O φυτογενετικός πλούτος του Αιγαίου

Στις 6-7 Ιουλίου 2012 

διοργανώνεται στη Σαντορίνη το Διεθνές Συνέδριο με θέμα

 «Ο Φυτογενετικός Πλούτος και η Αγροτική Παράδοση των Νησιών του Αιγαίου».

 Το συνέδριο οργανώνεται με πρωτοβουλία της Ηλιότοπος Συνέδρια, με συνδιοργανωτή την Ένωση Συνεταιρισμών Θηραϊκών Προϊόντων – Santo Wines, στην αίθουσα εκδηλώσεων της Santo Wines στον Πύργο. Σκοπός του συνεδρίου είναι η παρουσίαση και συζήτηση του Φυτογενετικού Πλούτου και της Αγροτικής Παράδοσης των νησιών του Αιγαίου με σκοπό να αποτυπώσει την προϊστορική και ιστορική τους διάσταση, τον ρόλο που έχει η χλωριδική ποικιλότητα και η αγροβιοποικιλότητα, ιδιαίτερα οι τοπικές ποικιλίες, στοιχεία που είναι άρρηκτα δεμένα με το αγροτικό τοπίο, τα ήθη, τα έθιμα και τη γαστρονομία του Αιγαίου.

 Σήμερα σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης του εμπορίου, η ανάδειξη της διαφορετικότητας του Αιγαιοπελαγίτικου χώρου μέσα από την συνειδητοποίηση της ιστορίας του, η ανάπτυξη μιας βιώσιμης αγροτικής παραγωγής και μιας νέας επιχειρηματικότητας που θα στηρίζεται σε τοπικούς πόρους, η διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς και η προστασία της χλωρίδας του, είναι θεμελιώδη θέματα που αξίζουν ιδιαίτερης προσοχής και μελέτης. Διακεκριμένοι ομιλητές, ειδικοί στα θέματα που καλύπτουν οι θεματικές ενότητες του συνεδρίου, θα συμμετάσχουν ως ομιλητές. Παράλληλα, καλούμε επιστήμονες, ερευνητές και στελέχη επιχειρήσεων του κλάδου να μοιρασθούν τις γνώσεις και τις απόψεις τους πάνω στο θέμα. 

Και όλα αυτά, σε ένα μοναδικό περιβάλλον ... το διάσημο νησί της Σαντορίνης. Το AGRIC είναι μέρος της σειράς των αγροτικών συνεδρίων της Σαντορίνης που ξεκίνησαν το 2002, με τη συνεργασία της Ένωσης Συνεταιρισμών Θηραϊκών Προϊόντων, με θέματα τα αγροτικά προϊόντα και τη γαστρονομία της Σαντορίνης, των Κυκλάδων, των νησιών του Αιγαίου. Το αντίστοιχο προηγούμενο συνέδριο πραγματοποιήθηκε το 2004 στη Σαντορίνη με θέμα «Φυτογενετικός Πλούτος και Αγροτική Παράδοση των Νησιών των Κυκλάδων».

 Πρόσκληση για ομιλίες Στο πρόγραμμα του συνεδρίου θα περιληφθούν προφορικές παρουσιάσεις και posters, στο πλαίσιο των θεματικών ενοτήτων του: 

Βιοποικιλότητα: - Χλωριδική Ποικιλότητα, -

 Αγροβιοποικιλότητα (Τοπικές ποικιλίες, άγριοι συγγενείς), -

 Διατροφική αξία – Θεραπευτικές ιδιότητες φυτών Αρχαιοβοτανική –

 Ιστορία Λαογραφία – Παραδοσιακή ιατρική Αγροτικό τοπίο (αμπελώνες, ελαιώνες, κ.α.)

 Επιχειρηματική διάσταση (Επιτυχή επιχειρηματικά σχέδια) 

Γαστρονομία – Τουρισμός

 Οι παρουσιάσεις μπορούν να γίνουν στην ελληνική ή στην αγγλική γλώσσα. Θα υπάρχει διερμηνεία. Προκειμένου να επιλεγούν οι εργασίες (προφορικές ή poster) που θα περιληφθούν στο πρόγραμμα του συνεδρίου, παρακαλούμε να υποβάλετε σύντομη περίληψη της παρουσίασής σας, στα ελληνικά ή στα αγγλικά, το αργότερο μέχρι 15 Μαΐου 2012. Για αναλυτικές πληροφορίες για την υποβολή περιλήψεων επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του συνεδρίου http://agric2012.conferences.gr

 Η επιστημονική/συμβουλευτική επιτροπή του συνεδρίου αποτελείται από διακεκριμένους Έλληνες και ξένους επιστήμονες και συγκεκριμένα από τους 

(με αλφαβητική σειρά):

 Σταύρος Βέμμος, Καθηγητής, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών 

Κωνσταντίνος Γιαννοπολίτης, Διευθυντής Σύνταξης των Εκδόσεων Αγροτύπος Α.Ε.

 Ροίκος Θανόπουλος, Τμήμα Γεωργικών Εκμεταλλεύσεων, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών Helmut Knüpffer, Leibniz Institute of Plant Genetics and Crop Plant Research (IPK), Germany

 Μάρκος Καφούρος, Γεωπόνος, Πρόεδρος Ένωσης Συνεταιρισμών Θηραϊκών Προϊόντων 

Μεταξία Κούτσικα Σωτηρίου, Καθηγήτρια, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

 Nigel Maxted, Καθηγητής, University of Birmingham, United Kingdom

 Πηνελόπη Μπεμπέλη, Καθηγήτρια, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών Λέανδρος Σκαλτσούνης, Καθηγητής Φαρμακευτικής Πανεπιστημίου Αθηνών Μανόλης

 Σταυρακάκης, Καθηγητής, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών 

Πάρις Τσάρτας, Καθηγητής, Πρύτανης, Πανεπιστήμιο Αιγαίου

 Σέρκος Χαρουτουριάν, Καθηγητής, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών 

 KYKLADES NEWS

Διαβάστε Περισσότερα

Ο... Keep walking του ρακόμελου

Εκανε ποτό το γιατροσόφι που του έδινε η μητέρα του για το κρυολόγημα και κατάφερε να γίνει ένας από τους πιο πετυχημένους ποτοποιούς της χώρας μας. 

Τώρα ετοιμάζεται να κατακτήσει για ακόμη μία φορά την αγορά με τη μεκίλα του, μια παραλλαγή της πασίγνωστης τεκίλας, από απόσταγμα φραγκόσυκων, που θα ενθουσιάσει με τη γεύση της ακόμη και τους πιο απαιτητικούς πότες. Ο λόγος για τον κ. Αντώνη Βεκρή, τον ποτοποιό από την Αμοργό. Με τη μοναδική και ξεχωριστή συνταγή τού ρακόμελου Αμόργιον που παρασκευάζει, εκτίναξε μέσα σε λίγα χρόνια τις μετοχές της επιχείρησής του στα ύψη, αφού οι πάντες σήμερα πίνουν ένα σφηνάκι στην υγειά του.

 Από ναυτικός, μάγειρας και από φωτογράφος, κορνιζάς και τώρα πετυχημένος ποτοποιός. Ανήσυχο πνεύμα από μικρός, ο κ. Αντώνης από τότε που βρισκόταν στο αγαπημένο του νησί, την Αμοργό, θυμάται τον εαυτό του να ονειρεύεται ένα καλύτερο αύριο για εκείνον και την οικογένειά του. «Οποια δουλειά και αν έκανα στη ζωή μου, την έκανα με αγάπη και σεβασμό» αναφέρει στην «Espresso της Κυριακής». Για χάρη της συνέντευξης άνοιξε τις πόρτες της ποτοποιίας του στο Μπραχάμι: «Από όλες τις δουλειές που έκανα όλα αυτά τα χρόνια πήρα και κάτι.

 Ηταν δουλειές που σε πρώτη φάση μπορεί να μην τις γνώριζα, αλλά σύντομα κατάφερα να εγκλιματιστώ και να τις μάθω πολύ καλά». ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΓΙΑΤΡΟΣΟΦΙ Το καλοκαίρι του 2003 έβγαλε για πρώτη φορά στην αγορά το ρακόμελο Αμόργιον, μια συνταγή επηρεασμένη από το γιατροσόφι που του έδινε η μητέρα του κάθε φορά που κρυολογούσε ως παιδί: «Τη διαδικασία παρασκευής του ρακόμελου την ξεκίνησα δύο χρόνια πριν το βγάλω στην αγορά. Εφτιαχνα, θυμάμαι, μικρές ποσότητες και τις μοίραζα στην αρχή στους φίλους μου.

 Εκείνοι ήταν οι γευσιγνώστες μου. Μόλις το 90% από αυτούς μου είπε ότι η τελευταία σ συνταγή μου ήταν η καλύτερη, τότε πήρα την απόφαση να το εμφιαλώσω και το κάνω γνωστό στην αγορά». Μάλιστα, η συνταγή του ρακόμελου Αμόργιον έχει κατοχυρωθεί και στον οργανισμό βιομηχανικής ιδιοκτησίας, προκειμένου να μην μπορεί κανείς να το αντιγράψει: «Ηξερα ότι θα άρεσε πολύ το ρακόμελό μου και ότι πολλοί θα ήταν αυτοί που θα προσπαθούσαν να το αντιγράψουν, όπως και έγινε στην πορεία, αλλά κανένα δεν μοιάζει με το δικό μου. 

Την πρώτη παρτίδα με τα ρακόμελα την έστειλα στο νησί μου, την Αμοργό, όπου αγαπήθηκε αμέσως». ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΣΕ ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ Η μεγάλη έκπληξη ήρθε το 2004, όταν ο κ. Βεκρής πήρε την απόφαση να συμμετάσχει σε έκθεση τροφίμων και ποτών, όπου τον γνώρισαν οι επιχειρηματίες όλης της χώρας: «Δέχτηκα παραγγελίες από παντού. Είχαμε κάνει την έκπληξη, αφού κανείς μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχε σκεφτεί να φτιάξει μιαν ανάλογη συνταγή. Την ίδια χρονιά εγώ ο ίδιος και ένας πωλητής οργώσαμε τις Κυκλάδες.

 Στόχος μου ήταν οι Ελληνες τουρίστες, οι οποίοι επισκέπτονται τα νησιά και έτσι θα γνώριζαν το ποτό μου. Αμέσως μετά το έβαλα και στα μαγαζιά της υπόλοιπης χώρας, αφού όσοι το είχαν πιει για πρώτη φορά θα το αναζητούσαν για να το αγοράσουν». Το ποτό του αγαπήθηκε από τους Ελληνες αλλά και από τους ξένους, με αποτέλεσμα να είναι αρκετοί εκείνοι που αποφάσιζαν να αγοράσουν φεύγοντας για την πατρίδα τους. «Ρακόμελο Αμόργιον υπάρχει σε όλη τη χώρα αυτήν τη στιγμή. 

Μόνο στο Καστελλόριζο δεν είχαν, αλλά και εκεί βάλαμε το περασμένο καλοκαίρι. Στην πορεία φτιάξαμε και άλλα ποτά, όπως το Μελίκρατον, μια συνταγή που μας έρχεται από την αρχαιότητα». Σύμφωνα με τον κ. Αντώνη Βεκρή, το συγκεκριμένο ποτό το έφτιαχναν οι γυναίκες και το έδιναν στους άνδρες τους για να καρδαμώνουν και να αντεπεξέρχονται στις υποχρεώ σεις τους: «Αποτελείται από κρασί, μελί, βότανα και ρακί. Ακόμη και για τη βαρυστομαχιά είναι ό,τι πρέπει. Τα βότανα που έχω βάλει θεωρούνται ερωτικά και χωνευτικά.

 Επίσης βγάλαμε άλλα τρία ρακόμελα στην αγορά, με λεμόνι, πορτοκάλι και φυσικό μαστιχέλαιο, ενώ τώρα φτιάχνουμε τη μεκίλα, τη δική μας τεκίλα από φραγκόσυκα». Λουκούμια με ρακόμελο Ομως εκτός από τα ποτά, ο κ. Βεκρής είναι υπερήφανος και για τα γλυκά που φτιάχνει, όπως τα παστέλια και τα λουκούμια: «Τα παστέλια είναι με αμοργιανή συνταγή, χωρίς συντηρητικά, με μέλι και σουσάμι. Το μυστικό μας είναι το ξύσμα λεμονιού και αυτό είναι που αρέσει στον κόσμο. Οσο για τα λουκούμια μου, τι να πω;

 Τα παρουσίασα πρώτη φορά φέτος το καλοκαίρι και έχουν κάνει θραύση γιατί είναι με ρακόμελο. Στόχος μου τώρα είναι να βγάλω άλλα τέσσερα ποτά και γλυκά στην αγορά, που θα ξεχωρίζουν για την ποιότητά τους». «Ημουν ο πρώτος που έβγαζε φωτογραφίες στα νυχτερινά μαγαζιά» Εφυγε από την Αμοργό τον Φεβρουάριο του 1964 σε ηλικία 17 ετών παίρνοντας την απόφαση να μπαρκάρει στα καράβια: «Δεν έμεινα πολλά χρόνια στα καράβια, γιατί δεν με ευχαριστούσε η ζωή εκεί μέσα. Ετσι κατέβηκα στην Αθήνα και με τη βοήθεια του γαμπρού μου βρήκα δουλειά σε ένα από τα πιο μεγάλα μαγειρεία του κέντρου.

 Εκεί κατάφερα να μάθω τη δουλειά του μάγειρα και να αναρριχηθώ στην ιεραρχία ως τρίτος μάγειρας». Ακόμη και στον Στρατό παρουσιάστηκε ως μάγειρας και όλοι λάτρεψαν τα γευστικά εδέσματα που έφτιαχνε: «Με καλούσαν και μαγείρευα σε όλες τις δεξιώσεις. Κατάφερα να βγάλω και κάποια χρήματα από αυτήν την ιστορία, με αποτέλεσμα λίγο πριν απολυθώ, να έχω μαζί με τον γαμπρό μου το δικό μου εστιατόριο». Παράλληλα, ως μανιώδης φωτογράφος τελείωσε και μια σχολή φωτογραφίας. Ετσι δ ίπλα στο εστιατόριό του στον Αγιο Δημήτριο άνοιξε και φωτογραφείο το 1974:

«Ο κόσμος που ερχόταν στα μαγαζιά μου δεν το πίστευε ότι μπορώ παράλληλα και να μαγειρεύω και να τους φωτογραφίζω καλύτερα από τον καθένα. Ημουν ο πρώτος στην περιοχή που έφτιαξε στούντιο για έγχρωμες φωτογραφίες. Εφερα το βίντεο το 1978 από το εξωτερικό. Το 1980 μου μπήκε η ιδέα να εμφανίζω εγώ τις φωτογραφίες, ώστε να μην τις στέλνω έξω στις εταιρείες, με αποτέλεσμα να αργούν τουλάχιστον μία εβδομάδα. Τότε σκέφτηκα να πηγαίνω στα νυχτερινά μαγαζιά, να φωτογραφίζω τον κόσμο και σε μία ώρα να τους παραδίδω τις φωτογραφίες. Ημουν ο πρώτος που το έκανε.

 Εκεί τα έδωσα όλα. Δεν γνώριζα νύχτες, οικογένειες, τίποτε. Από την ιστορία αυτή έβγαλα αρκετά χρήματα, έκανα επτά χρόνια τη δουλειά, μέχρι που γέμισε η αγορά και έφυγα. Τώρα έχω άλλα τρία φωτογραφεία που τα δουλεύουν τα παιδιά μου. Εχω πέντε παιδιά και δεν ήθελα να τους λείψει τίποτα και ποτέ». Μετά τις φωτογραφίες ήρθαν και οι κορνίζες, τις οποίες έφτιαχνε σε καλές τιμές: «Ασχολήθηκα με πολλά, η αλήθεια είναι αυτή, αλλά ποτέ δεν ξέχασα τη γεύση από το γιατροσόφι της μάνας μου. Ετσι πήρα την απόφαση και έγινα αυτό που είμαι σήμερα.

 Γράφω και βιβλίο μαγειρικής με δικές μου συνταγές, διαφορετικό από αυτά που κυκλοφορούν. Μου αρέσει να δίνω χαρά στους άλλους και όσοι έχουν δοκιμάσει από τα φαγητά μου γνωρίζουν πολύ καλά τι εννοώ». 

 ΘΑΝΟΣ ΜΑΚΡΟΓΑΜΒΡΑΚΗΣ

Διαβάστε Περισσότερα

Για Κυκλαδίτες οινοποιούς

Tην διατήρηση των δικαιωμάτων φύτευσης για όλους τους τύπους των ευρωπαϊκών οίνων ζήτησαν οι κεντρικές αγροτοσυνεταιριστικές οργανώσεις Copa και Cogeca στις 19 Απριλίου... ...κατά την διάρκεια της πρώτης συνεδρίασης της σχετικής ομάδας υψηλού επιπέδου που σύστησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τονίζοντας ότι ο ευρωπαϊκός αμπελοοινικός τομέας είναι μέχρι στιγμής επιτυχής και τα δικαιώματα φύτευσης είναι το κλειδί για την επιτυχία αυτή.


 Επίσης, ζήτησαν να δοθούν σύντομα στην δημοσιότητα συγκεκριμένες νομοθετικές προτάσεις από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή μιας και το έργο της εν λόγω ομάδας έχει ολοκληρωθεί από τον Νοέμβριο. Οι αντιπρόσωποι των δύο οργανώσεων που συμμετείχαν στην συνάντηση και συγκεκριμένα ο αντιπρόεδρος της ομάδας εργασίας των Copa και Copeca για τον οίνο, κ. κ. Rudolf Nickenig, για την Copa, και ο πρόεδρος της ομάδας, κ. Thierry Coste, για την Cogeca, εξέφρασαν την ικανοποίησή τους προς τον Επίτροπο Γεωργίας, κ. Dacian Cioloş, για την κίνησή του να δημιουργήσει μια ομάδα υψηλού επιπέδου προκειμένου να εξεταστούν τα δικαιώματα φύτευσης κρασί.

 Οι Copa-Cogeca επιθυμούν να συμβάλουν στο έργο της ομάδας αυτής, αλλά τόνισαν ότι η πρόταση για τη διατήρηση των δικαιωμάτων φύτευσης για όλους τους τύπους των ευρωπαϊκών οίνων πρέπει να κυκλοφορήσει και η δημιουργία αυτής της ομάδας δεν πρέπει να καθυστερήσει τη διαδικασία. Η ομάδα υψηλού επιπέδου πρέπει να εστιάσει τις συζητήσεις της μόνο στα δικαιώματα φύτευσης.
kyklades news

Διαβάστε Περισσότερα

ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ

Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1958. Σπούδασα κλωστοϋφαντουργία, όμως εδώ και 29 χρόνια δουλεύω σαν τεχνικός ήχου στο Εθνικό Θέατρο και μετά στο Υπουργείο Πολιτισμού. Ασχολούμαι με τα εικαστικά αρκετά χρόνια ερασιτεχνικά και αυτοδίδακτα.

 Είχα ακούσει για τόν ΣΤΕΛΙΟ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ...

.Ετυχε νά ξέρω καί τόν δασκαλό τού στήν χαρακτική τον κοινό μας φίλο τόν ΧΑΡΗ τόν ΛΑΛΕ  αποφοιτό της σχολής καλών τεχνών μέ μιά κλίση στήν ΓΛΥΠΤΙΚΉ καί ΧΑΡΑΚΤΙΚΗ  .Πριν από κάμποσα   χρόνια   ο Στέλιος  είχε κάνει  καί μία εκθεση στό λιβαδι σερίφου, τό καλοκαίρι πηγαίνει στήν ΣΕΡΙΦΟ αλλά ζεί στήν ΑΘΗΝΑ ........

.

 .Ενα μεσήμέρι ο Χάρης μού έδειξε ένα αποτύπωμα δακτύλου   σέ χαρακτική  μού άρεσε σάν ιδέα καί σαν δυνατότητα προβληματισμού βλέποντας έργα του ενθουσιάστηκα  καί  σας παρουσιάζω μερικά από αυτά ..

...

ΑΓΑΠΗΤΕ  Στέλιο ευχόμαστε να κάνεις σύντομα κμιά εκθεση ''

GIANNIS GOUNARIS

Διαβάστε Περισσότερα

γνωρίστε τό ΣΥΜΠΑΝ

Ανοίξτε οπωσδήποτε τα ηχεία σας, γιατί η μουσική είναι καταπληκτική. 

Το βίντεο ξεκινάει από τα Ιμαλάϊα για να φτάσει στο απώτατο άκρο του Κόσμου και στην αρχή του, το Big Bang. Έναν Κόσμο που περιέχει περίπου 100 δισεκατομμύρια άστρα μόνο στον Γαλαξία μας, και κατά προσέγγιση 125 δισεκατομμύρια γαλαξίες (εκ των οποίων μόνο οι 3.000 είναι ορατοί).

Έναν Κόσμο που έχει διάμετρο περίπου 40 δισεκατομμύρια έτη φωτός, ενώ το παρατηρήσιμο Σύμπαν είναι μόνο 13.7 δισ. έτη φωτός. Άρα μπορούμε να δούμε ένα απειροελάχιστο μόνο κομμάτι του Σύμπαντος.

 Πώς λοιπόν να πιστέψουμε ότι η Γη μας είναι ο μοναδικός τόπος με συνθήκες κατάλληλες για την ‘σπορά’ της όποιας ζωής;

Ας σημειωθεί πως το πιο πάνω βίντεο φτιάχτηκε από αστροφυσικούς του Αμερικανικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας στη Νέα Υόρκη.

 

Σχολιάστε αν θέλετε όχι μόνο το βίντεο αλλά και τα συναισθήματα που σας πλημμυρίζουν βλέποντας το. Αυτό το σύμπαν δέν πλησιάζετε με έπαρση καί αλαζονεία αλλά μέ ταπεινοφροσύνη καί σεβασμό....

Η ΦΥΣΙΚΗ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

Διαβάστε Περισσότερα

ΣΕΡΙΦΟΣ: ΤΟ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙ ΤΩΝ ΚΥΚΛΑΔΩΝ

Μαντινάδες 

 Στη Σέριφο κοπέλα μου λίγοι φορούν τα μαύρα 

 Μα είναι άνθρωποι καλοί καί τό γλεντάνε πάντα ..


..

 Η Σέριφος  η ερωτική

Ενα τρεχαντηράκι βοριάς τό εξόρυσε
 καί μία από την ΣΕΡΦΟ  τό κληρονόμησε

 Η Σέριφος πλανεύει τις αισθήσεις.

 Ηρεμεί το μυαλό. Απελευθερώνει τη φαντασία.

 Κατάλευκα σπίτια, πολύχρωμα παράθυρα, πεντακάθαρα σοκάκια,

 ξωκλήσια με λευκούς ή γαλάζιους θόλους σε γαλάζιο φόντο,

 χρυσαφένιες παραλίες και πολύ μα πολύ Ελλάδα.

 Όπως ακριβώς την είδε με το φωτογραφικό της φακό,

 η Ευτυχία Παπαδογεωργάκη.

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΑΔΕ ΕΦΗ ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ...Video..

." 

Πριν από 10 χρόνια μιλούσες για μια Ελλάδα-μπουρδέλο. Τώρα με την κρίση, που το μπουρδέλο έχει πάρει φωτιά, χαίρεσαι

." 

 Όχι μωρέ, τι να χαίρομαι; Δεν έχει καμιά χαρά αυτή η δικαίωση. Φαινόταν ότι το πράγμα θα καταρρεύσει. Ήδη κατέρρεε. Πολύ πριν η χώρα χρεωκοπήσει οικονομικά, είχε χρεωκοπήσει συναισθηματικά, κοινωνικά, ηθικά, πολιτιστικά.

 Ποια ήταν τα σημάδια της χρεωκοπίας;

 Όλα αυτά που φωνάζαμε τότε και μας λέγανε γραφικούς. Η Ελλάδα του lifestyle και του «Κλικ», η Ελλάδα που πετούσε πεντοχίλιαρα στα κέντρα, η Ελλάδα του γκομενιάρη αρχηγού που χόρευε ζεϊμπέκικο και έτρεχε στα εγκαίνια της «Αυριανής». Αυτή η Ελλάδα καταρρέει σήμερα. Η Ελλάδα του Ελληναρά που ξεσάλωσε. 

Ο απλός κόσμος δε φταίει;

 Πώς δε φταίει! Το ψάρι βρωμούσε και απ’ το κεφάλι και απ’ την ουρά. Ο κόσμος έκλεβε από την εφορία και οι μεγάλοι από τα ταμεία. Υπήρχε μια σιωπή συνενοχής

. Όποτε έσκαγε κανένα σκάνδαλο και ο κόσμος αγρίευε, του πετούσαν ένα κόκαλο να ηρεμήσει –καμιά αυξησούλα, κάνα επιδοματάκι να πάει να τα φάει στα σκυλάδικα ή στα υπερσόου της Πρωτοψάλτη και του Νταλάρα, παρέα με τους αστέρες του ΠΑΣΟΚ. Και για όσους έμεναν σπίτι υπήρχε το «Μπράβο Ρούλα»

.

 Τώρα όμως ο κόσμος βγήκε στους δρόμους…

 Βγήκε γιατί είναι πια θέμα επιβίωσης. Του ζητάνε να πληρώσει χρέη που δεν είναι δικά του. Βγήκε γιατί κατάλαβε ότι την ώρα που αυτός καβάντζωνε 100 ευρουλάκια τον μήνα και ένιωθε μάγκας, οι άλλοι κονομούσαν εκατομμύρια.

 Σε τρομάζει το ενδεχόμενο της οικονομικής χρεωκοπίας;

  Καθόλου. Το εύχομαι! Μακάρι να πτωχεύσουμε. Είναι μια ευκαιρία να μηδενίσουμε το κοντέρ. Να ξυπνήσουν μέσα μας αντανακλαστικά, να ζητήσουμε άλλους πολιτικούς, άλλο ήθος, άλλη Βουλή.  

«Να καεί το μπουρδέλο η Βουλή»;

  Όχι, να μην καεί. Αλλά να φύγουν όλοι από μέσα. Και οι τριακόσιοι! Να ‘ρθουν καινούριοι και να μπουν νέοι κανόνες. Πρώτα απ’ όλα πρέπει να απαγορευτούν οι γραβάτες. Έχουν ταυτιστεί με την αλητεία και την κωλοπαιδαριά. Να έρθουν πιο ανθρώπινοι άνθρωποι, όχι αυτοί οι πολιτικοί-ρέπλικες. Όλοι οι πρωθυπουργοί μας έχουν σπουδάσει στην Αμερική.

 Ο Παπανδρέου ήταν στο ίδιο πανεπιστήμιο με τον Σαμαρά. Πώς το λέει η διαφήμιση... «Τυχαίο; Δε νομίζω!»

. Ο Παπανδρέου σού εμπνέει εμπιστοσύνη;

Όχι, καμία. Εγώ μπήκα σε σκέψεις από τον τρόπο που το ένα κόμμα πέρασε την εξουσία στο άλλο. Παραήταν άνετος ο τρόπος. Είδαν, ρε παιδί μου, ότι πηγαίναμε για χρεωκοπία και κατάλαβαν ότι αυτό το πράγμα δεν μπορούσε να γίνει με τον Καραμανλή πρωθυπουργό. Θα καιγόταν το σύμπαν. Χρειαζόντουσαν μια φάτσα πιο ανθρώπινη για να κοπάσουν οι αντιδράσεις

. Εννοείς ότι ήταν όλα προσχεδιασμένα;

 Ότι τα δύο κόμματα τα έχουν κάνει πλακάκια; Εννοείται! Για χρόνια παίζουν το παιχνίδι του καλού και του κακού. Τώρα ο καλός ήταν ο Γιωργάκης. Τον σπρώχνανε όλοι –και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ και τα κανάλια. Αλλά τους ξέφυγε φαίνεται λίγο το σπρώξιμο και από εκεί που ο στόχος ήταν η αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ, βγήκε ο Παπανδρέου 10 μονάδες μπροστά και ο Καραμανλής ξεφτιλίστηκε.

 Όταν ο Παπανδρέου είπε προεκλογικά ότι «λεφτά υπάρχουν», έλεγε ψέματα;

100%. Σιγά μη δεν ήξερε! Όλοι ξέρανε.

 Μπες όμως στη θέση του τώρα. Αν δεν πάρει χρήματα από τη Ευρώπη και το ΔΝΤ, η Ελλάδα πτωχεύει.

 Δε δίνονται μισθοί, δε δίνονται συντάξεις. Υπάρχει άλλη λύση;

Ναι, αυτή που σου είπα πριν: η πτώχευση. Έχει μεγαλύτερη αξιοπρέπεια. Έτσι κι αλλιώς, αυτή τη στιγμή τι λειτουργεί; Λειτουργούν ας πούμε τα νοσοκομεία;

 Ε, κουτσά-στραβά λειτουργούνε.

 Και με την πτώχευση θα λειτουργούσαν. Ας ξυπνήσει λίγο και η αλληλεγγύη μας. Πιστεύω ότι εμείς θα βρίσκαμε τον τρόπο να σταθούμε στα πόδια μας. Θα στήριζε ο ένας τον άλλον. Τη μεγαλύτερη ζημιά θα την πάθαιναν οι τράπεζες, οι μεγαλοεπιχειρηματίες και τα τζάκια –όλοι αυτοί που μας κυβερνάνε.

 Τον εαυτό τους τρέχουν να σώσουν τώρα, όχι εμάς

. Μα αν γινόταν πτώχευση, εμείς δε θα αγριεύαμε; Δε θα σκοτωνόμασταν στους δρόμους; Δε θα αλληλοφαγωνόμασταν; 

 Πολλή τηλεόραση βλέπεις!

 Στα αριστερά κόμματα στηρίζεις καμιά ελπίδα;

  Όχι, για μένα είναι τελειωμένα. Τι κάνουν τόσα χρόνια; Αυταρέσκονται. Κάθονται στην απ’ έξω και πετάνε συνθήματα. Δεν τολμούν να μπουν στην εξουσία, να συνεργαστούν, να πάρουν μαζί αποφάσεις.

 Ο Συνασπισμός σε απογοήτευσε;

 Ναι, γιατί σ’ αυτόν είχα κάποιες ελπίδες. Αλλά τις έχασα μετά τα Δεκεμβριανά όπου πήγε να αρθρώσει κάτι και δεν το ολοκλήρωσε.

 Μισό λεπτό. Ακριβώς επειδή άρθρωσε, έχασε και πολλές ψήφους.

 Έπρεπε να το ολοκληρώσει. Ας έλεγε καθαρά «Ναι, είμαστε με τους κουκουλοφόρους! Καλά κάνουν τα παιδιά και τα σπάνε αφού τα ‘χουμε φέρει στα όριά τους!». Αλλά πού να το πεις αυτό στη Βουλή; Χάνεις αμέσως την καρέκλα σου. Μάλλον εκεί έπαιξε ο εκβιασμός και δεν το ρισκάρανε. Κρίμα, γιατί αν μιλάγανε πιο γενναία, θα χάνανε την καρέκλα τους σε πρώτη φάση, αλλά θα πέρναγαν τουλάχιστον στη συνείδηση του κόσμου. Θα ήταν η στάση τους μια καλή πρώτη ύλη για κάτι μελλοντικό.

 Ο Τσίπρας σαν πρόσωπο πώς σου φαίνεται;

 Μου φαίνεται λίγο ναρκισσάκι

. Ο Λοβέρδος του ΠΑΣΟΚ;

  Ποιος είναι αυτός; Της Εργασίας;

 Ναι, αυτός με τα μελαγχολικά μάτια... Τον συμπαθεί πολύς κόσμος.

  Κοίτα, δε με ενδιαφέρουν οι μονάδες. Με ενδιαφέρει ποιο σύστημα υπηρετούν. Και για μένα όλοι εκεί μέσα –αριστεροί, δεξιοί, σοσιαλιστές- είναι όλοι το ίδιο καλαμπούρι.

Το ΛΑΟΣ;

Καλά, αν δεν υπήρχαν οι ξένοι, δε θα υπήρχε αυτό το κόμμα. Το ΛΑΟΣ πρέπει να στήσει ένα άγαλμα στον πεινασμένο μετανάστη και από κάτω να λέει: «Στον άγνωστο μετανάστη που μας έκανε κόμμα»… Βγαίνει τώρα ο Καρατζαφέρης και λέει ότι ο κόσμος πρέπει να κάνει λίγη υπομονή. Αυτός έκανε καθόλου υπομονή; Έχει χάσει κανέναν πόντο από την κοιλιά του; Ή μήπως έχασε ο Πάγκαλος ή ο Βενιζέλος; Στη Βουλή που εγώ ονειρεύομαι αυτός θα είναι νέος κανόνας: Απαγορεύεται να μιλάνε οι χοντροί σε εποχή κρίσης!

 Πώς σου φαίνεται που η νέα υπουργός Παιδείας, η Διαμαντοπούλου, στέλνει κι αυτή το παιδί της σε ιδιωτικό σχολείο;

 Εδώ το στέλνει η Παπαρήγα, η Διαμαντοπούλου δε θα το ‘στελνε;

Ήταν έκπληξη για σένα ότι ο Βοσκόπουλος χρωστούσε τόσα εκατομμύρια στην εφορία;

Όχι, καθόλου. Γιατί; Για ποιον ήταν έκπληξη;

 Δεν απογοητεύτηκες; (γέλια)

…Από τον Βοσκόπουλο μωρέ να απογοητευτώ; Γιατί; Επένδυσα ποτέ στον Βοσκόπουλο για να απογοητευτώ;

 Σε ρώτησα επειδή για πολύ κόσμο είναι ένας μεγάλος λαϊκός καλλιτέχνης.

  Ο κόσμος καλύτερα να σκεφτεί τις διασυνδέσεις των μεγαλοκαλλιτεχνών με το κράτος. Πώς γίνεται η γυναίκα του Βοσκόπουλου να είναι μέσα στο κοινοβούλιο και μάλιστα υπουργός; Πώς γίνεται και η γυναίκα ενός άλλου λαϊκού καλλιτέχνη, του Νταλάρα, να είναι επίσης μέσα στο κοινοβούλιο και να ψηφίζει το ΔΝΤ;... Τυχαίο; Δε νομίζω!

 Πάντως σε τελική ανάλυση όλους αυτούς εμείς τους ψηφίζουμε.

  Μα ναι, έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν. Αυτό είναι σίγουρο. Είμαστε μια κοινωνία ηλίθια, ατομιστική και μισαλλόδοξη. Ο καθένας το αμάξι του, το παιδί του, τις δουλειές του, την πάρτη του… Δε λειτουργεί έτσι ρε παιδιά! Πρέπει να φτάσουμε στον γκρεμό για να το καταλάβουμε; …Σκέφτομαι καμιά φορά πόσο υποκριτής είναι ο λαός. Ας πούμε, όλη η Ελλάδα ξέρει ότι ο τάδε πρωθυπουργός ή ο τάδε δήμαρχος είναι ομοφυλόφιλος. Το συζητάνε στα σπίτια, στα καφενεία, παντού. Εάν όμως ο τάδε δήμαρχος ή ο τάδε πρωθυπουργός έβγαινε και έλεγε ότι «ναι, είμαι ομοφυλόφιλος», την άλλη μέρα θα είχε εξαφανιστεί από το πολιτικό σύστημα. Κανείς δε θα τον ψήφιζε. Μπορεί να είναι μια λεπτομέρεια λίγο πιπεράτη αυτό που λέω, αλλά δείχνει την υποκρισία μας

. Πιστεύεις ότι ένας πολιτικός που είναι ομοφυλόφιλος θα έπρεπε να βγει και να το πει;

 Βέβαια! Γιατί; Πού είναι το κακό; Και θα ‘πρεπε η κοινωνία να το δεχτεί. Αφού το ξέρει έτσι κι αλλιώς. Αλλά τίποτα δε στέκει, ρε παιδί μου, σ’ αυτή τη χώρα! Από τον πολίτη μέχρι τον πρωθυπουργό όλα είναι στημένα πάνω σε μία σύμβαση, ένα ψέμα.

 Ελπίδα τι σου δίνει σήμερα;

Τα νέα παιδιά. Πολύ ωραία γενιά μεγαλώνει τώρα. Είναι διαφορετική από τη γενιά που μεγάλωσε μέσα στην ψευδοευμάρεια του ΠΑΣΟΚ. Τώρα τα παιδιά καίγονται –μιλάω γι’ αυτά που είναι 15-16. Μεγαλώνουν σ’ έναν κόσμο χωρίς ελπίδα, χωρίς αύριο, χωρίς ανέσεις, βλέπουν ότι σιγά-σιγά στερούνται. Μου θυμίζει λίγο και εμάς στη δεκαετία του ’60 που μεγαλώσαμε μες στη φτώχια. Θεωρώ ότι σε τέτοιες εποχές είναι που φτιάχνονται άνθρωποι

. Τα Δεκεμβριανά τι άφησαν τελικά;

 Κοίτα, τα Δεκεμβριανά ήταν η πρώτη ουσιαστικά αστική επανάσταση. Τελείως ανεξέλεγκτη από κόμματα. Βγήκαν οι πιτσιρικάδες και επειδή δεν είχαν άλλον τρόπο να αρθρώσουν λόγο, τα σπάγανε. Είναι κρίμα που δεν οδήγησε κάπου, δε δημιουργήθηκε ένα οργανωμένο αίτημα. Αλλά δεν πιστεύω ότι ξεθύμανε τελείως. Οργανώθηκαν κάποιες κοινωνικές ομάδες –το πάρκο στα Εξάρχεια ή το άλλο πάρκο στα Πατήσια, εκεί που πήγε να κόψει τα δέντρα ο Ομέρ Πριόνης (σ.σ. ο Νικήτας Κακλαμάνης). Κάτι είναι κι αυτό.

 Πρόσφατα, στη συναυλία του Ψαραντώνη στο Ηρώδειο, αφιέρωσες τη συμμετοχή σου στους νεκρούς της αποστολής για τη Γάζα.

 Ε ναι, κάτι έπρεπε να κάνω. Έτσι κι αλλιώς, μου 'χε φύγει τελείως η χαρά για τη συναυλία -ήταν μόλις τρεις μέρες μετά το επεισόδιο.

Και τι είπες στον κόσμο;

 Ε, είπα το γνωστό παλιό τσιτάτο ότι η σιωπή είναι συνενοχή κι εγώ δεν μπορώ να είμαι συνένοχος. Και τραγουδήσαμε το «Να 'χεν η θάλασσα βουνά» για τους νεκρούς και για τους γενναίους αυτούς ανθρώπους που αφήσανε τις μικρές ζωούλες τους και πήγαν να σπάσουν ένα άθλιο εμπάργκο.

 Για τους 4 ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους στη Marfin τι έχεις να πεις;

 Τι να πω; Αυτή είναι η ψυχοπαράνοιά μας. Μπορείς να βγάλεις άκρη;

 Πάντως από μολότοφ κουκουλοφόρων χάσανε τη ζωή τους.

 Ναι, ποιοι είναι όμως αυτοί οι κουκουλοφόροι; Πίσω απ’ τις κουκούλες κρύβονται διάφορες ομάδες. Είναι αναρχικοί αλλά είναι και προβοκάτορες. Στα Δεκεμβριανά υπήρχαν φωτογραφίες με κουκουλοφόρους να βγαίνουν μέσα από τις ορδές των ΜΑΤ. Άρα τι να πω; Ότι ήταν δολοφονία δεν το συζητάμε.

 Αν τύχαινε να παίζεις εκείνες τις μέρες στο Ηρώδειο, θα έβγαινες να πεις κάτι αντίστοιχο γι' αυτούς; Ε βέβαια. Έτσι θα το αφήναμε;

  Απλά θα προσθέταμε ότι δεν ξέρουμε τι έγινε ακριβώς

. Ειδήσεις από πού μαθαίνεις;

 Απ' το ραδιόφωνο. Ακούω την «Ελληνοφρένεια» -τις ατάκες που πετάνε οι πολιτικοί. Τι είπε η Ντόρα, τι είπε ο Γιωργάκης... Τα παιδιά στην «Ελληνοφρένεια» τις μπλέκουν όλες μαζί με πολύ χιούμορ. Χτες άκουγα μια εκπομπή που ο Γιωργάκης έλεγε ότι το ελληνικό κράτος είναι ασθενής κι ακριβώς την ίδια ατάκα έλεγε πριν 40 χρόνια ο Παπαδόπουλος…

 Λαζόπουλο βλέπεις;

 «Με τον Γιώργο και τον Αντώνη, κολλητούς μου απ’ την εποχή που σπουδάζαμε και κάναμε μπάφους μαζί στην Αμερική»

Μπα, τον βαριέμαι. Είχε εποχές καλές, τώρα τον βρίσκω αγχωμένο. Μια-δυο φορές που έτυχε να τον δω, έλεγε κάτι ανεκδοτάκια, κάτι προστυχοτέτοια…

  Ο Κανάκης;

 Δεν ξέρω, μου φαίνεται λίγο βεβιασμένο και αυτάρεσκο όλο αυτό το γέλιο και ο χαβαλές.

 Τι σου λέει το όνομα Τζιμπρίλ Σισέ;

 μέ τόν ακη

Τι είναι αυτό;

Τελικά ο Γιάννης Αγγελάκας δεν είναι ο underground καλλιτέχνης που νομίζαμε! Ανακαλύψαμε στο...προσωπικό του αρχείο φωτογραφίες με πρόσωπα της εξουσίας και από κάτω ιδιόχειρα σημειώματά του

 Ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού που πήρε φέτος το πρωτάθλημα. (γέλια) Εντάξει, θα το έχω υπόψη μου.

 Η κρίση έχει επηρεάσει την καθημερινή σου ζωή;

 Πρακτικά όχι. Ζω μόνος μου, δεν έχω οικογένεια, ξέρω να ζω και με 500 ευρώ τον μήνα. Και δεν είμαι ο άνθρωπος που βγαίνει έξω. Τα μόνα μου έξοδα είναι κάνα τραπέζωμα με φίλους ή κάνα ταξίδι.

 Το εισόδημά σου δε μειώθηκε;

Δεν ήταν κανένα τρελό εισόδημα για να μειωθεί. Τις 20 συναυλίες που κάναμε τον χρόνο θα τις κάνουμε και φέτος. Με τι εισιτήριο; Γύρω στα 15 ευρώ. Και πέρυσι τόσο ήταν. Πάντα παλεύαμε για φτηνό εισιτήριο.

 Πώς νιώθεις που σε πολλές συναυλίες με τους Επισκέπτες γινόταν ντου απ' τον κόσμο για να μπει τσάμπα;

Τι να σου πω; Ούτε θυμώνω, ούτε χαίρομαι.

 Ε πώς! Δε σ' ενοχλεί να ετοιμάζεις κάτι που έχει κόπο και έξοδα και ο άλλος να το θεωρεί δεδομένο;

 Υπήρχαν φορές που μ' ενοχλούσε. Πέρσι ας πούμε σε μια συναυλία με 5.000 κόσμο εμείς δεν πήραμε φράγκο. Μπήκαμε και μέσα! Το ίδιο έγινε και με πολλές συναυλίες στην Κρήτη... Κάπως έτσι, βέβαια, φτάσαμε στο σημείο να διαλυθούν οι Επισκέπτες.

 Για οικονομικούς λόγους;

 Ε ναι. Έτσι κι αλλιώς ήταν ένα δυσβάσταχτο πράγμα και οικονομικά και ψυχολογικά. Ήμασταν σχεδόν 20 άτομα, βγαίναμε στον δρόμο, νοικιάζαμε πούλμαν, μηχανήματα, ξενοδοχεία, τα έξοδα ήταν μυθικά. Το μεροκάματο στην καλύτερη περίπτωση να ήταν 400 ευρώ. Ήμασταν μια ορχήστρα που συντηρούνταν από την τρέλα των μελών της.

 Και η τρέλα κάποια στιγμή τελείωσε; 

Ναι. Τρέχανε οι άνθρωποι σε άλλες δουλειές για να επιβιώσουν. Δεν μπορούσαμε να βρεθούμε όλοι μαζί. Ενώ είχαμε υλικό για δεύτερο δίσκο, καθυστερούσαμε συνέχεια. Οπότε είπαμε να διαλύσουμε το μεγάλο σχήμα και να συνεχίσουμε πιο χαλαρά, 4-5 άτομα.

 Με το ίδιο όνομα;

 Όχι, δε θα το 'θελα από σεβασμό στην ιστορία των Επισκεπτών. Θα βρούμε άλλο όνομα.

 Πώς είναι να είσαι 50 χρονών;

Τι να σου πω; Πλάκα έχει.

 Οικογένεια θα κάνεις ποτέ;

  Δεν το βλέπω.

Η διάθεση για σεξ έχει μειωθεί; (γέλια)

Όχι, ευτυχώς.

 Η διάθεση να ερωτεύεσαι;

 Ούτε. Κοίτα, κάνω τα ίδια πράγματα που έκανα και στα 25 μου. Δηλαδή κάνω μουσικές, ερωτεύομαι, γνωρίζω ανθρώπους, γυρνάω, αυτοανατρέπομαι. Αν κάτι αλλάζει μετά τα 50, είναι ότι κάνεις κάποιες σκέψεις πάνω στον χρόνο. Πολύ απλά, μια μέρα δε θα υπάρχεις. Κι αυτή η μέρα δεν είναι πια και πολύ μακριά.

 Σε φοβίζει;

Με εξιτάρει. Μου δημιουργεί έναν ωραίο ίλιγγο.

 Είναι τυχαίο που το κορίτσι σου είναι κάθε φορά αρκετά χρόνια νεότερο από σένα; 

 Καθόλου τυχαίο. Πάντα έκανα παρέα με κορίτσια και αγόρια από μικρότερες ηλικίες. Βαριέμαι τους ανθρώπους της ηλικίας μου, εκτός κι αν είναι σαν τον φίλο μου, τον Ντίνο, που είναι κι αυτός το ίδιο ξέμπαρκος και ανοικτός στο πώς περνάει το 24ωρό του. Νιώθω ότι ταυτίζομαι πιο πολύ με τη φρεσκάδα της σκέψης των νέων

. Και με τη φρεσκάδα του κορμιού τους όμως!

 Αυτό εννοείται. Αλλά η σκέψη και το κορμί πάνε μαζί. Οι νέοι φαντάζουν πιο όμορφοι γιατί είναι πραγματικά πιο όμορφοι και μέσα τους.

Μοναξιά νιώθεις ποτέ;

 Μοναξιά όχι, παρότι μου αρέσει να απομονώνομαι. Μπορεί να περάσω δύο-τρεις εβδομάδες χωρίς να δω άνθρωπο.

Γιατί;

 Για να καθαρίσω μέσα μου.

Τότε είναι που γράφεις και στίχους;

 Ναι. Μουσική γράφω και με παρέα, στίχους όχι. Εκεί θέλεις απόλυτη ησυχία για ν' ακούσεις τον εαυτό σου. Τον εαυτό σου

 πριν 20-30 χρόνια τον θυμάσαι;

 Α ναι, μου αρέσει να έχω επαφή με τις προηγούμενες ηλικίες μου. Θέλω να θυμάμαι όλα μου τα βήματα. Να ξέρω πώς έφτασα ως εδώ.

 Τα τραγούδια από τις Τρύπες τα ξανακούς ποτέ;

Σπάνια. Έτυχε μια φορά σερφάροντας στο ίντερνετ να πέσω πάνω στην «Ταξιδιάρα Ψυχή». Άκουγα πόσο παιδική είναι η φωνή μου και χαμογελούσα. Μπορεί τεχνικά να ήταν ατελή αυτά τα βήματα, αλλά ήταν ειλικρινή.

Στον καθρέφτη κοιτάζεσαι ποτέ;

Κυριολεκτικά μιλάω.

 Ε, καμιά φορά ναι.

Κάνεις ακόμα γκριμάτσες; (σκάει στα γέλια)

…Ναι!

Μικρός ένιωθες ξεχωριστό παιδί;

Ένιωθα παράξενο παιδί. Ότι είμαι από αλλού. Να φανταστείς, ενώ μεγάλωνα σε μια πολύ φτωχή οικογένεια, είχα φτιάξει μέσα μου ένα παραμύθι ότι είμαι αριστοκράτης.

 Πραγματικός αριστοκράτης; (γελάει)

 Ναι! Για πολλά χρόνια πίστευα ότι δεν είναι αυτοί οι γονείς μου, ότι δεν είναι αυτό το περιβάλλον μου και ότι κάποιοι με φέρανε για να με δοκιμάσουν στη φτώχια. Ήμουν ψωνάρα! Και περίμενα οι πραγματικοί γονείς μου να έρθουν κάποια στιγμή να με πάρουν.

 Τους ...φτωχούς γονείς σου τους αγαπούσες;

Πολύ. Και τους πονούσα. Παλεύανε να μας μεγαλώσουν, ήταν σκληρά τα πράγματα. Και όλο μου το σόι γενικά ήταν φτωχό και τρελό μαζί -«καιρός των τσιγγάνων» τελείως! Αδέρφια που μάλωναν, που έρχονταν στα χέρια για το τίποτα και μετά αγαπιόντουσαν και πίνανε μαζί

. Στον Θεό πιστεύεις;

 Πιστεύω ότι η ζωή έχει νόημα. Ότι δεν είναι τυχαίο το σύμπαν, η γη, οι ζωές μας… Υπάρχει αιτία για όλα αυτά. Τώρα αν αυτό είναι Θεός ή είναι η φύση από μόνη της που παλεύει να εξελιχθεί…

 Επηρεάζει πάντως αυτό τη δική σου ζωή;

Ε βέβαια.

Με ποιόν τρόπο;

 Εγώ λογοδοτώ στη φύση. Στα δέντρα, στους φίλους, στον εαυτό μου… Στα δέντρα όταν λες; Κυριολεκτικά εννοείς; Καμιά φορά και κυριολεκτικά. Δηλαδή σε πολύ δύσκολες στιγμές στη ζωή μου μπορώ να καθίσω αγκαλιά μ' ένα δέντρο και να τα πω. Ακόμα και τα δέντρα σού δίνουν κουράγιο 

ταδε εφη

Διαβάστε Περισσότερα

ΟΙ ΜΟΙΡΑΙΟΙ

Οι μοιραίοι

 Mες την υπόγεια την ταβέρνα, 

μες σε καπνούς και σε βρισές

 (απάνω στρίγγλιζε η λατέρνα)

 όλ' η παρέα πίναμ' εψές 

 εψές, σαν όλα τα βραδάκια,

 να πάνε κάτου τα φαρμάκια.

 Σφιγγόταν ένας πλάι στον άλλο

 και κάπου εφτυούσε καταγής. 

Ω! πόσο βάσανο μεγάλο 

το βάσανο είναι της ζωής!

 Όσο κι ο νους να τυραννιέται,

 άσπρην ημέρα δε θυμιέται.

 Ήλιε και θάλασσα γαλάζα 

και βάθος τ' άσωτ' ουρανού!

 Ω! της αβγής κροκάτη γάζα,

 γαρούφαλα του δειλινού,

 λάμπετε, σβήνετε μακριά μας,

 χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας! 

- Φταίει το ζαβό το ριζικό μας! 

- Φταίει ο Θεός που μας μισεί! 

- Φταίει το κεφάλι το κακό μας! -

 Φταίει πρώτ' απ' όλα το κρασί! 

Ποιος φταίει; ποιος φταίει; Kανένα στόμα

 δεν τό βρε και δεν τό πε ακόμα.

 Έτσι στη σκότεινη ταβέρνα 

πίνουμε πάντα μας σκυφτοί.

 Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα

 όπου μας έβρει μας πατεί. 

Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,

 προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα! 

Προφανώς το ποίημα δεν είναι δικό μου. Είναι του Κώστα Βάρναλη,60 περίπου χρόνια πριν. 

'ΜΟΙΡΑΙΟΙ' όμως, υπάρχουν ακόμα.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΟΥΝΑΡΗΣ

Διαβάστε Περισσότερα

Ελληνικά τέρατα στο …Μουσείο Μπενάκη

Τα Ελληνικά Τέρατα της Beetroot η οποία ύστερα από την τεράστια επιτυχία της σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες, έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα! Η έκθεση δημιουργήθηκε στο πλαίσιο της βράβευσης της Beetroot Design Group, για το «σταθερά υψηλό επίπεδο» του συνόλου του έργου της, με το red dot Communication Design Award – Agency of the Year για το 2011, μια από τις σημαντικότερες διακρίσεις στο επικοινωνιακό design διεθνώς.


 Με αφορμή την εξαιρετικά σημαντική ελληνική πρωτιά, το Μουσείο Μπενάκη θα φιλοξενήσει «Τα ελληνικά τέρατα» στο Κτήριο της οδού Πειραιώς, από τις 27 Απριλίου έως τις 29 Ιουλίου. Η έκθεση αποτελείται από εγκαταστάσεις, γλυπτά, ειδώλια, στένσιλ ζωγραφικά γκράφιτι υπό μορφή σύγχρονων ζωφόρων αλλά και «αόρατα» τέρατα που γίνονται αντιληπτά μέσω της τεχνολογίας, όλα εμπνευσμένα από την πλούσια ελληνική μυθολογία και σχεδιασμένα σε έναν νέο-μελανόμορφο ρυθμό.

 Τα εκθέματα συμπληρώνονται από υπομνήματα, στα οποία αντί να παρατίθενται πληροφορίες για την προέλευση, την ιστορία ή την κατασκευή τους, θα παρουσιάζονται πρωτότυπα ποιήματα για τη φιλοσοφία ή την πρακτική που συμβολίζουν. Με «Τα ελληνικά τέρατα» η Beetroot, επιχειρεί να αντιστρέψει με χιούμορ την κακή πολιτικό-οικονομική εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό, παρουσιάζοντας ταυτόχρονα οικουμενικές φιλοσοφικές βάσεις και πρακτικές του σύγχρονου design. Χρησιμοποιώντας τα τέρατα της ελληνικής μυθολογίας με το διττό τους χαρακτήρα τόσο ως θύτες όσο και ως θύματα, τα «ελληνικά τέρατα» λειτουργούν ως τα πλέον σύγχρονα σύμβολα ενάντια στο ρατσισμό, την απλοποίηση και τον αποκλεισμό.

 Σε μια δύσκολη για την Ελλάδα πολιτικό-οικονομική εποχή, «Τα ελληνικά τέρατα» είναι η πιο ξεκάθαρη αντιστροφή του «Φοβού τους Δαναούς…», εφόσον η αρνητική πρώτη εντύπωση κυοφορεί τελικά δημιουργία, αποφασιστικότητα και έργο. Η έκθεση The Greek Monsters by Beetroot | Τα Ελληνικά Τέρατα της Beetroot στοχεύει στο να φωτίσει την πιο θετική πλευρά της σύγχρονης Ελλάδας.

 Μουσείο Μπενάκη, Κτήριο οδού Πειραιώς, Πειραιώς 138
NEWS BOMB http://www.newsbomb.gr/politismos/story/130462/ellinika-terata-sto-moyseio-mpenaki

Διαβάστε Περισσότερα

«Η Ελλάδα Ανθίζει»

Ήδη από τον Μάρτιο έχει τεθεί σε λειτουργία στο διαδίκτυο το blog με τίτλο «Η Ελλάδα Ανθίζει», η δραστηριότητα του οποίου εγκαινιάστηκε ουσιαστικά από την 1η Απρίλη, οπότε και ξεκίνησε το ταξίδι… Η ιδέα γεννήθηκε εντελώς αυθόρμητα, την ώρα που ο Αυστριακός συγγραφέας και σκηνοθέτης Fabian Eder έπαιρνε πρωινό με τη σύζυγό του, την επίσης αυστριακή, ηθοποιό Katharina Stemberger. Και οι δυο τους είχαν πια κορεστεί με το μοιρολόγι για την Ελλάδα και ο κοινωνικός αποκλεισμός που διαπίστωναν σε βάρος των Ελλήνων τούς είχε αγανακτήσει.

 Ο Fabian το πήρε απόφαση και έβαλε έτσι σκοπό, μαζί με δυο ακόμη εξαιρετικούς συναδέλφους του, να δώσει στους Έλληνες την ευκαιρία να μιλήσουν, προβάλλοντας παράλληλα μια «άλλη» Ελλάδα, εντελώς διαφορετική από αυτή που καταρρακωμένη προβάλλουν τα media εντός και εκτός συνόρων. «Εδώ και τώρα!» ήταν το σύνθημά του. Κανείς δημοσιογράφος και κανείς πολιτικός, άλλωστε, δεν πρόκειται να εξηγήσει ποτέ την κατάσταση καλύτερα, παρά μόνον η φωνή του απλού λαού.

 Και εμείς θα ακούσουμε με ευλάβεια όσα βιώνει, όσα σκέφτεται και αισθάνεται η «άλλη» Ελλάδα, αυτή που βρίσκεται μακριά από το πολιτικό προσκήνιο, κάπου εκεί μακριά, στο ανθρώπινο, ακόμα, παρασκήνιο… Μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα κατάφεραν τελικά να ξεκινήσουν αυτό το μαγικό ταξίδι, παρέα με καταπληκτικούς ανθρώπους. Και πρόκειται όντως για ένα ταξίδι, μια «ανοιξιάτικη Οδύσσεια», όπως τη χαρακτηρίζουν, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας πραγματοποιείται με ένα ιστιοφόρο και που πρόκειται να ολοκληρωθεί, βάσει πλάνου, στις αρχές Μαΐου. 

Τότε ακριβώς θα αρχίσουν οι εργασίες για την παραγωγή μιας ταινίας διάρκειας 50’, βασισμένης στο σύνολο του υλικού που συγκεντρώθηκε κατά τη διάρκεια της περιπλάνησης, ξεκινώντας από την Κρήτη, διασχίζοντας το νότιο Αιγαίο και καταλήγοντας στα Επτάνησα, με ενδιάμεσο σταθμό την Πελοπόννησο: Πλάνα από τις ομορφιές της Ελλάδας μας, από τοποθεσίες άγνωστες στο ευρύ κοινό, συνεντεύξεις απλών, καθημερινών ανθρώπων, νέων και ηλικιωμένων, εκθέσεις ιστορικών και πολιτισμικών στοιχείων που εντυπωσιάζουν ακόμη και τον πιο υποψιασμένο φιλέλληνα.

Προς το παρόν, οι εμπειρίες του πληρώματος βρίσκονται αναρτημένες στο blog του project, με τον ομώνυμο τίτλο «Η Ελλάδα Ανθίζει» (griechenlandblueht.wordpress.com) το οποίο λειτουργεί ως ημερολόγιο, σχεδόν σε «απευθείας σύνδεση», που εμπλουτίζεται με καθημερινές καταχωρήσεις φωτογραφιών και videoclips, καθώς επίσης και με κείμενα, τα οποία μεταφράζονται από τη γερμανική στην αγγλική και την ελληνική γλώσσα. 

Το συγκεκριμένο blog από την έναρξή του και μέσα σε λίγες μόνον ημέρες σημείωσε ρεκόρ επισκεψιμότητας που ανέρχεται στις 7,000 αναγνώσεις από όλο τον κόσμο!! Η πρωτοτυπία του εν προκειμένω Project, έγκειται στο τρίπτυχο που το χαρακτηρίζει, με μορφή καλλιτεχνική, περιεχόμενο πολιτικό και πυρήνα άκρως κοινωνικό. Μια από τις πιο αξιόλογες αυστριακές εφημερίδες, η «Standard», έχει αναλάβει στην ηλεκτρονική της έκδοση και συγκεκριμένα στον δικτυακό τόπο που αφορά στα ταξίδια, την αναμετάδοση των εργασιών αυτού του τόσο ιδιαίτερου project.

 Συν τοις άλλοις το project λειτουργεί και ως ελπίδα σωτηρίας του τουρισμού με προορισμό την Ελλάδα, αν αναλογιστεί κανείς το γεγονός ότι, στην Αυστρία μόνο, οι κρατήσεις έχουν ήδη μειωθεί στο 50%. Θα ήταν ευχής έργο να βρεθούν και άλλοι πρόθυμοι αναμεταδότες, τόσο στον γερμανόφωνο χώρο, όσο και σε άλλες χώρες ανά την Ευρώπη και τον κόσμο. Καθώς το project ξεκίνησε βασιζόμενο στην εθελοντική προσφορά των συνεργατών του, η εύρεση χορηγών σε οποιαδήποτε φάση του, αποτελεί μια εκ των ων ουκ άνευ ανάγκη.

 Μια επίσκεψη στο Blog αξίζει τον κόπο και ας αναλογιστεί ο καθένας πώς θα μπορούσε να συμπράξει! Το λιγότερο: Ας αφεθούμε όλοι μαζί να μας συνεπάρει μια αισιόδοξη Οδύσσεια …

griechenlandblueht.wordpress.com

 « Όποιος έχει επισκεφθεί έστω μια φορά την Ελλάδα, συνδέει μ’ αυτή ιδιαίτερες εμπειρίες. Συχνά ο κόσμος χρησιμοποιούσε στις διηγήσεις του τη φράση “…αυτή είναι η Ελλάδα ΜΟΥ”. Τέτοιες αναφορές έχουν εκλείψει τον τελευταίο καιρό. Όμως Ελλάδα και η κρίση της αποτελούν κάτι πολύ περισσότερο από ένα εθνικό μόνο πρόβλημα και μια απλώς δημοσιονομική κρίση. Φυσικά η κρίση είναι γεγονός και πρωτίστως οι Έλληνες το γνωρίζουν πολύ καλά. Αυτήν ακριβώς την οπτική γνωρίζουμε κι εμείς.

 Και συγκεκριμένα μόνον αυτή: Ελλάδα = Κρίση. Ψάχνουμε όμως την άλλη εικόνα, την άλλη άποψη, θεωρημένη από άλλη οπτική γωνία. Θέτουμε ερωτήματα στην παγκόσμια κοινότητα, τα οποία δεν πρόκειται να αναιρέσουμε, έως ότου απαντηθούν. Αλλά δεν πρέπει να υπάρχει φόβος! Αυτό που ξεκινάμε να κάνουμε δεν πρόκειται να αποτελέσει αυτοκτονική εισαγωγή στην απελπισία, μα το εντελώς αντίθετο! Αναζητούμε τους ανθρώπους, τη μουσική, τη φύση και την τέχνη. Αναζητούμε θετικά μεν, αλλά επίσης κριτικά σχόλια [...] 

