Υπερασπίσου τα τοπικά τρόφιμα - αγαθά

Αν αυτά σωθούν υπάρχει ελπίδα, προοπτική και μέλλον
Η μαζικοποιημένη παραγωγή τροφίμων σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης βιομηχανοποίησε τη διατροφή και εξίσωσε την αγροτική παραγωγή με τα βιομηχανικά προϊόντα. Αυτή η επιλογή έφερε ως αποτέλεσμα για την αύξηση του όγκου της παραγωγής και την αλόγιστη δίψα για κέρδος- την τάση για την «κατάκτηση» καλλιεργήσιμης γης.
Χώρες όπως Κίνα, Ινδία, Ν. Κορέα, Σ. Αραβία κ.λπ., καθώς και χρηματοοικονομικά funds (Lonhro, Katururi κ.λπ.) με εξαγορά ή μακροχρόνια ενοικίαση αποκτούν παραγωγικά εδάφη από τρίτες χώρες. Αυτός ο ιδιότυπος αγρο-ιμπεριαλισμός σε συνδυασμό με τις διατλαντικές συμφωνίες (TTIP, CETA και άλλες) είναι το επόμενο στάδιο της επίθεσης εναντίον της ποιότητας της ανθρώπινης διατροφής. Τα τρόφιμα διακινούνται ως βιομηχανικά προϊόντα και όχι αγαθά, με επιβαρυμένο το ενεργειακό τους αποτύπωμα, διανύοντας απίστευτες αποστάσεις στη λογική της ισοπεδωτικής ομογενοποίησης του παγκόσμιου διατροφικού προτύπου, αυξάνοντας ταυτόχρονα τους κινδύνους της διατροφικής ασφάλειας.
Σ’ αυτόν τον ακραίο παραλογισμό έχουμε τη διατύπωση της άλλης πρότασης, η οποία συνδυάζεται με την αντίδραση και την αντίσταση ως στάση υπεράσπισης των ιδιαίτερων ποιοτικών χαρακτηριστικών του τόπου. Είναι η συναισθηματική και ηθική υποστήριξη της τοπικής παραγωγής. Η στήριξη της τοπικής οικονομίας και των προϊόντων της με όρους βιώσιμης ανάπτυξης. Η στήριξη αυτή είναι απόδειξη του ενδιαφέροντός μας για τη χώρα, τη λαϊκή παράδοση, την πολιτιστική μας κληρονομιά, την ιστορία της διατροφής μας. Η αγροδιατροφική παραγωγή με τη μεταποίηση, τον τουρισμό και τη γαστρονομία είναι οι πιο δυνατοί κρίκοι στην αλυσίδα της ανάπτυξης. Είναι το μείγμα που απελευθερώνει δυνάμεις, εξάπτει τη φαντασία, δίνει ώθηση. Η πολυχρωμία και ποικιλομορφία λόγω του ανάγλυφου της χώρας μας αποτελούν τον ανεξάντλητο φυσικό μας πλούτο.
Ο τουρισμός, με αιχμή αυτόν της γαστρονομίας και έμφαση στην ελληνική διατροφή, με προϊόντα συνδεδεμένα με την ιστορία και τους μύθους του κάθε τόπου, δίνει τη δυνατότητα να ικανοποιηθούν οι προτιμήσεις όλων. Εξάλλου η διατροφή είναι βασικό στοιχείο του πολιτισμού και της ιστορίας κάθε χώρας. Δηλωτικό του μηνύματος των παραπάνω είναι η γεμάτη αυτοπεποίθηση απάντηση πρόταση του σερβιτόρου στις ιδιαίτερες απαιτήσεις των ξένων επισκεπτών: «Εδώ που ήρθατε να απολαύσετε αυτές τις ομορφιές, θα τρώτε ό,τι τρώμε και θα πίνετε ό,τι πίνουμε». Οι άνθρωποι της χώρας αυτής μπορούν να αναδείξουν και να αξιοποιήσουν τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες του τόπου. Αρκεί να ανεβάσουμε στροφές στα εργαλεία της συλλογικότητας και της συνεργασίας αναπτύσσοντας δίκτυα με έμφαση στην ποιότητα και τη συνέπεια. Με ευρηματικότητα, έμπνευση και όραμα, περνάμε από την Ελλάδα των πολλών δυσκολιών στην Ελλάδα των μεγάλων δυνατοτήτων, εφαρμόζοντας τη «θεωρία της πράξης».

* Ο Βασίλης Μακατός είναι μέλος του Forum του υπουργείου Οικονομίας Ανάπτυξης τουρισμού για την αγροδιατροφή, τη μεταποίηση, τον τουρισμό και τη γαστρονομία
Πηγή : https://left.gr