Βλέπω τις τελευταίες ημέρες κάτι διαφημίσεις τραπεζών στην τηλεόραση και απορώ. Δείχνουν ανθρώπους χαμογελαστούς, καλοσιδερωμένους, μέσα στην κατανόηση και στη συμπάθεια. Το κλίμα είναι γεμάτο ευφορία, θυμίζει γιορτή, λες και έχεις πάει στο καλύτερο μπαρ ή εστιατόριο. Λες κι όλος αυτός ο κόσμος πρωτίστως πάει στην τράπεζα για διασκέδαση. Απορώ γιατί δεν υπάρχουν τα συννεφιασμένα πρόσωπα που συναντώ όταν πηγαίνω στην τράπεζα. Οι ηλικιωμένοι που παίρνουν τη σύνταξη και τη βλέπουν λειψή, οι μεροκαματιάρηδες που αγχωμένοι πληρώνουν όπως όπως φόρους, δόσεις, δάνεια, οι μαγαζάτορες που παρακαλάνε για ένα δάνειο ή για μια παράταση. Όλοι αυτοί, οι πραγματικοί άνθρωποι δηλαδή, έχουν εξαφανιστεί. Τους έχει αντικαταστήσει η χαρούμενη συντροφιά της απαστράπτουσας τηλεοπτικής διαφήμισης. Εικονική πραγματικότητα. Και σκέφτομαι ότι αυτή η μεταφορά έχει ένα πιο ευρύ νόημα. Δείχνει τη διαφορά ανάμεσα στην πραγματικότητα που ζούμε και στην «πραγματικότητα» που οι εξουσίες χαρούμενα φωτίζουν.
Πηγή :http://www.aplotaria.gr/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου