Tην Πάρο, όπως και όλα τα νησιά του Αιγαίου, διατρέχουν πολυάριθμα μονοπάτια. Από εδώ τα σιτάρια από τα χωράφια πηγαίναν στα αλώνια και μετά στους ανεμόμυλους στις κορυφές των λόφων, οι ελιές στα λιοτρίβια, τα αγροτικά προϊόντα στα χωριά και από τα παράλια, τα αλιεύματα στην ενδοχώρα. Απ’ αυτά τα μονοπάτια στην Πάρο πηγαίναν, πριν μόλις μισό αιώνα, τα παιδιά σχολείο, κάνοντας πολλές φορές πεζοπορίες ωρών. Κείμενο και φωτογραφίες από το Greek Gastronomy Guide
Όσα μονοπάτια στην Πάρο βρέθηκαν στις διαδρομές των σύγχρονων δρόμων καταστράφηκαν και θάφτηκαν κάτω από τα οδοστρώματα της ασφάλτου και του σκυροδέρματος. Τα μοναδικά μονοπάτια που διασώθηκαν, είναι αυτά που βρίσκονται κυρίως στα χωράφια, στα αγροκτήματα και στις ορεινές περιοχέςΤαξιδεύοντας στην ενδοχώρα της Πάρου και ειδικά πάνω από τις Λεύκες προς τους Αγίους Πάντες συναντάς αμπελάκια έρποντα πάνω στις πεζούλες, πατητήρια για τρυγόπατα (τρύγος και πάτημα ταυτόχρονα), πνιγμένα μονοπάτια από την αγριάδα, πέτρινες καλύβες, ξωκλήσια, αλλά και ολόκληρες κατοικιές. Όμορφες σαύρες παρακολουθούν τα βήματά σου μπαινοβγαίνοντας στις ξηρολιθιές, τα τζιτζίκια ζαλίζουν το μυαλό σου, ενώ κάποιες αετογερακίνες χορεύουν πάνω από το κεφάλι σου.
Ίσως εδώ νάναι το μοναδικό σημείο που αδειάζει το μυαλό γιατί οι πόλεις μακρυά δεν έχουν τίποτα να πουν μπρος σ΄ αυτήν την ομορφιά.
Ξένοι περιπατητές τα αναφέρουν τα μονοπάτια στους οδηγούς τους και τα προτείνουν ανεπιφύλακτα. Ο Γερμανός Dieter Graf Verlag στην εξαίρετη έκδοσή του “Μονοπάτια των Κυκλάδων” περιγράφει και χαρτογραφεί έξι από αυτά.
Το πιο γνωστό αλλά και εύκολο μονοπάτι της Πάρου είναι η λεγόμενη “Βυζαντινή οδός”. Κατασκευασμένος από μαρμαρόπλακες ξεκινάει από τις Λεύκες, διασχίζει μικρούς αμπελώνες και ελαιώνες και μετά από μια μοναδική, κατηφορική στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομή διάρκειας μιας ώρας, φθάνει στον γραφικό οικισμό του Πρόδρομου. Σ’ όλη την πορεία μεθάει κανείς από τις μυρωδιές της Παριανής φύσης, τα αρώματα της φασκομηλιάς, της ρίγανης, του θυμαριού, των σπάρτων και της λαδάνας. Από τον Πρόδρομο, ένα μονοπάτι φθάνει στην Μάρπησσα και από εκεί ανεβαίνει στη κορφή του λόφου Κέφαλου, στο μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου και ένα δεύτερο προσεγγίζει την παραλία του Δριού.
Οι άλλες διαδρομές είναι μακρύτερες και δυσκολότερες, για πιο έμπειρους περιπατητές. Η πρώτη ξεκινά από το νότιο μέρος της Παροικιάς, από τα Κακάπετρα σκαρφαλώνει στο οροπέδιο των Θαψανών και από εκεί κατηφορίζει στα αρχαία λατομεία, αφού προηγουμένως περάσει από τα Βουνιά, και το μοναστήρι του Αγίου Μηνά. Από το Μαράθι ο περίπατος ακολουθεί ένα χωματένιο δύσβατο δρόμο και καταλήγει στο λιμανάκι της Νάουσας.
Μια άλλη περιπατητική διαδρομή είναι από τις Λεύκες προς Αγίους Πάντες που προτείνεται για τα αυτοκίνητα, κυρίως 4×4. Μόνο που αυτή έχει και μια εναλλακτική πρόταση, μέσω Λαγκάδας να οδηγηθεί κανείς στο Άσπρο Χωριό. Όπως και μια άλλη από τους ανεμόμυλους των Λευκών προς Αγία Κυριακή το Αυλάκι και μετά τον Άγιο Γεώργιο.
Πηγή: Greek Gastronomy Guide
Πηγή :
.jpg)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου