ΤΑΞΙΔΙ ΣΑΜΑΡΑ ΣΕ ΗΠΑ, ΙΣΡΑΗΛ: ΓΗ ΚΑΙ ΥΔΩΡ ΣΤΟΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΪΣΡΑΗΛΙΝΟ ΑΞΟΝΑ

Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΑΓΩΝΡΙΖΕΙ ΕΜΜΕΣΩΣ ΠΛΗΝ ΣΑΦΩΣ ΤΟ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΑΚΟ ΨΕΥΔΟΚΡΑΤΟΣ
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΛΥΣΗ «ΠΑΚΕΤΟ» ΓΙΑ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΑΙΓΑΙΟ ΚΑΙ «ΕΝΙΑΙΟ ΜΠΛΟΚ ΕΛΛΑΔΑΣ – ΤΟΥΡΚΙΑΣ-ΚΥΠΡΟΥ»!
Η Ελλάδα αναπνέει τεχνητά, ως άθλιο προτεκτοράτο του 21^ου αιώνα, με δύο πνεύμονες, ένα Γερμανικό και έναν Αμερικάνικο.
Τίποτα δεν είναι πιο πειστικό γι΄αυτήν τη διαπίστωση από την «αρμένικη» επίσκεψη του Α. Σαμαρά αυτές τις μέρες και ως την ερχόμενη Παρασκευή, στη Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον, της οποίας είχεπροηγηθεί ο Ε. Βενιζέλος!
Ο Α. Σαμαράς πρόκειται να συναντηθεί στις ΗΠΑ με τη διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Τζόν Μπάιντεν, το Ισραηλίτικο λόμπυ, την ομογένεια, αντιπροσωπεία του Κογκρέσου, αμερικάνους επενδυτές, τον Μπίλ Κλίντον κ.λπ (βλ. πλήρες πρόγραμμα συναντήσεων παρακάτω), ενώ μόλις επιστρέψει από τις ΗΠΑ, φεύγει αμέσως για τον «τοποτηρητή» τους στην ευρύτερη περιοχή, που είναι το Ισραήλ, όπου θα έχει «σημαντικές» συναντήσεις με την Ισραηλινή ηγεσία.
Είναι εντυπωσιακό και μάλλον πρωτόγνωρο ο πρωθυπουργός μιας χώρας και μάλιστα μικρής, να έχειτη δυνατότητα να συναντάται μέσα σε ένα μήνα με τον Πρόεδρο και τον Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, την ίδια περίπου ώρα που ο Υπουργός Εξωτερικών Ευ. Βενιζέλος βλέπει τον υπουργό Εξωτερικών τωνΗΠΑ Τζ. Κέρι και στη συνέχεια να πηγαίνει στο Ισραήλ για συνάντηση Κορυφής.
Οι ταχύτατες και αλλεπάλληλες αυτές επαφές με την «υπερδύναμη» και τον «τοποτηρητή» της έρχονται να καταδείξουν, σύμφωνα με εγκυρότατους αναλυτές, τρία αλληλένδετα πράγματα:
Πρώτον: την τεράστια στρατηγική σημασία της χώρας μας για τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή και την Ευρώπη, κάτι που συχνά στην Ελλάδα υποτιμούμε,
Δεύτερον: την κρισιμότητα των εκκρεμών θεμάτων που χρήζουν επείγουσας διευθέτησης και
Τρίτον: την πλήρη και απόλυτη παράδοση της χώρας μας στις στρατηγικές και ενεργειακέςπροτεραιότητες των ΗΠΑ και του αμερικανοϊσραηλινού άξονα, κάτι που ποτέ δεν είχε ξαναϋπάρξει σε τέτοιο βαθμό, ακόμα και στα χειρότερα χρόνια της μετεμφυλιακής υποτέλειας.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΕΜΜΕΣΩΣ ΤΟ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΑΚΟ ΨΕΥΔΟΚΡΑΤΟΣ
Είναι πολύ χαρακτηριστική σε αυτήν την κατεύθυνση η απαράδεκτη Συμφωνία της Νέας Υόρκης μεταξύ του Ε. Βενιζέλου και Α. Νταβούτογλου, στη βάση της οποίας προς υποβοήθηση της «λύσης» του Κυπριακού η Αθήνα θα συναντηθεί επισήμως με τον διαπραγματευτή της «Τουρκοκυπριακής Κοινότητας» κάτι που αντίστοιχα θα πράξει και η Άγκυρα με τον «ελληνοκύπριο διαπραγματευτή».
Η περίεργη αυτή Συμφωνία δίνει διεθνή υπόσταση στην Τουρκοκυπριακή Κοινότητα και ισοδυναμεί με έμμεση αναγνώριση του Τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους, την ώρα που το Κυπριακό κράτος μετατρέπεται από την Τουρκία σε κοινότητα, ενώ είναι σαφές ότι το Κυπριακό ξαναεγκλωβίζεται στη θηλιά της «τετραμερούς» που πάντα απέφευγε, για ευνόητους λόγους, η Κύπρος.
Η τραγική αυτή εξέλιξη για την Κυπριακή υπόθεση, η οποία «θάφτηκε» στην κυριολεξία και δεν σχολιάστηκε από καμία πλευρά, δείχνει καθαρά ότι οδεύουμε ταχύτατα σε «κλείσιμο», χειρότερο από την εκδοχή Ανάν, του Κυπριακού, στο πλαίσιο της προστασίας για διευθέτηση «πακέτο» στα θέματα του Αιγαίου και των υδρογονανθράκων με διχοτομικές στην ουσία «λύσεις».
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΗΣΕΙΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΥ
Άλλωστε, προς αυτήν την κατεύθυνση κινείται το ζωηρότατο ενδιαφέρον των ΗΠΑ, που επιδιώκουν ξανά μια στρατηγική προσέγγιση Τουρκίας – Ισραήλ, εν όψει και στρατιωτικών, ίσως, μέτρων σε βάρος της Συρίας, η οποία θα περάσει πάνω από απαράδεκτες και επιζήμιες οπισθοχωρήσεις από το διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς αρχές Ελλάδας και Κύπρου, ενώ θα διασφαλίζει την πολιτική, στρατιωτικήκαι ενεργειακή επικυριαρχία των ΗΠΑ στην περιοχή.
Το τραγικό είναι ότι η Ελλάδα και Κύπρος ενώ παραδίδουν τα πάντα, ως άθλια προτεκτοράτα με διπλή διακριτή νεοαποικιοποίηση στον οικονομικό και πολιτικο-στρατιωτικό και ενεργειακό τομέα, δεν αποκομίζουν κανένα πολιτικό ή οικονομικό όφελος, πέραν της αμέριστης στήριξης των κυρίαρχων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στην πολιτική και οικονομική αστική ολιγαρχία αυτού του τόπου για ναπαραμείνει στην εξουσία και να συνεχίζει ανελέητα την καταλήστευση της χώρας και της μεγάληςπλειοψηφίας της κοινωνίας.
Ρεπορτάζ από διάφορες ιστοσελίδες, χωρίς κρίσεις και σχόλια, για το ταξίδι του Α. Σαμαρά στις ΗΠΑ :


Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΜΕ “ΕΙΣΗΤΗΡΙΟ” ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ
ΓΚΙΟΥΛ: ΕΝΙΑΙΟ ΜΠΛΟΚ  ΤΟΥΡΚΙΑΣ-ΕΛΛΑΔΑΣ-ΚΥΠΡΟΥ ΣΤΟΥΣ ΚΟΛΠΟΥΣ ΤΗΣ ΕΕ
Με τις διαδοχικές επισκέψεις τους στη Νέα Υόρκη και στην Ουάσιγκτον, αρχικά ο Ευάγγελος Βενιζέλος και στη συνέχεια ο Αντώνης Σαμαράς στοχεύουν στην ανατροπή της εικόνας αβεβαιότητας που εξακολουθεί να υπάρχει για την Ελλάδα διεθνώς, στην προσέλκυση επενδύσεων, αλλά και στην ενίσχυση της συνεργασίας με τις ΗΠΑ τόσο στο οικονομικό όσο και στο διπλωματικό πεδίο. Παράλληλα, οι ηγέτες των δύο κομμάτων που μετέχουν στην κυβέρνηση και εμφανίζονται ως εκφραστέςενός ενιαίου άξονα πολιτικής σταθερότητας και φιλοευρωπαϊκού προσανατολισμού συνεχίζουν την οικοδόμηση στενής σχέσης με το εβραϊκό λόμπι και ενημερώνουν για τα μέτρα που λαμβάνει το ελληνικό κράτος για την αντιμετώπιση του ρατσισμού και του νεοναζισμού.
Ο πρωθυπουργός, που επρόκειτο να αφιχθεί στη Νέα Υόρκη αργά χθες το βράδυ, θα συναντηθεί με τη γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, με την οποία θα συζητήσει την προοπτική ελάφρυνσης του χρέους, με τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, με ηγετικά στελέχη του Κογκρέσου και σημαντικούς επενδυτές. Παράλληλα, θα μιλήσει στο Ινστιτούτο Πίτερσον, το σημαντικότερο των ΗΠΑ για θέματα οικονομίας, αλλά και σε έγκυρα μέσα ενημέρωσης, προβάλλοντας θετικά στοιχεία για την πορεία της ελληνικής οικονομίας και υπογραμμίζοντας ταυτόχρονα τη γεωπολιτική σημασία της Ελλάδας σε μια εύφλεκτη περιοχή, η οποία ενισχύεται από τις ενεργειακές προοπτικές που διαφαίνονται στον ορίζοντα.
Παράλληλα, σε επαφές με ηγέτες της εβραϊκής κοινότητας, θα επιχειρήσει να απαντήσει στις έντονες ανησυχίες τους με αφορμή τη Χρυσή Αυγή. Θα δεχθεί την «πιεστική προτροπή» να ψηφισθεί άμεσα ο αντιρατσιστικός νόμος, ακόμη και να τεθεί εκτός νόμου το συγκεκριμένο κόμμα. «Οπλισμένος» με την εξελισσόμενη στρατηγική συνεργασία με το Ισραήλ, όπου μάλιστα θα μεταβεί αμέσως μετά τις ΗΠΑ για την πρώτη διακυβερνητική συνάντηση, και αξιοποιώντας τη θετική εικόνα που έχει ο ίδιος ως ο υπουργός Εξωτερικών της ελληνικής κυβέρνησης που αναγνώρισε το Ισραήλ, ο κ. Σαμαράς θα επιχειρήσει να κατευνάσει τις αντιδράσεις προβάλλοντας τα μέτρα κατά της Χρυσής Αυγής που βρίσκονται στο τελικό στάδιο της επεξεργασίας και θα εφαρμοσθούν το προσεχές διάστημα.
Προτεραιότητα
Η δεύτερη επίσκεψή του κ. Σαμαρά στις ΗΠΑ σε διάστημα επτά εβδομάδων επιβεβαιώνει την προτεραιότητα που δίνει στην προσέλκυση επενδύσεων και εκλαμβάνεται ως πρόθεσή του να εκπέμψει προσωπικό ενδιαφέρον, συνέπεια και συνέχεια, προς την επιχειρηματική κοινότητα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Στο πλαίσιο αυτό θα παραστεί σε εκδήλωση της «Ελληνικής Πρωτοβουλίας», που διοργανωνουν Ελληνοαμερικανοί επιχειρηματίες με τη συμμετοχή του πρώην προέδρου των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον.
Προηγήθηκε, στη διάρκεια της περασμένης εβδομάδας, ένας μαραθώνιος επαφών του αντιπροέδρου της κυβέρνησης και υπ. Εξωτερικών, Ευάγγελου Βενιζέλου, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης των Εθνών –όπου, μεταξύ άλλων, συναντήθηκε με τους ομολόγους του των ΗΠΑ και της Ρωσίας– που επικεντρώθηκε στην προώθηση της διαδικασίας οριοθέτησης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης με την Κύπρο, την Αίγυπτο, αλλά και με την Αλβανία, και στη δημιουργία του αναγκαίου πλαισίου για την ανάπτυξη της νέας πρωτοβουλίας του ΟΗΕ για λύση του Κυπριακού. Με τον Αχμέτ Νταβούτογλου συμφωνήθηκε, δε, ένα νέο μοντέλο συνομιλιών όπου ο Ελληνοκύπριος διαπραγματευτής θα μιλάει απ’ ευθείας με την Αγκυρα, η οποία ελέγχει ουσιαστικά την τουρκοκυπριακή κοινότητα. Αντιστοίχως, ο Ελληνοκύπριος διαπραγματευτής θα έχει επαφή με την Αθήνα.
Στον ΟΗΕ κατεγράφη βελτίωση του κλίματος. Στην ομιλία του ο Τούρκος πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιουλ υιοθέτησε χαμηλούς τόνους, ενώ σε θετικό πνεύμα κινήθηκε και στη δική του ομιλία ο Κύπριος πρόεδρος Νίκος Αναστασιαδης, ο οποίος, μάλιστα, στο γραπτό κείμενο, αλλά όχι κατά τη διάρκεια της εκφώνησης, περιέγραψε τον κ. Γκιουλ ως «φίλο πρόεδρο» της Τουρκίας. Σύμφωνα με πληροφορίες από τουρκικές πηγές, στη δεξίωση του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ, ο κ. Γκιουλ, αφού τόνισε στον κ. Αναστασιάδη ότι «δεν πρέπει να καθυστερούμε, αλλά να εργαστούμε για ταχεία λύση του Κυπριακού», εξέφρασε την αιρετική υπό τις παρούσες συνθήκες άποψη ότι εάν ενταχθεί η Τουρκία στην Ε.Ε., η Αγκυρα, μαζί με την Αθήνα και τη Λευκωσία, θα πρέπει να σχηματίσουν στουςκόλπους της Ενωσης ένα «ενιαίο μπλοκ της Ανατολικής Μεσογείου».

ΣΕΝΑΡΙΑ ΓΙΑ «ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ»
ΔΙΝΟΥΝ ΡΕΣΤΑ ΓΙΑ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟ – ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΜΠΑΣΙΜΟ ΑΠΟ ΗΠΑ
Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ*
Δυναμικό είναι το μπάσιμο των Αμερικανών στο Κυπριακό, ενώ είναι σαφές πως διαπιστώνεται μια αλλαγή κλίματος στην Ουάσινγκτον έναντι της Λευκωσίας. Η αλλαγή του κλίματος συνδέεται με τους ευρύτερους σχεδιασμούς των ΗΠΑ στην περιοχή και το φυσικό αέριο και λιγότερο με την Κύπρο. Ρόλο σε αυτή την αλλαγή κλίματος διαδραματίζει και το Ισραήλ, τα συμφέροντα του οποίου ταυτίζονται πλήρως με τις ΗΠΑ και αυτή τη στιγμή εξυπηρετούνται και μέσω Κύπρου. Πληροφορίες αναφέρουν πως σε σχέση με το Κυπριακό, ο σχεδιασμός των Αμερικανών επικεντρώνεται στο θέμα της Αμμοχώστου, το οποίο θα προωθήσουν, θεωρώντας πως μπορεί να αποτελέσει και τη βάση μιας συμφωνίας στο Κυπριακό.
Διπλωματικές πηγές, υποστηρίζουν πως στην Ουάσινγκτον εκτιμούν ότι μπορεί να γίνουν βήματα για την Αμμόχωστο, θεωρώντας πως μια ρύθμιση στο θέμα τούτο δεν θα απέχει και πολύ από τη συνολική λύση, θα εκτονώσει τυχόν εντάσεις και θα δημιουργήσει προϋποθέσεις για συνεργασία Τουρκίας και Κύπρου. Το γεγονός ότι επικεντρώνεται η προσοχή στο θέμα της Αμμοχώστου, επιβεβαιώνει πως οι Αμερικανοί δεν έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το περιεχόμενο της λύσης ούτε και για τη συνέχεια. Φτάνει, να διασφαλισθεί πως θα απαλλαγούν από τον πονοκέφαλο του Κυπριακού και από ένα πρόβλημα που θα επηρεάζει ενδεχομένως τους σχεδιασμούς τους.
Οι ίδιες πηγές τονίζουν ότι οι Αμερικανοί, εκτιμούν πως στην Άγκυρα έχει ωριμάσει η ιδέα «να δώσει η τουρκική πλευρά στο Κυπριακό» με το κατάλληλο πάντα αντάλλαγμα. Μπορεί αυτό το αντάλλαγμα να είναι σε πρώτη φάση η λειτουργία του αεροδρομίου της Τύμπου ή κάτι άλλο, στο βάθος όμως για τους Τούρκους είναι το φυσικό αέριο. Αυτό άλλωστε είναι το άλφα και το ωμέγα των κινήσεων που γίνονται σήμερα στο Κυπριακό και το μοναδικό ενδιαφέρον για τους Τούρκους.
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, πως ακόμη και οι Αμερικανοί, που ενδιαφέρονται για τους υδρογονάνθρακες, αναφέρονται για το δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας στην έρευνα και εξόρυξη, ενώ αφήνεται ανοικτό το θέμα της αξιοποίησης/εκμετάλλευσης. Τούτο παραπέμπει -χωρίς να γίνει επίσημη αναφορά- στα σενάρια για εμπλοκή της Άγκυρας στο κεφάλαιο της αξιοποίησης, σε περίπτωση πάντα που θα λυθεί το Κυπριακό (συνολική ή ενδιάμεση συμφωνία). Ξένος διπλωμάτης, ο οποίος παρακολουθεί από κοντά τα τεκταινόμενα, υποστήριξε πως στη μεγάλη εικόνα του βασικού σεναρίου, που φαίνεται να προωθείται, η Τουρκία βρίσκεται σε καλή θέση σε ό,τι αφορά την αξιοποίηση του φυσικού αερίου. Γι’ αυτό και παραμένει ανοικτό και ζεστό το ενδεχόμενο μεταφοράς του κυπριακού αερίου με αγωγούς μέσω Τουρκίας. Τούτο θα σημαίνει για την Τουρκία, αυτό που επιδιώκει διαχρονικά για στρατηγικό έλεγχο του νησιού.
Όλα αυτά, βεβαίως, προϋποθέτουν την έναρξη των διαπραγματεύσεων. Αυτό δεν διαφαίνεται αυτή τη στιγμή στον ορίζοντα καθώς διαπιστώνονται σημαντικές διαφορές μεταξύ των δυο πλευρών. Και είναι σαφές πως εάν δεν συμφωνηθεί ημερομηνία έναρξης των διαπραγματεύσεων -που θα προκύψει μέσα από τη διαμόρφωση και κοινής δήλωσης- τότε δεν θα ενεργοποιηθούν και τα άλλα σενάρια.
Είναι γι’ αυτό που ξένοι διπλωμάτες θεωρούν πως θα υπάρξουν και πιέσεις για να προχωρήσει η διαδικασία και να προλάβουν το ραντεβού να γίνει τον Οκτώβριο. Η Λευκωσία έχει ξεκαθαρίσει, πάντως και κατά τις επαφές στις ΗΠΑ, πως χωρίς συμφωνημένη βάση συνομιλιών, η διαδικασία θα παραμείνει στο ράφι.
ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΤΟΥΓ
Ο Οσμάν Ερτούγ, ο Τουρκοκύπριος διαπραγματευτής, παραμένει κολλημένος στο 1963 και στα γεγονότα που είχαν διαδραματισθεί. Έχοντας ως πρότυπο τις ρητορικές του Ραούφ Ντενκτάς, θεωρείται από τους συνομιλητές του «ξεπερασμένος» και πως «μαζί του δουλειά δεν γίνεται». Με τον στενό συνεργάτη του κατοχικού ηγέτη, Ντερβίς Ερογλου(φωτογραφία), τα έχουν οι περισσότεροι με τους οποίους συναντάται, ενώ δεν θεωρήθηκαν «εύκολες» και οι συζητήσεις που είχε με τον Ανδρέα Μαυρογιάννη. Κατά πόσον η Άγκυρα θα παρέμβει για την αντικατάστασή του, μια κίνηση περισσότερο εντυπωσιασμού, αυτό θα φανεί στη συνέχεια.
ΜΕ ΤΗ ΒΑΛΙΤΣΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΜΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΙ ΕΡΤΟΥΓ
Η συμφωνία της Ελλάδος και της Τουρκίας για το Κυπριακό παραμένει ακόμη στα χαρτιά, καθώς δεν έχει ξεκαθαρίσει ο τρόπος εφαρμογής της. Τα όσα συμφώνησαν Ευάγγελος Βενιζέλος και Αχμέτ Νταβούτογλου στη Νέα Υόρκη την περασμένη εβδομάδα, για επαφές της Αθήνας με τον Τουρκοκύπριο διαπραγματευτή Οσμάν Ερτούγ και της Άγκυρας με τον Ελληνοκύπριο διαπραγματευτή, Ανδρέα Μαυρογιάννη, θα εισέλθουν σε τροχιά υλοποίησης, μετά από συνεννοήσεις των δυο Yπουργείων Εξωτερικών.
Η Αθήνα, όπως πολλές φορές έσπευσε να διευκρινίσει ο Έλληνας ΥΠΕΞ, μετέφερε το αίτημα του Προέδρου Αναστασιάδη στον Αχμέτ Νταβούτογλου. Δεν ήταν σύμφωνη η ελληνική κυβέρνηση με τη νέα αυτή διαδικασία για μια σειρά λόγους που συνδέονται και με τον ρόλο της Ελλάδος στο Κυπριακό, αλλά και με την οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η χώρα. Η ελληνική κυβέρνηση έχει αποφασίσει τον Τ/κ διαπραγματευτή, να συναντά ο πρέσβης ε.τ. Δημήτρης Καραταΐδης, ο οποίος είναι επιφορτισμένος να παρακολουθεί και το Κυπριακό. Ποιος θα βλέπει τον Ανδρέα Μαυρογιάννη στην Άγκυρα; Ο Αχμέτ Νταβούτογλου ή κάποιος υπηρεσιακός; Και ποια θα είναι η ατζέντα του Μαυρογιάννη και ποια του Ερτούγ; Αυτά τα ερωτήματα θα απαντηθούν στην πράξη ενδεχομένως τις επόμενες εβδομάδες, εάν και εφόσον αρχίσει η διαδικασία των διαπραγματεύσεων στην Κύπρο.
Στον βαθμό που αυτή η παράλληλη διαδικασία θα λειτουργήσει, σημασία θα έχουν τα επόμενα βήματα και κυρίως πώς η Άγκυρα θα επιχειρήσει να δημιουργήσει τετελεσμένα με την προώθηση μιας τετραμερούς διάσκεψης για το Κυπριακό.
*Πηγή: Φιλελεύθερος
iskra
Πηγή : 

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΟ «ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ» ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ΘΑ ΜΑΣ ΒΓΕΙ ΠΟΛΥ ΠΙΚΡΟ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
«Η δημοκρατία δεν συμπεριφέρεται ως λόχος ορεινών καταδρομών που επιτίθεται διά του αιφνιδιασμού. Έχει κανόνες, που πρέπει να γίνονται σεβαστοί από όλους», (από ένα σφοδρό πολέμιο της Χρυσής Αυγής).
Η πολυήμερη παράσταση της χρυσής αυγής, που έδωσαν και δίνουν τα μεγάλα κανάλια, (αν είναι σωστοί θα πρέπει να της δώσουν και κάποια ποσοστά από τα κέρδη της τηλεθέασης με την παράσταση του σιδηροδέσμιου Μιχαλολιάκου και
των άλλων που την δείχνουν από το πρωί μέχρι το βραδύ ), τα οποία ωρύονται μετατρέποντας την δημοσιογραφία σε ανωτάτη δικαστική και πολιτική εξουσία και παράλληλα προβάλλοντας τους «αξιότιμους εκπρόσωπους» του «δημοκρατικού τόξου» να πανηγυρίζουν για νίκη της δημοκρατίας που έχει καταρρακωθεί με τον χειρότερο τρόπο, καθώς για πρώτη φορά στην πολιτική ιστορία αρχηγός κόμματος σέρνεται σιδηροδέσμιος στις φυλακές, (ούτε ο Ζαχαριάδης του ΚΚΕ δεν είχε τέτοια «τύχη»), προκαλεί το λιγότερο σκεπτικισμό για το ποιους θα ωφελήσει τελικά.
Και ρωτώ, πως μπορεί να πιστέψει κανείς ότι όλα αυτά έγιναν για την προάσπιση της δημοκρατίας, όταν επιβάλλονται συνέχεια εξοντωτικοί νόμοι με προεδρικά διατάγματα και χωρίς καμία ψηφοφορία όπως προβλέπει το σύνταγμα; Πώς να πιστέψουμε στην δικαιοσύνη, όταν οι διάφοροι Παπακωνσταντίνου, Τσουκάτοι, Παπαντωνίου, Μαντέληδες κ.α. είναι ελεύθεροι ; Η δικαιοσύνη λοιπόν εργάζεται κατόπιν κυβερνητικών παραγγελιών ; Αλλά το πιο επικίνδυνο είναι αυτό που επεσήμανε γνωστός ποινικολόγος όταν ρωτήθηκε για το νομικό μέρος της υπόθεσης. Με την μέθοδο που έγιναν όλα αυτά, σήμερα είναι η χρυσή αυγή, αύριο μπορεί να είναι ο Συνασπισμός, (θεωρία των άκρων), μεθαύριο το ΚΚΕ και δεν συμμαζεύεται. Αλήθεια οι αριστεροί ξέχασαν την δεκαετία το πενήντα και τώρα χειροκροτούν όλα όσα έγιναν χωρίς άρση βουλευτικής ασυλίας και χωρίς την σωστή νομική διαδικασία όπως ανέφεραν γνωστοί ποινικολόγοι και συνταγματολόγοι ; Ακόμα και τις εκλογές μας τις έχουν προβάλλει περίπου σαν κάτι το παράνομο.
Αλλά το πρόβλημα δεν είναι μόνο αυτό. Το πρόβλημα είναι ότι έτσι πίστεψαν πως καταποντίζεται οριστικά η χρυσή αυγή. Αν είχαν το φιλότιμο να καθίσουν και να μελετήσουν τα σχόλια στα διάφορα μπλοκ εύκολα θα διαπίστωναν ότι κάθε άλλο παρά ο κόσμος τους πίστεψε, (άλλωστε γιατί να τους πιστέψει αφού επί χρόνια τον κοροϊδεύουν με τον χειρότερο τρόπο), ενώ συνεχίζει να εκδηλώνει και μάλιστα πολλές φορές μαζικά την συμπάθεια του και προς τους βουλευτές της που οδηγηθήκαν με κουκουλοφόρους στις φυλακές. Αλήθεια, γιατί οι φορείς της έννομης τάξης εμφανίστηκαν κουκουλοφόροι ; Δηλαδή κουκουλοφόροι δεν είναι μόνο οι παράνομοι που σε κάθε ευκαιρία σπάζουν τα πάντα, αλλά και οι φρουροί της νομιμότητας ; Ζήτω τότε η δημοκρατία μας των κουκουλοφόρων κάθε είδους.
Τέλος, τώρα που η χρυσή αυγή μπήκε στην στενή, ο ελληνικός λαός θα πλέει σε πελάγη ευτυχίας, θα έχει λύσει όλα τα προβλήματα του και ευτυχισμένος θα απολαμβάνει την σωτηρία της δημ(ι)οκρατία τους. Οι φόροι θα μειωθούν δραστικά, οι μισθοί θα γίνουν βιώσιμοι, οι θέσεις εργασίας θα έρχονται κατά χιλιάδες, (ο Βενιζέλος υποσχέθηκε… 900.000 θέσεις εργασίας ), τα νοσοκομεία θα ανοίξουν για τον κόσμο και όχι μόνο για τους λαθρομετανάστες, τα σχολεία θα έχουν αρκετούς καθηγητές για να διδάξουν και προπαντός τα εθνικά μας θέματα θα επιλυθούν με τον καλύτερο τρόπο.
Η λέξη μπούμερανγκ δεν είναι ελληνική, αλλά, καλά θα ήταν να μάθουν να την μεταφράζουν όλοι αυτοί οι περιώνυμοι του «δημοκρατικού και συνταγματικού τόξου». Κυρίως όμως να αναλογιστούν ότι τα «βέλη» τους ίσως να τους στοιχίσουν πολύ ακριβά.
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

 Πηγή :http://seisaxthia.wordpress.com/ 

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΗΣ ΧΑ

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
Η σύλληψη του αρχηγού της Χρυσής Αυγής και κορυφαίων ηγετικών στελεχών του νεοναζιστικού αυτού πολιτικού κόμματος είχε τουλάχιστον δύο σοβαρότατες συνέπειες. Η πρώτη είναι προφανέστατη: ασκεί εντονότατη πίεση προς την κατεύθυνση της ουσιαστικής διάλυσης της ΧΑ. Η δεύτερη είναι μάλλον απροσδόκητη: το πολιτικό σκηνικό της χώρας εξαρτάται από τις αποφάσεις του κρατούμενου αρχηγού της Χρυσής Αυγής!
Από αυτό που θα αποφασίσει ο Νίκος Μιχαλολιάκος και στον βαθμό που θα υπακούσουν στις αποφάσεις του τόσο οι βουλευτές της ΧΑ όσο και όλοι όσοι συμμετείχαν στα ψηφοδέλτια του ακροδεξιού αυτού κόμματος στις εκλογές τουΙουνίου του 2012 -πράγμα καθόλου βέβαιο, πρέπει να υπογραμμίσουμε- ενδέχεται να κριθεί ακόμη και το αν θα παραμείνει στην εξουσία η κυβέρνηση Σαμαρά!
Οχι από κοινοβουλευτική, αλλά από πολιτική καθαρά σκοπιά. Ας κάνουμε τα πράγματα σαφέστερα. Η Χρυσή Αυγή έχει 18 βουλευτές. Εναν Επικρατείας, 3 στη Β’ Αθηνών και από έναν βουλευτή στην Α’ Αθήνας, Α’ Πειραιά, Β’ Πειραιά, υπόλοιπο Αττικής, Α’ Θεσσαλονίκης, Β’ Θεσσαλονίκης, Αιτωλοακαρνανίας, Αχαΐας, Λάρισας, Μαγνησίας, Μεσσηνίας, Κορινθίας, Ευβοίας, Σερρών(συνολικά 14 στις 14 αυτές περιφέρειες).
Από κοινοβουλευτική σκοπιά, ακόμη και αν γίνονταν αναπληρωματικές εκλογές και στις 15 περιφέρειες, ακόμη και αν -θεωρητικά μιλώντας- ο ΣΥΡΙΖΑ έπαιρνε και τις 18 έδρες που έχει σήμερα η Χρυσή Αυγή, η κοινοβουλευτική πλειοψηφία της κυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ δεν θα διαταρασσόταν, θα παρέμενε ακριβώς ως έχει σήμερα.
Και να έπαιρνε δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ σχεδόν όλες τις έδρες της ΧΑ και να έφτανε περίπου στις 90 έδρες, καμιά απολύτως συνέπεια δεν θα είχε η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου από κοινοβουλευτική καθαρά σκοπιά. Δεν χάνει δηλαδή η κυβέρνηση την κοινοβουλευτική της πλειοψηφία κατά κανένα τρόπο, αν παραιτηθούν οι βουλευτές της ΧΑ και πάρει όλες τις έδρες της ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά από κοινοβουλευτική σκοπιά – γιατί από πολιτική σκοπιά τα πράγματα βεβαίως είναι πολύ διαφορετικά.
Στις 14 περιφέρειες όπου η ΧΑ έχει 1 βουλευτή, αν γίνουν αναπληρωματικές εκλογές σε κάποιες ή σε όλες, τη μία έδρα θα την παίρνει στην κάθε μία περιφέρεια όποιο κόμμα έρθει πρώτο. Στη Β’ Αθήνας θα πάρουν έδρα πιθανότατα τα 3 πρώτα κόμματα, ενώ για την ώρα είναι απροσδιόριστο το τι θα γίνει με τη μία έδρα Επικρατείας. Αν προκληθούν λόγω ομαδικής παραίτησης των βουλευτών της ΧΑ αναπληρωματικές εκλογές στην Αθήνα, στον Πειραιά, στην Αττική, στη Θεσσαλονίκη και στους μεγαλύτερους νομούς της χώρας (Αιτωλοακαρνανία, Αχαΐα, Λάρισα) και ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανιστεί σχεδόν παντού πρώτο κόμμα, η κυβέρνηση Σαμαρά θα περιέλθει σε εξαιρετικά δυσχερή θέση από πολιτική, όχι από κοινοβουλευτική σκοπιά. Πολιτικά θα θεωρείται “τελειωμένη” από τους πάντες.
Ο χρόνος μέχρι τη λήξη της θητείας της θα θεωρείται πλέον από όλους ως διαδικαστική φάση. Οι ξένες χώρες, οι επιχειρηματικοί κύκλοι, οι άλλοι εσωτερικοί και ξένοι κύκλοι εξουσίας θα λαμβάνουν θέσεις για τη… “μετασαμαροβενιζελική” εποχή, πράγμα που δεν αποκλείεται να συντομεύσει τον βίο της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου, αν και τότε αυτό θα είναι αδιάφορο. “Οχι εκλογές” διαμήνυσε κατηγορηματικά ο πρωθυπουργός, έχοντας κατά νου ότι αν γίνονταν σήμερα αναπληρωματικές εκλογές σε κάποιες ή και στις 15 εκλογικές περιφέρειες όπου ζει περισσότερος από τον μισό πληθυσμό της χώρας, είναι εξαιρετικά αυξημένες οι πιθανότητες ο ΣΥΡΙΖΑ να καθιερωνόταν στη συνείδηση του ελληνικού λαού ως το πρώτο κόμμα.
Ο Δημήτρης Παπαδημούλης, από τους πιο μετριοπαθείς βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, το είπε άλλωστε πολύ καθαρά: “Ο ΣΥΡΙΖΑ θα μετατρέψει αυτές τις εκλογές σε ένα διπλό δημοψήφισμα εναντίον του ναζισμού και εναντίον του Μνημονίου, καθώς και σε ένα σκαλοπάτι για να γίνουν επιτέλους εθνικές εκλογές και να υπάρξει μια νέα κοινοβουλευτική πλειοψηφία”. Το διακύβευμα, λοιπόν, για τον πρωθυπουργό είναι αν θα κατορθώσει να πειθαναγκάσει τον Μιχαλολιάκο να μη διατάξει παραίτηση των βουλευτών της Χρυσής Αυγής ή αν το κάνει, να μπορέσει η κυβέρνηση να μην αφήσει τους βουλευτές της ΧΑ και τους αποτυχόντες υποψήφιους του νεοναζιστικού κόμματος στις εκλογές του Ιουνίου 2012 να μην υπακούσουν στον αρχηγό τους και να παραμείνουν ή να μπουν στη Βουλή. Διαφορετικά, θα έχουμε σημαντικές πολιτικές εξελίξεις.
*Δημοσιεύθηκε στο “ΕΘΝΟΣ” την Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013
Πηγή : 

Διαβάστε Περισσότερα

Από το ‘Μνημόνιο ή Δραχμή’ στο ‘Μνημόνιο ή Φασισμός’

Το γνησιότερο πολιτικό τέκνο των Μνημονίων είναι η Χρυσή Αυγή. Το κόμμα αυτό παρουσιάζεται ως ‘αντισυστημικό’, ενώ στην πραγματικότητα είναι ο τελικός στυλοβάτης των σάπιων κοινωνικών σχέσεων που έφεραν την κρίση. Δεν είναι όμως ένα απλό εργαλείο στα χέρια των κύκλων εξουσίας, μια σύγχρονη μορφή του παρακράτους της μετεμφυλιοπολεμικής περιόδου. Απεναντίας, πρόκειται για τερατογένεση που έχει σχετική ανεξαρτησία και μπορεί να απειλήσει το κυρίαρχο πλέγμα πολιτικής εξουσίας.

Τέτοιος είναι ιστορικά ο χαρακτήρας του φασισμού και γι’ αυτό αποδείχτηκε τόσο επικίνδυνος στην Ευρώπη και αλλού. Η αποτελεσματική αντιμετώπισή του στην Ελλάδα απαιτεί ξεκάθαρη αντίληψη της φύσης του. Είναι βέβαιο ότι αυτοί που έφεραν τη χώρα σ’ αυτήν την κατάντια - και που συνεχίζουν να κυβερνούν - δεν πρόκειται να τον εξουδετερώσουν. 

Τα Μνημόνια άλλαξαν την Ελλάδα, χωρίς να αλλάξουν τους μηχανισμούς κοινωνικής και πολιτικής εξουσίας που ευθύνονται για την κρίση. Έφεραν εθνική καταστροφή στην οικονομία, με τεράστια ανεργία και πτώση των μισθών, τσακίζοντας την εργατική τάξη. Συνέτριψαν τα μικρομεσαία στρώματα με φόρους, κατάρρευση των επιχειρήσεων και απαξίωση της ακίνητης περιουσίας. Η αίσθηση διάλυσης έγινε διάχυτη στην παιδεία και την υγεία. Άρχισαν να σπάνε οι συνδετικοί ιστοί της κοινωνίας, να μεγαλώνει ο φόβος για το έγκλημα και την ανομία.

Τα Μνημόνια άλλαξαν και το κράτος. Με το πρόσχημα της εξυγίανσης, αφαίρεσαν από το δημόσιο μηχανισμούς και ικανότητες, έθεσαν υπό διωγμό τους δημόσιους υπάλληλους, αποδιοργάνωσαν τις ένοπλες δυνάμεις. Όσοι ασχολούνται σοβαρά με το θέμα του κράτους γνωρίζουν ότι σε τέτοιες συνθήκες δεν προκύπτει εξυγίανση, αλλά το αντίθετο. Οι μηχανισμοί της διαφθοράς και της διαπλοκής γίνονται σκληρότεροι, προσεταιρίζονται τους ξένους και δημιουργούν ολιγαρχία. Ταυτόχρονα εμφανίζονται παράπλευροι μηχανισμοί, συχνά με μαφιόζικη δομή, που υποκαθιστούν το εξασθενημένο κράτος.

Τα Μνημόνια, τέλος, γέννησαν έντονο αίσθημα εθνικής ταπείνωσης και εξευτελισμού. Η Ελλάδα φάνηκε να ζητιανεύει, να υπακούει πειθήνια σε έξωθεν εντολές, να τρέμει την άφιξη άχρωμων γραφειοκρατών που δίνουν εντολές. Οι Έλληνες αισθάνθηκαν βαρύ το πλήγμα από την απώλεια εθνικής αξιοπρέπειας και το συνεχή διασυρμό τους στα διεθνή μέσα ενημέρωσης. 

Η Χρυσή Αυγή γρήγορα κατάλαβε την απόγνωση και το θυμό των εργατικών και μεσαίων στρωμάτων, την ανασφάλεια από τη διάρρηξη των κοινωνικών δεσμών. Χωρίς να έχει συνεκτικό οικονομικό  πρόγραμμα – πως θα μπορούσε άλλωστε; – μίλησε σκληρά κατά των Μνημονίων. Ταυτόχρονα πρόβαλε τον εαυτό της ως το κόμμα με τα καθαρά χέρια που νοιάζεται για την καθημερινή ζωή του ‘Ελληνα. Βρήκε στους μετανάστες τον εύκολο υπαίτιο της κοινωνικής καταστροφής και πρότεινε φαινομενικά απλές λύσεις βίας. Απόκτησε στενή διασύνδεση με το κράτος που ήδη δεχόταν διαλυτικές πιέσεις, ιδίως τα σώματα ασφαλείας, δημιουργώντας παράπλευρους μηχανισμούς. Εκμεταλλεύτηκε το αίσθημα εθνικής ταπείνωσης μιλώντας στο λαϊκό κόσμο για τη σημαία, τις εθνικές παραδόσεις, την ιστορία.

Η αλήθεια είναι ότι η Χρυσή Αυγή είναι κλασικός φασισμός που προσπαθεί να κρύβεται προσεκτικά γιατί ξέρει ότι ο ελληνικός λαός δεν έχει ξεχάσει την Κατοχή και αντιδρά αυτόματα σε ότι θυμίζει τους Ναζί. Εμφανίζεται ως αντισυστημική δύναμη απορρίπτοντας το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, ενώ πρόκειται για τη χρυσή εφεδρεία του επιχειρηματικού κατεστημένου. Πάνω απ’ όλα όμως, δεν είναι φυσιολογικός ‘παίκτης’ στην πολιτική σκηνή. Η λατρεία της βίας, ο πρωτόγονος ρατσισμός, η αρχαιόπληκτη πίστη στα σύμβολα και η στρατιωτική της δομή την κάνουν επικίνδυνη για την ομαλή αστική εξουσία. Αυτή η διάσταση του φασισμού βρίσκεται πίσω από τις πρόσφατες εξελίξεις.

Η περίοδος μετά το καλοκαίρι αποδείχθηκε κρίσιμη για το μνημονιακό στρατόπεδο. Η επίσημη θέση του είναι ότι το πρόγραμμα πετυχαίνει, η ύφεση τελειώνει και σύντομα η χώρα θα μπει δυναμικά στην ανάπτυξη. Η κυβέρνηση γνωρίζει φυσικά ότι αυτή η πλασματική εικόνα δεν αντέχει ούτε λεπτό κριτικής. Στην πράξη η Ελλάδα θα χρειαστεί νέο δάνειο, ενώ η κατεστραμμένη οικονομία θα λιμνάσει για χρόνια. Με την κοινωνία να βρίσκεται στα όριά της και την εκλογική δύναμη του κυβερνητικού συνασπισμού να φθίνει, το αδιέξοδο ορθώθηκε απειλητικά.

Η εκρηκτική δυναμική φάνηκε από τις κινητοποιήσεις στο χώρο της παιδείας, αλλά και από την απειλητική εμφάνιση της Χρυσής Αυγής. Η επίθεση κατά του ΚΚΕ και των συνδικαλιστών στο Πέραμα έστειλε μήνυμα αυτοπεποίθησης. Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα έδειξε ότι είχε φτάσει η ώρα να χυθεί αίμα Ελλήνων και όχι μόνο μεταναστών. Έχοντας προσβάσεις στο κράτος, ο φασισμός έκανε επίδειξη ισχύος και ατιμωρησίας.

Η απότομη κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού κατά της Χρυσής Αυγής, με τη σύλληψη της ηγεσίας της, δείχνει ότι το μνημονιακό στρατόπεδο αποφάσισε να βγει από το αδιέξοδο δίνοντας ένα μάθημα και περιορίζοντας τον κίνδυνο της φασιστικής Δεξιάς. Η μνημονιακή πολιτική στηρίχτηκε από την πρώτη ώρα στο φόβο, χρησιμοποιώντας το εκβιαστικό δίλημμα ‘Μνημόνιο ή Δραχμή’ για να τρομοκρατήσει τα μεσαία κυρίως στρώματα. Τώρα που ο εκβιασμός αυτός έχασε την ισχύ του, απαιτείται νέο εργαλείο φόβου. Το μνημονιακό στρατόπεδο δοκιμάζει λοιπόν το νέο εκβιαστικό δίλημμα: ‘Μνημόνιο ή Φασισμός’.

Η κυβέρνηση πήρε την απόφαση να εμφανίσει το φασισμό ως εθνικό κίνδυνο που η αντιμετώπισή του θα γίνει από τους κρατικούς μηχανισμούς καταστολής, αρκεί να συμπαραταχθούμε γύρω από την ‘ευρωπαϊκή προοπτική’ και τις ‘μεταρρυθμίσεις’. Αυτό είναι το ουσιαστικό περιεχόμενο του ‘συνταγματικού τόξου’ που προσφάτως ανακάλυψε ο κ. Βενιζέλος. Όλοι μαζί, με υπομονή, εγκαρτέρηση και πίστη στις αστυνομικές δυνάμεις, μέχρι να έρθουν καλύτερες μέρες. Αλλιώς έχει φασισμό.

Το νέο δίλημμα είναι απολύτως πλαστό και εξαιρετικά επικίνδυνο. Η νομιμότητα και η ομαλότητα που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση είναι αυτή της φτώχειας και του κρατικού αυταρχισμού. Όχι μόνο δεν αντιμετωπίζεται έτσι αποτελεσματικά ο φασισμός, αλλά μπορεί και να ισχυροποιηθεί αν περιβληθεί το μανδύα της αντικαθεστωτικής δύναμης που την κυνηγάει το μνημονιακό κράτος.

Ο κόσμος που στηρίζει τη Χρυσή Αυγή δεν είναι ούτε πεπεισμένος φασίστας, ούτε μισαλλόδοξος εγκληματίας, ούτε σκληρός ρατσιστής. Είναι κατά κανόνα άνθρωποι αγανακτισμένοι που ζητούν λύση εδώ και τώρα στα τεράστια προβλήματα που δημιούργησαν τα Μνημόνια. Εξεγείρονται όταν βλέπουν τους γνωστούς αστέρες της πολιτικής ζωής και των ΜΜΕ που ευθύνονται για την καταστροφή να συνεχίζουν να κυβερνούν τη χώρα. Το αντιμνημονιακό στρατόπεδο μπορεί να τους κερδίσει αν εμφανιστεί ως πειστική δύναμη ανατροπής και πραγματικής αλλαγής. Ένα ενιαίο μέτωπο εργατικών και λαϊκών δυνάμεων με ριζοσπαστική προοπτική μπορεί να εξαλείψει τη δολοφονική δράση του φασισμού. Για να γίνει όμως αυτό πρέπει πρώτα να απορριφθεί το πλαστό δίλημμα ‘Μνημόνιο ή Φασισμός’.

Πηγή : http://costaslapavitsas.blogspot.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Συλλήψεις ναζιστών: Το προσωρινό «πλυντήριο» των δοσιλόγων.

Γράφει ο askordoulakos 

«Πρέπει να κάνουμε το παν για τη σωτηρία της πατρίδας και των πολιτών».
Παναγιώτης Ψωμιάδης
____________
Τελικώς δικαιώθηκε ο τραγουδιστής των ACTIVE MEMBER, ο οποίος -με αφορμή τη δολοφονία του Π. Φύσσα- είχε πει ότι στο τέλος οι ηλίθιοι πάντα χάνουν. Ως γνωστόν, τα περισσότερα (γνωστά επί χρόνια) στοιχεία εις βάρος των συλληφθέντων χιτλερικών (Βουλευτών, αστυνομικών κλπ), τα έδωσαν πρώην μέλη της Χ.Α.



Φυσικότατο, λογικότατο, απλούστατο! Ως γνωστότερο, η ηγετική ομάδα της Χ.Α, οι «από πάνω», αποτελείται από ψυχοπαθείς, συμπλεγματικούς, αδίστακτους κι άκρως ηλίθιους τύπους, οι οποίοι συμπεριφέρονταν στους «από κάτω», ως σκουπίδια κι απλά εκτελεστικά όργανα. Κι όταν σ’ αυτόν εσμό λούμπεν απελπισμένων, αμαθών και προβληματικών ανθρώπων (τι άλλο μπορεί να είναι αυτοί, που καταδέχονται να περπατούν σημειωτόν, σα γαλοπούλες, λαμβάνοντας παραγγέλματα από πρόσωπα επιπέδου…Κασιδιάρη;)…

Όταν σ’αυτόν  τον εσμό ατόμων, χωρίς αρχές και προσωπική αξιοπρέπεια (τι άλλο μπορεί να είναι αυτοί, που ορμούν δέκα-δέκα σ’έναν πεινασμένο κι εξαθλιωμένο άστεγο;) υπάρχουν τέτοιες συμπεριφορές προς τους «κάτω», είναι  αναμφισβήτητο ότι θα υπάρχουν μίση, κακίες, εκδικητικές τάσεις κλπ.

Κι αυτό, διότι ο συνδετικός κρίκος των μελών και στελεχών της ΧΑ δεν είναι πολιτικός,ιδεολογικός, ή κοσμοθεωρητικός, αλλά η λούμπεν θεώρηση των πραγμάτων, η αλητεία, η βλακείακι η παλιανθρωπιά!  Κι όταν δεν υπάρχουν πολιτικοί δεσμοί, τότε με την παραμικρή αφορμή, η ρουφιανιά, η αλητεία κι η παλιανθρωπιά γίνονται μπούμεραγκ για τους εμπνευστές τους.

Δεν ήξεραν οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ της χώρας, σε ποια υποκείμενα ανέθεσαν το ρόλο του «μαντρόσκυλού» τους; Δεν ήξεραν ότι αν βασιστείς σε ηλίθιους και παλιανθρώπους, κάποια στιγμή θα εκτεθείς; Το’ ξεραν και το παραήξεραν, απλά είναι τόσο αστοιχείωτοι (πολιτικά και κοινωνικά), τόσο αδίστακτοι και τόσο πρόστυχα πρόθυμοι έναντι των σύγχρονων κατακτητών, που είχαν ξεσαλώσει!

Η ηλιθιότητα (κι όχι μόνο) του Ρουπακιά να μαχαιρώσει άνθρωπο μπροστά σε καφετέρια μετά από ματς (!), μπροστά σε πολλούς αυτόπτες μάρτυρες δηλαδή, ξετύλιξε το κουβάρι της βρωμιάς και του εναγκαλισμού των φασιστών με το κράτος. Κι ως εκ τούτου, τα αμόρφωτα ακροδεξιά ρεντίκολα της «ομάδας αληθείας» του Μουρούτη, του Κρανιδιώτη και του Λαζαρίδη, τρέχουν να μαζέψουν τα περιττώματα, που οι ίδιοι αφόδευσαν πάνω στη χειμαζόμενη και κατεχόμενη χώρα. Κι όχι μόνο αυτό.

Εν όψη του ότι, απ΄τις αρχές Σεπτέμβρη, το καθεστώς βρέθηκε-κοινωνικά, πολιτικά και ηθικά- με την πλάτη στον τοίχο,  προσπαθούν ν’αξιοποιήσουν τις συλλήψεις των χιτλερικών αποβρασμάτων, ώστε αφενός να «διυλίσουν» τη ΧΑ απ’ τους «κακούς» και να φέρουν τους «καλούς» στη ΝΔ, που κατατροπώνεται εκλογικά κι αφετέρου να εμφανιστούν οι Μπουμπούκοι, οι Βορίδηδες κι οι Ταμήλοι ως εγγυητές της δημοκρατικής ομαλότητας! Την ίδια ώρα, που αναμένεται «πολεμική» επιδρομή των κατακτητών με κούρεμα καταθέσεων, νέα μέτρα, κατασχέσεις α’ κατοικίας κλπ.


Στο ίδιο τέμπο κι ο ΣΥΡΙΖΑ, που τρέχει πίσω απ’ τον κώλο του Σαμαρά και των ΜΜΕ, δηλώνοντας «παρών» στη λαμπρή «αντιφασιστική» εκστρατεία των δοσιλόγων.  Προς το παρόν-και με τη συνδρομή της Αριστεράς και των ΜΜΕ-φαίνεται ότι οι δοσίλογοι «ξεπλύθηκαν» μέσω των συλλήψεων των ταγματασφαλιτών της ΧΑ. Προσωρινά βέβαια, διότι οι…λεκέδες, έχουν ποτίσει τόσο πολύ το δέρμα τους, που τέτοιου είδους «πλυντήρια» θ’ αποδειχθούν πολύ λίγα!

Πέραμα, Κερατσίνι και στο βάθος κήπος…ΜARFIN! Ποιος αμφιβάλλει πλέον;
Και μην ξεχνάμε: Να κρατήσουμε ψηλά, το πνεύμα του Μετώπου!

Βαθύ Κόκκινο

Πηγή : 

Διαβάστε Περισσότερα

Τα Πουτανάκια του Μνημονίου

 

Είχαμε  πεί στίς 13-10-2012 με το άρθρο «Μαζέψτε τους», ότι η περιβόητη ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ έξω από το θέατρο ΧΥΤΗΡΙΟ στην «θεατρική παράσταση»Corpus Cristi, η οποία έγινε ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ στην εφημερίδα Αυγή, άνοιγε  την αυλαία  της  πραγματικής  ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: Το δήθεν «Συνταγματικό τόξο» (βλέπε οι δοσίλογοι δολοφόνοι της τρόϊκας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ που κουρέλιασαν το Σύνταγμα, την αστική Δημοκρατία, το Λαό και την πατρίδα μας)  ενάντια στους Φασίστες  της  Χρυσής  Αυγής.

 

Με ένα δεύτερο άρθρο «Από το Χυτήριο στο Πλυντήριο» την 6-12-2012, αναδείξαμε την κλιμάκωση αυτής της κακόγουστης παράστασης με την δήθεν αντι-(φασιστική, ναζιστική, ρατσιστική)  νυχτερινή  ποδαράτη  «παρέλαση» των Μ.Κ.Ο.,  της  E.G.A.M. και  προσκεκλημένες  πολλές …..celebrities   του «Συνταγματικού  Τόξου».

 

Ομολογώ, όμως, ότι δεν είχα φανταστεί πόσες ακριβώς  «πλύσεις» θα έβαζε το Σύστημα, προκειμένου να  «καθαρίσει»  όλο  το «απαύγασμα» της ντόπιας Μαφίας που κυβερνάει  τη  χώρα:

 

Ακολούθησε  παρουσίαση βιβλίου για τη Χρυσή Αυγή (στο Δ.Ο.Λ. στις 28-5-2013) για ένα  γερό  ξέπλυμα  της  Ν.Δ. και του επόμενου προέδρου του ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΥ  ΤΟΞΟΥ, κυρίου  Μάκη Βορίδη  , αλλά και του Δ.Ο.Λ.-ιου Συγκροτήματος ως ναυαρχίδα της «δημοκρατικής»  ενημέρωσης στη Νέα Εποχή !!    (Σήμερα, το Κυριακάτικο ΒΗΜΑ 29-9-2013 κυκλοφορεί με τίτλο:

 

 «Η Δημοκρατία σαρώνει τους νεοναζί». Η “Δημοκρατία” των 5.000 αυτοκτονημένων – δολοφονημένων, των εκατομμυρίων ανέργων, των αστέγων, των νεόπτωχων, της Κατοχής και της Κοινωνικής γενοκτονίας, η «Δημοκρατία» των «αγορών», σαρώνει τους νεοναζί. Περίφημα).

 

Προφανής ΣΤΟΧΟΣ  να ΞΕΠΛΥΘΕΙ όλο το σάπιο πολιτικό προσωπικό της Μεταπολίτευσης που χρεοκόπησε τη χώρα (όλοι τους άνθρωποι της …εργασίας, του …μόχθου & του …μεροκάματου) και, κυρίως, αυτοί (από ΝΔ-ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ) που έχουν ήδη λερωμένα τα χέρια τους με τη Συνταγματική εκτροπή της 5-5-2010 (μέχρι και σήμερα).

 

Οι ευθύνες (για την ακρίβεια: η εγκληματική ανευθυνότητα) όσων  «παίζουν» σε αυτές  τις  σκηνοθετημένες  και  προβοκατόρικες  ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ,  είναι τεράστιες.

Τα πουτανάκια του Μνημονίου:

 

·         Οι φασίστες Βενιζέλοι – Πάγκαλοι, Σαμαράδες – Δένδιες – Βορίδηδες- Μπουμπούκοι  κ.λ.π.

·         Οι  δοσίλογοι  μικρομασσόνοι  ΨαριανοΚουβέληδες

·         Τα ανεπάγγελτα νυμφίδια ΤσιπροΔουροΤατσόπουλοι  και οι μεσοοαστ-εί-οι  λούμπεν μαρξιστοκαθηγητάδες της  χαβιαρο-«αριστεράς»

 

επιχειρούν (με επιτυχία, δυστυχώς, μέχρι σήμερα) να πείσουν τις ψοφοδεείς λαϊκές μάζες ότι σήμερα στην Ελλάδα ισχύει …αστική δημοκρατία (!!!), ότι λειτουργεί κάποιου είδους …Σύνταγμα (!!!), ότι απονέμεται…ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ (!!!) και ότι ΕΓΓΥΗΤΕΣ όλων των παραπάνω είναι οι ίδιοι αχρείοι που χρεοκόπησαν τη χώρα (και δηλώνουν ότι «μαζί τα φάγαμε» χωρίς να  συλλαμβάνονται  επ’ αυτοφώρω).

 

Η πλειοψηφία των πολιτών (ψυχολογικά νήπια όλων των ηλικιών και σε διάφορες συσκευασίες) παρακολουθεί την εξελισσόμενη Κοινωνική Γενοκτονία, με παθητικότητα που σκοτώνει.

Και οι αμφιβάλλοντες;

 

Γι’ αυτούς η δόξα των Παθών και τα μυστήρια των Ποιητών, όπως έλεγε ο φίλος μας ο Μάνος Χατζιδάκις.

(Προσπαθώ να πώ σε όσους φίλους θεωρούν πώς κάτι παραπάνω από ΟΠΑΔΟΙ ή ΑΦΙΣΟΚΟΛΛΗΤΕΣ  αξίζουν να είναι σε αυτή τη μικρή ζωή που ζούμε, προσπαθώ να τους  πώ ότι πρέπει να αντιδράσουν. 

