Ούτε καν διανοείται να
ανασκουμπωθεί
και να καταβάλει κοινωνικό μόχθο
άρα, κάθεται στ’ αβγά του περιμένοντας ένα θαύμα.
Θέλει ένα συγκεκριμένο επίπεδο
ζωής
εντός ενός συγκεκριμένου γεωγραφικού πλαισίου
ας πούμε προηγμένου και ευρωπαϊκού
χωρίς να εξετάζει πως διασφαλίστηκε
από την Ευρώπη ένα τέτοιο επίπεδο
επί τέσσερις αιώνες
και... η Αιθιοπία ας τα βγάλει πέρα μόνη της
Ούτε να μπαίνουν θέλει
τέτοια ενοχλητικά θέματα,
ούτε απ΄ τους νταβάδες
να ξεκόψει θέλει
Αλλά τώρα που ειπώθηκε σ΄ αυτόν
το λαό
σ΄ όλους τους τόνους
ότι είναι παρείσακτος στη Δύση
και τα πράγματα από μόνα τους
πάνε προς κάποιου είδους πτώχευση
μοιάζουν όλοι αυτοί οι πολιτικοί επιχειρηματίες
με ΄κείνους τους φτωχοδιάβολους
που η γυναίκα των ονείρων τους
παρατημένη από τον πολύφερνο εραστή της
κυττάζει αλαφιασμένη δεξιά και αριστερά
και ελπίζουν ότι ήρθε η ώρα
να γαμήσουνε και αυτοί !
Και μασάνε τα λόγια
και αρχίζουν τα καραγκιοζιλίκια
ξεχνώντας ότι έχουν να κάνουν με
ένα εξαιρετικά έμπειρο μάτι !
Όμως ο Τσώρτσιλ, φερ΄ειπείν, σε
μια πολύ
ευνοϊκότερη
ιστορική στιγμή
όταν
άρχισαν οι Γερμανικοί βομβαρδισμοί
και υπό την απειλή της εισβολής
σε διάγγελμά του προς το βρετανικό έθνος
το ξεκαθάρισε :
«’Εχουμε εμπλακεί
σε πόλεμο με τον
δυναμικότερο
λαό της Ευρώπης.
Δεν σας
υπόσχομαι παρά αίμα ιδρώτα και δάκρυα»
Μετά
καθόρισε τι έπρεπε να γίνει.
Μ’ αυτό
τον τρόπο έκανε ένα συμβόλαιο με τον αγγλικό λαό.
Ό ίδιος
κοιμόταν ελάχιστα, δούλευε ακατάπαυστα
και κάθε
βράδυ ήταν στο ραδιόφωνο δίνοντας θάρρος.
Μάλιστα
ούτε το χιούμορ του έλειψε ανακοινώνοντας
στο
τέλος μιας ήσυχης μέρας
που δεν
είχε συμβεί καμμία καταστροφή:
No news good news.
Αλλά ο
Τσώρτσιλ είχε να κάνει μόνο με τους Γερμανούς.
Εμείς
έχουμε να κάνουμε με μια παγκόσμια τάξη
και τους
εαυτούς μας
Όλοι αυτοί λοιπόν που κάνουν αλλεπάλληλες
οικονομικές
προτάσεις
και
αναλώνονται σε συζητήσεις για την πραγματική οικονομία
δεν μας
λένε ποια είναι η πνευματική τους αρχή
και δεν
μας εξηγούν πώς, από ένα λαό
που
χάθηκε μέσα στη σύγχυση
θα
αντλήσουν τις δυνάμεις
για μια
πορεία προς την ψυχική οικονομία
και την αξιοπρέπεια.
Πηγή : http://pyravlosypogeiwn.blogspot.gr/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου