Κυκλάδες: Χρηματοδότηση στους Δήμους για τα σχολεία – 3.940 ευρώ για τον Δήμο Σερίφου

Με Απόφαση του Υπουργείου Εσωτερικών, που εκδόθηκε την 20η Αυγούστου, κατανεμήθηκαν 28.000.000,00 ευρώ σε όλους τους Δήμους της Χώρας, προς κάλυψη λειτουργικών αναγκών των σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης χωρικής αρμοδιότητάς τους.

Το ποσό προέρχεται από το χρηματικό υπόλοιπο των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων (ΚΑΠ) των Δήμων.

 Δεν πρόκειται, δηλαδή, για επιπλέον πρόσθετη χρηματοδότηση προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Τα ποσά που αφορούν τους Δήμους των Κυκλάδων είναι τα παρακάτω

Δήμος Αμοργού: 11.020 ευρώ

 Δήμος Ανάφης: 3.000 ευρώ 

 Δήμος Άνδρου: 24.400 ευρώ

 Δήμος Αντιπάρου 4.160 ευρώ 

 Δήμος Θήρας: 60.160 ευρώ 

 Δήμος Ιητών: 6.130 ευρώ 

 Δήμος Κέας: 10.420 ευρώ

Δήμος Κιμώλου 3.460 ευρώ 

 Δήμος Κύθνου: 5.210 ευρώ

 Δήμος Μήλου: 16.240 ευρώ

 Δήμος Μυκόνου: 24.030 ευρώ 

 Δήμος Νάξου και Μικρών Κυκλάδων: 86.180 ευρώ 

 Δήμος Πάρου: 41.710 ευρώ

 Δήμος Σερίφου: 3.940 ευρώ 

 Δήμος Σικίνου: 3.070 ευρώ 

 Δήμος Σίφνου: 8.100 ευρώ 

 Δήμος Σύρου – Ερμούπολης: 51.780 ευρώ

 Δήμος Τήνου 21.810 ευρώ

 Δήμος Φολεγάνδρου: 3.650 ευρώ 

 Πηγή : https://cyclades24.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

ΠΝΑΙ: Στο 71% το ποσοστό εμβολιασμών και η εξαίρεση της Καλύμνου

Συνεργασία με τον Αντιπρόεδρο του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΚΕΣΥ, Κώστα Κουτσόπουλο, είχε σήμερα το μεσημέρι στο γραφείο του ο Περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου, Γιώργος Χατζημάρκος.

 Κατά την διάρκεια της συνάντησης εξέτασαν τα επιδημιολογικά δεδομένα των νησιών της Περιφέρειας και εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για το γεγονός ότι, όσον αφορά το vaccination rate, το Νότιο Αιγαίο βρίσκεται 18 ποσοστιαίες μονάδες πάνω από τον μέσο όρο πανελλαδικά, ως προς τον πλήρη εμβολιασμό των κατοίκων των νησιών. 

 Ειδικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία της 30ης Αυγούστου, το ποσοστό των πλήρως εμβολιασμένων πανελλαδικά ανέρχεται στο 52,9 % και στο Νότιο Αιγαίο στο 70,9%. Όσον αφορά την πρώτη δόση, το πανελλαδικό ποσοστό είναι στο 55,8% και στο Νότιο Αιγαίο στο 73,5%.

 Σημειωτέον ότι η μοναδική Περιφερειακή Ενότητα του Νοτίου Αιγαίου, όπου το ποσοστό ολοκληρωμένου εμβολιασμού είναι χαμηλότερο του μέσου πανελλαδικού όρου (όλες οι άλλες ΠΕ κινούνται άνω του μέσου όρου της χώρας) είναι η ΠΕ Καλύμνου, με 49,7%. 

Αυτός είναι και ο λόγος που παραβρέθηκαν στην Κάλυμνο ο Αντιπρόεδρος του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου, Κώστας Κουτσόπουλος και ο Γενικός Γραμματέας, Γιώργος Ελευθερίου.

 Σε συνεργασία με τον Έπαρχο Καλύμνου Μανώλη Μουσελλή και τον Πρόεδρο του Ιατρικού Συλλόγου Επαρχίας Καλύμνου Γεράσιμο Αποστολάτο, πραγματοποιήθηκε ειδική σύσκεψη ενημέρωσης των τοπικών φορέων, αντίστοιχη με αυτή που είχε γίνει στα τέλη Ιουνίου στη Ρόδο, όπου τονίστηκε η ανάγκη προώθησης του εμβολιασμού . 

 Ο κ. Κουτσόπουλος ενημέρωσε επίσης τον Περιφερειάρχη για ιδιαίτερα ζητήματα του «Βουβάλειου» Νοσοκομείου Καλύμνου και κατέθεσε προτάσεις για τη βελτίωση των συνθηκών και των προσφερομένων υπηρεσιών, σε συνεργασία με την Διοικήτρια του Νοσοκομείου, Κατερίνα Εμμανουήλ, τον Έπαρχο Καλύμνου, Μανώλη Μουσελλή και τον Δήμαρχο του νησιού, Δημήτρη Διακομιχάλη. 

Πηγή : https://www.naxospress.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

Ελλάδα - Πλακιωτάκης: Ενα δις ευρώ για υποδομές και συγκοινωνία

Τη χρηματοδότηση 44 έργων για την αναβάθμιση λιμενικών υποδομών σε νησιά και 47 ακτοπλοϊκών γραμμών, μέσω πολυετών συμβάσεων, ανακοίνωσε ο Υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής Γιάννης Πλακιωτάκης. 

 «Με σωστό σχεδιασμό και συστηματική δουλειά», δήλωσε ο κ. Πλακιωτάκης, «καταρτίσαμε και υλοποιούμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την υλοποίηση κρίσιμων έργων και τη διασφάλιση κρίσιμων συνδέσεων στο νησιωτικό και ευρύτερα θαλάσσιο χώρο της Ελλάδας.

 Η θεσμοθέτηση της Ολοκληρωμένης Θαλάσσιας Πολιτικής στο νησιωτικό χώρο και η εξειδίκευση της Εθνικής Στρατηγικής για τα νησιά μας, αποδίδουν ήδη καρπούς. Διασφαλίστηκαν πόροι περίπου 1 δις ευρώ, που θα διατεθούν για την ακτοπλοΐα και τα λιμάνια των νησιών μας, δίνοντας λύσεις σε δυο κρίσιμα ζητήματα που αφορούν τη νησιωτικότητα: τις επαρκείς και ποιοτικές ακτοπλοϊκές συνδέσεις και τις σύγχρονες και ασφαλείς λιμενικές υποδομές». 

 Ο σχεδιασμός του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής πολιτικής, αξιοποιεί με αποτελεσματικότητα εθνικούς και ευρωπαϊκούς πόρους (ΕΣΠΑ 2021 – 2027, Ταμείο Ανάκαμψης), δίνοντας έμφαση σε δύο παράλληλες κατευθύνσεις. 

Αφενός τη βελτίωση της διασυνδεσιμότητας των νησιών, τόσο με την ηπειρωτική Ελλάδα, όσο και μεταξύ τους, με αυξημένη ασφάλεια και μείωση του χρόνου και του κόστους μεταφορών. Αφετέρου, την αναβάθμιση λιμενικών υποδομών και τον τεχνολογικό εκσυγχρονισμός των λιμένων, για την καλύτερη και ασφαλέστερη εξυπηρέτηση των επιβατών. 

 Ο προγραμματισμός του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής περιλαμβάνει: 

 @ 33 έργα προϋπολογισμού175.210.000 ευρώ για αναβάθμιση λιμενικών υποδομών στα νησιά, μέσω του νέου ΕΣΠΑ 2021-2027, στο πλαίσιο του νέου Επιχειρησιακού Προγράμματος Υποδομές – Μεταφορές 2021-2027. 

 @ Χρηματοδότηση έργων, μελετών και παρεμβάσεων για τη επέκταση, αναβάθμιση, συντήρηση και λειτουργία λιμενικών έργων, παρεμβάσεων σε χερσαίες ζώνες προϋπολογισμού σε βάθος 4ετίας έως 200.000.000 ευρώ μέσω του «ΝΕΑΡΧΟΣ – Πρόγραμμα έργων δημοσίου χαρακτήρα» μέσω του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων. 

 @ 11 έργα συνολικού ύψους 20.000.000 ευρώ, για αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και διαβρώσεων σε λιμενικές υποδομές και εγκαταστάσεις σε νησιωτικές περιοχές, μέσω ειδικής δράσης η οποία έχει ενταχθεί το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας της Ελλάδας, με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης. 

 @ Χρηματοδότηση 44 ενδονησιωτικών και διαπεριφερειακών ακτοπλοϊκών γραμμών με 370.000.000 ευρώ, μέσω πολυετών συμβάσεων 4 έως 7 ετών και με κίνητρα ανανέωσης του στόλου της ακτοπλοΐας, μέσω του ΕΣΠΑ 2021-2027 

 @ Χρηματοδότηση 3 γραμμών του κεντρικού ακτοπλοϊκού δικτύου, με 300.000.000 ευρώ, μέσω του προγράμματος «ΝΕΑΡΧΟΣ – Πρόγραμμα Δημόσιας Θαλάσσιας Συγκοινωνίας», στο πλαίσιο της Εθνικής Στρατηγικής για την ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική στο Νησιωτικό χώρο, με υποχρέωση δρομολόγησης νέων πλοίων. 

 Σημειώνεται ότι ήδη, από το 2019 έως σήμερα, οι άγονες γραμμές αυξήθηκαν σημαντικά καλύπτοντας νέα δρομολόγια, με αύξηση της σχετικής δαπάνης σε 138 εκ ευρώ το χρόνο, από 90 εκ ευρώ το 2018. 

Επίσης, ότι, εν μέσω πανδημίας, το Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, με την έγκριση της ΕΕ, υιοθέτησε άμεσα μηχανισμό για την ελάχιστη συγκοινωνιακή εξυπηρέτηση του νησιωτικού χώρου και χρηματοδότησε με 79 εκ ευρώ τη λειτουργία του συνόλου του ακτοπλοϊκού δικτύου της χώρας, το οποίο αναμένεται να στηριχθεί αναλόγως της πορείας της πανδημίας με επιπλέον 26 εκ ευρώ έως τέλος του 2021. 

 Δελτίο Ενημέρωσης 

 Πηγή : https://www.naxospress.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

«Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Η απαξίωση της μεγαλύτερης επένδυσης μεταπολεμικά στα νησιά μας και η σιωπή αυτοδιοίκησης και φορέων»

Γιάννης Σπιλάνης 
Η απώλεια του 50% περίπου των εισακτέων φοιτητών του Πανεπιστημίου Αιγαίου ήταν αναμενόμενη εξέλιξη με βάση τον σχετικό νόμο της Κυβέρνησης. Η ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΟΛΙΤΩΝ, πριν ακόμη ψηφιστεί ο νόμος, είχε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου και είχε ζητήσει από τη Περιφερειακή Αρχή να φέρει το θέμα στο ΠΣ ώστε να υπάρξει κινητοποίηση των φορέων της Περιφέρειας, προκειμένου να αποφευχθεί η συρρίκνωση της μεγαλύτερη επένδυσης που έχει γίνει στα νησιά μας τα τελευταία 40 χρόνια. Είχαμε τονίσει τότε ότι: 

Το Πανεπιστήμιο Αιγαίου αποτελεί το μεγαλύτερο αναπτυξιακό και εθνικό έργο που έγινε στα νησιά μας μεταπολεμικά γιατί:

• Ενισχύει τα νησιά μας με εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό, που μπορεί να συμβάλει στην ουσιαστική υποστήριξη της τοπικής κοινωνίας και οικονομίας, 

• Συμβάλλει τα μέγιστα με το ερευνητικό του έργο και στέκεται αρωγός, στην Αυτοδιοίκηση και την ανάπτυξη των νησιών, όπου και όταν του ζητηθεί.

• Ενισχύει κοινωνικά, πολιτιστικά και πολιτισμικά τις τοπικές κοινωνίες με νέους ανθρώπους που δίνουν ζωή στα νησιά όλο το χρόνο, ενώ κάποιοι από αυτούς αποφασίζουν και να μείνουν στα νησιά μας.

• Συμβάλει πολλαπλά στην οικονομική τόνωση των τοπικών κοινωνιών.

• Δίνει την ευκαιρία σε πολλούς νέους και νέες των νησιών μας, από αδύναμες οικονομικά οικογένειες, για σπουδές στη 3οβάθμια εκπαίδευση στον τόπο τους, χωρίς να επιβαρυνθούν με υπέρογκα έξοδα που θα τους έκοβε τα όνειρα. 

• Συμβάλλει ως ζωντανή διαφήμιση των νησιών μας σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό μέσω των φοιτητών, των γονιών τους και των φίλων τους και με τις διεθνείς συνεργασίες που έχει αναπτύξει.

Η αδιαφορία όμως αυτοδιοίκησης και φορέων ήταν γενική, με εξαίρεση τον Δήμαρχο Δ. Σάμου κ. Α. Λυμπέρη. Μπροστά στο να γίνουν δυσάρεστοι στη Κυβέρνηση προτίμησαν να θυσιάσουν το συμφέρον και το μέλλον του τόπου τους. Η δε «ανεξάρτητη» Περιφερειακή Αρχή προτίμησε να «θάψει» την απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου, όπως έκανε και σε άλλες περιπτώσεις (πχ. Σεισμός Σάμου, θέματα υγείας). Τέλος δεν πρέπει να υποτιμηθεί το γεγονός ότι το κλίμα ανασφάλειας σε σχέση με το προσφυγικό που δημιουργήθηκε από συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους και αυτοδιοικητικούς επέτεινε τη χαμηλή ελκυστικότητα των νησιών.  

Και τώρα τι γίνεται με δεδομένο ότι ένα μέρος των φοιτητών που πέτυχαν είτε θα πάρουν μεταγραφή με βάση το ισχύον σύστημα, είτε δεν θα εγγραφούν προτιμώντας να δοκιμάσουν ξανά τις δυνάμεις τους του χρόνου;

Είναι δυνατή η ανατροπή του νόμου έστω και μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων; Προφανώς. Αρκεί να υπάρχει η πολιτική βούληση και να παρθούν οι σωστές αποφάσεις. Βούληση αντίστοιχη με αυτήν που έδειξε η Κυβέρνηση για την ακύρωση της απλής αναλογικής στην αυτοδιοίκηση- πριν καν εφαρμοστεί-με σωρεία νομοθετημάτων που ψηφίστηκαν μετά τις εκλογές.  

Για αυτό ζητάμε να αποφασιστούν άμεσα:

• νομοθετικά μέτρα ώστε οι εισακτέοι στα τμήματα του Πανεπιστημίου Αιγαίου να είναι τόσοι όσοι ζητά η ακαδημαϊκή κοινότητα με βάση τις υπάρχουσες υποδομές και το ανθρώπινο δυναμικό, ώστε να παράγεται σωστό ακαδημαϊκό έργο. 

• αποφάσεις σε ό,τι αφορά τη στέγαση και τη σίτιση των φοιτητών, που θα επιτρέψουν στο Πανεπιστήμιο να είναι ελκυστικό για προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές (πχ. επέκταση της σίτισης, χρηματοδότηση για αγορά ξενοδοχείων, επιτάχυνση των χρηματοδοτήσεων για κατασκευή νέων φοιτητικών κατοικιών)

• υποστήριξη της δράσης του Πανεπιστημίου προς ανάπτυξη και εφαρμογή καινοτομιών τόσο προς τις τοπικές επιχειρήσεις και κοινωνίες των νησιών του Αιγαίου που θα βελτιώνουν την ευημερία των κατοίκων τους και την ελκυστικότητα τους, όσο και προς τη διεθνή κοινότητα, ενισχύοντας την εξωστρέφεια του και τη διεθνή του παρουσία στα καινοτόμα γνωστικά αντικείμενα που θεραπεύει και βρίσκονται στην αιχμή των επιστημονικών ενδιαφερόντων της παγκόσμιας κοινότητας. 

Η συμπαράταξη όλων όσων πιστεύουν ότι η αναπτυξιακή προοπτική των νησιών μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον πολλαπλό ρόλο του Πανεπιστημίου Αιγαίου είναι αναγκαία.

Καλούμε την Περιφερειακή αρχή του κ Μουτζούρη και των συνεργατών του, να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων που έρχονται να κλονίσουν ακόμα περισσότερο τη Λήμνο, τη Λέσβο, τη Χίο και τη Σάμο.

Καλούμε επίσης τις Δημοτικές αρχές των νησιών μας, τους φορείς τους, τις αυτοδιοικητικές παρατάξεις Α και Β βαθμού σε πανστρατιά για να υπερασπίσουμε αλλά και να ενισχύσουμε ακόμα περισσότερο το Δημόσιο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και το ρόλο του στην αναπτυξιακή πορεία των νησιών μας, αλλά επίσης το δικαίωμα πρόσβασης στη τριτοβάθμια εκπαίδευση των παιδιών των ασθενέστερων οικονομικά οικογενειών.

Για το λόγο αυτό η ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΟΛΙΤΩΝ καλεί σε διαδικτυακή συνάντηση τη Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου και ώρα 7μμ μέσω zoom προκειμένου να συζητήσουμε και να οργανώσουμε τα επόμενα βήματα.

Πηγή : https://www.politischios.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

Πρεμιέρα CineDoc 2021 | Προβολή ντοκιμαντέρ | Tο ταξίδι του Άσκαυλου video

Από 8 Σεπτεμβρίου 2021, το CineDoc επιστρέφει στις κινηματογραφικές αίθουσες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης με το μουσικό ντοκιμαντέρ Το ταξίδι του Άσκαυλου, σε σκηνοθεσία Γιώργου Αρβανίτη. 

 Η ταινία είναι ένα ταξίδι στη Σαντορίνη, τη Νάξο και την Ικαρία, κατά το οποίο ο άσκαυλος, η αρχαία ελληνική γκάιντα, αναβιώνει στα χέρια μουσικών που κρατούν ζωντανή τη μουσική παράδοση αυτού του μοναδικού λαϊκού οργάνου. Η γκάιντα ή τσαμπούνα, αλλιώς ο άσκαυλος, συνόδευε ανέκαθεν τις αγροτικές γιορτές και τους χορούς της χώρας μας, σε συνδυασμό με τύμπανα και λαούτα. 

Σήμερα, χάρη στην παθιασμένη δέσμευση μιας ομάδας φίλων της γκάιντας, οι παλιές παραδόσεις διατηρούνται και βρίσκουν νέες εκφράσεις στη σύγχρονη μουσική σκηνή. 

 Από τα μικρά νησιωτικά χωριά του Αιγαίου μέχρι τις αίθουσες συναυλιών των σύγχρονων πόλεων, η ταινία μας εισάγει σε αυτή την προφορική παράδοση που έχει επιβιώσει για αιώνες και γνωρίζει σήμερα μια αναβίωση. 

Ο θεατής γίνεται μάρτυρας αυτής της αναβίωσης και, μαζί με τους πρωταγωνιστές, ανακαλύπτει κάτι που σχεδόν έχει χαθεί: τα έθιμα και το ήθος των ανθρώπων μιας άλλης εποχής, και μια παράδοση που κάποτε ήταν έκφραση ενός τρόπου ζωής. 

 Όπως γράφει ο μουσικολόγος Christopher C. King, το ντοκιμαντέρ του Γιώργου Αρβαντίτη «μας δίνει σπάνια και μοναδική πρόσβαση σε μια παραδοσιακή μορφή μουσικής που έχει σχεδόν εξαφανιστεί. Στα μικρά νησιά του Αιγαίου, η τσαμπούνα λειτουργούσε ως ενοποιητικό στοιχείο σε απομονωμένες κοινότητες. 

Ωστόσο η μείωση του πληθυσμού, η παγκοσμιοποίηση και ο αστικός τρόπος ζωής, σχεδόν εξαφάνισε αυτόν την όμορφη και μαγευτική μουσική. 

Η ταινία του Γιώργου Αρβανίτη αποτυπώνει πώς αυτή η μοναδική παράδοση, αναβιώνει το 21 αιώνα μέσα από τις προσπάθειες μουσικών και κατοίκων των νησιών.» 

 O σκηνοθέτης γεννήθηκε το 1978. Αφού σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων στη Λάρισα, παρακολούθησε σεμινάρια του Wim Wenders και του Fatih Akin στο Πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών του Αμβούργου.

 Το ταξίδι του Άσκαυλου είναι η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία. Αυτή η ανεξάρτητη παραγωγή χρειάστηκε δέκα χρόνια για να ολοκληρωθεί και είναι εξ ολοκλήρου αυτοχρηματοδοτούμενη. 

Πηγή : https://parianostypos.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

Απαγόρευση θήρας στην Ελληνική Επικράτεια - Απαγορεύσεις θήρας στις εκτάσεις περιμετρικά των καμένων περιοχών

Κοινή κατεπείγουσα επιστολή απέστειλαν προς την ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας η Ελληνική ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ Εταιρεία και η Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης με κύριο αίτημα τη συνολική απαγόρευση της θήρας σε όλη την Ελληνική Επικράτεια, τουλάχιστον έως τη λήξη της αντιπυρικής περιόδου (31.10.2021). 

 Οι εξαιρετικές νέες συνθήκες που δημιούργησε φέτος η συνδυαστική δράση παρατεταμένου καύσωνα, ξηρασίας και πρωτοφανούς μεγέθους πυρκαγιών στην Ελλάδα, στις άλλες μεσογειακές χώρες και στις χώρες της βόρειας Αφρικής επιβάλει την άμεση ικανοποίηση του αιτήματος των Περιβαλλοντικών Οργανώσεων.

 Η ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ και η ΕΕΠΦ, έχοντας επανεκτιμήσει την συνολική κατάσταση και τις επιπτώσεις της στους πληθυσμούς των άγριων πουλιών, εστίασαν στη φθινοπωρινή μετανάστευση και ανέλυσε -με όρους διατήρησης- ότι κατά τη φετινή μεταναστευτική περίοδο η οποία εξελίσσεται υπό τις πρωτοφανείς συνθήκες που έχουν δημιουργήσει οι πυρκαγιές που έχουν πλήξει τεράστια έκταση στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο, η Ελλάδα ήδη άρχισε να υποδέχεται το κύμα μεταναστατευτικών πουλιών στο δρόμο τους για την Αφρική σε συνθήκες: 

 έκτακτης κατάστασης (μεγάλης έκτασης απώλεια ενδιαιτημάτων, αυξημένη θνησιμότητα πληθυσμών) που έπληξε και συνεχίζει να πλήττει την επιδημητική ορνιθοπανίδα της χώρας και μάλιστα σε περίοδο μετα-αναπαραγωγικής διασποράς των νεαρών, μία κατάσταση που προοιωνίζει μεγάλη μείωση στους πληθυσμούς των πουλιών φέτος,

 μετακίνησης των πουλιών προς τους τόπους διαχείμασης στην αφρικανική ήπειρο υπό συνθήκες τεράστιας απώλειας ενδιαιτημάτων, αυξημένης θνησιμότητας και αποπροσανατολισμού κατά μήκος των ευρωπαϊκών μεταναστευτικών οδών και ιδιαιτέρως σε Μεσόγειο και Β. Αφρική,

παρατεταμένου καύσωνα και ξηρασίας που έχουν οδηγήσει σε έλλειψη τροφής και νερού και έχουν μειώσει κατά πολύ τις δυνατότητες των πουλιών για ανεφοδιασμό στις μεσογειακές χώρες. 

Σημειώνεται ότι η χώρα μας αποτελεί βασικό σταθμό ανάπαυσης/ανεφοδιασμού των μεταναστευτικών πουλιών ακριβώς πρν το μακρύ και επικίνδυνο ταξίδι της διάσχισης της Μεσογείου, ενώ όσα φτάσουν στις ακτές της Β. Αφρικής θα βρεθούν αντιμέτωπα με νέες καμένες εκτάσεις.Με δεδομένο το γεγονός ότι η κατάσταση βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη, δεν υπάρχουν προς το παρόν συμπαγή δεδομένα για το μέγεθος της επίπτωσης, ωστόσο οι εκτιμήσεις συγκλίνουν στο ότι τόσο οι εγχώριοι όσο και οι μεταναστευτικοί πληθυσμοί των πουλιών θα υποστούν μειώσεις σε πρωτοφανή επίπεδα.

 Ως εκ τούτου, η ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ και η ΕΕΠΦ επισήμαναν ότι θα πρέπει να εφαρμοστεί η Αρχή της Προφύλαξης (άρθρο 191 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης) που καθιστά δυνατή την ταχεία αντίδραση μέσω προληπτικής λήψης αποφάσεων ενόψει ενδεχομένου κινδύνου για την υγεία των ανθρώπων, των ζώων και των φυτών ή για την προστασία του περιβάλλοντος σε περίπτωση στην οποία τα επιστημονικά δεδομένα δεν επιτρέπουν πλήρη αξιολόγηση του κινδύνου. 

 Επιπλέον, προκειμένου να διασφαλιστεί η προστασία και ανάκαμψη της άγριας πανίδας και οι απαραίτητες συνθήκες για την αποκατάσταση των πληγέντων οικοσυστημάτων και οικοτόπων, όπως απαιτείται από τις διεθνείς και ενωσιακές υποχρεώσεις της χώρας μας (Σύμβαση της Βόννης για τη διατήρηση των αποδημητικών ειδών που ανήκουν στην άγρια πανίδα και Οδηγίες 92/43/ΕΟΚ για τους οικοτόπους και 2009/147/ΕΚ για τα άγρια πτηνά), η ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ και η ΕΕΠΦ αιτήθηκαν την απαγόρευση της θήρας για τουλάχιστον πέντε χρόνια στις καμένες εκτάσεις και περιμετρικά αυτών, βάσει του καθορισμού της έκτασης των ζωνών αποκλεισμού περιμετρικά των καμένων εκτάσεων από τις κατά τόπους δασικές αρχές, υπό την προϋπόθεση ότι θα εφαρμοστούν ορνιθολογικά κριτήρια με γνώμονα τη διατήρηση των πληθυσμών και σε συνάφεια με τη σημαντικότητα των περιοχών για προστατευόμενα ή άλλα σημαντικά είδη. 

Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά την Εύβοια και λαμβάνοντας υπόψη τη μεγάλη έκταση που έχει καεί, η ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ και η ΕΕΠΦ αιτήθηκαν την απαγόρευση της θήρας σε όλη την έκταση του νησιού για τουλάχιστον πέντε χρόνια προκειμένου να διαμορφωθούν οι απαιτούμενες συνθήκες για την προστασία και ανάκαμψη των πληγέντων ειδών. 

 Η ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ και η ΕΕΠΦ εξέφρασαν τέλος τη διαθεσιμότητά τους στην ηγεσία του ΥΠΕΝ και στις κατά τόπους δασικές υπηρεσίες για συνεργασία και διατύπωση διαχειριστικών προτάσεων για την ανάκαμψη και προστασία της ορνιθοπανίδας.

 Πηγή : https://www.ornithologiki.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

Την πρόθεσή του για αποκατάσταση του Κοινοτικού Πλυσταριού στην Κάτω Χώρα μας ανακοίνωσε ο Δήμος Σερίφου

Την πρόθεσή του για  αποκατάσταση του Κοινοτικού Πλυσταριού στην Κάτω Χώρα μέσα πηγάδι στο «ΠΑΣΠΑΡΙ» .μας ανακοίνωσε ο Δήμος Σερίφου  Ενα υπέροχο κτίσμα στην αριστερή όχθη του χείμαρου που κατεβαίνει απο το βουνο Πετριά απο το οποίο παλιά  η Κάτω Χώρα  τροφοδοτούνταν με νερό  ήταν δηλαδή υδραγωγείο Το κτήριο κτίστηκε το 1858 επι Δημαρχίας Γ Πρωτόπαππα .Σε αυτό το κτήριο υπαρχουν ακόμα τα κοινοτικά πλυντήρια ,στέρνες στις οποίες έπλεναν τα χονδρά κλινισκεπάσματα 

Μια δημόσια υποδομή, απολύτως αναγκαία έως και τα μέσα του περασμένου αιώνα, σήμερα μπορεί, και όντως αποτελεί, ένα ωραίο, ιδιαίτερο και πολύ ενδιαφέρον μνημείο, καθώς παρουσιάζει μια ανθρώπινη δραστηριότητα που η τεχνολογία έχει αφήσει πίσω της για πάντα. 

 Το πλύσιμο των ρούχων δεν ήταν εύκολη υπόθεση τα χρόνια τα παλιά. Νερό δεν υπήρχε παντού και ούτε λόγος για σύστημα ύδρευσης όπως το γνωρίζουμε σήμερα. Η καθαριότητα ήταν όμως πάντα μια αναγκαιότητα, οπότε, ανάμεσα στις υποχρεώσεις των παλαιών κοινοτήτων και γενικότερα των οργανωμένων κοινωνιών, ήταν να εξασφαλίζουν χώρους κατάλληλους για τις νοικοκυρές, ώστε να μπορούν να πλύνουν τα ρούχα της οικογένειας

.Η επιλογή ήταν σχεδόν πάντα ο χώρος γύρω από την κοινοτική βρύση, από την οποία προμηθεύονταν το νερό τα νοικοκυριά. Κατασκευάζονταν κλειστοί χώροι ή και υπαίθριοι με γούρνες για το πλύσιμο των ρούχων και εστίες για το βράσιμο του νερού. Ήταν υποδομές απολύτως χρήσιμες και αναγκαίες.

 Εκεί ήταν το νερό, εκεί ήταν εύκολο να γίνει η μπουγάδα! Οι νοικοκυρές δεν είχαν το νερό και τις απαιτούμενες ευκολίες μέσα στο σπίτι τους. Έτσι πήγαιναν στο κοινοτικό πλυσταριό, το οποίο εκτός από χώρος δουλειάς, ήταν και χώρος κοινωνικών συναναστροφών μεταξύ των γυναικών ενός χωριού. 

 Τα πλυσταριά άρχισαν να εγκαταλείπονται σταδιακά, ανάλογα με το πότε κάθε χωριό αποκτούσε δίκτυο ύδρευσης, οπότε το νερό μπήκε στα σπίτια και κάθε ένα νοικοκυριό, διαμόρφωσε πια τη δική του οικιακή εγκατάσταση με γούρνες. Αρχικά πέτρινες, λαξευμένες σε μεγάλους ογκόλιθους ή όταν ήταν εφικτό από ειδικά επεξεργασμένο τσιμέντο με λεία επιφάνεια. 

Πολύ αργότερα ήρθαν και οι πλαστικές σκάφες. Τα πλυντήρια, όπως τα ξέρουμε σήμερα, άρχισαν να γίνονται γνωστά και απαραίτητα σε κάθε σπίτι από την δεκαετία του ’80 και εντεύθεν.

Στις περισσότερες των περιπτώσεων τα κοινοτικά πλυσταριά χρησιμοποιούνταν έως και την δεκαετία του ’60. Κάποια είχαν ήδη εγκαταλειφτεί από την δεκαετία του ’50. Αυτό είχε να κάνει, ανάλογα και με το χρόνο της εγκατάστασης της ύδρευσης και της παροχής ηλεκτρικού ρεύματος στις κατοικίες.

 Σε κάθε περίπτωση, εδώ και τουλάχιστον 60 χρόνια, αυτές οι κοινοτικές υποδομές, αποτελούν μακρινό παρελθόν και σε πολλές περιπτώσεις ανάλογα με τη θέση τους ή ξεχάστηκαν ή απομακρύνθηκαν για να κατασκευαστούν άλλες χρήσιμες στη θέση τους.

ΤΟ ΠΛΥΣΙΜΟ ΤΩΝ ΡΟΥΧΩΝ

 Το πλύσιμο των ρούχων αποτελεί ακόμα ένα σημαντικό λαογραφικού ενδιαφέροντος θέμα. Τα χρόνια εκείνα, που πέρα του σαπουνιού, άλλο απορρυπαντικό δεν ήταν γνωστό, οι νοικοκυρές είχαν «σύμμαχο» τη στάχτη από τα τζάκια τους η τα μαγγάλια ! 

Έβαζαν τα λερωμένα ρούχα μέσα σε μεγάλα δισακια η κοφίνια  και πάνω από αυτά τοποθετούσαν μια λευκή μπόλια με κοσκινισμένη, καθαρή από κάρβουνα, στάχτη. 

Ακολουθούσε η ρίψη καυτού νερού πάνω από την μπόλια, οπότε η στάχτη διείσδυε στα λερωμένα ρούχα και λειτουργούσε ευεργετικά για την αντιμετώπιση των λεκέδων. 

 Στην συνέχεια οι νοικοκυρές μετέφεραν τα ρούχα σε πλύστρες με ζεστό νερό, τα έτριβαν με σαπούνι και τα κοπάνιζαν δυνατά με είναι ειδικά σκαλισμένο, βαρύ ξύλο, την «κοπανίστρα», δουλεύοντας σκληρά με τα χέρια τους για να καταφέρουν να τα λευκάνουν και να τα καθαρίσουν καλά

. Ακολουθούσε το ξέπλυμα σε μπόλικο κρύο νερό και η μεταφορά τους στο σπίτι για να στεγνώσουν και να σιδερωθούν. Δεν ήταν εύκολη δουλειά. Ακόμα και τα πρώτα χρόνια στα οικιακά πλυσταριά η διαδικασία αυτή συνεχίζονταν. Μετά τα μέσα της δεκαετίας του ’60 άρχισαν να χρησιμοποιούν διάφορες σκόνες πλυσίματος, οπότε εγκαταλείφθηκε η στάχτη. 

Ωστόσο, η δουλειά με το τρίψιμο στο χέρι και το «κοπάνισμα» ουσιαστικά πέρασε στη λήθη μετά την εξέλιξη στην σύσταση των απορρυπαντικών και ακολούθως την χρήση των ηλεκτρικών πλυντηρίων 

..Πήγαιναν λοιπόν οι Σερφιώτισες στο πλυσταριό και περνάνε μαζί κι όλα τα πιτσιρίκια, για να μη μείνουν στο Χωριό μοναχά και γίνουν σκανταλιές….. φεύγανε νωρίς... πολύ νωρίς προτού χαράξει…. οι μανάδες μας είχαν ρούχα στοιβαγμένα στις καλαμένιες τις κοφίνες στον ώμο ξεκινούσαν για τα πλυσταριά παρέες παρέες…. …αφού άναβαν το καζάνι δίπλα από τις γούρνες , με τα μανίκια ανασκουμπωμένα, έσκυβαν πάνω τους κι έτριβαν τα ρούχα μέχρι να ασπρίσουν…. δεν είχε τότε απορρυπαντικά…. κι έπλεναν με το δικό τους τα σαπούνια φτιαγμένα από ντόπιο λάδι Κορονέικης ποικιλίας… …κοσκίνιζαν τη στάχτη από το φούρνο, κι άφηναν την μπουγάδα στο σταχτόνερο….. ώρες δουλειάς… δουλειάς σκληρής και επίπονης…. άλλα και αξιοσύνης…. χαρακτηριστικό της Σερφιώτικης  γυναίκας…. κι όμως, εγώ θυμάμαι από τις αφηγήσεις της Γιαγιάς μου ότι οι γυναίκες ψιλοκουβέντιαζαν μεταξύ τους…. και κουτσομπόλευαν και μάθαιναν….. τα νέα του χωριού και κάπου κάπου ξεσπούσαν στα γέλια από τα χωρατά…. κι ύστερα ήταν και η κυρά Λεμονιά… μια αφρατοκοπέλα… λίγο γεματούλα αλλά πάντα χαρούμενη… που όλο και έλεγε και κάποιο τραγουδάκι ....

Για την γυναικεία κοινότητα τα πλυσταριά, δεν ήταν μόνο χώρος εργασίας, αλλά ήταν και μοναδική ευκαιρία για συντροφιά και αλληλοκατανόηση. Όλα τα νέα, ποιος ήρθε, ποιος έφυγε, τα πειράγματα οι ιστορίες, τα κουτσομπολιά, για το νησί και τα τριγύρω, στην πιο ενημερωμένη εφημερίδα στο πιο καλοβαλμένο ρεπορτάζ. Φυσικά στις συζητήσεις αυτές δεν ήταν αναγκαία η παρουσία των ανδρών που εκείνες την ώρα ήταν στους αγρούς. Αν κανένα αγόρι γύρευε την μάνα του, γρήγορα το ξαπόστειλαν μακριά ή στους παππούδες. Το πλυσταριό είχε στρατηγική θέση στο νησί.

 Η καθημερινή συνάντηση των γυναικών 

Η ύπαρξη της «μάνας του νερού» για κάθε διψασμένο άνθρωπο ή ζωντανό 

Το πέρασμα των ανδρών το ηλιοβασίλεμα 

Το πέρα δώθε των μικρών παιδιών Η καθαριότητα των ρούχων 

και το κυριότερο Η δημιουργία του ατομικού και κοινωνικού μηνύματος, κρυφού ή φανερού που έφευγε από εκεί και έμπαινε στις οικογένειες , το βράδυ στο νυχτέρι και τις επόμενες μέρες στα καφενεία και στην κοινότητα. 

Σε περιόδους κρίσεων όπως οι πόλεμοι, το αντάρτικο, οι θεομηνίες, οι γυναίκες στα πλυσταριά είχαν τον δικό τους μοναδικό ρόλο ∙ να στηρίξουν την οικογένεια, τα παιδιά, τους γέρους και την περιουσία. Στην ατυχία των κοριτσιών όλες μαζί γλύκαιναν το φαρμάκι. 

Το μήνυμα περικλείεται στον στίχο: 

Η μάνα είναι πάπλωμα, είναι κρυφό σεντόνι που θα σκεπάσει τα κρυφά και δεν τα φανερώνει.

 Οι αναμνήσεις, τα βιώματα, οι πληροφορίες, η εν γένει πολιτιστική ζωή του νησιού δεν πρέπει να χαθεί. Είναι η ταυτότητα, το πασαπόρτι της αναγνώρισης του νησιού , στον σημερινό παγκόσμιο χάρτη. 

Η ροές των υδάτων και τα εγκαταλειμμένο πλυσταριό  σαν στοιχεία του πραγματικού κόσμου, συνδέονται με τις ιστορίες και τις αναμνήσεις σαν στοιχεία του φανταστικού κόσμου. Ένας δυνατός συνδυασμός, μια μοναδική σύνθεση του πραγματικού με το φανταστικό στην πρόκληση των καιρών, της παγκοσμιοποίησης και της ισοπέδωσης.

 Η προστασία και η αξιοποίηση του πλυσταριού του νησιού θα πρέπει να ενταχθεί σε ενα πλάνο ώστε να αποκτήσει το νησί πολιτιστική δράση  μέσα από στόχους ενος  προγράμματος Αναγέννησης του πολιτιστικού προιόντος του νησιού Αυτή η μικρή βραγιά στο μπροστινό μέρος του κτηρίου θα μπορουσε να διαμορφωθει κατάλληλα για τα δρώμενα και να φιλοξενήσει κόσμο 

.Νέοι από την Σέριφο και δημιουργικές θεατρικές ομάδες, σε ένα σενάριο που θα προβλέπει τα «ξωτικά» του πλυσταριού να αναπλάθουν τις ιστορίες των γυναικών και του νησιού, σαν «πνεύματα του νερού». 

Κάθε τι που βρίσκεται στον φυσικό κόσμο, όπως το κτίριο του πλυσταριού και κάθε τι από τον φανταστικό και μυθικό κόσμο θα συναντώνται και θα αναδεικνύουν την σημαντικότητα των ιστοριών του παρελθόντος ανακατωμένες με αυτές του μέλλοντος στον ιστορικό χώρο του 

Είναι και του Γίγνεσθαι του νησιού.

 Αυτά τα «ξωτικά» δρώμενα , θα πραγματοποιούνται από θεατρικές ομάδες όπως του θεάτρου δρόμων, του καραγκιόζη,  των αυτοσχέδιων καλλιτεχνών κ.α. Οι μελλοντικές εγκαταστάσεις υποστήριξης της συλλογής των ιστοριών και της θεατρικής και τεχνολογικής αναπαραγωγής θα μετατρέψουν το εγκαταλειμμένο πλυσταριό και θα το κάνουν φορέα πολιτιστικού και οικονομικού εμπλουτισμού. 

 Το Πλυσταριό μαζί με τον υπέροχο οικισμο της Χώρας του Μεγάλου Λιβαδιού  μπορεί  να ενοποιηθεί στο «Πολιτιστικό δίκτυο του νησιού» και με την κατάλληλη τεχνολογική υποστήριξη να συμβάλλει στην αξιοποίηση και την γενικότερη Αναγέννηση του πολιτιστικού οράματος για το νησί .

Αυτά τα ολίγα απο εναν απλό Σεριφιώτη 

Πηγή : 

Διαβάστε Περισσότερα

Τα Δένδρα και οι Zωγράφοι – Αφιέρωμα στην Εύβοια..video

To κεράκι του ενός και του Άλλου, Χρήστος Μποκόρος
Δημήτρης Κούρος, Πύρινη Λαίλαπα
A Road through the Trees, Camille Corot
A Ford with Large Trees, Camille Corot
Κώστας Παπανικολάου
Apple Trees and Poplars in the Setting Sun, Camille Pissarro
Apple Trees in Blossom, Charles-Francois Daubigny
Avenue with Flowering Chestnut Trees at Arles, Vincent van Gogh
Avond (Evening): The Red Tree, Piet Mondrian
Chestnut Tree Blooming Pierre, Auguste Renoir
Chestnut Trees and Farmstead of Jas de Bouffin, Paul Cezanne
Chestnut Trees at Osny, Camille Pissarro
El gallinero , Dario de Regoyos
Fruit Trees, Gustav Klimt
Landscape with three trees, Paul Gauguin
Olive Tree Wood in the Moreno Garden, Claude Monet
Olive Trees, Henri Matisse
Olive Trees at Corfu, John Singer Sargent
Palm Tree at Bordighera, Claude Monet
Pine Trees, Cap d’Antibes, Claude Monet
Swiss Landscape with Flowering Apple Tree, Gustave Courbet
The Alpilles with Olive Trees in the Foreground, Vincent van Gogh
Trees on the Shore – Edvard Munch
Walnut Tree in a Thomery Field, Alfred Sisley
Άποψη Νάξου, Κώστας Πλακωτάρης

Πηγή : https://antifono.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

Αιγαίο - ΠΕΠΕΝ: "Τέλος" στο διασυρμό των πλοιάρχων της ακτοπλοϊας

«Σας ρωτάμε ευθέως κ. υπουργέ Ναυτιλίας, κ. υφυπουργέ Ναυτιλίας και κ. αρχηγέ Λ.Σ., πότε θα σταματήσει αυτή η απαράδεκτη κατάσταση; Μέχρι πότε θα συλλαμβάνονται, θα ταλαιπωρούνται και θα διασύρονται οι πλοίαρχοι της Ακτοπλοΐας μας;» 

 Ποιος κάνει την ερώτηση; 

Η Πανελλήνια Ενωση Πλοιάρχων Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΠΕΝ) Πάσης Τάξεως, με αφορμή την ... «παράνομη και άδικη» σύλληψη του πλοιάρχου πρόσφατα του ταχύπλοου «Sifnos Jet», από άνδρες του Λιμεναρχείου Μυκόνου, με την κατηγορία της μεταφοράς υπεράριθμων επιβατών από το λιμάνι της Πάρου..

. Οπως είναι γνωστό την 26η Αυγούστου στο Sifnos Jet έπρεπ να βρίσκονται 344 (μάξιμουμ) επιβάτες αλλά όταν το ταχύπλοο έφτασε στο λιμάνι της Μυκόνου, καταμετρήθηκαν από τα στελέχη του οικείου Λιμεναρχείου 482 (!!!) Κάτι που είχε ως αποτέλεσμα τη σύλληψη του πλοιάρχου του ταχύπλοου με τη κατηγορία της επιβίβασης και μεταφοράς υπεράριθμων επιβατών…

 Οπότε και η ΠΕΠΕΝ με ανακοίνωσή της παίρνει θέση... Τι αναφέρει; "ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΜΕ για μια ακόμα φορά, την παράνομη και άδικη σύλληψη του Πλοιάρχου του Επιβατηγού – Οχηματαγωγού – Ταχυπλόου «SIFNOS JET», από τα όργανα του Λιμεναρχείου Μυκόνου, με την κατηγορία της μεταφοράς υπεράριθμων επιβατών από το Λιμάνι της Πάρου. 

 Σας ρωτάμε ευθέως κ. Υπουργέ Ναυτιλίας, κ. Υφυπουργέ Ναυτιλίας και κ. Αρχηγέ Λ.Σ., πότε θα σταματήσει αυτή η απαράδεκτη κατάσταση; Μέχρι πότε θα συλλαμβάνονται, θα ταλαιπωρούνται και θα διασύρονται οι Πλοίαρχοι της Ακτοπλοΐας μας; Γνωρίζετε πολύ καλά, εσείς και οι Υπηρεσίες του Υπουργείου σας, ότι οι Πλοίαρχοι ΔΕΝ εκδίδουν εισιτήρια. 

 Άλλοι είναι οι υπεύθυνοι, οι οποίοι δεν προγραμματίζουν το ηλεκτρονικό σύστημα, κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να σταματάει η έκδοση των εισιτηρίων, μόλις συμπληρωθεί ο μέγιστος επιτρεπόμενος αριθμός επιβατών. Γιατί δεν συλλαμβάνονται οι κύριοι αυτοί; 

 Σας υπενθυμίζουμε ότι όσο ήσασταν στην αντιπολίτευση, κ. Υπουργέ Ναυτιλίας, είχατε δημόσια δεσμευθεί ότι θα εκσυγχρονίσετε την νομοθεσία, όταν έρθετε στην κυβέρνηση. Μέχρι σήμερα δεν το έχετε κάνει. Γιατί άραγε; 

 Ας εφαρμόζουν τουλάχιστον οι Υπηρεσίες, σωστά τους ισχύοντες νόμους. Γιατί πρόσφατα διαπιστώθηκαν από τα μικτά κλιμάκια ελέγχων πλοίων, με την ΠΝΟ, σωρεία παραβάσεων της νομοθεσίας, της Σ.Σ.Ε. και των ωρών και ορίων ανάπαυσης και εργασίας, σε βάρος των Ναυτικών, όλων των ειδικοτήτων.

 Σας υπενθυμίζουμε, ότι ο Υπουργός Ναυτιλίας οφείλει ως εκ της θέσεως του, να διασφαλίζει τα δικαιώματα και των Ναυτικών. Ας πάψει επιτέλους, η κακώς νοούμενη «ανεκτικότητα» και ας αναζητούνται οι ευθύνες από τους πραγματικά υπεύθυνους".

 Πηγή : https://www.naxospress.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

Οι επιδημίες δεν αναχαιτίζονται αν δεν υπάρχει εμπιστοσύνη video

Ο Emanuele Capobianco μιλά στα TEDx Γενεύης.
Παρακολουθούμε για άλλη μια φορά την πόλωση να εξαπλώνεται σαν πανούκλα, ίσως πιο γρήγορα από τον κορωνοϊό. Καλοί και καλές φίλοι και φίλες γράφουν στον τοίχο τους σχεδόν με μίσος εναντίον των ανεμβολίαστων. 

Μέσα σε αυτό το “ανεμβολίαστοι” όμως περιλαμβάνονται άνθρωποι που δεν μπορούν να εμβολιαστούν εξαιτίας κάποιου νοσήματος. Άνθρωποι που είναι δύσπιστοι σε ένα σύστημα που εδώ και αρκετές δεκαετίες μας εξηγεί πόσα πολλά χρόνια έρευνας και ανάπτυξης χρειάζονται για να έρθουν ασφαλή εμβόλια σε ασθενείς και πόσο κόστος έχει όλη αυτή η προσπάθεια. 

Άνθρωποι που βλέπουν από τον μαζικό εμβολιασμό μια χούφτα φαρμακοβιομηχανίες να κερδίζουν δισεκατομμύρια, αντί τα κράτη να εξαγοράζουν τις πατέντες και να προτάσσουν το δημόσιο όφελος. Άνθρωποι που έχουν νιώσει στο πετσί τους επί σειρά ετών τις κυβερνήσεις να μην νοιάζονται καθόλου για τον συμπολίτη τους και να υποθηκεύουν το παρόν και το μέλλον μας.

 Άνθρωποι που παρακολουθούν από άμβωνος μεγάλο μέρος του κλήρου να τους παρακινεί να κοινωνήσουν ως τρόπο σωτηρίας απέναντι στην πανδημία.

 Άνθρωποι που ακούν στο ραδιόφωνο και βλέπουν στην τηλεόραση διχασμένη την επιστημονική κοινότητα να λέει άλλα τη μία μέρα και άλλα την άλλη. Μέσα σε όλους αυτούς υπάρχουν και συνωμοσιολόγοι, ή ψέκες όπως υποτιμητικά τους ονομάζουν. Σε αυτήν όμως την ομάδα βρίσκεται το 1.000.000 που αναζητά η ελληνική κυβέρνηση για να πετύχει τους εμβολιαστικούς της στόχους. 

 Η συμπεριφορά της κυβέρνησης έχει επίσης εκπέσει στα μάτια μας.

Δεκάδες οι φορές που “την έχουμε πιάσει” να μας λέει ψέμματα, να μην έχει το θάρρος κανένας και καμία τους να σταθεί απέναντι στον ελληνικό λαό και να πει, ναι κυρίες και κύριοι κάναμε λάθη. Πότε; 

Όταν σας δέρναμε στους δρόμους και μετά σας καλοπιάναμε με κίνητρα, όταν ανοίξαμε τον τουρισμό ανεξέλεγκτα, όταν περάσαμε νομοσχέδια που ήταν σίγουρο ότι θα δημιουργούσαν κοινωνικές αναταραχές (και ετοιμαζόμαστε και για επόμενα) ακριβώς τη στιγμή που απαγορεύαμε τις μαζικές συναθροίσεις, όταν σας κλείσαμε μήνες μέσα στα σπίτια σας με γελοίες απαγορεύσεις, τις οποίες Πρωθυπουργός και μέλη της κυβέρνησης καταστρατηγούσαμε μπροστά στα μούτρα σας, όταν πνίξαμε στο χρήμα τα ΜΜΕ για να τα λένε όπως μας αρέσει, όταν κλείναμε τους χώρους του πολιτισμού αφήνοντας στον άσσο τους ανθρώπους που τον υπηρετούν, όταν αφήναμε τους πρόσφυγες και τους μετανάστες επί μήνες ανεμβολίαστους και στοιβαγμένους στα καμπ, γιατί εδώ τα εμβόλια δεν έφταναν για τους έλληνες, θα εμβολιάζαμε τους ξένους; 

 Ξεκαθαρίζω ότι προσωπικά έχω εμβολιαστεί. 

Όμως σήμερα αποφάσισα να μην σας πω τις δικές μου σκέψεις για το πώς θα έπρεπε να διαχειριστούμε την πανδημία. Αυτές τις μέρες είχα τη χαρά να πέσω πάνω σε μια πραγματικά πολύ όμορφη ομιλία στα TEDx με τίτλο “Οι επιδημίες δεν αναχαιτίζονται αν δεν υπάρχει εμπιστοσύνη”. 

Μιλά ο Emanuele Capobianco, γιατρός και ειδικός σε ζητήματα δημόσιας υγείας. Εξηγεί την εμπειρία του από τη διαχείριση της επιδημίας του έμπολα στη Γκόμα, στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό μαζί με τον Ερυθρό Σταυρό. 

Τα αγγλικά του είναι απλά και υπάρχουν επίσης αγγλικοί υπότιτλοι για να τον παρακολουθήσετε ακόμα πιο εύκολα. Σας ζητώ να του εμπιστευθείτε 11 λεπτά από το χρόνο σας και να τον αφήσετε να μοιραστεί την εμπειρία του μαζί σας καθώς και τις σκέψεις του για την αντιμετώπιση της σημερινής παγκόσμιας υγειονομικής πρόκλησης.

 Περίληψη της ομιλίας από την ομάδα TED

 Από τον Έμπολα έως την COVID-19, οι επιδημίες τροφοδοτούνται από φόβο και παραπληροφόρηση. Τα εμβόλια απορρίπτονται. Οι άνθρωποι διαμαρτύρονται για ανεπιθύμητα μέτρα δημόσιας υγείας.

 Στο χάος που δημιουργείται από τα παραδοσιακά και κοινωνικά μέσα ενημέρωσης, οι ιοί συνεχίζουν να εξαπλώνονται. Πώς, λοιπόν, διορθώνουμε ένα παγκόσμιο σύστημα αντιμετώπισης επιδημιών, στο οποίο πολλοί πολίτες σε όλο τον κόσμο έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους σε πολιτικούς, επιστήμονες, μέσα ενημέρωσης και επαγγελματίες υγείας; 

Πρέπει να ξεφύγουμε από την πεποίθηση ότι οι λύσεις από πάνω προς τα κάτω, οι παγκόσμιες προσεγγίσεις και οι βιοϊατρικές παρεμβάσεις και μόνο θα τερματίσουν μια επιδημία ή ακόμα και μια πανδημία. 

Πρέπει να κάνουμε επανεκκίνηση από τους ανθρώπους και από τις τοπικές κοινωνίες. Πολιτικοί, επιστήμονες, επαγγελματίες υγείας πρέπει να σταματήσουν να λένε στους ανθρώπους τι πρέπει να κάνουν και πρέπει να ακούν περισσότερο τους πληγέντες.

 

Πρέπει να κατανοήσουν και να αντιμετωπίσουν τους φόβους, τις ανησυχίες και τις ανάγκες των ανθρώπων με ενσυναίσθηση και πρακτικό τρόπο. Διότι ο κόσμος θα σταματήσει την COVID-19 και τις μελλοντικές επιδημίες μόνο εάν οι κοινότητες συμμετέχουν πλήρως ως μέρος μιας συλλογικής απάντησης ενάντια στους ιούς που συνιστούν απειλή για όλη την ανθρωπότητα. Για το σκοπό αυτό, η εμπιστοσύνη των πολιτών είναι το κλειδί

.Πηγή : https://www.pressenza.com/

Διαβάστε Περισσότερα

Σίκινος: Οι "Απονερίστας" λένε "αντίο" στο καλοκαίρι video

Ξέρετε τους "Απονερίστας"; Τι; Οχι.... Ντροπή. Ταξιδι στη Σίκινο και τελευταία Κυριακή του Αυγούστου, οι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού των Δυτικών Κυκλάδων, βουτούν στα απόνερα των πλοίων στο λιμάνι, εν είδει αποχαιρετισμού... 

 Χρόνο με το χρόνο γίνεται όλο και πιο εντυπωσιακό. Το είδαμε το 2016 με πρωταγωνιστή τον Δήμαρχο του νησιού Βασίλη Μαράκη να είναι ο πρώτος που βούτηξε.

 Προφανώς το έθιμο είναι από παλιά. Και συνεχίζεται έως σήμερα. Ανεξάρτητα εάν ο Δήμαρχος είναι πρώτος, δεύτερος ή και όχι στη σειρά που βουτούν στη θάλασσα για το τελευταίο αντίο. 

 Και από το πλοίο της γραμμής, είτε είναι το "Κοραής" είτε το "Διονύσιος Σολωμός", όπως έγινε χθες Κυριακή 29 Αυγούστου, η δυνατή κόρνα του πλοίου στέλνει ότι μήνυμα αποχαιρετισμού, αλλά "ανανέωσης" του ραντεβού για την επόμενη χρονιά.. Και βέβαια όσοι βρίσκονται στην κουπαστή του πλοίου, αποχαιρετούν κι αυτοί, τους νέους και παλιούς φίλους τους.. Μόλις φεύγει το πλοίο, η κλεψύδρα γυρίζει και αρχίζει να μετράει ανάποδα, έως το επόμενο καλοκαίρι.. 

 Και σήμερα η παρέα των φίλων της σελίδας Isalos - Ισαλος στα social media μας στέλνουν video από την χθεσινή κίνηση. Κι όπως διαβάζουμε " To Dionisios Solomos αναχωρεί από το λιμάνι της Σικίνου (Αλοπρόνοια) για Πειραιά. Ως είθισται στο νησί, τους καλοκαιρινούς μήνες το πλοίο κορνάρει παρατεταμένα και ο κόσμος βουτάει στα απόνερά του για το αποχαιρετήσει 

(Aponeristas). Ίσαλος 2021! Dionisios Solomos departs from the port of Sikinos (Alopronia) to Piraeus. As it's usual in the island during the summer departures, the ship honks for a long time and the people dive into its' waves to say goodbye. Isalos 2021!

 

Πηγή : https://www.naxospress.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

Μήλος: Αλαλούμ με τα επαγγελματικά σκάφη αναψυχής – Ζητούν rapid test από εμβολιασμένους επιβάτες

Ζητούν από τους επιβάτες «Θέλουμε ίση μεταχείριση» δήλωσε στο protothema.gr ο πρόεδρος του Σωματείου Επαγγελματικών Σκαφών Αναψυχής που είναι εμβολιασμένοι να κάνουν και rapid test Αλαλούμ στη Μήλο με την Επιτροπή Λοιμωξιολόγων και τα επαγγελματικά σκάφη αναψυχής. 

 Πιο συγκεκριμένα την περασμένη Παρασκευή, ξαφνικά ενημερώθηκε το Σωματείο Επαγγελματικών Σκαφών Αναψυχής ότι οι επιβάτες των σκαφών αυτών που φθάνουν έως που κάνουν 12ωρους ημερήσιους πλόες στο νησί, θα πρέπει να έχουν κάνει rapid test. Την ίδια ώρα για τους επιβαίνοντες στα ημερόπλοια που μπορεί να φτάσουν τα 150 άτομα, απαιτείται μόνο self test.

 Ο άνισος ανταγωνισμός είναι φανερός και η Επιτροπή Λοιμωξιολόγων θα πρέπει να διορθώσει την απόφασή του και να αποκαταστήσει την τάξη. «Θέλουμε ίση μεταχείριση» δήλωσε στο protothema.gr ο πρόεδρος του Σωματείου Επαγγελματικών Σκαφών Αναψυχής, Γιώργος Μαθιουδάκης:

 «Δεν είναι δυνατόν να ταξιδεύουν οι τουρίστες από τον Πειραιά με self test, στη Μήλο να κάνουν περιηγήσεις με ημερόπλοια τα οποία μεταφέρουν έως 150 άτομα και με self test και για να επιβιβαστούν σε σκάφος αναψυχής που με βάση τα πρωτοκολλα υγιεινής μεταφέρει μέχρι 40 άτομα να χρειάζεται να κάνουν rapid test. Οι πλόες που κάνουμε είναι 12ωροι και στη Μήλο μόνο.

 Δεν αλλάζουμε νησί. Τα σκάφη μας υπάγονται στον νόμο 4252 για ιστιοπλοϊκά ολικής ναύλωσης.» Από την πλευρά του ο Βαγγέλης Λίλλης γραμματέας του Σωματείου τόνισε: «Δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί ελήφθη αυτή η απόφαση και μάλιστα στα ξαφνικά. Το ίδιο είχε συμβεί τον περασμένο Ιούνιο αλλά κατάλαβαν ότι ήταν λάθος και το διόρθωσαν. Και δύο μήνες μετά το επαναφέρουν χωρίς λόγο. 

Ζητούν από τους επιβάτες που είναι εμβολιασμένοι να κάνουν και rapid test. Επίσης η Μήλος δεν έχει τις υποδομές για τόσα πολλά rapid test. Η οικονομική ζημιά είναι σοβαρή αφού τα 30 μέλη του Σωματείου μεταφέρουν τους θερινούς μήνες καθημερινά 1.200-1.300 άτομα. Θέλουμε ίση μεταχείριση. Αυτό και μόνο.» 

 Πηγή: protothema.gr 

Διαβάστε Περισσότερα

Πώς η φιλανθρωπία κάνει τους πλούσιους, πλουσιότερους

Πολλοί πιστεύουν ότι η φιλανθρωπία μεταφέρει χρήματα από τους πλούσιους στους φτωχούς. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Στις ΗΠΑ, όπου γίνονται στατιστικά οι περισσότερες φιλανθρωπίες ανά τον κόσμο, μόλις το ένα πέμπτο των χρημάτων που προσφέρονται από μεγάλους δωρητές πηγαίνει στους φτωχούς. 

 Πολλά πηγαίνουν στις τέχνες, σε αθλητικές ομάδες και σε άλλες πολιτιστικές δραστηριότητες, ενώ τα μισά στην εκπαίδευση και την υγειονομική περίθαλψη. 

 Με την πρώτη ματιά αυτό φαίνεται να ταιριάζει στην σκέψη ότι τα χρήματα πάνε σε καλό σκοπό. Αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει, αν δούμε πιο προσεκτικά. Οι μεγαλύτερες δωρεές στην εκπαίδευση το 2019 πήγαν στα ελίτ πανεπιστήμια και σχολεία στα οποία φοιτούν οι ίδιοι οι πλούσιοι. 

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, από το 2007 έως το 2017, περισσότερα από τα 2/3 όλων των δωρεών εκατομμυριούχων – 4,79 δισ. £ – πήγαν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και τα μισά από αυτά πήγαν σε δύο μόνο πανεπιστήμια: την Οξφόρδη και το Κέιμπριτζ. Όταν οι πλούσιοι και οι μεσαίες τάξεις δωρίζουν στα σχολεία, δίνουν περισσότερα σε αυτά που παρακολουθούν τα παιδιά τους παρά σε εκείνα των φτωχών. Βρετανοί εκατομμυριούχοι την ίδια δεκαετία έδωσαν 1,04 δισεκατομμύρια λίρες στις τέχνες και μόλις 222 εκατομμύρια£ για την ανακούφιση της φτώχειας. 

 Η κοινή υπόθεση ότι η φιλανθρωπία οδηγεί αυτόματα σε αναδιανομή χρημάτων από τους πλούσιους στους φτωχούς είναι λάθος. Η φιλανθρωπία των ελίτ, εξυπηρετεί ελίτ σκοπούς. Αντί να κάνει τον κόσμο καλύτερο, ενισχύει σε μεγάλο βαθμό τον κόσμο όπως είναι.

 Η φιλανθρωπία ευνοεί πολύ συχνά τους πλούσιους – και κανείς δεν καθιστά τους φιλάνθρωπους υπόλογους. 

Ο ρόλος της ιδιωτικής φιλανθρωπίας στη διεθνή ζωή έχει αυξηθεί δραματικά τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Σχεδόν τα 3/4 των 260.000 φιλανθρωπικών ιδρυμάτων στον κόσμο έχουν δημιουργηθεί αυτή την περίοδο, και μεταξύ τους ελέγχουν περισσότερα από 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια.

 Οι μεγαλύτεροι δωρητές είναι στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο. Μόνο το Ίδρυμα Γκέιτς έδωσε 5 δισ. λίρες το 2018 – περισσότερο από τον προϋπολογισμό εξωτερικής βοήθειας της συντριπτικής πλειονότητας των χωρών. Η φιλανθρωπία είναι πάντα μια έκφραση δύναμης. Η παροχή συχνά εξαρτάται από τις προσωπικές ιδιοτροπίες των εξαιρετικά πλούσιων ατόμων. Μερικές φορές αυτές συμπίπτουν με τις προτεραιότητες της κοινωνίας, αλλά άλλες φορές τις αντιβαίνουν ή τις υπονομεύουν.

 Όλο και περισσότερο, άρχισαν να τίθενται ερωτήματα σχετικά με τον αντίκτυπο που έχουν αυτές οι μεγάλες δωρεές στις προτεραιότητες της κοινωνίας. Υπάρχουν πολλές εντάσεις που ενυπάρχουν στη σχέση μεταξύ φιλανθρωπίας και δημοκρατίας. Για τα τεράστια οφέλη που μπορεί να αποφέρει η σύγχρονη φιλανθρωπία, η τεράστια κλίμακα της σύγχρονης δωρεάς μπορεί να παρακάμψει τις δαπάνες σε τομείς όπως η εκπαίδευση και η υγειονομική περίθαλψη, στο βαθμό που μπορεί να ξεπεράσει τις προτεραιότητες των δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων και των τοπικών αρχών. Μερικές από αυτές τις επιρροές είναι έμμεσες.

 Η φιλανθρωπία του Μπιλ και της Μελίντα Γκέιτς έφερε τεράστια οφέλη για την ανθρωπότητα. Όταν το ίδρυμα έκανε την πρώτη του μεγάλη επιχορήγηση στην έρευνα για την ελονοσία, διπλασίασε σχεδόν το χρηματικό ποσό που δαπανήθηκε για την ασθένεια παγκοσμίως.

 Το ίδιο έκανε και με την πολιομυελίτιδα. Εν μέρει, χάρη στον Γκέιτς (και άλλους), περίπου 2,5 δισεκατομμύρια παιδιά εμβολιάστηκαν κατά της νόσου και οι περιπτώσεις πολιομυελίτιδας μειώθηκαν σε παγκόσμιο επίπεδο κατά 99,9%. Η πολιομυελίτιδα έχει σχεδόν εξαλειφθεί. Η φιλανθρωπία έχει καλύψει τις αποτυχίες τόσο της φαρμακευτικής βιομηχανίας όσο και των κυβερνήσεων σε όλο τον κόσμο.

 Το Ίδρυμα Γκέιτς, από τότε που ξεκίνησε το 2000, έχει δώσει περισσότερα από 45 δισεκατομμύρια δολάρια και έχει σώσει εκατομμύρια ζωές. Ωστόσο, αυτή η προσέγγιση μπορεί να είναι προβληματική. Ο Μπιλ Γκέιτς μπορεί να επιμείνει στην αντιμετώπιση ενός προβλήματος που δεν θεωρείται προτεραιότητα από τους ντόπιους, σε μια περιοχή, για παράδειγμα, όπου η πολιομυελίτιδα δεν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα.

 Έκανε κάτι παρόμοιο στην εκπαιδευτική φιλανθρωπία του στις ΗΠΑ, όπου η εμμονή του για το μέγεθος της τάξης έστρεψε τις δημόσιες δαπάνες μακριά από τις πραγματικές προτεραιότητες της τοπικής κοινότητας. Το αποτέλεσμα ήταν αυτό που ο γερμανός δισεκατομμυριούχος, μεγιστάνας της ναυτιλίας και φιλάνθρωπος Peter Kramer, χαρακτήρισε «μια κακή μεταφορά εξουσίας», από δημοκρατικά εκλεγμένους πολιτικούς σε δισεκατομμυριούχους, έτσι ώστε να μην είναι πλέον «το κράτος που καθορίζει τι είναι καλό για τους ανθρώπους, αλλά μάλλον οι πλούσιοι που αποφασίζουν».

 Το Παγκόσμιο Φόρουμ Πολιτικής, ένας ανεξάρτητος παρατηρητής πολιτικής που παρακολουθεί το έργο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, προειδοποίησε τις κυβερνήσεις και τους διεθνείς οργανισμούς ότι, προτού πάρουν χρήματα από πλούσιους δωρητές, θα πρέπει να «αξιολογήσουν την αυξανόμενη επιρροή των μεγάλων φιλανθρωπικών ιδρυμάτων, και ιδίως του Ιδρύματος Μπιλ & Μελίντα Γκέιτς… και να αναλύσουν τους επιδιωκόμενους και ακούσιους κινδύνους και παρενέργειες των δραστηριοτήτων τους».

 Οι εκλεγμένοι πολιτικοί, προειδοποίησε το Φόρουμ το 2015, θα πρέπει να ανησυχούν ιδιαίτερα για την «απρόβλεπτη και ανεπαρκή χρηματοδότηση δημόσιων αγαθών, την έλλειψη μηχανισμών παρακολούθησης και λογοδοσίας και την επικρατούσα πρακτική εφαρμογής επιχειρηματικής λογικής στην παροχή δημόσιων αγαθών». Μερικά είδη φιλανθρωπίας μπορεί να έχουν γίνει όχι μόνο μη δημοκρατικά, αλλά αντιδημοκρατικά. 

Ο Charles Koch και ο αδελφός του, David, είναι αναμφίβολα το πιο σημαντικό παράδειγμα της δεξιάς φιλανθρωπίας στην εργασία. Υπάρχουν όμως και άλλοι, ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, οι οποίοι δωρίζουν χρήματα για σκοπούς που πολλοί θεωρούν αμφιλεγόμενους. Ο Art Pope χρησιμοποίησε την περιουσία που έχει συγκεντρώσει από αλυσίδα εκπτωτικών καταστημάτων για να πιέσει για αυστηρότερη νομοθεσία σε σχέση με την πρόληψη της εκλογικής νοθείας, παρόλο που τέτοια νοθεία είναι αμελητέα στις ΗΠΑ. 

Η κίνηση του Pope, η οποία θα απαιτούσε από τους ψηφοφόρους να δείξουν ταυτότητα στα εκλογικά τμήματα, ουσιαστικά αποθαρρύνει σχεδόν το 10% του εκλογικού σώματος να ψηφίσει, καθώς δεν έχει ταυτότητα με φωτογραφία, επειδή είναι πολύ φτωχοί για να καλύψουν αυτό το έξοδο. 

Τέτοιοι ψηφοφόροι – πολλοί από αυτούς είναι μαύροι – είναι στατιστικά απίθανο να ψηφίσουν υπέρ των συντηρητικών, του οποίους υποστηρίζει ο Art Pope. Αλλά αυτά που οι πλούσιοι δίνουν στη φιλανθρωπία δεν είναι αποκλειστικά δικά τους χρήματα. Η φορολογική ελάφρυνση που τους προσφέρει η φιλανθρωπία, ουσιαστικά χρησιμοποιεί τα χρήματα των απλών πολιτών για τους σκοπούς που επιλέγονται από πλούσια άτομα. Οι περισσότερες δυτικές κυβερνήσεις προσφέρουν γενναιόδωρα φορολογικά κίνητρα για να ενθαρρύνουν τη φιλανθρωπία. 

Στην Αγγλία και την Ουαλία το 2019, ένα άτομο που κερδίζει έως και 50.000 £ ετησίως πλήρωσε το 20% σε φόρο εισοδήματος. Για όσους κερδίζουν περισσότερα, οτιδήποτε μεταξύ 50.000 και 150.000 £ φορολογείται στο 40% και οτιδήποτε πάνω από 150.000 £ φορολογείται στο 45%. Αλλά οι δωρεές σε εγγεγραμμένα φιλανθρωπικά ιδρύματα είναι αφορολόγητες. Έτσι, μια δωρεά 100 £ θα κόστιζε μόνο 80 £, με 20 £ να πληρώνονται από το κράτος. 

 Όσο πιο μεγάλη είναι η δωρεά, τόσο πιο λίγο φορολογείται ο δωρητής, και τόσο περισσότερο το κράτος – δηλαδή οι φορολογούμενοι – πληρώνουν τη διαφορά. Οι μεγιστάνες φιλάνθρωποι βρίσκονται σε μια θέση όπου ένα μεγάλο ποσοστό της δωρεάς τους χρηματοδοτείται από τον φορολογούμενο. Εάν οι φορολογούμενοι συνεισφέρουν μέρος της δωρεάς, γιατί να μην έχουν και εκείνοι λόγο που θα δοθεί η φιλανθρωπία; Ωστόσο, οι προτεραιότητες της πλουτοκρατίας συχνά διαφέρουν. 

Οι προσωπικές επιλογές των πλουσίων δεν ταιριάζουν πολύ με τις επιλογές δαπανών των δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων. Μια μεγάλη μελέτη από το 2013 αποκάλυψε ότι το πλουσιότερο 1% των Αμερικανών είναι πολύ πιο δεξιό σε θέματα φορολογίας, οικονομικής μεταρρύθμισης και προγραμμάτων κοινωνικής πρόνοιας για τους φτωχούς. Πολλά από τα πλουσιότερα άτομα (0,1%), με περιουσίες άνω των 40 εκατομμυρίων δολαρίων – θέλουν να μειωθούν οι δαπάνες για κοινωνική ασφάλιση και υγειονομική περίθαλψη.

 Υποστηρίζουν λιγότερο έναν ελάχιστο εγγυημένο μισθό, σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό. Είναι υπέρ της ελάχιστης ρύθμισης των πολυεθνικών, φαρμακευτικών εταιρειών, της Wall Street και του City του Λονδίνου από το κράτος. Υπάρχει επομένως ένα ισχυρό επιχείρημα ότι τα χρήματα που δωρίζονται από φιλάνθρωπους θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν καλύτερα εάν εισπράττονταν ως φόροι και να δαπανηθούν σύμφωνα με τις προτεραιότητες μιας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης. Με πληροφορίες από Guardian 

Πηγή : https://www.pressenza.com/

Διαβάστε Περισσότερα