Στους ανθρώπους επικρατεί ο φόβος και από τον φόβο το μίσος απέχει μονάχα ένα βήμα. Αυτό το κακό θέλω να προλάβω και μάλιστα όχι απλώς χαζεύοντας μέσα από ροζ γυαλιά και χαζογελώντας τρέχοντας από νησί σε νησί – απέχω άλλωστε πολύ από αυτή την ηλικία (πόσο το έχω απολαύσει κι αυτό βέβαια!) […] Από τις 31 Μαρτίου, με αφετηρία την Κρήτη, σαν να κρατώ ημερολόγιο, ξεκινώ να σας αναφέρω τα βιώματα και τις εντυπώσεις μου, παρουσιάζοντάς σας παράλληλα εικόνες και σύντομα βίντεο…»

 Fabian Eder, Συγγραφέας & Σκηνοθέτη

Διαβάστε Περισσότερα

EIKONEΣ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ

To 2000 επισκέφθηκα την εκκλησία και με περίμενε μια τεράστια έκπληξη .Το παμπάλαιο τέμπλο της εκκλησίας είχε αντικατασταθεί από ένα καινούριο! Αναρωτήθηκα με ποιο δικαίωμα οι κτήτορες αποφασίζουν με τόσο βάναυσο τρόπο την καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς όλων μας. Οι εικόνες είχαν μεταφερθεί στο διπλανό ξωκκλήσι,και είχαν σφηνωθεί σε ένα σημείο του πατώματος τόσο βίαια που δεν έβγαιναν με ήπιες κινήσεις.

 Καταλαβαίνω ότι είναι άνθρωποι που δεν μπορούν να εκτιμήσουν την φθορά που προκαλούν σε ένα κειμήλιο αλλά ούτε το θρησκευτικό τους αίσθημα δεν λειτούργησε; Μετά από λίγο καιρό μέσα στο 2001 ,αφού έπιασα κάποιους κτήτορες και διαμαρτυρήθηκα,έστειλα ενημερωτικό fax στην Κυρία Νεστοριδου της εφορείας Νεωτέρων μνημείων ζητώντας της να με ενημερώσει για τις οποίες ενέργειες τους. 

 Το καλοκαίρι του 2006 οι εικόνες είχαν μείνει μισές από το σαράκι (παραθέτω φωτό του 2006). Κάλεσα την υπεύθυνη φύλακα της Εφορείας στο νησί , και πήγαμε μαζί στην εκκλησία όπου και φωτογραφήσαμε τις εικόνες και με παρέπεμψε στην κύρια Φλώρου,της εφορείας νεοτέρων μνημείων,εκ νέου. Ο γερο-κτήτορας που άνοιξε την πόρτα μας είπε ότι έχουν φωτογραφηθεί ήδη από κάποιες υπηρεσίες και διάφορους άλλους άσχετους σκέφτηκα εγώ.Επίσης είπε ότι τις αντικατέστησαν γιατί ήταν ...παλιές! Τον Μάιο του 2007 ξανάκανα ένα ενημερωτικό τηλέφωνο στην Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων όπου εκεί έπεσαν οι μάσκες και μου είπαν δεν υπάρχει δεκάρα ούτε και προσωπικό για την συντήρηση τους

.Εγώ τους είπα ότι είναι εξαιρετική ανάγκη να γίνει απεντόμωση και όχι πλήρης συντήρηση σε πρώτη φάση γιατί έχουν τεραστία φθορά από το σαράκι. Και κείνη μου απάντησε να πάρω τον παπά της ενορίας τηλέφωνο να του πω να τις φυλάξει σε ένα μπαούλο! Νέος τρόπος απεντόμωσης και εντελώς ανέξοδος! Καλοκαίρι . Πήγα στο πανηγύρι .Τώρα όντως ,πλέον , πραγματικό πανηγύρι , το'χουν μετατρέψει οι κτήτορές του έχοντας επιπλέον καταστρέψει την μεγαλειώδη αρχιτεκτονική της εκατοντάχρονης εκκλησίας για την οποία έγραψε ποίημα ο Ελύτης με συνεχείς βάναυσες προσθήκες.

 Αρνήθηκα να μπώ στο παρεκκλήσι και να γίνω συνένοχος για άλλη μια φορά της καταστροφής. Έσφιξα την καρδιά μου και δεν ρώτησα.Όμως κάποιος που ήξερε πόσο ήθελα να μάθω ,μου'πε το απευκταίο : Οι εικόνες είναι ακόμα εκεί, στο πάτωμα,σφηνωμένες.Και προβλέπω ότι θα παραμείνουν μέχρι να ανακυκλωθούν πλήρως μια μέρα σε περιττώματα σαρακιού.

 Καλοκαίρι 2008 Μια από τα ίδια!

 Ελπίζω κάποια μέρα τα λεφτά που βγάζουν οι κτήτορες , υιοθετώντας και μπασταρδεύοντας την κληρονομιά με ξενόφερτα έθιμα ορεισίβιων πανηγυριών ,άσχετων με το γαλήνεμα του Αιγαίου,πουλώντας προκλητικά σουβλάκια σε ημέρα πένθους και νηστείας ,αλλοιώνοντας τον παραδοσιακό εορτασμό που επιβάλλει αφιλοκερδή προσφορά νηστήσιμου γεύματος ,να πάνε τουλάχιστον για μια συντήρηση και όχι για επιπλέον κακόγουστες προσθήκες κτισμάτων...

SERIFOS FREE

Διαβάστε Περισσότερα

Η ΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΕΜΦΙΑΛΩΜΕΝΟΥ ΝΕΡΟΥ ΚΑΙ...ΟΙ ΠΙΣΙΝΕΣ

Γιά τους περαστικούς οικολόγους και μη από το νησί θα ήθελα να δώσω μια πληροφορία.Το νερό της Σερίφου είναι από τα καλύτερα καθαρότερα και πιό μαλακά νερά που έχω πιεί γιατί η Σέριφος σε αντίθεση με άλλα Κυκλαδονήσια έχει αυτονομία προς το παρόν σε υδάτινους πόρους και μάλιστα καθαρούς λόγω του ότι η οποιαδήποτε δραστηριότητα,βιομηχανική ή τουριστική είναι εξαιρετικά ήπια

.Μην παίζετε το παιχνίδι των καφεζυθεστιατόρων με την επιβολή του πλαστικού μπουκαλιού που έχει ψηθεί κάμποσες ώρες στον ήλιο και τελικά πίνετε το εξαιρετικά επικίνδυνο πολυβινυλοχλωρίδιο (PVC) που έχει μεταναστεύσει από τη συσκευασία στο νερό. Πάρτε μια ιδέα πατώντας εδώ 

: Πλαστικά και τρόφιμα ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΙΑΣΤΟΥΜΕ ΕΝΤΕΛΩΣ ΚΟΡΟΙΔΑ ΠΑΡΤΕ ΚΙ ΑΥΤΟ: Tα καταστήματα Εστίασης – Αναψυχής θα πρέπει να προσφέρουν, ως συνοδευτικό των εδεσμάτων, των καφέδων, γλυκών κ.λ.π. ΝΕΡΟ ΒΡΥΣΗΣ» όπως συνηθίζεται κατά πάγια πρακτική

. Η προσφορά εμφιαλωμένου νερού θα γίνεται μόνο όταν το ζητά ο πελάτης. Υποχρεωτική διάθεση του χωρίς να το ζητά ο πελάτης, συνιστά αγορανομική παράβαση άρθρο 32 παρ. 7 του Ν.Δ. 136/46 περί συναγοράς». Επίσης αυτό το παλιομπούκαλο που κάθε μέρα πλημμυρίζει μια παραλία σε ποσότητες , θα γίνει διοξίνη μετά την καύση του, στην ανεξέλεγκτη χωματερή του μικρού νησιού. 

Eπίσης είναι σωτήριο για τους πεπερασμένους πόρους σε νερό του νησιού,σε κάθε εργασία μας να κλείνουμε κατά διαστήματα την βρύση (πλύσιμο πιάτων,ντούς κλπ) γιατί μαθημένοι από τις πόλεις έχουμε τα νερά και τρέχουν συνέχεια.Εδώ όμως τα πράγματα είναι εγκληματικά όταν γίνεται αυτό .Γιατί όταν τελειώσει,τελείωσε.

 Τα εξοργιστικά που είδα τά αφήνω τελευταία! Ήρθε ο "άλλος" διακοπές και βάλθηκε να πλύνει με πόσιμο ,πολύτιμο νερό ,το αυτοκίνητό του!Και έχει και σπίτι στη Σέριφο.Να πείς πως δεν ξέρει! Ό γνωστός επίσης για τις παρανομίες του στα διατηρητέα της Βαγιάς (που αναλύσαμε στα πρώτα θέματα) στα σπίτια του(!) στην Λιά, έφτιαξε πισίνα δίπλα στο καταγάλανο κύμα. (βλέπε φωτό ) Παραθέτω από τους όρους δόμησης 

:Η κατασκευή πισίνας επιτρέπεται μόνο σε οργανωμένες τουριστικές μονάδες, υπό την προϋπόθεση ότι η αναγκαιότητα κατασκευής της διαπιστώνεται από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Αιγαίου... Για αυτό μετά ,άρχισαν οι πολύωρες διακοπές νερού (σε ένα από τα μοναδικά σε επάρκεια νερού νησί που μάλιστα είναι και σταθμός ανεφοδιασμού νερού για πλεούμενα) και νοιώσαμε το αλάτι στο πετσί μας, ενώ μέχρι πρίν 5 χρόνια αυτό ήταν κάτι άγνωστο .Λένε ότι ο καθένας έχει αυτό που του αξίζει! 

SERIFOS FREE

Διαβάστε Περισσότερα