 

Να επιβάλουν στις ΗΓΕΣΙΕΣτων πολιτικών  χώρων, οργανώσεων, Μετώπων   κ.λ.π.  (όπου  καθένας δραστηριοποιείται),  το  αυτονόητο:

Να σταματήσουν αμέσως αυτό το βρώμικο παιχνίδι της «Δημοκρατίας» (!!!) του Μπόμπολα – Βαρδινογιάννη – Εφοπλιστών – Τραπεζιτών η οποία ….τσακίζει (!!!) τον θίασο της Χρυσής Αυγής (διότι παιχνίδι είναι, δεν αποτελεί ούτε «λάθος»  ούτε  «διαφορετική  προσέγγιση», ή  «άποψη». Είναι χυδαίο & στημένο  παιχνίδι.  Και  πολύ  βρώμικο  μάλιστα.

Βέβαια,  απευθύνομαι  σε  όσους  τους  έχει  απομείνει  ακόμη λίγο μυαλό μέσα στο κεφάλι.).

Σεπτέμβριος 2013

Τ.Σ.

Πηγή : http://seisaxthia.wordpress.com

Διαβάστε Περισσότερα

ΤΟ ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΦΑΛΤΗΡΙΟ ΤΗΣ Χ.Α.

Του Γ. ΚΙΜΠΟΥΡΟΠΟΥΛΟΥ*
Χωροταξικά, ο Αντώνης Σαμαράς από σήμερα, Σάββατο, και μέχρι την επόμενη Παρασκευή θα κινηθεί μεταξύ Αθηνών, Ουάσιγκτον και Νέας Υόρκης. Πολιτικά, θα προβληματίζεταιμεταξύ τρόικας και Χρυσής Αυγής. Στο επίκεντρο του προβληματισμού, σύμφωνα με όλα τα δεδομένα, βρίσκεται ο πειρασμός των πρόωρων εκλογών, με αφορμή τον αντιναζιστικό «άθλο» που φέρουν εις πέρας οι μέχρι πρότινος τυφλές, κωφές και παράλυτες αστυνομικές και δικαστικές αρχές.
Δεν χρειάζεται να υιοθετήσει κανείς κάποια ευφάνταστη θεωρία συνωμοσίας για να αντιληφθεί ότι η κυβέρνηση, μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, διαχειρίζεται ως χρυσή ευκαιρία τον καταιγισμό αποκαλύψεων γύρω από τη δράση της Χ.Α. και του ενδεχομένου να χαρακτηριστεί και επίσημα αυτό που πράγματι είναι, μια εγκληματική οργάνωση. Ούτε χρειάζεται να υποστείλει τη σημαία του αντιφασισμού για να καταγγείλει ταυτόχρονα ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να «ξεπλύνει» μέσω της επιχείρησης κατά της Χ.Α. έναν καταιγισμό νέων μέτρων και επιβαρύνσεων που επίκεινται σε βάρος της κοινωνίας.
Η ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ
Λίγο πριν αναχωρήσει ο πρωθυπουργός για τις ΗΠΑ θα έχει (σήμερα, Σάββατο) μια σύντομη συνάντηση με τους επικεφαλής της τρόικας, της οποίας η τελευταία «επιθεώρηση» θα συνεχιστεί τον Οκτώβριο. Τα τεχνικά κλιμάκια της τρόικας θα παραμείνουν στην Αθήνα για να συνεχίσουν τη δουλειά με κάθε επιμέρους υπουργείο. Ο απολογισμός της «επιθεώρησης» συνοψίζεται στα εξής:
Και στα τέσσερα «προαπαιτούμενα» της δόσης του 1 δισ. ευρώ (αμυντικές βιομηχανίες, διαθεσιμότητα, κώδικας δικηγόρων και χρέη προς ΕΥΑΘ – ΕΥΔΑΠ), υπάρχουν εκκρεμότητες τις οποίες κανείς δεν βιάζεται να κλείσει. Ούτε η κυβέρνηση κρέμεται από αυτή τη μικρή δόση, ούτε η τρόικα θα κάνει σαματά, προς το παρόν, εφόσον εκκρεμεί μια πολύ πιο μεγάλη διαπραγμάτευση για το νέο μεσοπρόθεσμο, το χρέος και το νέο μνημόνιο.
Πιο ασφυκτική είναι η προθεσμία για τον νέο προϋπολογισμό, το σχέδιο του οποίου πρέπει να κατατεθεί μέχρι τις 7 Οκτωβρίου, βάσει της συνταγματικής δέσμευσης. Η τρόικα επέστρεψε ως «πρόχειρα» τα βασικά μεγέθη που έβαλε στο χαρτί το οικονομικό επιτελείο. Ωστόσο, το βασικό σενάριο του νέου προϋπολογισμού περιλαμβάνει μια θανατηφόρα δόση φορολογίας: συνολικά το υπουργείο Οικονομικών υπόσχεται να μαζέψει πάνω από 44 δισ. φόρους, άμεσους και έμμεσους, το 2014, που αντιστοιχούν σε ένα ΑΕΠ το οποίο στην καλύτερη περίπτωση θα φτάσει τα 180 δισ. ευρώ. Πρόκειται για ρεκόρ που αξίζει καταχώριση στο βιβλίο Γκίνες. Μια οικονομία με σωρευτική ύφεση 25% σε μια τετραετία να προϋπολογίζει φόρους ίσους σχεδόν με το 25% του ΑΕΠ της!
Πιο σημαντικές από τα προαπαιτούμενα της δόσης του 1 δισ. και το σχέδιο προϋπολογισμού είναι οι «παρακαταθήκες» που άφησε το ΔΝΤ για τη μεγάλη διαπραγμάτευση που αφορά: Πρώτον, άνοιγμα του ασφαλιστικού από μηδενική βάση, αφού το σύστημα απειλείται με κατάρρευση και αντιμετωπίζει«τρύπα» μέχρι 2 δισ. ευρώ. Δεύτερον, αναθεώρηση του καθεστώτος των ομαδικών απολύσεων, με στόχο την περαιτέρω διευκόλυνσή τους με κριτήρια τις «ιδιαίτερες ανάγκες» κάθε κλάδου (βλέπε τράπεζες). Τρίτον, επενεξέταση του χρονοδιαγράμματος των αποκρατικοποιήσεων που το 2014 πρέπει να αποφέρουν έσοδα 3,8 δισ. ευρώ.
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ «ΠΑΖΑΡΙ»
Τα καινούργια κεφάλαια στην ατζέντα της τρόικας προβλέπονται στο επικαιροποιημένο μνημόνιο, πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο του νέου Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος που πρέπει να νομοθετηθεί μέχρι το τέλος του χρόνου, συναρτώνται άμεσα με μια «πολιτική συμφωνία» για το πόσο από το «πρωτογενές πλεόνασμα» που υποτίθεται έχει παραγάγει με ποικίλες αλχημείες η κυβέρνηση είναι αποδεκτό από τους δανειστές, αλλά μπλέκονται και με το μεγάλο «παζάρι» για τη νέα παρέμβαση στο ελληνικό χρέος, προκειμένου να καταστεί βιώσιμο.
Τον πρώτο λόγο σ’ αυτό έχουν οι ευρωπαϊκές συνιστώσες της τρόικας (Κομισιόν/ΕΚΤ) και θα «μιλήσουν»στις συνεδριάσεις του Eurogroup του Οκτωβρίου και του Νοεμβρίου. Ωστόσο, το «κλειδί» των αποφάσεών τους το κρατά το ΔΝΤ, το οποίο εντός του Οκτωβρίου θα πρέπει να αποφασίσει κατά πόσο καλύπτεται χρηματοδοτικά η Ελλάδα για το επόμενο 12μηνο προκειμένου να συνεχίσει τη συμμετοχή του στη δανειοδότησή της (8,9 δις. εντός του 2014). Αλλά, πέραν αυτού θα πρέπει να τηρηθεί και η συμφωνία Ε.Ε. – ΔΝΤ για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους μέχρι το 2022. Υπενθυμίζουμε ότι πέρσι τέτοιον καιρό οι δανειστές είχαν συμφωνήσει να εκταμιεύσουν μεγαλύτερες δόσεις του δανείου για το 2013, αφού προηγουμένως είχε επέλθει ένας συμβιβασμός με το ΔΝΤ: να επιτευχθεί μείωση του χρέους στο 124% του ΑΕΠ μέχρι το 2020 και κάτω του 110% του ΑΕΠ το 2022. Το σωτήριον έτος 2022 είναι μακριά, αλλά τα νούμερα δεν βγαίνουν, και γι’ αυτό το ΔΝΤ επενέρχεται συχνά – πυκνά σε υπενθυμίσεις αυτής της συμφωνίας που προϋποθέτει μιας μορφής κούρεμα του χρέους.
ΤΕΤ Α ΤΕΤ ΜΕ ΛΑΓΚΑΡΝΤ
Αυτό είναι και ένα από τα βασικά αντικείμενα της επίσκεψης Σαμαρά στις ΗΠΑ. Στη συνάντηση με την επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, θέλει να διερευνήσει τις διαθέσεις του Ταμείου για το timingκαι την ένταση των πιέσεων που θα ασκήσει στο Βερολίνο ώστε να γίνει άμεσο ή έμμεσο κούρεμα του ελληνικού χρέους. Αν και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι η κ. Λαγκάρντ θα εμπιστευτεί τα σχέδιά της στον πρωθυπουργό.
Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, μεταξύ Οκτωβρίου και Νοεμβρίου, θα αποσαφηνιστεί το deal (ή και το διαζύγιο) Ε.Ε. και ΔΝΤ, θα αποφασιστεί τι μορφή θα έχει η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους (πιθανότατα παράταση εξόφλησης και μεγάλη μείωση επιτοκίων) και θα εξεταστεί η μορφή του νέου πακέτου βοήθειας που θα καλύπτει το χρηματοδοτικό κενό 2015-2016. Η τελική απόφαση γι’ αυτό ίσως να μείνει σε εκκρεμότητα μέχρι την άνοιξη, όπως υποστηρίζει μέχρι τώρα η γερμανική ηγεσία, αλλά δεν αποκλείεται και επίσπευση, σε περίπτωση που αυτό επιβάλει η συμμετοχή των υποψηφίων εταίρων της Μέρκελ στο Βερολίνο, των σοσιαλδημοκρατών. Αλλά, κι αυτό με το σειρά του περιπλέκει τα πράγματα, αφού μια απόφαση για τον «μεγάλο ασθενή» της Ευρωζώνης είναι στενά συνδεδεμένη με το πώς θα προχωρήσει η περίφημη τραπεζική ένωση (ποιος θα εγγυάται και ποιος θα πληρώνει για τις χρεοκοπημένες τράπεζες) και το αν θα υιοθετηθούν τα ευρωομόλογα – τα οποία υποστηρίζουν οι γερμανοί σοσιαλδημοκράτες, αν και όχι με ιδιαίτερο ζήλο. Και τα δύο ζητήματα ακουμπάνε το απόλυτο γερμανικό ταμπού: την «αμοιβαιοποίηση» του χρέους, κρατικού και τραπεζικού.
ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ
Υπάρχουν ενδείξεις, λοιπόν, ότι η λύση του ελληνικού «ζητήματος» θα γίνει υποσύνολο μια ευρύτερης συμφωνίας για μια σημαντική αλλαγή στη διαχείριση της κρίσης της ευρωζώνης. Σημαντική για τις αγορές, τις τράπεζες, τις πολιτικές και επιχειρηματικές ελίτ που τσαλαβουτάνε στην ύφεση, αλλά όχι για τις κοινωνίες. Ακόμη και μια σημαντική ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, θα συνοδευτεί από ένα τρίτο μνημόνιο που θα διαιωνίζει τη λιτότητα και θα εδραιώνει τις «μεταρρυθμίσεις» οι οποίες καταλύουν δικαιώματα και εθνική κυριαρχία.
Η περίπλοκη διπλωματία μεταξύ ΔΝΤ, Κομισιόν, ΕΚΤ και πολλών αξιωματούχων σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες τους επόμενους μήνες θα έχει, λοιπόν, «πολλή Ελλάδα» στο επίκεντρο, αλλά όχι αποκλειστικά αυτή. Ο συγκερασμός συμφερόντων που πρέπει να επιτευχθεί ανάμεσα στα «θηρία» της καπιταλιστικής οικονομίας δεν αφήνει περιθώρια για περισπασμούς. Από την άποψη αυτή, τα σχέδια της συγκυβέρνησης της Αθήνας να κεφαλαιοποιήσει γρήγορα τα κέρδη από την επιχείρηση κατά της Χ.Α., με προσφυγή σε πρόωρες εκλογές, μπορεί και να μπουν στον «πάγο» από τους δανειστές. Εκτός αν πειστούν ότι επίκειται μια τόσο σίγουρη εκλογική νίκη του «μνημονιακού τόξου» που θα εξασφαλίζει γρήγορη, χωρίς τριβές και αντιστάσεις αποδοχή του νέου μνημονίου. Αν τους «βγει» το σενάριο αυτό, θα οφείλουν ευγνωμοσύνη στο «πολυεργαλείο» (του συστήματος) Χ.Α.
*Δημοσιεύτηκε στο “Δρόμο της Αριστεράς” 28/9/2013
iskra
Πηγή : 

Διαβάστε Περισσότερα

Μια εκπομπή του Γιάννη Πρετεντέρη, το 1995, άνοιξε τον δρόμο στη Χρυσή Αυγή...video...

Δεν είναι ο Γιώργος Τράγκας ο πρώτος δημοσιογράφος που προσέφερε τόσο απλόχερα τον τηλεοπτικό του χώρο για την προπαγάνδα της Χρυσής Αυγής, καλώντας τέσσερα στελέχη της ναζιστικής οργάνωσης στο στούντιο του ΣΚΑΪ. Τα πρωτεία στην πρόκληση ανήκουν στον Γιάννη Πρετεντέρη, τον ίδιο που φρόντισε από τη δική του στήλη στο «Βήμα» να εξισώσει τον ΣΥΡΙΖΑ με τη Χρυσή Αυγή, μέσω της άθλιας ειρωνείας περί «Ζωής Κασιδιάρη». Ο κ. Πρετεντέρης είχε προλάβει πριν από 18 χρόνια να παρουσιάσει τον Μιχαλολιάκο και τους υποτακτικούς του σε μια επεισοδιακή εκπομπή που σφράγισε τη νεότευκτη τότε ιδιωτική τηλεόραση.

Ηταν Μάιος του 1995 και συμπληρώνονταν πενήντα χρόνια από τη λήξη του Β” Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Γιάννης Πρετεντέρης επέλεξε να γιορτάσει την ιστορική επέτειο παρέα με τον Μιχαλολιάκο, τον Πλεύρη, και αρκετούς ομοϊδεάτες τους. Η εκπομπή «Τέλος Εποχής» του ΑΝΤ1, την οποία παρουσίαζε, είχε θέμα τον «φασισμό όχι ως ιστορία, τον φασισμό ως επικαιρότητα», ενώ προσκεκλημένοι ήταν και ο Θεόδωρος Πάγκαλος, ο Χρήστος Γιανναράς, και ο Ελληνας Εβραίος Σαμ Νεχαμά, ο οποίος επέζησε από τα στρατόπεδα του Αουσβιτς Μπίρκεναου και του Μπούχενβαλντ.

Αποχώρηση και γιουχαίσματα

Η εκπομπή έμεινε ιστορική για τον πρόωρο τερματισμό της, όταν ο τότε υπουργός Εξωτερικών αποχώρησε από το πλατό κάτω από τα γιουχαΐσματα των προσκεκλημένων Χρυσαυγιτών και τις διαβεβαιώσεις του Πλεύρη πως «όλος του ο όγκος αξίζει για σαπούνι και τίποτα παραπάνω».

Ο Πρετεντέρης παρουσίασε τον φίρερ της Χρυσής Αυγής με τη γνωστή γαλατική του ευγένεια: «Ο κ. Μιχαλολιάκος, γενικός γραμματέας της οργάνωσης Χρυσή Αυγή, μία οργάνωσις για την οποία κ. Μιχαλολιάκο πρέπει να πούμε συχνά έχει αναφερθεί στον Τύπο ως μία οργάνωσις, η οποία πλησιάζει τις νεοφασιστικές ή τις ανάλογες ιδέες. Θα έχετε την ευχέρεια να μας εξηγήσετε τι είναι αυτά ακριβώς εις τα οποία πιστεύετε, για να μπορέσουνε και οι τηλεθεατές να διαμορφώσουνε τη γνώμη τους για όλα αυτά που λέγονται». Ακολούθησε πλούσια συζήτηση («ανταλλαγή απόψεων γύρω από την ιστορική αναγκαιότητα της δημοκρατίας», θα τη χαρακτηρίσει κάποια στιγμή ο παρουσιαστής, που φρόντισε πάντως να διευκρινίσει πως ο ίδιος «δεν μετέχει στη συζήτηση» για το αν οι διανοούμενοι είναι «σαπιοκοιλιές» και αν «το ελληνικό έθνος μεγαλουργεί μόνο υπό μη δημοκρατικά καθεστώτα»).

Ανάμεσα στους αστέρες που διέπρεψαν σ’ αυτή την «ανταλλαγή απόψεων» διακρίναμε τον μετέπειτα πρωτεργάτη της δολοφονικής επίθεση στους δύο φοιτητές έξω από τα δικαστήρια της σχολής Ευελπίδων, Αντώνη («Περίανδρο«) Ανδρουτσόπουλο, που ανέλυσε τα «εγκλήματα της Δημοκρατίας» και τον Χρήστο Παππά, ιδρυτικό στέλεχος επίσης της Χρυσής Αυγής, που καλούσε πιεστικά τον Θεόδωρο Πάγκαλο να… αυτοκτονήσει επειδή «κατέρρευσε ο κομμουνισμός», ενώ υπερασπιζόταν με πάθος τους ηγέτες της χούντας, στους οποίους βέβαια συγκαταλέγεται και ο πατέρας του, επίσης υποψήφιος της Χρυσής Αυγής.

Ο Παππάς είναι σήμερα βουλευτής Επικρατείας και η τελευταία του επαφή με τον Πρετεντέρη ήταν στις 25 Μαρτίου, όταν κατούρησε την είσοδο του καναλιού Mega, όπου εργάζεται ο δημοσιογράφος. Στην εκπομπή του 1995, πάντως, ο Γιάννης Πρετεντέρης θα περιοριστεί σε σποραδικές εκκλήσεις «να πέσει λίγο η ένταση και να συζητήσουμε πολιτισμένα, σαν πολιτισμένοι πολίτες πολιτισμένης χώρας». Κάποια στιγμή που η εκπομπή πλησίαζε στο τέλος της και είχε ήδη φανεί ότι το «κοινό» βρίσκεται πιο κοντά στις απόψεις των Μιχαλολιάκου-Πλεύρη, ο Πάγκαλος αισθάνθηκε υποχρεωμένος να αναρωτηθεί μεγαλόφωνα προς τον οικοδεσπότη της εκπομπής: «Κύριε Πρετεντέρη, η σύνθεση της αίθουσας είναι παράδοξη. Δεν ξέρω πώς προέκυψε».

Γενικόλογες συστάσεις από ΕΣΡ

Το ζήτημα έφτασε και στο ΕΣΡ, το οποίο προέβη σε μια γενικόλογη σύσταση να αποφεύγονται του λοιπού παρόμοιες εκπομπές που «προκαλούν το δημόσιο αίσθημα», διότι «διατυπώθηκαν ακραίες απόψεις εναντίον της λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος, τις οποίες συνδαύλισε ένα ακροατήριο, που παρουσίασε εικόνα φανατισμού».

Απαντώντας δυο μέρες αργότερα σε ερώτημα του Ιού, ο Θεόδωρος Πάγκαλος συνόψιζε την τραυματική εμπειρία του από την εκπομπή και έθετε ένα πλαίσιο για την αντιμετώπιση του λόγου των φασιστών από τη δημοκρατία: «Δεν μπορώ να είμαι αντίθετος με το να υπάρχουν, να δρουν ελεύθερα και να εκφράζονται ακόμα και οι εχθροί της δημοκρατίας, όπως είναι οι ακροδεξιές και φασιστικές οργανώσεις. Αν όμως γίνεται έμμεση νομιμοποίηση των θέσεών τους και εν τέλει αναγνωρίζονται ως υπεύθυνοι πολιτικοί φορείς, τότε το πράγμα αλλάζει».

Το σημαντικότερο είναι ότι ο Θεόδωρος Πάγκαλος κατέληγε σε μια προφητική διαπίστωση: «Ηταν ωστόσο ένα μάθημα. Τους φασίστες δεν πρέπει να τους υποτιμούμε. Υπάρχουν δυστυχώς οι συνθήκες για να αποκτήσουν επιρροή. Μην ξεχνούμε τη διείσδυσή τους στο κόμμα της Δεξιάς και ώς ένα βαθμό στην Πολιτική Ανοιξη».

Οσο για τον Μιχαλολιάκο, αυτός ποτέ δεν έκρυψε τον ενθουσιασμό του: «Οπως ήταν φυσικό ο απόηχος της εκπομπής αυτής ήταν τεράστιος. Παρ’ όλα τα όσα εμετικά και αισχρά έγραψαν οι εφημερίδες και είπαν διάφοροι μέντορες [sic] σε τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς, εγώ ξέρω ότι όπου και να πήγαινα σε Αθήνα και επαρχία έπαιρνα συγχαρητήρια και ούτε ένας απλός άνθρωπος δεν βρέθηκε να με κατηγορήσει. Τέτοια υψηλή θεαματικότητα ο κ. Πρετεντέρης δεν είχε ποτέ άλλοτε».
Πηγή : http://www.efsyn.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Serifos Classic Sunset Race 2013

Με μεγάλη επιτυχία και αθρόα συμετοχή ἐγινε το

Serifos Classic Sunset Race

Στόχος της διοργάνωσης είναι η καθιέρωση ενός αγώνα-θεσμού, στα πρότυπα αντίστοιχων διοργανώσεων που προσελκύουν το κοινό και έχουν αθλητικό, κοινωνικό και πολιτιστικό ενδιαφέρον, ιδιαίτερα μάλιστα σε ένα νησί και σε περιόδους χαμηλής τουριστικής κίνησης. Ο αγώνας στηρίζει τις προσπάθειες για την ισότιμη πρόσβαση στην εκπαίδευση την υγεία και τον πολιτισμό για όλους τους κατοίκους της νησιωτικής Ελλάδος και ειδικά της άγονης γραμμής. Το οικονομικό πλεόνασμα από τον αγώνα θα χρησιμοποιηθεί για την ενίσχυση της προσπάθειας αυτής.

Η διαδρομή του αγώνα των 5 χλμ καταγράφεται ως εξής: Η εκκίνηση δόθηκε  από την θέση Βαγιά στο σημείο που διασταυρώνεται περιφερειακός δρόμος με τον δρόμο προς την παραλία της Βαγιάς και οι δρομείς αφού διάνυσαν  απόσταση 2.500 μέτρων στην αρχή του κόλπου του Κουταλά έκάναν αναστροφή και τερμάτισαν  στην θέση Βαγιά στο σημείο από το οποίο ξεκίνησαν.

Η διαδρομή των 10 χλμ καταγράφεται ως εξής: Η εκκίνηση δόθηκε  από την θέση Βαγιά (αφετηρία/τερματισμός) και οι δρομείς αφού διανύσαν ν απόσταση 5,000 μέτρων αφού περάσαν ν τους πανέμορφους κόλπους του Γανέματος και του Κουταλά έκάναν αναστροφή στο σημείο Άσπρος Κάβος  για να διανύσουν την ίδια διαδρομή απολαμβάνοντας συγχρόνως το μοναδικό ηλιοβασίλεμα της περιοχής από την μία και την άγρια ομορφιά του Κυκλαδίτικου τοπίου από την άλλη.

Το κόστος συμμετοχής ήταν 5 Ευρώ για τα 5 και 10 χλμ. ενώ ο παιδικός αγώνας είναι δωρεάν. Στον αγώνα θα υπήρχανν 3 σταθμοί νερού. Πίσω από τους αθλητές θα ακολουθούσε μηχανή για την παροχή οποιασδήποτε βοήθειας, ενώ ομάδα επιφυλακής ήταν  σε διάφορα σημεία του αγώνα. υπήρχε  γιατρός για την παροχή πρώτων βοηθειών καθώς και ασθενοφόρο σε περίπτωση που χρειαζόταν  μετακομιδή στο Κέντρο Υγείας Σερίφου. Μετά το τέλος των αγώνων θα ακολούθησε υποδοχή προς τιμή των αθλητών στο Coco-mat Eco Residences, στη Βαγιά. Στον αγώνα ΄ύπηρξε  επίσημη χρονομέτρηση. Tα αποτελέσματα ανακοινώθηκαν  λίγες ώρες μετά τον αγώνα στην ιστοσελίδα

Serifos Classic Sunset Race

Το αναμνηστικο βραχιολακι μολις φορεθηκε απο τον πρωτο εθελοντη! Μας αρεσει πολυ!!!
Προσφορα Θυδιρα art shop, Ανω Χωρα Σεριφου. Eπισκευτειτε την σημερα το βραδυ στο ραντεβου μας στην Χωρα!Πηγή :

Serifos Classic Sunset Race

Διαβάστε Περισσότερα

Η ελπίδα νικά την καταισχύνη

«Γεννήθηκα το 1939· λίγους μήνες αφότου γεννήθηκα, στη Βόρειο Κέρκυρα, ο πατέρας μου πέρασε απέναντι να πολεμήσει στο αλβανικό. Θέλω να ρωτήσω κάτι. Γράφατε προ εβδομάδων: “Στους ήσυχους σκοτεινούς δρόμους αφουγκράζεσαι κάτι να σιγοβράζει. Ισως ο φόβος να αναδεύεται στα σπλάχνα και να ξεδιπλώνεται, να αλλάζει θέση. Ισως να παίρνει τη θέση του η οργή. Ισως να προσπαθεί να βγει μπροστά η ελπίδα. Πϊσω από την ερημία των δρόμων κάτι σαλεύει.” Για την ελπίδα θέλω να ρωτήσω. Πείτε μου, είμαι 74 ετών, γι΄αυτό ξεκίνησα με την ηλικία μου, θα δω την ελπίδα να βγαίνει μπροστά; Δεν με νοιάζει για μένα, για τα εγγόνια μου με νοιάζει.»
Στα λόγια, αυτά και άλλα πολλά, του ευγενούς συνομιλητή αντηχούσαν οι αρετές πολλών Ελλήνων του τρομερού εικοστού αιώνα. Το λιτοδίαιτο, η καρτερία, η αντοχή, η ιστορική συνείδηση, η δίψα της ζωής, η αγάπη της ζωής, η ευθύνη έναντι των επομένων γενεών, η επίγνωση της διαδοχής και της συνέχειας. Και η αναζήτηση της ψυχικής ύλης πάνω στην οποία οικοδομείται κοινός βίος· η ελπίδα.
Διαβεβαίωσα τον συνομιλητή μου (σαν να είχα τάχα μου το δικαίωμα και τη δυνατότητα…) ότι θα δει, θα δούμε, το ξεμύτισμα της ελπίδας. Λίγο αργότερα όμως σκεφτόμουν ότι όταν μιλάμε για την ελπίδα με τέτοια λαχτάρα, τόσο έντονα, τόσο εμφατικά, γι’ αυτό το κρυμμένο φωτάκι που θα σπαθίσει τον ζόφο, είναι γιατί λείπει η πίστη, γιατί ξεχειλίζει η απόγνωση. Η ελπίδα είναι πέραν του έλλογου, πέραν του υπολογίσιμου, πέρα ακόμη κι απ’ την πίστη. Η πίστη δομείται και θερμαίνει, παρέχει σκελετό και καύσιμο, ακόμη κι όταν απολήγει σε μορφές του μεσσιανικού, ακόμη κι όταν απολήγει σε φανατισμό.
Η ελπίδα είναι το έκτυπο της απελπισίας. Υπάρχει όσο και το αρνητικό της, και μόνο ταυτοχρόνως. Οταν έχεις χάσει τις έλλογες προϋποθέσεις και την πίστη, τότε απομένει η ελπίδα, η αναμονή του θαύματος, της ανατροπής. Είναι το κλισέ που μουρμουράμε σαν ξόρκι ενώπιον ερειπίων σεισμών: η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία.
Ο χριστιανισμός τις έβαλε αδελφές, θυγατέρες της Σοφίας: την Πίστη, την Ελπίδα, την Αγάπη. Μα δεν είναι ισοδύναμες. Ο Αγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης, συγγραφέας της περίφημης Κλίμακος, αναλύοντας την ενάρετο τριάδα, για μεν την πίστη λέγει κατηγορηματικά: «Η μεν γαρ πάντα δύναται και ποιείν, και δημιουργείν» ― η πίστη μπορεί να κάνει τα πάντα. Για την ελπίδα είναι λιγότερο απόλυτος και πιο παρηγορητικός: «την δε έλεος Θεού περικυκλοί, και ακαταίσχυντον ποιεί» ― η ελπίδα περικυκλώνει τον άνθρωπο με το έλεος του Θεού και δεν καταισχύνει τον ελπίζοντα.
Ιδού όμως: ο Σιναΐτης περιγράφοντας τις ενέργειες της ελπίδας, σκιτσάρει τον προνεωτερικό άνθρωπο υπό την σκέπη της Θείας Πρόνοιας, αλλά ταυτοχρόνως μάς βάζει στον κόσμο της νεωτερικής ατομικότητας, της αξιοπρέπειας του προσώπου: η ελπίδα προστατεύει από την καταισχύνη, την ντροπή. Οπως ακριβώς ακούγεται στη Θεία Λειτουργία του Ιωάννη του Χρυσοστόμου: «Χριστιανά τα τέλη της ζωής ημών, ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, ειρηνικά, και καλήν απολογία την επί του φοβερού βήματος του Χριστού αιτησώμεθα». Ο πόνος, η ντροπή, η αμάχη, αυτά ευχόμαστε πρώτα να μείνουν μακριά από τη ζωή, προτού καν φτάσουμε ενώπιον του τελικού κριτή, στα έσχατα του χρόνου.
Η ελπίδα, παρ’ όλους τους περιορισμούς της, είναι μια ουσία της ανθρωπινότητας, αυτή που προστατεύει από την καταισχύνη, την απαξίωση του ανθρώπου ενώπιον του εαυτού του και των άλλων, αυτή που αποτρέπει ή απαλύνει την εσωτερική πτώση, και αναζωπυρώνει την πίστη στον δημιουργικό εαυτό, που ανασύρει κρυμμένες δυνάμεις και περικυκλώνει σαν ασπίδα ελέους· ελέους Θεού και ελέους καθάρσεως της τραγωδίας.
Πηγή : http://vlemma.wordpress.com/

Διαβάστε Περισσότερα

Έφυγε η Πόλυ Πάνου...VIDEO...

Μια από τις σημαντικότερες φωνές του λαϊκού τραγουδιού σίγησε την Παρασκευή. Η Πόλυ Πάνου αντιμετώπιζε το τελευταίο διάστημα σοβαρά προβλήματα υγείας και νοσηλευόταν σε ιδιωτικό νοσοκομείο της Αθήνας, όπου και κατέληξε. Ηταν 73 ετών.

Η σορός της θα τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα  από τις 9.30 το πρωί της Δευτέρας στο παρεκκλήσι του Α' Νεκροταφείου ενώ στις 3 μ.μ., στην εκκλησία του ίδιου χώρου θα ψαλεί η νεκρώσιμος ακολουθία.
Στη συνέχεια η σορός θα μεταφερθεί στο Νεκροταφείο του Κόκκινου Μύλου όπου και θα ταφεί σε οικογενειακό τάφο.
                                                                                Η Πολυτίμη Κολιοπάνου - όπως ήταν το πραγματικό της όνομα -, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 28 Οκτωβρίου 1940, μεγάλωσε όμως στην Πάτρα. Ο «νονός» του καλλιτεχνικού της ονόματος ήταν ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο άνθρωπος που την ανακάλυψε στην Πάτρα και έμελλε να της αλλάξει τη ζωή.
Η ιστορία της ξεκινά όταν μαθήτρια ακόμα του δημοτικού, κάνει σκασιαρχείο από το σχολείο και πηγαίνει στα Ψηλαλώνια της Πάτρας, για να ακούσει τα καινούργια τραγούδια της εποχής. Στην ηλικία των 10 ετών εντυπωσιάζει με τις φωνητικές ικανότητες, όταν στο μαγαζί όπου εμφανιζόταν ο Σταύρος Τζουανάκος, ανέβηκε στο πάλκο και τραγουδά το «Συλβάνα, Συλβάνα μου τρελή πεθαίνω για ένα σου φιλί».
Αργότερα, κρυφά από τους γονείς της, συμμετέχει σ' ένα διαγωνισμό ταλέντων της πόλης, στον οποίο τραγουδά το τραγούδι «Μητέρα» του Φώτη Πολυμέρη και διακρίνεται ανάμεσα σε 260 παιδιά, παίρνοντας το πρώτο βραβείο . Οι εφημερίδες τότε, γράφουν για τη «μικρή Πατρινοπούλα, το παιδί θαύμα που πήρε το πρώτο βραβείο».
Έναν χρόνο μετά από το διαγωνισμό, βρίσκεται στην Πάτρα για εμφανίσεις ο νεαρός τότε και ταλαντούχος Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Η τραγουδίστρια του συγκροτήματός του, τους είχε εγκαταλείψει και ο Γρηγόρης έψαχνε εναγωνίως τραγουδίστρια να την αντικαταστήσει. Τότε τυχαία σε ένα κουρείο της γειτονιάς της, έμαθε για τη μικρή Πολυτίμη με το «χρυσό λαρύγγι» όπως την αποκαλούσε και ο ίδιος. Έτσι ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης τη βρήκε , την άκουσε να τραγουδά τα "βαριά" του Τζουανάκου, τραγούδια ανατολίτικα αλλά και Πολυμέρη και αμέσως τότε της ζήτησε να τον ακολουθήσει. Ταξίδεψαν μαζί στη Πάτρα, στο Αγρίνιο και μετά στην Αθήνα, στα δισκογραφικά στούντιο της Columbia, ενώ η Πόλυ Πάνου ήταν πάντα με τη συνοδεία της μητέρας της, παρά την αντίθετη γνώμη του πατέρα της.
Ο τότε παραγωγός της Columbia, έχοντας μεσολαβήσει ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης για την ακρόαση και εντυπωσιασμένος από τη σπάνια φωνή της, του είπε: «Γρηγόρη μου, μού ‘φερες μια Βέμπο του λαϊκού τραγουδιού!».
«Εγώ, πριν απ' όλα, για τον εαυτό μου τραγούδησα, τραγουδούσα, τραγουδάω. Σ' εμένα έδινα και δίνω πάντα λογαριασμό. Χωρίς τρακ, χωρίς τίποτα. Είχα, κι έχω πάντα, μεγάλο, πολύ μεγάλο πάθος. Το αγάπησα πολύ το λαϊκό τραγούδι. Και μπήκα μέσα κι έδωσα όλον μου τον εαυτό. Του Γρηγόρη Μπιθικώτση, το χαρτί που μου 'δωσε, εγώ δεν το 'καψα. Δεν υπήρχε περίπτωση να το κάψω!», είχε δηλώσει πριν χρόνια σε συνέντευξή της, η σπουδαία τραγουδίστρια.
Το πρώτο τραγούδι που ηχογράφησε, το έγραψε ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης και είχε τίτλο «Πήρα τη στράτα την κακιά» (1952). Ακολούθησε το «Να πας να πεις της μάνας μου» (1956) του Γιώργου Ζαμπέτα.
 Η Πόλυ Πάνου ήταν η πρώτη που τραγούδησε τα «Παιδιά του Πειραιά», που αργότερα έγινε μεγάλη επιτυχία και ήταν ο ίδιος ο Χατζιδάκις που την κάλεσε στο τηλέφωνο και της είπε: «Έχω, Πόλυ, γραμμένο ένα τραγούδι για σένα».
Η σημαντική αυτή ερμηνεύτρια τραγούδησε πολλά από τα καινούργια τραγούδια όλων των κορυφαίων λαϊκών συνθετών της δεκαετίας του '50. Ήταν η εποχή άλλωστε ανάδειξης μίας νέας γενιάς. Η Πόλυ Πάνου θα αναδειχτεί παράλληλα με τον Στέλιο Καζαντζίδη, τον Πάνο Γαβαλά, την Καίτη Γκρέυ και τη Γιώτα Λύδια. Ο Βασίλης Τσιτσάνης, ο Απόστολος Καλδάρας, ο Γιώργος Μητσάκης, ο Θόδωρος Δερβενιώτης και ο Μπάμπης Μπακάλης θα της γράψουν τα καινούργια τραγούδια με τα οποία θα αναδειχτεί στη δισκογραφία και στο πάλκο. Πολλά απ' αυτά θ' αντέξουν να τραγουδιούνται μέχρι και σήμερα.

Το «Μες στην πολλή σκοτούρα μου», και το «Παίξε Χρήστο το μπουζούκι» του Βασίλη Τσιτσάνη, «Φέρτε μια κούπα με κρασί», «Ο,τι βρέξει ας κατεβάσει» του Απ.Καλδάρα, «Σβήσε το φως να κοιμηθούμε» του Γιάννη Παπαϊωάννου, «Πάρε το δαχτυλίδι μου», «Καυγαδάκι» του Μητσάκη, «Αλλα μου λεν τα μάτια σου», «Ένα σφάλμα έκανα» του Δερβενιώτη, «Εσένα δε σου άξιζε αγάπη», «Τα αδέλφια δε χωρίζουνε», «Ασε πρώτα να ξεχάσω» του Καλδάρα, «Τα λιμάνια» του Τσιτσάνη, «Το Καλντερίμι» και πολλά άλλα, υπήρξαν σταθμοί στη σπουδαία καλλιτεχνική της πορεία. (Πηγή : "ΤΑ ΝΕΑ")
Πηγή : (Πηγή : "ΤΑ ΝΕΑ") 

Διαβάστε Περισσότερα

Του κόπηκε ο βήχας...

Ο υπουργός Υγείας Αδωνις Γεωργιάδης μπορεί να έχει μακρά προϊστορία σε θορυβώδεις εμφανίσεις στα τηλεοπτικά παράθυρα των ελληνικών καναλιών, τα βρήκε όμως λίγο σκούρα όταν... εμφανίστηκε προχθές το βράδυ στο BBC.
Κατ' αρχάς δεν ήταν ο γνωστός Αδωνις με τις κραυγές. Μάλλον επειδή δεν τον έπαιρνε, καθώς ο παρουσιαστής του BBC δεν του χαρίστηκε, αλλά τον έφερε σε δύσκολη θέση με τις ερωτήσεις του για το ακροδεξιό παρελθόν του ιδίου και το παρόν της κυβέρνησης.

Επειδή το BBC αποτελεί, σύμφωνα με την κυβέρνηση, πρότυπο για την οργάνωση της Δημόσιας Τηλεόρασης, ευελπιστούμε να δούμε αντίστοιχα συνέντευξη του κ. Γεωργιάδη στο νέο κρατικό κανάλι, όπου να δέχεται ομοίως σοβαρές και αυστηρές ερωτήσεις, χωρίς να του επιτραπεί να καταφύγει στο γνωστό σπορ της φωνασκίας.Στο στόχαστρο Βρετανού δημοσιογράφου βρέθηκε ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος παραχώρησε συνέντευξη στο ειδησεογραφικό δίκτυο BBC.

Ο κ Γεωργιάδης κλήθηκε να απαντήσει στις επίμονες ερωτήσεις του δημοσιογράφου αναφορικά με τη Χρυσή Αυγή, με τη δολοφονία του Πάυλου Φύσσα ενώ δέχτηκε αρκετές ερωτήσεις και για το παρελθόν του στο κόμμα ΛΑΟΣ.

Ο υπουργός Υγείας ανέφερε ότι είναι πολύ ανήσυχος για τις εξελίξεις με τη Χρυσή Αυγή και τη χαρακτήρισε ως ένα «ναζιστικό κόμμα» ενώ πρόσθεσε ότι η άνοδός της οφείλεται στις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν στην Ελλάδα.

«Είστε ξεκάθαρος, ωστόσο κάθεστε μαζί τους σε ένα κοινοβούλιο. Αν είναι ναζί, όπως λέτε ή εγκληματική οργάνωση, όπως τους έχουν χαρακτηρίσει άλλοι βουλευτές, γιατί τους δέχεστε στη Βουλή;»  ρώτησε ο δημοσιογράφος.

"Τι προτείνετε να τους πετάξουμε έξω με τις κλωτσιές;" είπε χαριτολογώντας ο κ. Γεωργιάδης και εξήγησε ότι δεν επιτρέπεται από το Σύνταγμα να βγει το συγκεκριμένο κόμμα εκτός νόμου. Επιπλέον ο Άδωνις είπε ότι το θέμα με τη Χρυσή Αυγή έχει πάρει πλέον το δρόμο της δικαιοσύνης. Ο Βρετανός δημοσιογράφος, σημείωσε ότι με αυτόν τον τρόπο, το ελληνικό κράτος θα συνεχίσει να χρηματοδοτεί την οργάνωση.

Ο δημοσιογράφος έθεσε και το θέμα της διείσδυσης της Χρυσής Αυγής στην αστυνομία. Ο κ. Γεωργιάδης παραδέχθηκε ότι υπάρχουν ψήγματα αλήθειας σε αυτόν τον ισχυρισμό.

Ο κ. Γεωργιάδης ερωτήθηκε και για το αν ο ίδιος δυσκολεύεται να μιλήσει επικριτικά για την ακροδεξιά, καθώς στο παρελθόν και ο ίδιος βρισκόταν σε κόμμα της ακροδεξιάς.http://www.dailymotion.com/video/x156sb4_%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AD%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%85%CE%BE%CE%B7-%CE%B3%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B7_news#from=embediframe

"Μόνο ακροαριστεροί μου το λένε ως κατηγορία, διότι όλοι ξέρουν ότι ποτέ δεν συμπαθούσα ποτέ τέτοιου είδους ιδέες. Αυτός είναι και ο λόγος που οι χρυσαυγίτες με έχουν χτυπήσει δυο φορές στο παρελθόν και με μισούν περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον".

"Ίσως σας μισούν, επειδή θεωρούν ότι προδώσατε τις κοινές σας αξίες" είπε ο δημοσιογράφος, ο οποίος τόνισε ότι ο κ. Γεωργιάδης ήταν μέλος του ΛΑΟΣ, του οποίου ο αρχηγός είχε ακραία και ρατσιστική ρητορική.

«Οι χρυσαυγίτες με χτύπησαν όταν ήμουν στο ΛΑΟΣ. Το ΛΑΟΣ, δεν ήταν ναζιστικό κόμμα. Δεν έχω πει τίποτα ενάντια στους Εβραίους» υποστήριξε ο κ. Γεωργιάδης, ωστόσο ο Βρετανός δημοσιογράφος δεν πείστηκε, λέγοντας ότι το ισραηλιτικό συμβούλιο Ελλάδος τον είχε κατηγορήσει για αντισημιτική προπαγάνδα.

Η συζήτηση ολοκληρώθηκε, με τον υπουργό να καλείται να απαντήσει στο πώς θα λυθεί το πρόβλημα της Χρυσής Αυγής."Η Δημοκρατία μας είναι έτοιμη να υπερασπιστεί τον εαυτό της απέναντι στη Χρυσή Αυγή", τόνισε ο υπουργός.
Πηγή : http://www.protothema.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

Η βία και ο μύθος των ξένων επενδύσεων

Είμαστε φανατικά αντίθετοι σε κάθε μορφή βίας, από όπου και αν προέρχεται – έχοντας την άποψη ότι δεν μπορεί να αιτιολογηθεί ούτε από τη φτώχεια, ούτε από την εξαθλίωση, ούτε από την αδικία, ούτε από οτιδήποτε άλλο.

 

Βέβαια, δεν εννοούμε μόνο τη σωματική βία αλλά, επίσης, την ψυχολογική, η οποία είναι επιπλέον «παρά φύσει» – αφού η σωματική βία, στην ευρύτερη έννοιά της, με αιτία την επιβίωση (τροφή, άμυνα κλπ.), αποτελεί τον κανόνα στο «ζωικό βασίλειο»: στη Φύση λοιπόν.

 

Στα πλαίσια αυτά η πολιτική βία (μέτρα εξαθλίωσης και λεηλασίας, ανεργία), η κοινωνική (περιθωριοποίηση, αδικία, ατιμωρησία των πολιτικών), καθώς επίσης η βία που ασκούν ορισμένα ΜΜΕ (σκόπιμη παραπληροφόρηση, συκοφάντηση των θυμάτων τους και χειραγώγηση του κοινού τους), ευρίσκονται στις πρώτες θέσεις της κλίμακας των αντιθέσεων μας - ενώ ακολουθούν φυσικά πολλές άλλες μορφές ψυχολογικής βίας.

 

Εντούτοις, για να είμαστε ειλικρινείς, δεν παύουμε να αναρωτιόμαστε πώς μπορεί να αντιμετωπίσει κάποιος τη βία, χωρίς βία – πως είναι δυνατόν δηλαδή να πολεμήσει κανείς «δημοκρατικά» έναν οπλισμένο εχθρό, ο οποίος δεν διστάζει να τον πυροβολήσει και να τον σκοτώσει. Ακόμη περισσότερο, πώς μπορεί να αντισταθεί κάποιος ειρηνικά σε μία γενοκτονία, η οποία συνεχώς κλιμακώνεται – γνωρίζοντας πως ο οικονομικός πόλεμος είναι πολλές φορές χειρότερος από το συμβατικό, όπου κανείς υποχρεώνεται προφανώς να αμυνθεί με κάθε τρόπο.

 

Από την άλλη πλευρά, παραμένοντας φυσικά κανείς φανατικά αντίθετος με την άσκηση βίας, είναι αδύνατον να μη χάσει εντελώς την ψυχική του ηρεμία, παρακολουθώντας την απίστευτα «βίαιη τηλεοπτική δίκη», η οποία διεξάγεται κυριολεκτικά «ερήμην των κατηγορουμένων» – από ορισμένα ΜΜΕ, τα οποία ήταν και είναι φανατικοί υποστηρικτές των δυνάμεων κατοχής και βίαιης λεηλασίας της πατρίδας μας.

 

Εκείνων των εισβολέων δηλαδή, οι οποίοι δεν δίστασαν χθες να παραδεχθούν, μέσω της διευθύντριας του ΔΝΤ ότι, προτίμησαν να «καρατομήσουν» το χέρι χωρίς αναισθητικό (την Ελλάδα δηλαδή), αδιαφορώντας για τους κινδύνους της εγκληματικής τους ενέργειας – απλούστατα, επειδή δεν ήταν δυνατόν διαφορετικά να διασώσουν το υπόλοιπο σώμα (την Ευρωζώνη).

 

Με απλούστερα λόγια παραδέχθηκαν με θρασύτητα ότι, επέλεξαν να θυσιάσουν την Ελλάδα ως μία σύγχρονη Ιφιγένεια, για να μπορέσει να υψωθεί ένα τοίχος προστασίας, έτσι ώστε να διασωθεί η υπόλοιπη Ευρωζώνη από τις επιθέσεις των αγορών.

 

Επιστρέφοντας στο θέμα της βίας, αναρωτιόμαστε εάν χαρακτηρίζουν οι ενέργειες που παρακολουθούμε εμβρόντητοι στους δέκτες μας ένα δημοκρατικό, ή μήπως ένα «κεκαλυμμένο» φασιστικό πολίτευμα – καθ’ όλα «αντάξιο» των ακροδεξιών κατηγορουμένων.

 

Αναρωτιόμαστε επίσης, για πόσο χρόνο ακόμη μπορεί να ανεχθεί ένας ολόκληρος λαός ήρεμα το θέατρο του παραλόγου, με σύσσωμη την πολιτική ηγεσία του στη θεατρική σκηνή – με πολιτικούς δηλαδή οι οποίοι, αφενός μεν προσπαθούν να μεταβιβάσουν στους άλλους τις τεράστιες ποινικές τους ευθύνες (την υπογραφή των μνημονίων, ενάντια στο σύνταγμα, για την οποία δεν ευθύνεται η άκρα δεξιά), αφετέρου να εξασφαλίσουν εκλογικά οφέλη, «κατασπαράζοντας» κυριολεκτικά  ένα άλλο, πιθανότατα καθόλου λιγότερο εγκληματικό κόμμα.

 

Πόσω μάλλον όταν ο δύστυχος αυτός λαός οδηγείται νομοτελειακά στο δήμιο και στην αγχόνη, με τη σκιώδη εξουσία να απαιτεί την υποδειγματικά δημοκρατική συμπεριφορά του - έτσι ώστε να διατηρηθεί η κατ’ επίφαση προφανώς τάξη, αφού κανένας δεν γνωρίζει πια «τι θα του ξημερώσει» την επόμενη ημέρα.

 

Ο μύθος των ξένων επενδύσεων

 

Προσπαθώντας τώρα να δούμε τα πράγματα από τη θετική τους πλευρά, έχουμε την άποψη ότι, εάν κάποια στιγμή δημιουργήσουμε τις κατάλληλες προϋποθέσεις, οι οποίες θα μας επιτρέψουν να δούμε φως στην άκρη του τούνελ, όλα όσα δεινά αντιμετωπίζουμε, συμπεριλαμβανομένης της βίας, θα αποτελέσουν παρελθόν.

 

Αυτό που χρειαζόμαστε λοιπόν, για να ξεφύγουμε από το «σπιράλ του θανάτου», είναι η ανάπτυξη – επομένως η διενέργεια επενδύσεων, οι οποίες θα μας βοηθήσουν να βγούμε από το βαθύ σκοτάδι της ύφεσης και της ανεργίας.

 

Δεν παραμένουμε φυσικά στα «ψέματα» που ανακοινώθηκαν πρόσφατα, περί αύξησης των επενδύσεων στη χώρα μας – αφού γνωρίζουμε ότι πρόκειται κυρίως για ευκαιριακές εισροές κερδοσκοπικών κεφαλαίων στο χρηματιστήριο, καθώς επίσης για τις ιδιωτικοποιήσεις ήδη υφισταμένων δημοσίων εταιριών, όπως του ΟΠΑΠ και όχι για καινούργιες (με εξαίρεση ίσως τον τουρισμό).

 

Επομένως, δεν πρόκειται για επενδύσεις στην πραγματική οικονομία όπως, για παράδειγμα, στην κατασκευή ενός νέου εργοστασίου – χωρίς τις οποίες δεν υπάρχει καμία απολύτως ελπίδα ανάπτυξης.

 

Συνεχίζοντας, για να επενδύσει κανείς σε μία χώρα χρειάζεται, πριν από κάθε τι άλλο σταθερό πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον – προϋποθέσεις που δεν διαθέτουμε, αφού κανένας δεν γνωρίζει το αυριανό πολιτικό σκηνικό, τους φόρους της επομένης εβδομάδας, τις κοινωνικές αντοχές ανθρώπων που «βιάζονται» καθημερινά κοκ.

Ποιος χτίζει αλήθεια ένα σπίτι σε μία περιοχή που σείεται από τους σεισμούς; 

 

Πόσο μάλλον όταν δεν ξέρει τι άλλους φόρους ακίνητης περιουσίας θα πληρώσει και ενώ οι «περίοικοι» λιμοκτονούν ή αλληλοσπαράζονται, έχοντας χάσει τα ανθρώπινα τους χαρακτηριστικά; Αλήθεια, πόσα χρόνια μετά από έναν καταστροφικό σεισμό αποφασίζει κανείς να κατασκευάσει ένα ακίνητο;

Εκτός αυτού αφού δεν επενδύουν οι ίδιοι οι Έλληνες, γνωρίζοντας τα προβλήματα της χώρας τους (γραφειοκρατία, ασταθές φορολογικό πλαίσιο, εχθρικό επιχειρηματικό περιβάλλον, πολιτική διαφθορά κ.λπ. – διάγραμμα που ακολουθεί), πώς θα επενδύσουν οι ξένοι;

Διάγραμμα Εμποδίων στην Επιχειρηματικότητα

 

.

 

Γιατί να εμπιστευτούν λοιπόν ο ξένοι ένα κράτος με τόσα προβλήματα που δεν το εμπιστεύονται ούτε οι ίδιοι οι πολίτες και οι επιχειρηματίες του – οι οποίοι, όχι μόνο δεν επενδύουν, αλλά μεταναστεύουν μαζί με τις επιχειρήσεις τους στο εξωτερικό;

 

 Εάν δε επιχειρηθούν και εδώ να εφαρμοσθούν αστυνομικοί μέθοδοι καταστολής, βία δηλαδή «σοβιετικού τύπου», όπως η ξαφνική νομοθετική τροπολογία που κατατέθηκε για να εμποδιστεί η «μετακόμιση» της “Βιοχάλκο”, δε θα αναιρεθούν όλες οι επενδύσεις;

 

Περαιτέρω, σε μία χώρα που είναι βυθισμένη στην ύφεση, με την ανεργία να αυξάνεται καθημερινά – επομένως, με τη ζήτηση να περιορίζεται συνεχώς, με τις αθετήσεις πληρωμών να εκτοξεύονται στα ύψη και με τις τιμές να καταρρέουν – ποιος λογικός άνθρωπος επενδύει; Με ποιες προοπτικές; Με ποια εγγύηση για τα χρήματά του;

 

Όσον αφορά τώρα τις εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις που έχουν χρεοκοπήσει, έχει κανείς την εντύπωση πως οι ιδιοκτήτες τους θα τολμήσουν ποτέ να επιστρέψουν στην επιχειρηματική ζωή, μετά από τόσες οδυνηρές εμπειρίες; 

 

Ας μην ξεχνάμε δε ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι το άνοιγμα μίας εταιρείας, αλλά το κλείσιμό της – το οποίο, αφενός μεν κοστίζει υπερβολικά, αφετέρου απαιτεί γερά νεύρα, για να το φέρει κανείς με επιτυχία εις πέρας.

 

Επιμύθιο

 

Από όλα τα παραπάνω συμπεραίνουμε εύκολα ότι, ο μοναδικός δρόμος εξόδου από την κρίση, με τη βοήθεια της ανάπτυξης, είναι οι επενδύσεις εκ μέρους του δημοσίου – σύμφωνα με τις «οδηγίες» του Keynes. Δυστυχώς όμως, το δημόσιο είναι υπερχρεωμένο και πλήρως υποταγμένο στους ξένους εισβολείς – οι οποίοι ενδιαφέρονται αφενός μεν να εισπράξουν τα χρήματα τους, αφετέρου να λεηλατήσουν τα περιουσιακά στοιχεία των Ελλήνων, σε τιμές ευκαιρίας.

 

Επομένως, οι ξένοι δεν έχουν απολύτως κανένα λόγο να βοηθήσουν στη δημιουργία συνθηκών ανάπτυξης, αφού κάτι τέτοιο θα ήταν εντελώς αντίθετο στα συμφέροντα και στις επιδιώξεις τους. Η λύση λοιπόν θα μπορούσε να προέλθει μόνο από τους Έλληνες – οι οποίοι όμως, αντί να ασχολούνται πρακτικά με την επίλυση των πραγματικών προβλημάτων τους αλληλοσπαράζονται, δυστυχώς με εμφυλιοπολεμικές διαθέσεις.

 

Την ίδια στιγμή η πολιτική, αντί να μάχεται «με νύχια και με δόντια» για την διάσωση των  Ελλήνων, φαίνεται να προετοιμάζεται κρυφά, μυστικά, για τη βίαιη καταστολή των προβλεπόμενων κοινωνικών αναταραχών και εξεγέρσεων – ίσως ακόμη και με τη βοήθεια «προβοκατόρικων» μεθόδων.

 

Ολοκληρώνοντας, οφείλουμε να επισημάνουμε τη μεγαλύτερη ίσως αρνητική είδηση της ημέρας, η οποία παρουσιάσθηκε, ως συνήθως, σαν μία θετική εξέλιξη για τη χώρα: το ρυθμό ύφεσης του 2013, ύψους 4%, ο οποίος συμφωνήθηκε (!) μεταξύ της κυβέρνησης και της τρόικας.

 

Αναφέροντας εν πρώτοις ότι ο ρυθμός ύφεσης δε συμφωνείται μεταξύ κάποιων, αλλά διαμορφώνεται από την αγορά, το να είναι βυθισμένη μία χώρα για έκτη συνεχή χρονιά στην ύφεση, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί ως μία θετική εξέλιξη – αντίθετα, ως μία εξαιρετικά αρνητική, όπου ελάχιστη διαφορά έχει το εάν είναι -4,2% ή -4%.

Πηγή: analyst.gr

: 

Διαβάστε Περισσότερα