Από τον Γιώργο Κράλογλου
Ακόμη και η ιστορία και η προκοπή του τόπου από το 1950 έως το 1975 θυσιάσθηκε από τους πολιτικούς αλλά, δυστυχώς, και από την κοινωνία προκειμένου να εμφανισθεί ως ορθή πολιτική επιλογή η χυδαιότητα ενός σοσιαλισμού με γνωρίσματα την διαφθορά του κράτους και την δολιοφθορά της κοινωνίας και κάποιου είδους αριστερισμού με χαρακτηριστικά χαμαιλέοντα.
Η πολιτική επιλογή τους σοσιαλισμού του τίποτε, της αρπαχτής και του τσάμπα μάγκα... που έχει το θράσος να μας οδηγεί ακόμη και τώρα σε εμφυλιοπολεμικό κλίμα με βλακώδη διχαστικά συνθήματα περί μνημονιακών και αντιμνημονιακών, προοδευτικών και συντηρητικών και κυρίως καπιταλιστών από την μία και προοδευτικών αριστερών από την άλλη.
Που τον είδαν λοιπόν τον καπιταλισμό στην Ελλάδα οι αριστεροί της συμφοράς και της μιζέριας που αποφεύγουν να δουν κατάματα τους κομμουνιστές του ΚΚΕ γιατί θα αναγκαστούν να δικαιολογήσουν τις «δεξιές» τσέπες τους;
Ήταν λοιπόν μόνο απλά καπιταλιστική η άξια προσοχής και αντιγραφής της Ελλάδας των Μποδοσάκηδων όταν και οι δύσκαμπτοι Βρετανοί ανέθεταν παραγγελίες για τις ανάγκες της αμύνης τους στα συγκροτήματα πολεμικού υλικού του Μποδοσάκη που χάρισε (λίγο πριν τον θάνατο του) μέχρι και τα δικαιώματά του από επιστροφές ΦΠΑ γιατί πληροφορήθηκε ότι ο κορβανάς δεν είχε λεφτά;
Ήταν καπιταλιστική η άξια παραδειγματισμού η Ελλάδα του Μποδοσάκη που λίγο πριν τον θάνατο του σχεδίασε και εξήγγειλε επενδύσεις κοντά στα 10 δισ. δραχμών που θα απασχολούσαν στους 10.000 εργάτες του άλλους 2.000; Υπενθυμίζω τις επενδύσεις που πολέμησαν αγρίως οι «σοσιαλιστές» Δήμαρχοι του ΠΑΣΟΚ.
Ο ίδιος ο Ελευθέριος Βενιζέλος παρακάλεσε τον Μποδοσάκη να έλθει στην Ελλάδα όταν εκείνος ετοιμαζόταν να κάνει την έδρα του στην καρδιά της Ευρώπης.
Ήταν καπιταλιστικός δάκτυλος ο Βενιζέλος;
Σήμερα όμως εμείς θάβουμε και την 25χρονη επιτυχή οικονομική μας ιστορία με την απαξιωτική έκφραση «...οι Μποδοσάκηδες και οι άλλοι...».
Ήταν καπιταλιστική ή άθλος προς μίμηση η Ελλάδα του Νιάρχου όταν παραλάμβανε ένα κρατικό αχούρι στο Σκαραμαγκά, γιατί του το ζήτησε ο Καραμανλής, και έφτιαχνε το μεγαλύτερο ευρωπαϊκό Ναυπηγείο που ναυπήγησε μέχρι γιαπωνέζικα πλοία. Το κραταιό αυτό ναυπηγείο που αν δεν το κρατούσαν με ηρωισμό οι εργαζόμενοι θα ήταν ήδη χωματερή.
Ήταν μόνο καπιταλιστική ή άξια η Ελλάδα όταν οι Βαρδινογιάννηδες, ακόμη και έξω από την πίτα της εσωτερικής αγοράς, με το μοναδικό εξαγωγικού χαρακτήρα διυλιστήριο έκαναν ότι δεν κατάλαβαν... την αγνωμοσύνη της πολιτείας και έχτισαν πρώτοι την μεγάλη εξαγωγική πετρελαϊκή βιομηχανία του τόπου την οποία και στήριξαν σε δύο συνεχόμενες κρίσεις (πετρελαϊκή και οικονομική) χωρίς να φύγουν από την Ελλάδα;
Ήταν μόνο καπιταλιστική η ξεχωριστή στην Ευρώπη Ελλάδα των Κατσαμπαίων που έφθασαν το ελληνικό ρούχο στην καρδιά του Παρισιού και προβλημάτισαν όλη την Ευρώπη για τις ελληνικές κλωστοϋφαντουργικές δυνατότητες;
Ήταν μόνο καπιταλιστική η επιθετική βιομηχανικά Ελλάδα του δολοφονηθέντος από συμμορίτες Δημήτρη Αγγελόπουλου όταν η Χαλυβουργική με διάφορα ονόματα, ως πολυεθνική έστηνε χαλυβουργίες ακόμη και στην Αγγλία και στην Ελβετία;
Ήταν μόνο καπιταλιστική η Ελλάδα των Κανελοπουλαίων και των Τσάτσων που έφθασαν το ελληνικό τσιμέντο από την Ανατολή μέχρι την Δύση κάνοντας τους Ιταλούς, τους Γάλλους και τους Άγγλους να οργανώσουν ειδικές τακτικές ανταγωνισμού;
Ήταν απλά καπιταλιστική η εντυπωσιακή η Ελλάδα των Δράκων (ΙΖΟΛΑ) όταν άφηναν έξω από τα σύνορα τις γερμανικές ηλεκτρικές συσκευές και τους Γερμανούς να οργανώνουν αντεπίθεση με επενδύσεις στην Ελλάδα για να κλείσουν την ελληνική παραγωγή πράγμα που πέτυχαν και με την βοήθεια τους κράτους;
Ήταν απλά καπιταλιστική η ευρηματική Ελλάδα του Μεταξά και άλλων του κλάδου ποτών που έφθασαν το ελληνικό κονιάκ στις άκρες του πλανήτη αλλά κανείς από το κράτος δεν σήκωσε το τηλέφωνο να τους ρωτήσει πως τα κατάφεραν;
Ήταν καπιταλιστική η ικανή και για την διεθνή αγορά Ελλάδα της συναρμολόγησης αυτοκινήτων και άλλων οχημάτων που άνοιξε ορίζοντας και στους Ιάπωνες με στόχο την ευρωπαϊκή αγορά, αλλά το όραμα διέλυσε (εκτός από την συγκυρία) και η ανερμάτιστη ελληνική οικονομική πολιτική;
Σκέτος καπιταλισμός λοιπόν ήταν ή υπήρχαν και οράματα στις δράσεις των Μποδοσάκηδων, των Νιάρχων, των Βαρδινογιάννηδων, των Αγγελόπουλων, των Δράκων και των Κατσάμπηδων των Μεταξάδων; Σκέτος καπιταλισμός ή και φιλοδοξίες και επιχειρηματικός δυναμισμός, εντός της Ελλάδας, έστω και εκτός τόπου και χρόνου, ήταν οι δράσεις του Ανδρεάδη, του Ωνάση και άλλων εφοπλιστών και κεφαλαιούχων εκείνης της εποχής;
Εμείς όμως τους κατατάξαμε μόνο στην κατηγορία των «προδοτών καπιταλιστών». Διαλύσαμε όσους μπορέσαμε. Και δώσαμε τα «τζάκια» τους στον κομματικό στρατό, στις συντεχνίες και στους κρατικοδίαιτους ώστε μαζί με τα «νέα τζάκια» για να φτιάξουμε μια Ελλάδα «βιομηχανικό σκελετό». Μια Ελλάδα έξω από την ευρωπαϊκή παραγωγή και το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Και σήμερα διαθέτοντας μόνο βιομηχανικά σκέλεθρα καταντήσαμε να υποσχόμαστε την σωτηρία της χώρας μέσα από το συρτάκι, το ουζάκι και το σουβλάκι του τουρισμού.
Δοξάστε μας... που λέει ο αξεπέραστος Χάρρυ Κλυνν.
capital.gr
george.kraloglou@capital.gr
Πηγή :
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου