Στήνεται νέα τραπεζική κομπίνα με συζητήσεις για εσωτερικό δανεισμό

 

Το όλο κόλπο γίνεται πάλι για να βοηθηθούν οι τράπεζες. Όπως θα έπρεπε να έχετε καταλάβει το μεγάλο πρόβλημα των Ελληνικών τραπεζών είναι οι φαγωμένες σας καταθέσεις και τα κόκκινα δάνεια. Η ανακεφαλαιοποίησή τους και η παραμονή της ρευστότητάς τους στο 10% είναι αδύνατο να διατηρηθεί παρουσία των κόκκινων δανείων. Όσο τους σκάνε τα κανόνια από τα κόκκινα δάνεια τόσο η ανακεφαλαιοποίηση θα συνεχίζεται και το τόσο τα crash tests από την Black Rock θα συνεχίζονται χωρίς πάντα να επεμβαίνει εισαγγελέας…

 

Το bail-in για τις καταθέσεις πάνω από 100.000 ευρώ θεωρείται αναγκαίο αφού τα κόκκινα δάνεια, όταν θα σκάνε θα μειώνουν τη ρευστότητα των τραπεζών κάτω από το 10% και η Ελλάδα δεν θα μπορεί να δανείζεται για να δανείζει τους κλέφτες χωρίς να επιβάλλει νέα μέτρα στους δύσμοιρους πολίτες, ώστε να μη μειώνεται η ρευστότητα των τραπεζών. 

 

Οι δανειστές από την πλευρά τους δεν επιθυμούν να αλλάξει όλο το παρόν πολιτικό σύστημα, που κάνοντας και ΜΗ κάνοντας αυτό που πρέπει, τους έχουν επιτρέψει να καταλύσουν την Εθνική κυριαρχία της Ελλάδας και να επιβάλλουν το Αγγλικό Δίκαιο. Έτσι, το συνεργαζόμενο με τους τραπεζίτες και τους δανειστές πολιτικό σύστημα ψάχνει για νέες διεξόδους στη δημιουργία ρευστότητας π.χ. πλαστικό χρήμα και εσωτερικό δανεισμό.

 

Αντιλαμβάνεστε τώρα γιατί δεν διαθέτουν χρήματα οι τράπεζες στην εσωτερική αλλά βοηθούν τη κυβέρνηση να ασκεί πολιτική με τίτλους και “success story”; Γιατί και να θέλουν δεν μπορούν.

 

Το πλαστικό χρήμα εκτός από κάποιο επιφανειακό έλεγχο στη διακίνηση του χρήματος εμπεριέχει και μια αύξηση της ρευστότητας στις τράπεζες. 

 

Με τα χρήματα αυτά, οι τράπεζες θα μπορούν να διαχειρίζονται τα κόκκινα δάνεια (χωρίς να έχουν πληρώσει μέχρι στιγμής με κανένα τρόπο και χωρίς καμμία ποινή τα επενδυτικά ρίσκα που είχαν πάρει) και ότι περισσέψει θα το ρίξουν για νέες δανειοδοτήσεις, που θα μου επιτρέψετε να πιστεύω ότι θα είναι αμφιλεγόμενου κέρδους και αξίας, αφού επι τα πλείστον θα συνεχίσουν να τα δίνουν σε προβληματικές επιχειρήσεις φίλων και παλαιών συνεργατών (όλοι έχουν μνήμη και τα στόματα πρέπει να παραμένουν κλειστά, ο “νόμος της σιωπής”). 

 

Απο τη στιγμή που στη κορυφή του τραπεζικού συστήματος παραμένουν τα ίδια πρόσωπα, απλά και μόνο επειδή “ξέρουν” ποιοί έκαναν τί και πόσα έφαγαν στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, δεν θα αλλάξει τίποτα. Το χρέος της χώρας θα αυξάνει.

 

Η Ευρωζώνη αποδέχτηκε ότι οι καταθέσεις πάνω από 100.000 ευρώ με κάποιες προϋποθέσεις θα είναι εξασφαλισμένες ενώ πέρασε κάτω από τα ραντάρ και μια άποψη ότι οι καταθέτες στις τράπεζες είναι επενδυτές.

 

Το ένα αδύνατο σημείο της υπόθεσης αυτής είναι ότι οι καταθέτες δεν γνωρίζουν γιατί χρεοκόπησαν οι τράπεζες τις Ελλάδας και γιατί δεν υπάρχει έλεγχος σε αυτές από την ελληνική δικαιοσύνη ενώ οι εκθέσεις της BlackRock, που γίνονται από την εντεταλμένη για τον έλεγχο της λειτουργίας τους ιδιωτική Τράπεζα της Ελλάδας είναι άγνωστη στους βουλευτές, πράγμα που τους διευκολύνει να μη αναλαμβάνουν ευθύνες απέναντι στον ελληνικό λαό.

 

 Καμία επένδυση δεν είναι σε good standing όταν ο επενδυτής δεν μπορεί να ελέγχει ανά πάσα στιγμή τη διαχείριση και τα κέρδη των κεφαλαίων του.

 

 

Το άλλο αδύνατο σημείο είναι η διαχείριση των καταθέσεων κάτω από 100.000 ευρώ (δηλαδή με τι νόμιμο και ηθικό τρόπο θα τα φάνε). Εδώ υπάρχει ο εσωτερικός δανεισμός, δηλαδή οι τράπεζες να πάρουν κεφάλαια από τους καταθέτες και να τους δώσουν ομόλογα (μέσω του κράτους τους βεβαίως).αντί φυσικά να τους δώσουν κανονικές μετοχές τους, όπως θα έπρεπε ήδη να είχαν κάνει.

 

Σε αυτή τη νέα λουμπίνα η συμμετοχή της αντιπολίτευσης θα είναι αναγκαία, μιας αντιπολίτευσης που βάφει τα νέα μνημόνια σαν νέες καλές συμφωνίες και τον εσωτερικό δανεισμό σαν σωτηρία του έθνους, αφού οι Έλληνες πολίτες θα δανείζουν το κράτος και έτσι δεν θα τους εκμεταλλεύονται οι ξένοι δανειστές.

 

Ερωτώ εγώ «δανείζεις κάποιον που δεν παράγει;»… Όχι. Μπορεί να εμπιστεύεται κανείς αυτό το πολιτικό σύστημα, που είναι σαν τη Λερναία Ύδρα; Όχι. Τότε, γιατί ο μικροκαταθέτης να το δανείσει;

 

Ο εσωτερικός δανεισμός είναι μια ακόμη Εθνικής σημασίας πατριωτική ιδέα του ΣΥΡΙΖΑ (και συνεργάτες) μετά την πρόταση του για τη νομιμοποίηση όλων των λαθρομεταναστών. 

 

Η δική μου άποψη για τους μετανάστες είναι η αλλαγή της συνθήκης Δουβλίνο ΙΙ, με τρόπο που να επιτρέπει τη μετακίνηση των μεταναστών σε όλη την Ε.Ε., ώστε να υπάρξει αποσυμφόρηση στην Ελλάδα.

Αυτά για σήμερα.

 Zcode-Gr.blogspot.com

Πηγή : 

Διαβάστε Περισσότερα

Συλλυπητήρια στους αισιόδοξους

του ΚΙΜΠΙ

 

Έχουμε ανακαλύψει έναν ιδιότυπο τρόπο να αποτιμούμε τα πράγματα, ν’ ανησυχούμε ή να αισιοδοξούμε για την κατάστασή μας. 

 

Κάποιοι επιμένουν να βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο, άλλοι το βλέπουν μισοάδειο. Αλλά σε τελική ανάλυση, μαθηματικά, το αποτέλεσμα είναι ένα και το αυτό: από το ποτήρι εξακολουθεί να λείπει τουλάχιστον το μισό του περιεχόμενο. Οι αισιόδοξοι (συγχαρητήρια στους αισιόδοξους!) θέλουν να πιστεύουν ότι είμαστε στη διαδικασία πλήρωσης του ποτηρίου, οι απαισιόδοξοι βλέπουν μια ταχεία διαδικασία εξάτμισης του περιεχομένου του.

 

 Δεν πρόκειται για τρικυμία εν ποτηρίω, περισσότερο είναι τρικυμία εν κρανίω, που σχετίζεται με το απλούστατο γεγονός ότι καθένας αντιλαμβάνεται την αντικειμενική κατάσταση μέσα από την υποκειμενική του πραγματικότητα, μετρημένη κι αυτή σε μισοάδεια και μισογεμάτα ποτήρια. Για κάποιους εντελώς άδεια. Και για άλλους χωρίς καν ποτήρια.

 

Οι έμποροι της αισιοδοξίας αναρωτιούνται γιατί το εμπόρευμά τους έχει τόση λίγη πέραση, ώστε στις δημοσκοπήσεις οι απαισιόδοξοι να εμφανίζονται ως συντριπτική πλειοψηφία που δηλώνει με βεβαιότητα ότι η κατάσταση της οικονομίας φέτος είναι χειρότερη από πέρυσι και του χρόνου θα είναι χειρότερη από φέτος. Ούτε περνά από το μυαλό των αισιόδοξων -ή, αν τους περνά, κάνουν τους Αλέκους- ότι το θηριώδες έλλειμμα αισιοδοξίας δεν είναι παρά απλή αποτύπωση της πραγματικότητας.

 

 Η τεράστια πλειοψηφία των Ελλήνων έχει χάσει χρήματα, έχει χάσει τη δουλειά της, έχει χάσει περιουσιακά στοιχεία, έχει χάσει την ικανότητα να προγραμματίζει όχι το μέλλον γενικώς, αλλά τον ερχόμενο μήνα ή την ερχόμενη εβδομάδα. Και θα χάσει κι άλλα, γιατί έτσι έχει προγραμματίσει το σύστημα της φορολογικής αρπαχτής, το σχέδιο της εσωτερικής υποτίμησης και το μνημονιακό «όραμα» ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας. Εν ολίγοις, το δικό τους κενό στο ποτήρι της αισιοδοξίας είναι μετρήσιμο.

 

Οι αισιόδοξοι -τα συγχαρητήριά μας και πάλι!- αντιτείνουν ότι εξίσου μετρήσιμη είναι η προσδοκία για βελτίωση. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι έχουμε φάει τον γάιδαρο, ας μην κωλώσουμε στην ουρά του. Και αναλώνουν φαιά ουσία στην ακριβή μέτρηση της ουράς (όπως διαπιστώνετε, έχουμε φύγει από τη μέτρηση του όγκου των υγρών, και ασχολούμεθα με μήκη). 

 

Η ουρά του γαϊδάρου -σιγά μη στάξει…-  μετριέται άλλοτε ως δημοσιονομικό κενό και άλλοτε ως χρηματοδοτικό κενό. Σε αδρές γραμμές, το πρώτο αφορά τις χρηματοδοτικές ανάγκες του κράτους για να πληρώνει τις υποχρεώσεις του και το δεύτερο τις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας, ώστε να εξακολουθεί να παράγει το έστω συρρικνωμένο ετήσιο ΑΕΠ των 200 δισ. ευρώ. 

 

Οι αισιόδοξοι λένε, λοιπόν, ότι το δημοσιονομικό κενό μέχρι το 2016 είναι καμιά δεκαριά δισεκατομμύρια και το χρηματοδοτικό κενό της οικονομίας καμιά εικοσαριά. Δεν ξέρω πώς και με τι κριτήρια τα μετρούν, αλλά, επειδή εδώ και τριάμισι χρόνια τα πάντα μετριούνται με γνώμονα τα μνημόνια, υποθέτω ότι το υποδεκάμετρο των αισιόδοξων δεν είναι άλλο από αυτό της τρόικας. Δηλαδή η απλή υποχρέωση της κοινωνίας να ξεπληρώνει τους γαλαντόμους δανειστές.

 

Αλλά αυτή η υποχρέωση ελάχιστη σχέση έχει με το πραγματικό κενό της κοινωνίας. Το κριτήριο ενός κράτους θα έπρεπε να είναι πώς θα λειτουργήσουν οι υπηρεσίες του, το σύστημα υγείας, τα σχολεία, πώς θα συντηρούνται και θα εκσυγχρονίζονται οι υποδομές, πώς θα πληρώνονται οι συντάξεις και οι μισθοί. 

 

Και το κριτήριο χρηματοδότησης μιας οικονομίας, που αναπαράγει τουλάχιστον μια φορά τον εαυτό της κάθε χρόνο σε ΑΕΠ, θα έπρεπε να είναι το πόσα χρήματα χρειάζονται για να συντηρηθούν και να εκσυγχρονιστούν οι παραγωγικές υποδομές, για να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, πόσα χρήματα απαιτούνται για να υπάρχει ισοζύγιο πληρωμών στις συναλλαγές ανάμεσα στις επιχειρήσεις ή μεταξύ επιχειρήσεων και κράτους.

 

 Αυτά τα κριτήρια έχουν εξαφανιστεί από τον ορίζοντα των αισιόδοξων, που επιμένουν να κάνουν την τρίχα τριχιά και να εννοούν πως με 30 δισ. ευρώ θα επιστρέψουμε σε μια κανονικότητα η οποία υπάρχει μόνο στη φαντασία τους.

 

Οι απαισιόδοξοι, πάλι, είναι υποχρεωμένοι να κάνουν τη μόνη ρεαλιστική μέτρηση του κενού: μετρά ο καθένας το δικό του. Κι εγώ αυτό κάνω. Κι όπως κι αν το μετρήσω, ο λογαριασμός δεν βγαίνει. Να τα βγάλω στη φόρα; 

 

Τα βγάζω! Έχουμε και λέμε, λοιπόν: αυτή τη στιγμή το χρηματοδοτικό μου κενό μετριέται σε 350 ευρώ απλήρωτων λογαριασμών για τα πάγια, συν 1.000 ευρώ ρυθμισμένης φορολογικής οφειλής κι άλλα τόσα αρρύθμιστης. 

 

Το φθινόπωρο θα προστεθούν δυο χιλιάρικα νέου φόρου εισοδήματος, συν μια πεντακοσάρα χαράτσι για το ακίνητο, το οποίο πάντως  ανήκει στην τράπεζα, η οποία με τη σειρά της θα πάρει άλλο ένα διχίλιαρο μέχρι τέλος του έτους. 

 

Το φθινόπωρο έρχεται και το επόμενο κύμα λογαριασμών για τα πάγια (+ 400), συν ένα 200άρι για την εκκίνηση της δωρεάν εκπαίδευσης της κόρης μου κι άλλο ένα 800άρι για τα παρελκόμενά της – γλώσσες, φροντιστήρια. 

 

Βάλτε κι ένα χιλιάρικο για ασφάλιστρα και τέλη κυκλοφορίας δύο αυτοκινήτων – τι σπατάλη κι αυτή, να μη δουλεύουν οι δυο μισθωτοί μιας οικογένειας στην ίδια περιοχή, στην ίδια δουλειά, τις ίδιες ώρες! 

 

Περίπου 800 ευρώ, επίσης, για κοινόχρηστα μέχρι τέλος του χρόνου, εφόσον δεν χρειαστεί ν’ ανάψουμε καλοριφέρ πολλές φορές. Τα έβαλα όλα; Δεν μιλάμε για δαπάνες σίτισης, για βενζίνη, για έξοδο Σαββατοκύριακου ή για τις διακοπές που όλοι δικαιούνται, αλλά τις κατάπιε ένα χρηματοδοτικό κενό 2.000 ευρώ ανά τριμελή οικογένεια.

 

 Μιλούμε απλώς για το ποσό με το οποίο εξαγοράζεις το δικαίωμα να υπάρχεις έναντι του κράτους, χωρίς να κινδυνεύεις να πας φυλακή ή να σου κατασχέσουν το περιουσιακό σου σύμπαν. Άθροιση: το χρηματοδοτικό μου κενό για τους επόμενους πέντε μήνες είναι 10.000 με 12.000 ευρώ. 

 

Κι αυτό υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα συμβεί τίποτα έκτακτο, ότι θα εξακολουθήσουμε να έχουμε δουλειά εγώ κι η σύζυγος και θα συνεχίσουμε να αμειβόμαστε γι’ αυτήν, πράγμα διόλου δεδομένο για μια ευρεία μειοψηφία μισθωτών σκλάβων (αν δεν είναι και πλειοψηφία).

 

Υποθέτοντας ότι είμαι αρκετά πάνω από το μέσο των μνημονιακών υποζυγίων, πολύ πάνω από τους 1,5 εκατ. ανέργους και από τους 2 εκατ. νεόπτωχους συνταξιούχους, είμαι διατεθειμένος να δεχθώ πως το μέσο χρηματοδοτικό κενό ανά νοικοκυριό είναι περίπου το μισό δικό μου. Ήτοι, 6 χιλιάρικα. 

 

Επί 4 εκατ. νοικοκυριά, το συνολικό κενό ανέρχεται στα 24 δισ. Αν, λοιπόν, σ’ αυτό το κενό αθροίσει κανείς τους μετριοπαθείς υπολογισμούς των αισιόδοξων για τα κενά κράτους και οικονομίας, φτάνουμε αισίως -αλλά διόλου αισιόδοξα- τα 54 δισ. ευρώ. Κι αυτό απλώς για να μηδενιστεί το κοντέρ. 

 

Επιστροφή σε μια κάποια κανονικότητα, όμως, θα σήμαινε επαναφορά σε ένα ΑΕΠ τουλάχιστον 300 δισ. (του 2008), που σε σημερινές ονομαστικές τιμές θα ήταν περίπου 340 δισ.

Καταλήγουμε σε ένα κενό 140 + 54 δισ. ευρώ. 

 

Όπως αντιλαμβάνεστε, αυτό δεν είναι κενό. Είναι η άβυσσος. Που θα καταπιεί και τους αισιόδοξους και την αβυσσαλέα, πλην εντελώς ιδιοτελή, αισιοδοξία τους. Συλλυπητήρια, λοιπόν, στους αισιόδοξους!

 

ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΞΙΑ

Μανολίτο: Ξέρεις γιατί τα χαρτονομίσματα είναι έτσι ατσαλάκωτα τώρα τελευταία; Γιατίείναι «wash and wear»!

Φελίπε: «Wash and wear»; Τα χαρτονομίσματα δεν είναι wash and wear, είναι «best sellers».

Μανολίτο: «Best sellers» είναι τα βιβλία, ανόητε!

Φελίπε: Και γιατί όχι τα χαρτονομίσματα; Έχουν μεγαλύτερο τιράζ και εξαντλούνται γρηγορότερα.

Μανολίτο (στη Μαφάλντα): Ξέρεις τι τυπώνεται περισσότερο από οτιδήποτε άλλο; Τα χαρτονομίσματα!

Μαφάλντα: Έλα!

Μανολίτο: Μάλιστα. Tα χαρτονομίσματα είναι πάντα best seller. 

Μαφάλντα: Να, λοιπόν, ποιος σχεδιάζει εκείνους τους κυρίους πάνω στα χαρτονομίσματα.

Μανολίτο:……

Μαφάλντα: Ο Γουόλτ Ντίσνεϋ!!

Quino, «Μαφάλντα, Συγχαρητήρια στους αισιόδοξους».

(Επενδυτής, 27/7/2013)

Πηγή : 

Διαβάστε Περισσότερα

Αναφορά στον Ομηρο

Kείμενο: Κωστής Γεωργάς

Τα δύο κείμενα που ακολουθούν ίσως ξενίσουν τον αναγνώστη, καθώς σαν πρώτη εντύπωση μοιάζουν να είναι εκτός θεματικής ενός περιοδικού για τις βάρκες και τη θάλασσα. Ομως, δεν είναι. Το αντίθετο μάλιστα. Αναφέρονται στη σπουδαιότερη ναυτική περιπέτεια και στο σπουδαιότερο ποίημα που γράφτηκε ποτέ, την Οδύσσεια.

Tυχαία γεγονότα με ενέπνευσαν και εξαιτίας τους παρακινήθηκα να τα γράψω. Αυτό από μόνο του μπορεί και να είναι θετικό, στα υπέρ της δημοσίευσης. Ισως φανεί σε κάποιους ότι δεν έχουν σημασία, μπορεί όμως και να έχουν. Δε μπορεί κάποιος να τα απορρίψει αβασάνιστα, ούτε όμως και να τα ενστερνιστεί χωρίς να μπει στον πειρασμό της αμφισβήτησης και της αμφιβολίας.

Η είσοδος των θνητών

Οι συντοπίτες μου νομίζω πως θα τα βρουν ενδιαφέροντα, καθώς τους αφορούν, έχουν να κάνουν με τόπους που γνωρίζουν καλά, που τους περιπλέουν και τους περπατούν.

Την αίσθηση ότι το Θιάκι είναι ένας τόπος εξαιρετικής μοναδικότητας, ατμοσφαιρικός, που αποπνέει ιερότητα, τη ζω από την πρώτη στιγμή που το αντίκρισα.

Εκτός από τη φυσική του ομορφιά, το νησί αναδίνει κάτι που δεν το έζησα αλλού, όπου κι αν πήγα. Προκαλεί την έντονη επιθυμία να βρίσκεσαι μόνο εκεί, για πάντα, για όλη την αιωνιότητα.

Οποτε το εγκατέλειψα, πάντα αισθάνθηκα τη βασανιστική νοσταλγία του, που μου έφερνε στη σκέψη το έπος και τη νοσταλγία του μυθικού βασιλιά για την προσφιλή του πατρίδα. Πέρα από απτές αποδείξεις, ανασκαφές κι ευρήματα, μέσα από την ψυχή μου γνωρίζω πως το νησί του νόστου είναι ετούτο εδώ κι ότι κανένα άλλο δεν μπορεί να είναι.

Ολα αυτά τα χρόνια που κατοικώ στο Θιάκι, έχω παρακολουθήσει τη διαμάχη αρχαιολόγων, φιλολόγων και άλλων ερευνητών πάνω στο θέμα της ταύτισης του σύγχρονου νησιού με την Ομηρική Ιθάκη. Κομβικό σημείο της επιχειρηματολογίας είναι η Αστερίς, που αναφέρεται στο αρχαίο κείμενο ως βραχονήσι που υπήρχε ανάμεσα Σάμης και Ιθάκης.

Εκεί υποτίθεται πως οι μνηστήρες έστησαν ενέδρα στον Τηλέμαχο, περιμένοντας την επιστροφή του από την Πύλο, ένα ταξίδι που αποσκοπούσε στην αναζήτηση του πατέρα του. Καθώς κάτι τέτοιο δεν υφίσταται ανάμεσα στα σημερινά νησιά, κάποιοι το ταυτίζουν με τη χαμηλή βραχονησίδα Δασκαλιό που βρίσκεται νοτιότερα του Φισκάρδου.

Το Δασκαλιό όμως δεν ανταποκρίνεται καθόλου στην περιγραφή καθώς δεν διαθέτει τους δίδυμους λιμένες της Αστερίδος ενώ το ύψος του που δεν υπερβαίνει την επιφάνεια της θάλασσας παρά μόνο λίγα μέτρα δεν επαρκεί για να κρυφτεί από πίσω του πλοίο σαν των μνηστήρων. Το θέμα παραμένει ανοικτό και προς το παρόν μόνο υποθέσεις και εικασίες μπορούν να διατυπώνονται.

Κροντήρια και λαγήνια πέτρινα...

Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί την εικασία του υπογράφοντος, πολύ αυθαίρετη ωστόσο, καθώς δεν στηρίζεται παρά σε μια εντύπωση της στιγμής.
Ημουν στη δυτική πλευρά της Ατόκου, προχωρημένο ξημέρωμα, πάνω στη βάρκα. Οι αχτίνες του ήλιου που υψωνόταν από την αντίθετη πλευρά φώτιζαν υπό γωνία τους κάβους του πουνέντε.

 Οι γρανιτένιοι όγκοι των ακρωτηρίων, παρόμοιοι σε μέγεθος, κλίση και όψη, φωτισμένοι με τρόπο που αναδείκνυε την ομοιότητά τους, θύμιζαν έντονα τις άκρες του σώματος εκείνων των μικρών, πεπλατυσμένων αστερίων που βλέπουμε αν τύχει να αναποδογυρίσουμε καμιά πέτρα του γιαλού.

Βωμός ή βάση αγάλματος;

«Πόσο μοιάζει το νησί με αστερία!» σκέφτηκα, και την επόμενη στιγμή το όνομα της μυστηριώδους Αστερίδας είχε καρφωθεί στη σκέψη μου. Ως επιφοίτηση ο συνειρμός της στιγμής, η αλήθεια ίσως, μου αποκαλύφθηκε εκείνο το πρωί.

Την ίδια ακριβώς εντύπωση είχε ίσως αποκομίσει, ένα αρχαίο πρωινό ο άγνωστος ονοματοθέτης της Αστερίδας. Σαν αστερίας του είχε φανεί το νησί όπως το περιέπλεε!

Στον όρμο Ντριβαλιές είναι χαρακτηριστικά τα δίδυμα λιμάνια που αναφέρονται στο κείμενο. Είναι αντικριστά και παρέχουν ασφάλεια με τους περισσότερους καιρούς. Δεν υπάρχουν σε άλλο νησί της ευρύτερης περιοχής αντικριστά λιμάνια, στον ίδιο όρμο

Σκουτιά αλικοπόρφυρα, θαμπώνεις που τα βλέπεις.

 

Εκ των υστέρων έμαθα ότι στην Ατοκο τοποθετούν την Αστερίδα και αρχαιολόγοι που ασχολούνται ενδελεχώς με το Ομηρικό ζήτημα. Κι αν η σημερινή Ιθάκη ταυτίζεται με την Ομηρική, τότε ποια είναι η Σάμη της εποχής του Οδυσσέα;

Η Λευκάδα με τα ψηλά βουνά ίσως; Η απόκρημνη ακτή της Αιτωλοακαρνανίας απέναντι; Η σύγχρονη Σάμη πάντως μόνο απόκρημνη δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, αφού πίσω της υπάρχουν λόφοι ήπιας κλίσης και πεδιάδες.

Αν τελικά το Ομηρικό Αστυ ταυτίζεται με τον μυκηναϊκό οικισμό στον Αϊ-Θανάση, στο βόρειο τμήμα της Ιθάκης, όπως ανακοίνωσε η Αρχαιολογική Σχολή Ιωαννίνων, η θέση της Ατόκου είναι ιδανική για να στηθεί ενέδρα σε εκείνον που φτάνει στην περιοχή από την Πύλο.

Και ταυτόχρονα είναι πολύ μακριά από το Αντρι, τον κόλπο στο νότιο άκρο του νησιού, όπου υποτίθεται πως βγήκε ο ειδοποιημένος από την Αθηνά Τηλέμαχος. Αρα, αποβιβαζόμενος εκεί, θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητος από το πόστο της ενέδρας των μνηστήρων.

Κροντήρια και λαγήνια πέτρινα...

 

Μπήκα στο άντρο με το δέος του εισερχόμενου σε ιερό. Ηταν στα μέσα Ιουνίου κι έξω από τη σπηλιά το νεοφερμένο καλοκαίρι λουλούδιαζε, μοσχομύριζε και τύλιγε με το εκτυφλωτικό του φως τα πάντα, εφήμερα και αιώνια. Ημουν ήδη προϊδεασμένος. Ανεβαίνοντας με τη μηχανή είχα συναντήσει μία γυναίκα μέσης ηλικίας, με ένα πολύχρωμο μαντίλι στο κεφάλι, παράδοξη στην όψη. Καθώς διασταυρωθήκαμε, με κοίταξε με βλέμμα βαθύ, αγέρωχο κι απόκοσμο. Επέστρεφε από τη σπηλιά. Εμοιαζε σαν «από αλλού».

Την προσπέρασα κι έφτασα στη σπηλιά, όμως χρειάστηκε να γυρίσω πίσω, δεν είχα μαζί μου φανάρι. Στο κατέβασμα δεν την ξανασυνάντησα, είχε χαθεί. Δεν είχαν περάσει 5 λεπτά από το αντάμωμά μας κι ήταν άφαντη, σε ένα δρόμο χωρίς διασταυρώσεις, περιτριγυρισμένο από λόγγους κι ακανθοφόρους αγρούς, πολλές δεκαετίες ακαλλιέργητους, εγκαταλειμμένους.

Βωμός ή βάση αγάλματος;

 

Μπήκα από την είσοδο των θνητών, τη βορινή. Μια νυχτερίδα φτερούγισε και κρύφτηκε στο βάθος του σπηλαίου.

Προχώρησα κι εισχώρησα στη σιγαλιά και στη μυστηριακή ατμόσφαιρα του ιερού. Οταν τα μάτια μου συνήθισαν στο ημίφως κι άρχισα να διακρίνω λεπτομέρειες, κοίταξα ολόγυρα το αχνόθαμπο σπήλαιο.

Τα πάντα ταίριαζαν στην ποιητική περιγραφή: Νοτιότερα της εισόδου των θνητών, ένα μικρό άνοιγμα στο θόλο του σπηλαίου, η «μπασιά των θεών».

 Μακρόστενοι σταλακτίτες και σταλαγμίτες, «κροντήρια και λαγήνες από πέτρα». Σταλακτικοί σχηματισμοί μεγάλου μήκους, με βαθιές πτυχώσεις και αυλακώσεις, οι πέτρινοι αργαλειοί και τα σκουτιά, «θαμπώνεις που τα βλέπεις»... Νερά που ασταμάτητα έρεαν από τις απολήξεις των σταλακτιτών, οι «αστείρευτες βρυσομάνες».

Απέναντι από την είσοδο, στο βάθος του σπηλαίου, πέτρινος κύβος, με τέχνη πελεκημένος, με ένα κοίλωμα στην κορυφή. Βωμός κατά μία άποψη, με το κοίλωμα όπου έρεε το αίμα των ελαφιών και των ζαρκαδιών που αφιέρωναν οι ιερείς στο Θεό.

Βάση αγάλματος που δεν υπάρχει πια κατά μία άλλη, αγάλματος που πιθανώς αναπαριστούσε τον ίδιο τον Απόλλωνα. Εκλεισα τα μάτια κι αφέθηκα στη σιγαλιά στην κατανυκτική γαλήνη του τόπου.

 Οταν τα ξανάνοιξα, αρκετή ώρα αργότερα, αντίκρισα το θαύμα: μια λαμπερή σφαίρα είχε εισέλθει από το άνοιγμα του θόλου, από την «μπασιά των θεών» και φώτιζε το χώρο του βωμού. Χρειάστηκε λίγη ώρα για να συνειδητοποιήσω ότι ήταν το φως του ήλιου που δημιουργούσε το φαινόμενο.

Η «μπασιά των θεών.

Το ιερό πυρ, το απολλώνιο φως τιμούσε το νυμφαίο άντρο και τούτη τη χρονιά, εκείνη τη στιγμή της ημέρας, εκείνη την εποχή του χρόνου, λίγες μέρες πριν από το θερινό ηλιοστάσιο, στο ύψιστο μεσουράνημα του ήλιου.

Ιδού, η είσοδος του Θεού του φωτός, λάμβανε χώρα μπρος στα θνητά μου μάτια!

Η σφαίρα διάνυσε μια μικρή διαδρομή στο πάτωμα, πλησιάζοντας προς τον βωμό, κι ύστερα χάθηκε. Λίγα λεπτά μόνο παρέμεινε στον χώρο. Την επομένη, έμεινε λίγο παραπάνω, προσεγγίζοντας τον κύβο όλο και πιο πολύ, όσο πλησίαζε η 21η Ιουνίου.

 Υπέθεσα ότι το φως θα έλουζε την πέτρα ακριβώς τη στιγμή του θερινού ηλιοστασίου, κι ότι αυτή ίσως θα ήταν και η στιγμή της θυσίας, αν ήταν βωμός, ή της όποιας ιεροτελεστίας, αν επρόκειτο για άγαλμα. Τελικά, αυτό δεν συνέβη. Στο αποκορύφωμα του ηλιοστασίου, η σφαίρα πλησίασε τον βωμό κι έφτασε στο εγγύτερο σημείο, στο μισό μέτρο, αλλά δεν τον άγγιξε.

Πέρασε από επάνω του και χάθηκε ξανά. Υπέθεσα ότι είχε μετακινηθεί ελάχιστα, προκειμένου να ανασκαφεί το σημείο στο οποίο βρισκόταν, ένα σημείο όπου λαθρανασκαφείς ή αρχαιολόγοι θεώρησαν ότι θα μπορούσαν οι μύστες να είχαν τοποθετήσει αφιερώματα;

'Η δεν πρόκειται τελικά για βωμό, κι είναι πράγματι βάση αγάλματος; Αν υπήρχε άγαλμα επάνω στον πέτρινο κύβο, τότε πράγματι θα το έλουζε το φως, την ημέρα του θερινού ηλιοστάσιου.

Μετά τη βάρβαρη ανασκαφή Συμεώνογλου προ δεκαετίας, η οποία μάλιστα ελάχιστα απέδωσε, το σπήλαιο παραμένει μη επισκέψιμο, με ένα επικίνδυνο βάραθρο δεκάδων μέτρων να χάσκει στο κέντρο του. Είναι επιτακτική ανάγκη να αποκατασταθεί αυτός ο λατρευτικός χώρος, που συνδέει τη σημερινή εποχή και την Ιθάκη με το έπος και τους ομηρικούς χρόνους.

Τα αντικριστά λιμάνια, στον όρμο Ντριβαλιές.

Το σπήλαιο των νυμφών Είναι και κάποια ελιά στενόφυλλη στου λιμανιού την κόχη, και δίπλα της γαλαζοσκότεινο, χαριτωμένο σπήλιο, ταμένο στις ξανθιές, τρισέβαστο, στις Νεροκόρες. Μέσα θωρείς κροντήρια και διπλόχερες λαγήνες - από πέτρα, και μέλισσες που μπαινοβγαίνουνε και τα κρινιά τους χτίζουν κι είναι αργαλειοί πετρένιοι τρίψηλοι, και υφαίνουν τα σκουτιά τους εκεί οι ξωθιές τ' αλικοπόρφυρα, θαμπώνεις που τα βλέπεις' και βρυσομάνες έχει αστέρευτες.

Από τις δυο μπασιές του τη βορινή μονάχα δύνανται να κατέβουν άνθρωποι' η άλλη είναι των θεών και στρέφεται κατά νοτιά' κανένας δεν την περνά θνητός' οι αθάνατοι μονάχα τη διαβαίνουν. Οδύσσεια Ν 100-115

Η Ομηρική Αστερίδα Είναι ένα βραχονήσι εκεί καταμεσής της θάλασσας η Ιθάκη από τη μια μεριά, η Σάμη απόκρημνη από την άλλη η Αστερίδα, όχι μεγάλη, με αντικριστά λιμάνια δίδυμα για τα καράβια ασφαλισμένα Οδύσσεια δ΄ 842-845
Kείμενο: Κωστής Γεωργάς
Πηγή : http://www.ethnos.gr

Διαβάστε Περισσότερα

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΣΕΡΙΦΟΥ

Φίλες και φίλοι. Η έναρξη του φετινού φεστιβάλ σημαδεύτηκε από το εξαιρετικά ατυχές γεγονός της μεγάλης φωτιάς στο νησί, η οποία ήρθε να προσθέσει μαύρο στο μαύρο της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας. Τις ημέρες εκείνες, πολλοί από τους εθελοντές που εργάζονται για την ομαλή διεξαγωγή του φεστιβάλ βρέθηκαν στο πύρινο μέτωπο, προσπαθώντας να βοηθήσουν στην ανάσχεση της φωτιάς. Όπως ήταν φυσικό, απασχόλησε όλους μας το ερώτημα κατά πόσον θα έπρεπε, τέτοιες ώρες, να ματαιωθούν οι εκδηλώσεις του φεστιβάλ. Επειδή, όμως, για μας ο συγκεκριμένος θεσμός δεν αποτελεί ένα ακόμα προϊόν διασκέδασης, αλλά συνδέεται με την ευρύτερη έννοια του Πολιτισμού, ο οποίος θα πρέπει να είναι παρών σε όλες τις (ευχάριστες και δυσάρεστες) στιγμές των ανθρώπων, αποφασίσαμε τη μη ματαίωση των εκδηλώσεων. Επιπλέον, στην ψυχή μας η Τέχνη εκτός από ταξίδι αποτελεί μία μορφή προσευχής. Όλοι εμείς που στηρίζουμε το θεσμό του φεστιβάλ -καλλιτέχνες, εθελοντές, χορηγοί, μαζί με τους κατοίκους και τους επισκέπτες του νησιού- είμαστε αποφασισμένοι να ξαναβάλουμε χρώμα και φως στο τοπίο και τις καρδιές των ανθρώπων. Με θετική σκέψη συνεχίζουμε. — "

Πηγή : 

Serifos Festival

Διαβάστε Περισσότερα

Υδροηλεκτρικά σε δάση, ορυχεία δίπλα σε σπίτια!

Του Βασίλη Γεώργα
Θυσία στον βωμό των ενεργειακών επενδύσεων για την κατασκευή μεγάλων υδροηλεκτρικών φραγμάτων, την εγκατάσταση υποδομών και της διάνοιξης ορυχείων γίνονται δασικές εκτάσεις, γαίες υψηλής παραγωγικότητας και νησιά, με το νομοσχέδιο-σκούπα που φέρνει η κυβέρνηση την ερχόμενη εβδομάδα στη Βουλή, για να τακτοποιήσει εκκρεμότητες στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) και των εξορυκτικών δραστηριοτήτων.

Μία από τις μεγάλες αλλαγές που φέρνει το νομοσχέδιο είναι η δυνατότητα να εγκαθίστανται μεγάλα υδροηλεκτρικά φράγματα άνω των 15 MW σε δασικές εκτάσεις, όπως ήδη συμβαίνει για τα μικρότερης κλίμακας έργα. Με τη ρύθμιση αυτή εξυπηρετούνται τόσο τα συμφέροντα της ΔΕΗ, η οποία είναι σήμερα ο μεγαλύτερος επενδυτής στα υδροηλεκτρικά, όσο κυρίως και ιδιωτικοί όμιλοι των κατασκευών και της αγοράς ενέργειας, που προωθούν τέτοιες επενδύσεις, όπως η «Μηχανική» του Π. Εμφιετζόγλου, η ΓΕΚΤΕΡΝΑ του Γ. Περιστέρη κ.ά.

Καταργείται η ελάχιστη απόσταση

Με το ίδιο νομοσχέδιο, που βρίθει παρεμβάσεων στην περιβαλλοντική νομοθεσία, επιχειρούνται αλλαγές και στο καθεστώς που διέπει τη λειτουργία των μεταλλείων και λατομείων. Ετσι, πέραν των θεμάτων εκμίσθωσης και εκμετάλλευσης που αντιμετωπίζονται, εισάγεται ρύθμιση με την οποία ανοίγει ο δρόμος για τη λειτουργία λατομείων, ακόμη και μέσα ή κοντά στον οικιστικό ιστό σε παραμεθόριες περιοχές και νησιά, καθώς καταργείται η ελάχιστη απόσταση του ενός χιλιομέτρου που ορίζει ο νόμος 1428/84. Παράλληλα, προβλέπεται η δυνατότητα υλοποίησης επενδύσεων σε γαίες υψηλής παραγωγικότητας για όλες τις τεχνολογίες ΑΠΕ (ανεμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά κ.ά.) καθώς και κάθε είδους επενδύσεων ενεργειακών υποδομών, όπως τα δίκτυα μεταφοράς και διανομής, η κατασκευή υποσταθμών κ.ά.

Στο σχετικό νομοσχέδιο περιλαμβάνονται επίσης μεταξύ άλλων και ρυθμίσεις για την τιμολόγηση των ΑΠΕ. Θα προβλέπεται το «κλείδωμα» της τιμής μόνο με την ηλέκτριση του έργου, δηλαδή μετά την οριστική ολοκλήρωσή του. Παράλληλα, η αναπροσαρμογή των εγγυημένων τιμών για όλες τις τεχνολογίες ΑΠΕ θα γίνεται πλέον με απλή υπουργική απόφαση και όχι με νόμο, ενώ καταργείται η ετήσια αναπροσαρμογή της τιμής απορρόφησης του ρεύματος με βάση τον πληθωρισμό.
Πηγή : 

Διαβάστε Περισσότερα

Μη δυνατότητα πρόσβασης σε παραλία από …. ιδιώτη ?

Γειά σας.
Μόλις επέστρεψα από τις διακοπές μου στην υπέροχη και αγαπημένη Σέριφο όπου επισκέπτομαι σχεδόν κάθε χρόνο και όσο μου το επιτρέπουν οι δυνατότητες μου.
Τη Σέριφο την επιλέγω επειδή μου αρέσει αυτό που προσφέρει.Αυτό που δεν υπάρχει στα υπόλοιπα κυκλαδίτικα νησιά.

Την απομόνωση.Τις έρημες παραλίες.Την πεζοπορία.Τους δύσκολους δρόμους και τα στενά μονοπάτια.
Φέτος όμως με ενόχλησε κάτι και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας.
Μετά την επίσκεψη μου στην παραλία "Μαλλιάδες" αποφάσισα να περπατήσω να δω τι κρύβεται πίσω απ'το βουνό.(Δεν γνώριζα για την παραλία Καλόγερος)

Απόλαυσα την διαδρομή και μόλις είδα από μακριά την παραλία έμεινα με το στόμα ανοιχτό ! Ήταν πραγματικά θεσπέσια η θέα και παρά την κούραση σκέφτηκα ότι αξίζει τον κόπο να περπατήσω μέχρι κάτω να κάνω μια βουτιά στα νερά.

Δυστυχώς όμως το μονοπάτι προς την παραλία τον είχε κλείσει κάποιος με πέτρες (ως εδώ ακίνδυνο) αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό και είχε βάλει και πάνω μια σιδερένια ΣΚΟΥΡΙΑΣΜΕΝΗ φυσικά μπάρα προς αποτροπή του επισκέπτη να κατέβει στην παραλία.

Ήθελα λοιπόν να ρωτήσω.

Η παραλία αυτή ανήκει σε κάποιον ιδιώτη ? Με ποιό σκεπτικό απαγορεύεται η πρόσβαση σε επισκέπτη του νησιού σε μια παραλία με αυτόν τον επικίνδυνο τρόπο ?
Επειδή στην παραλία πάνω υπάρχουν κάποια κτήματα υποψιάζομαι ότι το συγκεκριμένο "STOP" τοποθετήθηκε από κάποιον ιδιώτη.

Σαν Έλληνας πολίτης όμως ,φορολογούμενος ,τουρίστας ,επισκέπτης ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε το ,ενός νησιού που αγαπώ ,δεν ζητώ απλά ,αλλά απαιτώ να έχω το ελεύθερο δικαίωμα να ξαποστάσω μετά από μια πεζοπορία σε μια θάλασσα.

Τώρα ,αν η συγκεκριμένη παραλία είναι ΙΔΙΩΤΙΚΗ και απαγορεύεται ,θα έπρεπε πάλι να δημιουργεί ένας καλύτερος τρόπος εμπόδισης της πρόσβασης γιατί μια σκουριασμένη βέργα σε κάποιον που θα τολμήσει να ρισκάρει να περάσει μπορεί να δημιουργήσει μεγάλους μπελάδες για τους γνωστούς λόγους (Τέτανο)

Ευχαριστώ για το χρόνο σας.
Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού.
Πηγή :

LucasDeGrecia

Διαβάστε Περισσότερα

ΕΜΕΙς ΚΥΡΙΕ ΔΗΜΑΡΧΕ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ....

 Είκοσι ένας δήμαρχοι νησιών διαμαρτύρονται ζητώντας σεβασμό στην τοπική κοινωνία και κουλτούρα

Την ευθεία αντίθεσή τους στις διατάξεις του νομοσχεδίου για τον τουρισμό δηλώνουν 21 δήμαρχοι της νησιωτικής Ελλάδας συνυπογράφοντας διαμαρτυρία προς τους βουλευτές που θα κληθούν να ψηφίσουν το νομοσχέδιο με τίτλο «Απλούστευση διαδικασιών για την ενίσχυση της τουριστικής επιχειρηματικότητας, αναδιάρθρωση του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού και λοιπές διατάξεις» - εκκρεμεί η συζήτησή του στην Ολομέλεια.

 Στον κατάλογο των αρχικά 13 δημάρχων προστίθενται καθημερινά νέοι μετά τη δημοσιοποίηση του κειμένου διαμαρτυρίας στην ιστοσελίδα «Αειφόρο Αιγαίο» της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού. Ως την Τετάρτη έχουν υπογράψει οι δήμαρχοι Θήρας, Ιθάκης, Ικαρίας, Καντάνου Χανίων, Λειψών, Λήμνου, Παξών, Πάρου, Σικίνου, Σύρου, Αστυπάλαιας, Μήλου, Μυκόνου, Σκοπέλου, Θάσου, Καρπάθου, Σάμου, Χάλκης, Κιμώλου, Τήλου και ο πρόεδρος της Κοινότητας Ηρακλειάς.

Για διατάξεις που «θα συντελέσουν στη μη αναστρέψιμη υποβάθμιση του τουριστικού προϊόντος των νησιών μας και συνεπώς της τοπικής οικονομίας και του κοινωνικού ιστού» κάνουν λόγο οι δήμαρχοι, που καταφέρονται εναντίον «τουριστικών επενδύσεων που είναι ξένες προς το περιβάλλον, την κοινωνική και πολιτιστική ταυτότητα των νησιών μας». Εναντιώνονται στα λεγόμενα «σύνθετα τουριστικά καταλύματα» και στους οργανωμένους υποδοχείς τουριστικών δραστηριοτήτων, μορφές τουριστικών επενδύσεων οι οποίες, όπως αναφέρει η ανακοίνωση, έχουν δοκιμαστεί σε άλλες χώρες και δεν έχουν αποδώσει.

«Ενα από τα πιο τρανταχτά παραδείγματα είναι αυτό της Ισπανίας, όπου τα παραθεριστικά χωριά που δημιουργήθηκαν απεδείχθη ότι δεν συνέβαλαν στην ανάπτυξη των τοπικών οικονομιών» αναφέρει στο «Βήμα» ο δήμαρχος Θάσου κ. Κώστας Χατζηεμμανουήλ. Τονίζει μάλιστα ότι το νομοσχέδιο δεν έχει ούτε την αποδοχή της τοπικής κοινωνίας, η οποία αυτές τις ημέρες τάσσεται ενάντια στην «ανεξέλεγκτη μαζική δόμηση» μέσα από τη δημόσια διαβούλευση που γίνεται στο νησί με αφορμή τον Γενικό Πολεοδομικό Σχεδιασμό. 

«Στη Θάσο υπάρχουν εκτεταμένοι αρχαιολογικοί χώροι και περιοχές Natura στους οποίους το νομοσχέδιο αφήνει μεγάλα περιθώρια παρεμβάσεων» υποστηρίζει ο κ. Χατζηεμμανουήλ, επισημαίνοντας ότι «κερδισμένες θα βγουν μόνο οι μεγάλες εταιρείες».

 Επίσης, όπως συνάγεται από την ανακοίνωση που υπογράφουν οι δήμαρχοι, το νομοσχέδιο δεν ανοίγει τον δρόμο στην τουριστική επένδυση, αντιθέτως ενισχύει την παραθεριστική κατοικία, γεγονός που αποτελεί περισσότερο μια κτηματομεσιτική δραστηριότητα, τη στιγμή μάλιστα που, όπως αναφέρεται, «υπάρχουν 55.000 αδιάθετες κατοικίες σε εθνικό επίπεδο, το 44% των οποίων βρίσκονται σε περιοχές ευαίσθητης κλίμακας, όπως είναι τα νησιά».

Τουριστική επέκταση χωρίς αειφορική διαχείριση

Η Λήμνος είναι ένα νησί χαρακτηρισμένο στο σύνολό του ως τοπίο φυσικού κάλλους με τα δύο τρίτα της έκτασής του να ανήκουν στο δίκτυο Natura. Για λόγους γεωπολιτικούς, η τουριστική έξαρση των προηγούμενων δεκαετιών δεν εισέβαλε στο νησί, το οποίο σήμερα χαρακτηρίζεται από ήπια τουριστική ανάπτυξη και «καθιερώνεται σταδιακά ως ένας εξαιρετικός εναλλακτικός προορισμός διακοπών», όπως λέει στο «Βήμα» ο δήμαρχος κ. Αντώνης Χατζηδιαμαντής.

 «Σίγουρα δεν μπορούμε να απαγορεύουμε τα πάντα, όμως ένα πρότυπο ανάπτυξης που σέβεται το περιβάλλον και τις αρχές της αειφορίας είναι απαραίτητο» επισημαίνει.

Αναφέρεται μάλιστα στην προ μερικών χρόνων τουριστική επένδυση μεγάλης κλίμακας στα ανατολικά του νησιού, πλάι σε χώρο αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, για την οποία μάλιστα δαπανήθηκαν χρήματα του Επενδυτικού Νόμου. Το παράδειγμα δεν είναι τυχαίο, καθώς σήμερα η τεράστια εγκατάσταση παραμένει αναξιοποίητη, για να αποτελεί ίσως μια υπενθύμιση του «τι δεν θέλουμε να επιτρέψουμε να συμβεί ξανά και σε μεγαλύτερη ακόμη έκταση στο νησί μας».

Τέλος, στην πλειονότητα των μικρών αυτών νησιών της χώρας μας, όπως η Λήμνος, η Σίκινος ή οι Λειψοί, δεν υπάρχει η μεγάλη ιδιοκτησία η οποία προβλέπεται στις διατάξεις του νόμου για τη δημιουργία αυτών των «οργανωμένων υποδοχέων τουριστικών δραστηριοτήτων» και των «σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων», με αποτέλεσμα το σενάριο της εξαγοράς της μικρής ιδιοκτησίας με όρους ασύμφορους για τον μικρό ιδιοκτήτη να μη μοιάζει και τόσο μακρινό.

Δημοσιεύτηκε στο HeliosPlus στις 24 Ιουλίου 2013Πηγή : 

Διαβάστε Περισσότερα

Οι επιπτώσεις του κιτς στην οικονομία

Του Νίκου Χρυσολωρά

Αν κάτι βελτιώθηκε στην Ελλάδα τα χρόνια της κρίσης, αυτό είναι οι γάμοι, όπως είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω τις τελευταίες ημέρες. Με κίνδυνο να παρεξηγηθώ σοβαρά από γνωστούς, οι οποίοι ενδεχομένως να παρακολουθούν τη στήλη, ομολογώ ότι τα τελευταία Σάββατα του Ιουλίου, που τα χαρμόσυνα γεγονότα βρίσκονται σε έξαρση, υπήρξαν επί χρόνια για μένα τραυματικές εμπειρίες. Ούτε θέλω να σκέφτομαι τις αμέτρητες ώρες ανίας που πέρασα σε λευκοστολισμένες ροτόντες, με ανθρώπους τους οποίους ελάχιστα γνώριζα, διότι τα ζευγάρια που παντρεύονταν θεωρούσαν ότι «πρέπει» να καλέσουν όσο περισσότερους σχετικούς και άσχετους μπορούν, είτε λόγω υποχρέωσης είτε με την προσδοκία της κοινωνικής ανέλιξης.  Πολλές φορές ήμουν εγώ ο άσχετος, καθώς υποχώρησα στις πιέσεις να πάω σε γάμους ανθρώπων με τους οποίους δεν έχω στενές επαφές, μόνο και μόνο για να βγει κάποια φαντασιακή «υποχρέωση». Βλέπετε, η θέση των νεονύμφων στην κοινωνική ιεραρχία, τα χρόνια της Αστακοκρατίας, μετριόταν με τις εκατοντάδες των καλεσμένων.  Το αποτέλεσμα ήταν οι γνωστοί και αγαπημένοι να χάνονται σ’ ένα πλήθος αγνώστων, μέσα σε δήθεν κτήματα και κακόγουστες, αχανείς, αίθουσες δεξιώσεων.  Χρόνια εμπειρικής παρατήρησης με οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι όσο πιο πολυτελές ήταν το δανεικό αμάξι και το πανάκριβο νυφικό με το οποίο εμφανιζόταν η νύφη και όσο πιο «λαμπρή» η δεξίωση τόσο χειρότερος, από πλευράς κεφιού, αποδεικνυόταν ο γάμος. Εκτός από την ανηδονία ως παρενέργεια του νεοπλουτισμού, όμως, αυτό που δεν έχει ίσως αναλυθεί επαρκώς είναι η σχέση ανάμεσα στην κακογουστιά και την οικονομική κατάρρευση της χώρας. Οι καταστάσεις που περιέγραψα δεν αποτελούσαν την εξαίρεση. Οι υπερβολές με τους γάμους των δεκάδων χιλιάδων ευρώ αποτελούσαν τον κανόνα για την ελληνική μεσαία τάξη. Και είναι ενδεικτικές για το πώς διαχειριστήκαμε την κατάσταση, όταν πιάσαμε λεφτά στα χέρια μας. Δεν θέλω να ηθικολογήσω με τη γνωστή ιστορία του (καλβινιστή) τζίτζικα και του (Βαλκάνιου) μέρμηγκα. Απλώς επισημαίνω το προφανές: ότι οι πολυτελείς γάμοι, τα θηριώδη τζιπ που είχαν κατακλύσει τα προάστια της Αθήνας και το πάλαι ποτέ προκεχωρημένο αστικό φυλάκιο του Κολωνακίου, καθώς και τα άπειρα σπίτια και εξοχικά, αποδείχθηκαν τελικά πάρα πολύ κακές επενδύσεις.  Σήμερα, η ελληνική μεσαία τάξη πληρώνει αυτές τις καταστροφικές επενδυτικές επιλογές. Βλέπω ανθρώπους παγιδευμένους στους τοίχους σπιτιών που δεν χρειάζονται, τα οποία ούτε νοικιάζονται ούτε πωλούνται, να κοιτάνε με απορία τα τζιπ και τις ενεργοβόρες λαμαρίνες τους, διερωτώμενοι τι να τις κάνουν. Γύρω από το κιτς χτίστηκε μία ολόκληρη οικονομία: ήταν πολύ πιο προσοδοφόρο να στηθούν επιχειρήσεις που μεταπωλούσαν απλώς αγαθά, τα οποία είχαν παραχθεί στο εξωτερικό και οι ιθαγενείς αγόραζαν με φθηνά δανεικά, παρά να ταλαιπωρηθεί κανείς με εξωστρεφείς και εξαγωγικές δραστηριότητες. Δεν υπήρχε κανένας λόγος να επενδυθούν χρήματα στην «έρευνα και ανάπτυξη», τομείς καίριας σημασίας για τις μακροπρόθεσμες προοπτικές μιας οικονομίας. Το έβλεπα και στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, όπου η ενασχόληση με την οικοδομή ή τη μεταπώληση ρώσικης βότκας και ιταλικού καφέ ήταν πολύ πιο επικερδείς -και κυρίως «εύκολες»- δραστηριότητες από την παραγωγή και εξαγωγή μελιού ή οποιουδήποτε άλλου τοπικού προϊόντος. Το σκάσιμο της φούσκας προκάλεσε ανεπανάληπτο σοκ, κυρίως ψυχολογικό. Κρίσεις είχε αντιμετωπίσει και στο παρελθόν η Ελλάδα, αλλά ουδέποτε τόσο μεγάλος αριθμός ανθρώπων που απολάμβανε τόσο μεγάλη οικονομική άνεση «υποβαθμίστηκε» στο επίπεδο του βιοπαλαιστή, που αγωνιά για τον επιούσιο.  Και η πιο μεγάλη ίσως δυσκολία που αντιμετωπίζει η ελληνική μεσαία τάξη είναι να συμβιβαστεί με αυτήν τη δραματική αλλαγή της κοινωνικής της θέσης. Αυτή η ψυχολογική διάσταση της κρίσης είναι όμως και μία μοναδική ευκαιρία για να βγει κάτι θετικό από όλη αυτή την τραγωδία που ζούμε: να αναπροσδιορίσουμε τη σχέση μας με το χρήμα, να αναλογιστούμε τι εννοούμε -και τι θα εννοούμε στο μέλλον- όταν λέμε ότι κάποιος «πρόκοψε στη ζωή του», τι αντιλαμβανόμαστε ως επιτυχία και τι θεωρούμε ευτυχία.  Τα ερωτήματα αυτά είναι μεν υπαρξιακά, αλλά από τις απαντήσεις που θα δώσουμε εξαρτάται εν πολλοίς και η ανάκαμψη της οικονομίας. Τον τελευταίο καιρό, οι μαζεμένοι γάμοι ανάμεσα σε φίλους και αγαπημένους ανθρώπους με κάνουν κι αισιοδοξώ ότι κάτι έχουμε καταλάβει για τα λάθη μας.

Πηγή : http://www.kathimerini.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

Πως η Ελλάδα εξελίσσεται σε "μπανανία"...

Κώστας Στούπας
Η Ελλάδα κινδυνεύει να ξεπουληθεί για ένα κομμάτι ψωμί και οι Έλληνες να μοιάζουν με μετανάστες στον τόπο τους. Πρόκειται για  μια φράση η οποία έχει προάγει αρκετά παρόμοια πολιτικά συνθήματα που έχουν εκπέμψει οι δημαγωγικές φωνές της «παλαβής» αριστεράς, της λαϊκής δεξιάς, της άκρας δεξιάς και διάφορων περιπτώσεων της συνομοταξίας των συνωμοσιολόγων...

Η φράση αυτή περιέχει σημαντική δόση αλήθειας...

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Η ελευθερία ενός ατόμου στη βασική της υπόσταση συνιστάται στην ύπαρξη εναλλακτικών επιλογών. Η οικονομική ανεξαρτησία του ατόμου  αποτελεί βασική προϋπόθεση της γενικότερης κοινωνικής και πολιτικής τους ανεξαρτησίας. Η δημοκρατία και η πνευματική, κοινωνική και υλική πρόοδος που αυτή εξασφαλίζει όπου ευδοκιμεί, στηρίζεται στον πολίτη, ιδιοκτήτη είτε υλικών περιουσιακών στοιχείων, είτε πνευματικών και δεξιοτήτων που του εξασφαλίζουν την συμμετοχή του στα κοινά ως ανεξάρτητου μέλους της κοινωνίας. Στηρίζεται στον πολίτη με δικαιώματα και υποχρεώσεις.

Ο λόγος που ο φασισμός, ο ναζισμός, ο κομμουνισμός  και η θεοκρατία προάγουν κυρίως δουλική υποταγή και εκμηδενισμό του ατόμου, είναι γιατί το κράτος και η γραφειοκρατία που το διαχειρίζεται, έχουν περισσότερη εξουσία από τον  ιδιοκτήτη υλικών ή άϋλων στοιχείων. Κυρίως γιατί του στερούν τη δυνατότητα να τα διαχειριστεί μόνος τους κατά το δοκούν στη βάση των ελεύθερων εθελοντικών συναλλαγών.

Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο η ανεξαρτησία ενός λαού είναι υπόθεση κυρίως οικονομικής ανεξαρτησίας.

Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, αρκετά χρόνια πριν τη χρεοκοπία και την έλευση του μνημονίου, είναι η δημιουργία των προϋποθέσεων αφελληνισμού κάθε οικονομικής δραστηριότητας, εξαθλίωσης των Ελλήνων μέσω της ανεργίας και της ανέχειας με αποτέλεσμα να έρθει στη συνέχεια σαν φυσικό επακόλουθο η μετατροπή της χώρας σε οικονομική ζώνη φθηνού εργατικού δυναμικού.

Κάθε εργοστάσιο που έκλεισε τα τελευταία τριάντα χρόνια, χωρίς να αντικατασταθεί συνέβαλε στον αφελληνισμό της ελληνικής οικονομίας, είτε το έκλειναν οι σοσιαλμανικές αποφάσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή, είτε οι «σοσιαλπατριωτικές» ντιρεκτίβες των κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου, είτε οι καταλήψεις του ΠΑΜΕ και της «παλαβής» αριστεράς, είτε οι φορομπηχτικές πολιτικές του γελοίου μνημονίου και των κυβερνήσεων του Γιώργου Παπανδρέου και του Αντώνη Σαμαρά...

Για να βγούμε από την κρίση της χρεοκοπίας, χρειάζεται να μειωθούν οι πόροι που σπαταλά παρασιτικά το δημόσιο και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις αυτοί οι πόροι να κατευθυνθούν στον ιδιωτικό τομέα και ιδίως τον παραγωγικό και εξωστρεφή.

Όταν μιλάμε για πόρους σήμερα, εννοούμε κυρίως τα 160 δισ. ευρώ που έχουν απομείνει σαν καταθέσεις στις ελληνικές τράπεζες. Αντί να ελαφρυνθούν οι φόροι, να παταχθεί η γραφειοκρατία και η διαφθορά και να υπάρξουν κίνητρα για την ροή αυτών των κεφαλαίων προς επενδύσεις στον ιδιωτικό τομέα, έχουμε ανάλωσή τους μέσω φόρων και χαρατσιών για τις αποζημιώσεις των 2.600 της ΕΡΤ που θα ξαναπροσληφθούν, των επίορκων που συνεχίζουν να πληρώνονται μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει και των αργόσχολων που αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των μισθοδοτούμενων στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα.

Τι θα συμβεί όταν εξαντληθούν οι καταθέσεις; Απλά θα καταρρεύσει το δημόσιο και οι αυταπάτες διάφορων οι οποίες υποστηρίζουν πως μια αμειβόμενη θέση εργασίας στο δημόσιο δημιουργεί ζήτηση για μια θέση εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Όταν δεν συμφέρει να επενδύσει κάποιος στον ιδιωτικό τομέα η ζήτηση δημιουργεί μια θέση εργασίας στην Κίνα ή τη Γερμανία.

Όταν το κράτος του κ. Στουρνάρα αντί να κόψει δαπάνες από αυτούς που αμείβονται ως αργόσχολοι για να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα, καθυστερεί την επιστροφή του ΦΠΑ στις εξαγωγικές επιχειρήσεις, τότε ένα είναι βέβαιο: αντί να ανεβαίνουμε προς την επιφάνεια πάμε προς το βυθό.

Τι να σου κάνουν τα 100 εκατ. της επενδυτικής τράπεζας του Σόιμπλε για την δανειοδότηση των μικρομεσαίων, όταν εκατοντάδες χιλιάδες πενηντάρηδες συνταξιούχοι του δημοσίου εισπράττουν αρκετά δισ. κάθε μήνα;

Το «νεκρό» κεφάλαιο τρώει το «ζωντανό» όπως θαλεγε και ο κύριος Μαρξ του οποίου οι περισσότεροι  μαρξιστές ξέρουν επικεφαλίδες και τσιτάτα που επιλέγουν οι ινστρούχτορες.

Η πορεία που ακολουθούμε οδηγεί κατευθείαν στην κατάρρευση, οι ξένοι θα στηρίξουν για λίγο ακόμη, αλλά δεν θα μας κουβαλούν στην πλάτη για πάντα.

Όταν καταρρεύσουμε και αφού ενδεχομένως διαπιστώσει  ο μέσος Έλληνας πως η ιστορία στις περιπτώσεις των μίμων του Ανδρέα Παπανδρέου και του δικτάτορα Γεωργίου Παπαδόπουλου, συνιστούν «φούσκες», στην Ελλάδα ελλείψει καταθέσεων «καύσιμων» για επενδύσεις θα έρθουν να επενδύσουν πολυεθνικές αφού πρώτα οι συνθήκες εργασίας έχουν ισορροπήσεις σε επίπεδα πλησίον αυτών του Μπαγκλαντές.

Οι ξένες επενδύσεις είναι καλοδεχούμενες αλλά οι επενδύσεις υψηλής προστιθέμενης αξίας και κατά συνέπεια υψηλών μισθών πάνε εκεί που υπάρχει υψηλής ειδίκευσης προσωπικό, υπάρχει εργασιακή ειρήνη, σταθερό φορολογικό και πολιτικό περιβάλλον.

Οι χρήσιμοι Έλληνες μεταναστεύουν, εδώ μένουν όσοι δεν μπορούν να βρουν μια καλή δουλειά στο εξωτερικό. Το πολιτικό σκηνικό κάθε άλλο παρά εξασφαλίζει πολιτική σταθερότητα, προς το παρόν σύσσωμο δίνει μάχες οπισθοφυλακής υπεράσπισης των κεκτημένων των πελατών του δημοσίου.

Τα πράγματα οδηγούνται εκεί που λένε πως η Ελλάδα ξεπουλιέται, αλλά όχι για τους λόγους και τα αίτια που υποστηρίζουν... Η χώρα εξελίσσεται σε οικονομική μπανανία.
Πηγή : 

Διαβάστε Περισσότερα

Διαγωνισμός από ΕΟΤ για μαρίνα στη Σέριφο

Μαρίνα τουριστικών σκαφών με δυνατότητα ελλιμενισμού 54 σκαφών στο λιμάνι Λιβαδίου στη Σέριφο -που δοκιμάσθηκε από τις πυρκαγιές των τελευταίων ημερών- φιλοδοξεί να κατασκευάσει ο Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού.
Μέσα στο επόμενο διάστημα ξεκινούν οι διαδικαστικές διαδικασίες για την επιλογή του αναδόχου του έργου, ο προϋπολογισμός του οποίου ανέρχεται στα €3,5 εκατ.
Ο διαγωνισμός θα πραγματοποιηθεί στα γραφεία του ΕΟΤ στις 10 Σεπτεμβρίου. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να παραλάβουν τα συμβατικά τεύχη του διαγωνισμού έναντι €85 έως τις 5 Σεπτεμβρίου. Το έργο συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και το ελληνικό Δημόσιο.
Η μαρίνα θα δημιουργηθεί στη νοτιοδυτική πλευρά του λιμανιού και μεταξύ άλλων προβλέπεται η κατασκευή ράμπας ανέλκυσης και καθέλκυσης σκαφών. Η συνολική προθεσμία εκτέλεσης του έργου είναι τα 2 χρόνια και αρχίζει από την ημέρα υπογραφής της σύμβασης.
Κριτήριο για την ανάθεση της σύμβασης θα είναι η χαμηλότερη οικονομική προσφορά. Για τη συμμετοχή στον διαγωνισμό οι ενδιαφερόμενες εργοληπτικές εταιρείες πρέπει να καταθέσουν εγγυητικές επιστολές ύψους €58.428. Επίσης, για την υπογραφή της σύμβασης απαιτείται η παροχή εγγύησης καλής εκτέλεσης κατ' ελάχιστο ύψους €146.060.
- See more at: http://www.b2green.gr/main.php?pID=17&nID=4295&lang=el#sthash.pestRb97.dpuf

Μαρίνα τουριστικών σκαφών με δυνατότητα ελλιμενισμού 54 σκαφών στο λιμάνι Λιβαδίου στη Σέριφο -που δοκιμάσθηκε από τις πυρκαγιές των τελευταίων ημερών- φιλοδοξεί να κατασκευάσει ο Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού.
Μέσα στο επόμενο διάστημα ξεκινούν οι διαδικαστικές διαδικασίες για την επιλογή του αναδόχου του έργου, ο προϋπολογισμός του οποίου ανέρχεται στα €3,5 εκατ.

Ο διαγωνισμός θα πραγματοποιηθεί στα γραφεία του ΕΟΤ στις 10 Σεπτεμβρίου. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να παραλάβουν τα συμβατικά τεύχη του διαγωνισμού έναντι €85 έως τις 5 Σεπτεμβρίου. Το έργο συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και το ελληνικό Δημόσιο.

Η μαρίνα θα δημιουργηθεί στη νοτιοδυτική πλευρά του λιμανιού και μεταξύ άλλων προβλέπεται η κατασκευή ράμπας ανέλκυσης και καθέλκυσης σκαφών. Η συνολική προθεσμία εκτέλεσης του έργου είναι τα 2 χρόνια και αρχίζει από την ημέρα υπογραφής της σύμβασης.

Κριτήριο για την ανάθεση της σύμβασης θα είναι η χαμηλότερη οικονομική προσφορά. Για τη συμμετοχή στον διαγωνισμό οι ενδιαφερόμενες εργοληπτικές εταιρείες πρέπει να καταθέσουν εγγυητικές επιστολές ύψους €58.428. Επίσης, για την υπογραφή της σύμβασης απαιτείται η παροχή εγγύησης καλής εκτέλεσης κατ' ελάχιστο ύψους €146.060.

Πηγή :http://www.ered.gr/ 

Διαβάστε Περισσότερα

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΣΕΡΙΦΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΠΥΡΚΑΓΙΑ

EΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Σέριφος 29/07/2013
ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ Αρ. Πρωτ. 3229
ΔΗΜΟΣ Σ Ε Ρ Ι Φ Ο Υ
Ταχ. Δ/νση : 84005 Σέριφος
Τηλέφωνο : 2281051210
Φαξ 2281079366
Email: dimoser@otenet.gr

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Φωτιά εκδηλώθηκε στις 25 Ιουλίου στη Σέριφο πλησίον περιοχής Αγίας Μαρίνας. Κατόπιν ολονύκτιας επιχείρησης και σχεδόν 15 ώρες μετά την κατάσβεση, αναζωπύρωση ή νέα πυρκαγιά εκδηλώθηκε, το βράδυ της 26ης Ιουλίου. Ανεξέλεγκτη πλέον, έκαιγε εκτάσεις σε ολόκληρο το νοτιοδυτικό τμήμα του νησιού, και απείλησε τους οικισμούς Αβεσσαλό, Τελεύτη, Μέγα Χωριό, Μέγα Λιβάδι και Κουταλά. Προσπάθειες για την πυρόσβεση έγιναν από αέρος με τη βοήθεια δύο καναντέρ και ελικοπτέρου και από ξηράς με ενισχυμένη δύναμη της πυροσβεστικής που έφτασε με οχήματα από τη Σύρο και τον Πειραιά και με άντρες της ΕΜΑΚ που έφερε στο νησί με ελικόπτερο ο υπαρχηγός του Πυροσβεστικού Σώματος Κος Παπαγεωργίου. Επικεφαλής και συντονιστής των επιχειρήσεων ήταν ο Περιφερειακός Διοικητής Κος Αλεξανδρής. Εθελοντές από κάθε άκρη του νησιού κινητοποιήθηκαν άμεσα και έδωσαν τη δική τους μάχη με τις φλόγες. Όλα τα υδροφόρα οχήματα του νησιού από την πρώτη στιγμή έσπευσαν για τον ανεφοδιασμό των πυροσβεστικών. Μηχανήματα έργου βοήθησαν όπου χρειάστηκε. Ανεφοδιασμός καυσίμων γινόταν στο σημείο των επεμβάσεων με πετρελαιοφόρο όχημα του βενζινάδικου.

Το τελευταίο μέτωπο της φωτιάς κατασβέσθηκε το απόγευμα της Κυριακής στην περιοχή του Σκλαβογιάννη. Το πυροσβεστικό σώμα βρίσκεται σε απόλυτη επιφυλακή καθώς στο νησί πνέουν ισχυροί άνεμοι. Από πλευράς του Δήμου, γίνονται τώρα προσπάθειες αποκατάστασης επιφανειακού δικτύου υδροδότησης στις πληγείσες περιοχές. Το συνεργείο της ΔΕΗ προσπαθεί για την επισκευή βλαβών στο δίκτυο.
Στο νησί μετέβη στις 28 Ιουλίου ο Δ/ντής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Νοτίου Αιγαίου Κος Νικόλαος Κωστόπουλος και ο Προϊστάμενος των Τεχνικών Υπηρεσιών Κος Πέτρος Ηλιάκης για την καταγραφή και πρώτη εκτίμηση των ζημιών. Με επιφύλαξη γίνεται αναφορά για απώλεια οικόσιτων ζώων και καταστροφή περίπου 17.000 στρεμμάτων κυρίως χορτολιβαδικής έκτασης και καλλιεργημένης γης. Στις περιοχές Μεγάλο Λιβάδι, Μέγα Χωριό και Κούντουρο καταγράφησαν οικήματα τα οποία έχουν υποστεί ζημιές. Στο Μεγάλο Λιβάδι το κτίριο της παλιάς αστυνομίας και το διατηρητέο κτίριο του Διοικητηρίου των Μεταλλείων μετά από μάχη των πυροσβεστών, παραδόθηκαν στις φλόγες.

Οι φωτογραφίες που έχουν δημοσιευτεί, αποτυπώνουν την πιο τραγική στιγμή της πυρκαγιάς, όπου οι φλόγες έχουν φτάσει στον ανωτέρω οικισμό. Οι κάτοικοι παρέμεναν μέχρι τελευταία στιγμή στο πλευρό των πυροσβεστών και δεν ήθελαν να εγκαταλείψουν την προσπάθεια για να σώσουν το χωριό τους. Όσοι δεν θέλησαν να μετακινηθούν από την περιοχή με οχήματα και με το λεωφορείο που είχε σπεύσει εκεί, επιβιβάστηκαν σε βάρκες και σκάφη για να είναι ασφαλείς από τις φλόγες και τον καπνό.

Εκ μέρους όλων των κατοίκων της Σερίφου ευχαριστούμε όλους τους πυροσβέστες και τους εθελοντές που έδωσαν μάχη αλλά και κάθε απλό κάτοικο που έτρεξε και βοήθησε με όλες του τις δυνάμεις. Κανείς δεν έμεινε αμέτοχος, κανείς δεν έμεινε ασυγκίνητος. Μετά από τρεις νύχτες γεμάτες αγωνία για τους κατοίκους και μάχης για τους πυροσβέστες, και αφού η φωτιά τέθηκε υπό μερικό έλεγχο, το ξημέρωμα της Κυριακής η καμπάνα του Αγίου Νικολάου στο πονεμένο Μεγάλο Λιβάδι χτύπησε για την κυριακάτικη λειτουργία...

Καλούμε με το παρόν δελτίο τύπου όλους τους φορείς, όλους τους συλλόγους, όλους τους ανθρώπους να βοηθήσουν ώστε να στηρίξουμε όλοι μαζί τους κατοίκους των περιοχών που επλήγησαν από τη φωτιά.

Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΣΕΡΙΦΟΥ

ΑΝΤΩΝΑΚΗΣ Π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ
Πηγή : http://giannisserfanto.blogspot.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ Η ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗΣ.

Σίγουρα μια κοινωνία έχει ανάγκη να αισθάνεται ότι είναι ασφαλής για να ευημερεί. Η δυνατότητα πού παρέχει η ασφάλεια απελευθερώνει όλες εκείνες τις δημιουργικές δυνάμεις των μελών της , πού αποτυπώνονται στον πολιτισμό της , στη οικονομία της , στη αρμονία των κοινωνικών της σχέσεων , στο τρόπο πού οραματίζεται το μέλλον της ,στα σχέδια της .

Η ασφάλεια μιας κοινωνίας ,σίγουρα δεν είναι κάτι το εύκολο να επιτευχθεί. Μέσα στη ιστορία, λίγες είναι οι χρονικές περίοδοι πού μια τέτοια κοινωνική ασφάλεια έχει υπάρξει. Όταν όμως υπήρξε, η ευημερία των ανθρώπων πού απάρτιζαν αυτές τις κοινωνίες  σε όλα τα επίπεδα-πνευματικά,κοινωνικά,ατομικά -  χάραξε την ιστορία .

Ο άνθρωπος  είναι ύπαρξη  ανασφαλής . Έχει επίγνωση ότι κάποια στιγμή θα πεθάνει και για αυτό ενόσω ζει, επιδιώκει  όση περισσότερη ασφάλεια μπορεί να απορροφήσει, για να μπορέσει να ησυχάσει την βαθειά του ανησυχία. Δεν θα ήταν άστοχο να ειπωθεί ότι ενώ η σύγκρουση του ανθρώπου ανάμεσα στη ανάγκη του για ασφάλεια  και στο γεγονός  ότι διάγει τον βίο του με την έλλειψη της , του απελευθερώνει μια τεράστια θέληση να αγωνιστεί και να επιβιώσει, παράλληλα  τον βυθίζει  σε αδράνεια, αδυναμία αντίδρασης . Συνήθως αυτές είναι ατομικές περιπέτειες  πού  δεν γίνονται ευρέως γνωστές , δεδομένου ότι επί της ουσίας , πολύ λίγο μας ενδιαφέρουν τέτοιου είδους εσωτερικές περιπέτειες του διπλανού μας .

Το πρόβλημα αρχίζει και μπερδεύεται, όταν ολόκληρη η κοινωνία αρχίζει να αποκτά τέτοιου είδους χαρακτηριστικά. Όταν ολόκληρη η κοινωνία αρχίζει να  αισθάνεται ανασφαλής. Τότε τα πράγματα σκουραίνουν, διότι αυτοί πού διοικούν την κοινωνία καλούνται να δώσουν απαντήσεις πού τους ξεπερνούν. Στο βαθμό μάλιστα πού με τις πράξεις τους έχουν επί χρόνια συμβάλλει  στη κατάρρευση της κοινωνικής ασφάλειας τότε  τα  υλικά της διάλυσης της κοινωνικής συνοχής  καθίστανται λίαν επικίνδυνα .

Μια τέτοια  «όμορφη» εποχή  μάς κλήρωσε να ζήσουμε στη χώρα μας, την χρονική περίοδο πού διανύουμε.

Παρατηρώντας  τον πολιτικό λόγο πού με πολύ κόπο αρθρώνεται τα τελευταία χρόνια, διαπιστώνουμε  ότι όλες οι πλευρές  εκθέτουν την άποψη τους, ουσιαστικά προσπαθώντας να δώσουν απάντηση με ποιόν τρόπο  βλέπουν να εξασφαλίζεται αυτή η κοινωνική διασφάλιση.

Αν δεν σταθούμε στο πασιφανές γεγονός  ,ότι με σκοπό κυρίαρχο  να πείσουν ,καταφεύγουν σε ψέματα  και ηλιθιότητες πού δεν υπάρχει λόγος να ασχολείται κανείς ,αξίζει τον κόπο να περιγραφεί  πως  κατανοούν την κοινωνική διασφάλιση.

Όλοι ομονοούν ως προς τούτο: Η Οικονομία  είναι αυτή πού εξασφαλίζει την κοινωνική ασφάλεια. Αν υπάρχουν χρήματα στο κράτος ,στις επιχειρήσεις ,στους πολίτες τότε όλοι θεωρούν  ότι υπάρχει ασφάλεια . Αυτή η αρχή έχει αναγορευτεί σε θέσφατο. Όλα αρχίζουν και τελειώνουν στη Οικονομία . Η Οικονομία κάθεται στο θρόνο του Θεού και από κει καταδικάζει ή επιβραβεύει τους πάντες ,στα βάραθρα της ανασφάλειας ή στη έπαρση του χρήματος.

Όλοι έχουμε ξεχάσει με ποιόν τρόπο έχει γίνει αποδεκτή η παντοδυναμία της Οικονομίας . Όσο και αν προσπαθήσουμε ,δεν είναι δυνατόν  να το ερμηνεύσουμε . Αυτά πού λέμε ακούγονται  σαχλά και ανούσια . Είναι σαν να αντιμετωπίζουμε αρκούδες με οδοντογλυφίδες.

Ζούμε  στο μαγικό ξόρκι της Οικονομίας . Δεν υπάρχουμε έξω από αυτό!!

Ενώ γνωρίζουμε ότι η οικονομική μας κατάσταση αποτελεί απλώς συνισταμένη ασφαλούς διαβίωσης ,στη πράξη λειτουργούμε σαν να είναι εξαρτά, όλη τη ασφάλεια μας ,κοινωνικά και ατομικά. Ολόκληρο το πρόβλημα της χώρας μας έχει επικεντρωθεί: ευρώ ή δραχμή. Δύο νομίσματα κρίνουν την τύχη μας !!!!!!!!! Όμορφα.

Δύο νομίσματα μονοπωλούν την σκέψη μας  και κατά πάσα πιθανότητα θα μας οδηγήσουν στο ίδιο χάος ,στη ίδια ανασφάλεια ,στο ίδιο τέλμα.

Ο άνθρωπος δεν μπορεί να λύσει ριζικά το ζήτημα της ασφάλειας πού τον ταλανίζει ούτε ατομικά ,ούτε κοινωνικά. Μπορεί απλώς να  επιδιώκει  την εξασφάλιση του σε λογικά πλαίσια, γνωρίζοντας ότι ανά πάσα στιγμή αυτό μπορεί να ανατραπεί .

Αυτό επιδεινώνεται από το απλό γεγονός ότι δεν  ορίζει την ζωή του απολύτως από την δική του βούληση. Συναρτάται και άρα είναι έκθετος σε οποιαδήποτε μεταβολή. Ούτε μπορεί να γίνεται έρμαιο της ανάγκης του για μια  ζωή ,πού να του διασφαλίζει την απουσία ανατροπών, είτε κοινωνικά, είτε σε προσωπικό επίπεδο. Ό τρόπος για να πορευτούμε , νομίζω, ότι είναι να επιδιώκουμε μια ασφάλεια πού να μας καθιστά νηφάλιους να αντιμετωπίζουμε τις ανατροπές πού φέρνει η ζωή και όσοι είναι σε θέση να την επηρεάζουν.

Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι όσο απαραίτητη είναι για μας η ασφάλεια ,άλλο τόσο απαραίτητο είναι για κάποιους να μας καθιστούν ανασφαλείς για να μπορούν να μας ελέγχουν.

Η κοινωνική διασφάλιση μας δεν πρόκειται να έρθει ούτε μέσα από το ευρώ ,ούτε μέσα από την δραχμή. Κανείς δεν μπορεί να το εγγυηθεί αυτό ,ακόμα και αν το ισχυρίζεται καλόπιστα .

Η κοινωνική διασφάλιση αποκαθίσταται ,όταν η κοινωνία επανακτά το ουσιαστικό ενδιαφέρον για τον εαυτόν της και τα μέλη της . Όταν μπορεί να αντιμετωπίσει συλλογικά  και ατομικά  κυρίαρχες απάτες ,όπως η απάτη του μονοπωλίου της Οικονομίας .Όταν αναζητήσει έναν Λόγο πού να είναι Λόγος ουσίας ,πού ερευνά σε βάθος τα προβλήματα και δεν τα προσαρτά στο άρμα της ανάγκης  για να τα ελέγξει, αλλά διαλύει την σύγχυση πού μεταφέρουν  και τα απελευθερώνει στο φως .

Μόνο αυτή η κοινωνία μπορεί να απαιτεί να διασφαλιστεί ,γιατί  θέτει τις βάσεις για το αυτονόητο. Η κοινωνία πού αποδέχεται το φάντασμα της καθολικής επικράτησης της Οικονομίας να πλανάται πάνω από το κεφάλι της ,δυστυχώς είναι σαν να έχει επιλέξει να ζει στο μόνιμο φόβο της υλικής της εξαθλίωσης ,στο τρόμο των οικονομικών εξισώσεων και προβλέψεων . Είναι μια κοινωνία πού ζει στο απόλυτο βασίλειο του χρήματος , πού έχει μηδενική ανοχή σε οποιαδήποτε όψη της ζωής , εκτός από την όψη της βασιλείας του.

Το να είσαι απλά φτωχός μερικές φορές είναι προτιμότερο από το να είσαι απλά βλάκας !!!!

Πηγή : http://pyravlosypogeiwn.blogspot.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Δώρο στους εφοπλιστές οι νέες αυξήσεις στα ακτοπλοικά εισιτήρια

Νέες αυξήσεις, στην καρδιά του καλοκαιριού, στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια της οικονομικής θέσης και στα ναύλα των οχημάτων εξασφάλισε η συγκυβέρνηση στο εφοπλιστικό κεφάλαιο, με απόφαση που υπέγραψε ο υπουργός Ναυτιλίας, Μ. Βαρβιτσιώτης, και τέθηκε σε ισχύ την περασμένη Τρίτη 23 Ιούλη!

 Η ενημέρωση για τις αυξήσεις έγινε την Πέμπτη, το πρωί σε άτυπη συνάντηση του υπουργού με ναυτιλιακούς συντάκτες και με ενημερωτικό σημείωμα που στάλθηκε το μεσημέρι για να διευκρινίσει ότι οι αυξήσεις είναι στο όριο του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή του 2012, δηλαδή 0,8%

. Ωστόσο, πόση τελικά θα είναι η αύξηση αυτό θα το «δουν» οι ελάχιστες εργατικές λαϊκές οικογένειες που ίσως καταφέρουν φέτος να πάρουν μια μικρή ανάσα στα νησιά, όταν θα φτάσουν στο γκισέ των πρακτορείων, αφού στην τελική διαμόρφωση της τιμής των εισιτηρίων και των ναύλων θα προστεθούν τα τέλη υπέρ τρίτων και ό,τι άλλο «τραβάει» η όρεξη των εφοπλιστών.

Οι αυξήσεις που θα κληθούν να πληρώσουν οι εργαζόμενοι των νησιών και της ηπειρωτικής χώρας από το ήδη ισοπεδωμένο εισόδημά τους, έρχεται να προστεθεί σε αυτή που επιβλήθηκε στις 20 Οκτώβρη και πάλι με υπουργική απόφαση του τότε υπουργού Ναυτιλίας, ύψους 2,4%. Ενώ, είναι η τρίτη που γίνεται σε διάστημα περίπου ενός έτους, αφού την 1η Απρίλη του 2012 οι εφοπλιστές χωρίς υπουργική απόφαση είχαν επιβάλει αυξήσεις σε εισιτήρια και ναύλα που ξεπερνούσαν το 25%.

Στην άτυπη συνάντηση ο υπουργός ανέφερε επίσης ότι ο στόχος είναι «η ελάφρυνση της ελληνικής σημαίας από κόστος», όπου κόστος προφανώς τα δικαιώματα των ναυτεργατών. Ενώ, ξεκαθάρισε για το θέμα της εκτίναξης της ανεργίας ότι αν οι ναυτεργάτες θέλουν να μειωθεί η ανεργία θα πρέπει να αποδεχτούν τα κοινοτικά προγράμματα όπως το «ΝΕΑΡΧΟΣ» που ήδη «τρέχει» και προβλέπει για 1.000 νέους ναυτεργάτες ότι θα ταξιδεύουν χωρίς ΣΣΕ, με 800 ευρώ και ανασφάλιστοι, εκτός «αν κάποιοι για τα δικαιώματα προτιμούν να κάθονται», ανέφερε κυνικά!

Η ζωή επιβεβαιώνει ότι όσο διατηρείται η εξουσία της αστικής τάξης, των μονοπωλίων, όσο τα μέσα παραγωγής, οι πηγές του πλούτου είναι καπιταλιστική ιδιοκτησία, όσο τα πλοία είναι στα χέρια των εφοπλιστών, όσο η ανάπτυξη της οικονομίας και της ναυτιλίας έχουν κριτήριο το κέρδος δεν μπορούν να ικανοποιηθούν οι ανάγκες των ναυτεργατών, των εργαζόμενων στα ναυπηγεία, στα λιμάνια, οι ανάγκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων των νησιών μας αλλά και στην ηπειρωτική Ελλάδα. Τα προβλήματα θα οξύνονται, θα χειροτερεύει η κατάστασή τους.

Η Ελλάδα έχει μεγάλες αναξιοποίητες παραγωγικές δυνατότητες που μπορούν να απελευθερωθούν μόνο με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής από τη λαϊκή εργατική εξουσία, με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό της παραγωγής. 

 

 

Βασικές κατευθύνσεις της πολιτικής πρότασης του ΚΚΕ για τη Ναυτιλία είναι, η ολόπλευρη εξυπηρέτηση των συγκοινωνιακών αναγκών όλων των νησιών, σε όλη τη διάρκεια του χρόνου, με ασφαλή και σύγχρονα πλοία, με φτηνά εισιτήρια με ουσιαστικές-σύγχρονες υπηρεσίες. Βασική προτεραιότητα είναι η σύνδεση της Ηπειρωτικής Ελλάδας με τα νησιά και το δίκτυο δια-νησιωτικής σύνδεσης. 

 

Οι Ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες δεν αποσκοπούν μόνο στη γρήγορη, ασφαλή και φτηνή μετακίνηση του νησιώτικου πληθυσμού, των επιβατών, αλλά στοχεύουν στην ολόπλευρη οικονομική, κοινωνική ανάπτυξη του νησιώτικου συμπλέγματος και των παραθαλάσσιων περιοχών, στην εξασφάλιση της ασφάλειας και της άμυνας του εργατικού, του σοσιαλιστικού κράτους. 

 

Είναι σημαντικό αναπτυξιακό εργαλείο στην υπηρεσία της λαϊκής οικονομίας, των εργατικών - λαϊκών οικογενειών.  Πολύπλευρη αξιοποίηση των γεωγραφικών, κλιματολογικών, πολιτιστικών πλεονεκτημάτων των νησιών και άλλων παράκτιων περιοχών, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη του λαϊκού τουρισμού, με ασφαλή τουριστικά πλοία που θα προσφέρουν σύγχρονες, φτηνές υπηρεσίες για την αναψυχή, την ξεκούραση των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων.

Βασικό εργαλείο για την προώθηση της ναυτιλιακής πολιτικής είναι και ο Ενιαίος, αποκλειστικά Δημόσιος Φορέας Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας, ενταγμένος στον κεντρικό - πανεθνικό σχεδιασμό. Ο Ενιαίος Δημόσιος Φορέας Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας με την εφαρμογή της ανάλογης κλαδικής πολιτικής μπορεί να συμβάλλει σχεδιασμένα στην κατασκευή, επισκευή και συντήρηση των πλοίων, με επέκταση σε άλλους τομείς των μεταφορών, της εθνικής άμυνας στα πλαίσια των αναγκών της λαϊκής οικονομίας. 

 

Η κατασκευή, επισκευή και συντήρηση των πλοίων με ευθύνη των κρατικών ναυπηγοεπισκευαστικών μονάδων - που θα είναι περιουσία του λαού - σε συνδυασμό με την αποτελεσματική οργάνωση και τον εργατικό έλεγχο δημιουργούν προϋποθέσεις για σύγχρονες - ασφαλείς υπηρεσίες.

Πηγή : http://apopsy.blogspot.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

Ενημέρωση του κοινού μέσω του δημοτικού συμβούλου Θεόδωρου Λιβανίου έκανε ο δήμος Σερίφου ...video...

 επιμελεια αναρτησης Γιάννης Γούναρης
Η μεγάλη πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στις 25/07/13 στην περιοχή  Αγ. Παντελεήμονα Σερίφου έσβησε σήμερα  μετά από ολονύκτια μάχη με τις φλόγες που έδωσαν οι Πυροσβεστικές δυνάμεις...


Η φωτιά έλαβε μεγάλες διαστάσεις και απείλησε κατοικίες, ενώ τα δυο πυροσβεστικά αεροσκάφη που επιστρατεύτηκαν και επιχείρησαν μέχρι τη δύση του ηλίου δεν κατάφεραν να σβήσουν τελείως τις φλόγες.

Μάλιστα, όπως δήλωσε ο δήμαρχος, επρόκειτο για αναζωπύρωση φωτιάς που είχε εκδηλωθεί το απόγευμα της Παρασκευής στην περιοχή της Αγίας Μαρίνας και προκλήθηκε από τον ισχυρό άνεμο του Σαββάτου.

Το Αρχηγείο της Πυροσβεστικής επιστράτευσε κλιμάκιο πυροσβεστών από τη Σύρο ενώ το Κέντρο Επιχειρήσεων του Λιμενικού έθεσε σε άμεση ετοιμότητα απόπλου το Ναυαγοσωστικό Ν/Γ 511 του Λ/Χ Σύρου προκειμένου αυτό μεταφέρει τους Πυροσβέστες και τον εξοπλισμό τους στη Σέριφο.

Σύμφωνα με πληροφορίες από τα τοπικά μέσα ενημέρωσης οι πυροσβέστες και οι κάτοικοι του νησιού έδωσαν ολονύκτια μάχη με τις φλόγες και τελικά  έσβησαν την φωτιά.


Οι πύρινες γλώσσες έκαψαν δύο κτήρια, ένα σπίτι και ένα παλαιό διοικητήριο, στο Μεγάλο Λιβάδι, και χιλιάδες στρέμματα γης!

Στα σημεία παραμένει η πυροσβεστική για τυχόν αναζωπυρώσεις
Ενημέρωση του κοινού μέσω του δημοτικού συμβούλου Θεόδωρου Λιβανίου έκανε ο δήμος Σερίφου το μεσημέρι παραθέτουμε την συνέντευξη 

Πηγή :  parianostypos1

Διαβάστε Περισσότερα

Μόνο περιβαλλοντική καταστροφή ή και έγκλημα;

 Επιμέλεια ανάρτησης Γιάννης Γούναρης

 Νεότερες πληροφορίες αναφέρουν ότι η φωτιά στον Κουταλά έσβυσε, ευτυχώς χωρίς μεγάλης έκτασης ζημιές. Αντίθετα με το Μ.Λιβάδι, όπου κάηκαν κτίρια και ζώα.Το μέτωπο τώρα κινείται προς Σκλαβογιάννη-Αγία Θέκλα, με τα πεζοπόρα τμήματα και τους εθελοντές να την πολεμούν με όλα τα διαθέσιμα (πλήν πενιχρά) μέσα.
Ο αγώνας είναι δύσκολος και άνισος λόγω τοιυ δύσβατου της περιοχής και των ισχυρών ανέμων που πνέουν ασταμάτητα απο το ξημέρωμα.

Μετά από κάποια χρόνια ίσως έχει ξεχασθεί ο πανικός των όσων έζησαν από κοντά την πυρκαγιά και η φύση έχει επουλώσει τις πληγές της.
Τυχόν ευθύνες και παραλείψεις για την κατάσβεση μιας ακόμα πυρκαγιάς θα έχουν γίνει υπέρψιλα γράμματα στον τεράστιο εκατομυριοσέλιδο τόμο της ζωής και επιβίωσης.
Τότε, με την ψυχραιμία που θα διακρίνει κάθε επικριτή όλοι θα πάρουν άφεση αμαρτιών.
Όλοι εκτός από εκείνους που δεν θα κάνουν τα αδύνατα δυνατά να αναστηλώσουν το καταστρεμένο κτίριο του Διοικητηρίου!

 Ενός μνημείου που ξεπερνάει τα σύνορα της Σερίφου και αποτελεί παγκόσμιο μνημείο της εργατικής ιστορίας.

Πριν γίνει η παραμικρή ενέργεια για τις επικείμενες αναδασώσεις, φυτεύσεις και άλλες τέτοιες ενέργειες, επιβάλλεται να έχουν ξεκινήσει οι εργασίες αποκατάστασης.

 Η Νότια Σέριφος είναι περιοχή ενταγμένη στο Ευρωπαΐκό Οικολογικό Δίκτυο Natura 2000 [βλ. άρθρο 9 παρ. 6 ν. 3937/2011 «Διατήρηση της Βιοποικιλότητας και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ Α΄ 60)]. Πρόκειται συγκεκριμένα για την περιοχή με κωδικό GR4220009 «Νότια Σέρι¬φος». Η οικολογική αξία της περιοχής αυτής έγκειται στον ασυνήθιστο συνδυασμό γεωμορφολογικών και υδρογεωλογικών χαρακτηριστικών που έχει σαν αποτέλεσμα την παρουσία 15 διαφορετικών οικοτόπων σε μικρή σχετικά έκταση. Υπάρχει αρκετά πλούσια πανίδα, και αξίζει να σημειωθεί ιδίως η παρουσία διαφόρων ειδών αμφιβίων και ερπετών χρηζόντων απολύτου προστασίας, τρία μάλιστα εξ αυτών είναι απειλούμενα (albephalus kitaebelli, cyrtodactylus kotschyii και natrix tesselata). Τα γεωμορφολογικά και οικολογικά χαρακτηριστικά σε συνδυασμό με τα αρχαία μνημεία, αλλά και τα μνημεία του σύγχρονου πολιτισμού όπως τα εγκαταλελειμμένα ορυχεία, επιπροσθέτως δε το επιστημονικό ενδιαφέρον της περιοχής προσδίδουν σε αυτή ιδιάζουσα βαρύτητα.
Κύριοι υπεύθυνοι........ το χρωστάτε στους χθεσινούς και αν το αμελήσετε θα το βρείτε από τους αυριανούς!!!

αν ο ί ξ ε τ ε το κείμενο και τις φωτογραφίες.
Σημειώσετε ότι, η εν λόγω περιοχή είναι αυτή που έπιασε φωτιά...
____________________________________________________________

ΠΡΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΝΟΤΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ
ΓΕΝΙΚΗ Δ/ΝΣΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Δ/ΝΣΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΑΔΕΙΩΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ

ΥΠΟΜΝΗΜΑ

1. της Εταιρείας φίλων Πολιτιστικής Κληρονομιάς και Περιβάλλοντος «Η ΣΕΡΙΦΟΣ» Β. Παύλου 58, Ψυχικό, ΤΚ 15452
2. του Συνδέσμου των εκ των Νοτιοδυτικών περιοχών της Νήσου Σερίφου καταγομένων «Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ» Μ. Μπότσαρη 83, ΤΚ 18648, Δραπετσώνα
3. της Νυμφοδώρας Σπαχή, Λιβαδάκια Σέριφος
4. της Λένας Ρώττα, Λιβαδάκια Σέριφος
5. του Βασίλη Κάλλιου, Β. Κωνσταντίνου 58, Π.Ψυχικό
6. της Βασιλικής Δημητρακοπούλου, Αγ. Βαρβάρας 3, Χαλάνδρι
7. του Μαρίνου Δημητρακόπουλου, Β.Κωνσταντίνου 70, Π. Ψυχικού
8. του Ιωάννη Αρετταίου, Λιβαδάκια Σέριφος
9. του Χαιρέτα Νικόλαου, Μέγα Λιβάδι Σερίφου, Σέριφος
10. της Χαράς Κωτσίκου, Μέγα Λιβάδι Σερίφου, Σέριφος
11. της Κατερίνας Σγουμποπούλου, , Καλό Αμπέλι, Σέριφος
12. της Σμαράγδας Μακαρονίδου, Χελιδονούς 42, Κηφισιά, TK 14564

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΡΡΙΨΗ

των αιτήσεων υπ’ αριθμ. πρωτ. 1272, 1273, 1274 και 1275/12.04.2013 (όπως συμπληρώθηκαν) της εταιρείας Tynagh Iron Mines Ltd για έκδοση άδειας μεταλλευτικών ερευνών σε τέσσερις περιοχές στη νότια Σέριφο.

*****

Κε Διευθυντά,

Με το παρόν Υπόμνημα εκφράζουμε την έντονη ανησυχία μας για την υποβάθμιση του πολιτιστικού και περιβαλλοντικού κεφαλαίου της Νότιας Σερίφου από τυχόν αποδοχή των τεσσάρων αιτήσεων της εταιρείας Tynagh Iron Mines Ltd για έκδοση άδειας μεταλλευτικών ερευνών οι οποίες υπεβλήθησαν στην Υπηρεσία Σας και αφορούν εκτενείς εκτάσεις στη Νότια Σέριφο (παρίπου το 1/3 της έκτασης του νησιού που είναι 70 km2) και τις σχετικές εργασίες έρευνας (γεωτρήσεις, ενδεχόμενες διανοίξεις οδών πρόσβασης κ.α.) οι οποίες θα επακολουθήσουν και σας καλούμε να απορρίψετε τις αιτήσεις αυτές ως απολύτως ασύμβατες με τις προστατευμένες χρήσεις γης της Νότιας Σερίφου.

Η Νότια Σέριφος βρίθει πολιτιστικών μνημείων, διαθέτει αδιαμφισβήτητη περιβαλλοντική αξία και συνθέτει ένα απαράμιλλης ομορφιάς και μοναδικότητας τοπίο, του οποίου τα χαρακτηριστικά τίθενται υπό διακινδύνευση από τυχόν δραστηριότητες όπως οι μεταλλευτικές έρευνες. Η μεταλλευτική έρευνα και η εξόρυξη είναι προφανώς μία δραστηριότητα η οποία αφενός δεν συνάδει με τη φυσιογνωμία της περιοχής και αφετέρου ναρκοθετεί τη βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη του νησιού, η οποία εξαρτάται ακριβώς από τη διατήρηση της φυσιογνωμίας του νησιού.

Είναι δε σαφές ότι με ενέργειες της Διοίκησης η μοναδικότητα της Νότιας Σερίφου (αλλά και της νήσου στο σύνολό της) είναι αναγνωρισμένη καθώς:

Α) Το έτος 2002, εκδόθηκε το από 17.9.2002 π.δ. (ΦΕΚ Δ’ 930/24. 10.2002) με το οποίο καθιδρύθηκε ένα ειδικό καθεστώς προστασίας και διαχείρισης της νήσου Σερίφου, αλλά και επιμέρους περιοχών αυτής, και το οποίο, μεταξύ άλλων, στις περιοχές για τις οποίες ενδιαφέρεται η εταιρεία για χορήγηση άδειας μεταλλευτικών ερευνών απαγορεύει κάθε οικοδομική/τεχνική δραστηριότητα, όπως διανοίξεις οδών, εξόρυξη κ.α. (βλ. άρθρο 2), καθιστώντας την όποια αδειοδότηση πρακτικά άνευ αντικειμένου.

Β) Η Νότια Σέριφος είναι περιοχή ενταγμένη στο Ευρωπαΐκό Οικολογικό Δίκτυο Natura 2000 [βλ. άρθρο 9 παρ. 6 ν. 3937/2011 «Διατήρηση της Βιοποικιλότητας και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ Α΄ 60)]. Πρόκειται συγκεκριμένα για την περιοχή με κωδικό GR4220009 «Νότια Σέρι¬φος». Η οικολογική αξία της περιοχής αυτής έγκειται στον ασυνήθιστο συνδυασμό γεωμορφολογικών και υδρογεωλογικών χαρακτηριστικών που έχει σαν αποτέλεσμα την παρουσία 15 διαφορετικών οικοτόπων σε μικρή σχετικά έκταση. Υπάρχει αρκετά πλούσια πανίδα, και αξίζει να σημειωθεί ιδίως η παρουσία διαφόρων ειδών αμφιβίων και ερπετών χρηζόντων απολύτου προστασίας, τρία μάλιστα εξ αυτών είναι απειλούμενα (albephalus kitaebelli, cyrtodactylus kotschyii και natrix tesselata). Τα γεωμορφολογικά και οικολογικά χαρακτηριστικά σε συνδυασμό με τα αρχαία μνημεία, αλλά και τα μνημεία του σύγχρονου πολιτισμού όπως τα εγκαταλελειμμένα ορυχεία, επιπροσθέτως δε το επιστημονικό ενδιαφέρον της περιοχής προσδίδουν σε αυτή ιδιάζουσα βαρύτητα.

Γ) Με την ΔΠΑ/9385/11-9-2000 (ΦΕΚ Β’ 1176/2000) απόφαση του Υπουργού Αιγαίου η οποία εκδόθηκε σύμφωνα με το άρθρο 3 παρ. 1 β’ του ν. 2831/2000 (ΦΕΚ Α΄ 140) 13.6.2000 «Τροπο¬ποίηση των διατάξεων του ν. 1577/1985 “Γενικός Οικοδομικός Κανονι¬σμός” και άλλες πολεοδο¬μικές διατάξεις», η νήσος Σέριφος χαρακτηρίστηκε στο σύνολό της ως τοπίο ιδιαίτερου κάλλους. Σκοπός του χαρακτηρισμού αυτού ήταν και είναι αφενός η αναγνώριση και αφετέρου η διατήρηση, προστασία και ανάδειξη του φυσικού, και ανθρωπογενούς - ιστορικού και πολιτιστικού – περιβάλλοντος, όπως και της αρχιτεκτονικής κλη¬ρονομιάς του νησιού στο σύνολό της. Η αναγνώριση αυτή, καίτοι δεν συνοδεύεται από θέσπιση ειδικών όρων, και χρήσεων γης, αναγνωρίζει το τοπίο της Σερίφου ως ιδιαίτερο και υπό την έννοια αυτή ως αγαθό και αντικείμενο άξιο ειδικής προστασίας και διαχείρισης.

Αξίζει δε να σημειωθεί ότι σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση της Φλωρεντίας για το Τοπίο (Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης), σε ισχύ από την 1/3/2004, την οποία έχει υπογράψει η Ελλάδα, ως τοπίο νοείται και ορίζεται το χωρικό αποτέλεσμα που δημιουργείται από τη διαχρονική δράση φυσικών και ανθρωπογενών παραγόντων, αποτέλεσμα που γίνεται αισθητό από τους πολίτες ως άξιο προστασίας και διαφύλαξης, ενώ κατά το άρθρο 2 του ν. 1650/86 «για την προστασία του περιβάλλοντος» (Α΄ 160) ως τοπίο ορίζεται κάθε δυναμικό σύνολο βιοτικών και μη βιοτικών παραγόντων και στοιχείων του περιβάλλοντος που μεμονωμένα ή αλληλεπιδρώντας σε συγκε¬κριμένο χώρο συνθέτουν μια οπτική εμπειρία. Κατά το ανωτέρω πλαίσιο, το οποίο ορίζεται από την εθνική και διεθνή νομοθεσία, η αναγνώριση ενός τοπίου ως ιδιαιτέρου κάλλους, συνε¬πάγεται την προστασία και διατήρησή του από επεμβάσεις οι οποίες αναμφίβολα θα αλλοιώσουν ανεπανόρθωτα τα δεδομένα που το χαρακτηρίζουν, το γενεσιουργό δηλαδή λόγο της ίδιας της αξίας του.

Τέλος, στην περιοχή Καλού Αμπελιού - Αβεσαλού Σερίφου υπάρχουν δεκάδες καταγεγραμμένα και προστατευμένα μνημεία αρχαιολογικού και σπηλαιολογικού ενδιαφέροντος όπως:

1. Το Σπήλαιο Σταυρακόπουλου μεταξύ Μεγάλου Λιβαδιού και Κουταλά (ΥΑ 13642/17.01.1963, ΦΕΚ 29/Β/26.01.1963)
2. Το Νεολιθικό εύρημα Κούντουρου (αδημοσίευτο, αρχεία ΚΑ´ ΕΠΚΑ)*
3. Οι Δραστηριότητες μετάλλευσης στον Αβεσσαλό (3325-2890 π.Χ)*
4. Οι Μυκηναϊκοί τάφοι στο Μέγα Χωριό*
5. Η Κεραμεική 8ου-3ου αι. π.Χ. σε εκτεταμένη περιοχή μεταξύ Μαλιάδικου και Κουταλά, που υποδεικνύει χρήση της περιοχής και των μεταλλείων από την αρχαιότητα (παράδοση στην ΚΑ´ ΕΠΚΑ στις 21.07. 2005)*
6. Το Κάστρο της Γριάς στον Κουταλά (7ος αι. π.Χ. κ.ε.;)*
7. Το Τείχος στη θέση Ξερού (7ος αι. π.Χ. κ.ε.;)*
8. Το Τείχος στη θέση Λιόμαντρα (7ος αι. π.Χ. κ.ε.;)*
9. Ο Πύργος Κουταλά (Άσπρος πύργος: 4ος αι. π.Χ.)*
10. Ο Αρχαίος πύργος του ακρωτηρίου Κύκλωπας Μεγάλου Λιβαδιού (Ψαρόπυργος: 4ος αι. π.Χ. ;)*
11. Τα εκτεταμένα υπολείμματα μετάλλευσης στις Σκουριές Αβεσσαλού (4ος αι. π.Χ. κ.ε.)*
12. Ο Ναός της Αγ. Ειρήνης στον Κουταλά (8ου αι. μ.Χ.; ΥΑ ΑΡΧ/Β1/Φ27/25206/543/31.07. 1987, ΦΕΚ 468/Β/28.08. 1987)
13. Ο Ναός τρισυπόστατος των Αγίων Ιωάννη, Γεωργίου και Ζωοδόχου Πηγής (Τρισάγιος, 876 μ.Χ.)*
14. Ο Ναός Αγ. Ιωάννου Προδρόμου (1311)*
15. Ο Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου στη Λιόμαντρα (1771)*
16. Ο Ναός της Παναγίας στον Αβεσσαλό (1772)*
17. Ο Ναός Αγ. Θέκλας (προ του 1781)*
18. Ο Ναός της Αγίας Τριάδας στα Μαύρα Βολάδια (Μέγα χωριό, προ του 1836, μαρτυρίες για παλιότερο ναό χρονολογούμενο προ του 1000μ.Χ.)*
19. Ο Ναός του Αγ. Βασιλείου στον Αβεσσαλό (προ του 1871)
20. Τα Έξι κτιριακά συγκροτήματα κατοικιών μεταλλωρύχων στη Βάγια Σερίφου (ΥΑ ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/828/16464/29-3-2000, ΦΕΚ 520/Β/11-4-2000)
21. Τα Κτίσματα μεταλλείων στον Κουταλά Σερίφου, ΥΑ ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/ Γ/3031/44328/6-8-1997, ΦΕΚ 1146/Β/24-12-1997
22. Η Σκάλα εκφόρτωσης Κουταλά (ΥΑ ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/1985/2690/19-5-1997, ΦΕΚ 492/Β/13-6-1997)
23. Ολόκληρο το Μέγα Λιβάδι (ΥΑ ΥΠΠΕ/ΔΙΛΑΠ/Γ/2706/54922/2-9-1983, ΦΕΚ 595/Β/17-10-1983)
24. Η Βίλλα διευθυντού στο Μέγα Λιβάδι (ΥΑ ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/ 2740/34269/19-7-1991, ΦΕΚ 647/Β/7-8-1991)
25. Το Διοικητήριο και τεχνικός εξοπλισμός της μεταλλευτικής εταιρίας στο Μέγα Λιβάδι (ΥΑ ΥΠΠΕ/ΔΙΛΑΠ/Γ/2389/46173/2-9-1983, ΦΕΚ 654/Β/ 16-11-1983• ΥΑ ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/2740/34269/19-7-1991, ΦΕΚ 647/Β/7-8-1991)
26. Τα Θερμά λουτρά του Μεγάλου Λιβαδιού (περί τό 1890)
*Σημειώνεται ότι βάσει του ν. 3028/2002 «Για την προστασία των Αρχαιοτήτων και εν γένει της Πολιτιστικής Κληρονομιάς» η προστασία των αρχαίων ακίνητων μνημείων (δηλαδή αυτών που χρονολογούνται μέχρι το 1830) είναι αυτόματη, χωρίς να απαιτείται η δημοσίευση άλλης διοικητικής πράξης (άρθρο 6 παρ.1 και 4α ν. 3028/2002 ΦΕΚ Α΄ 153).
Αυτό το περιβαλλοντικό και πολιτιστικό κεφάλαιο της περιοχής ορίζει και την προοπτική της ανάπτυξής της η οποία οφείλει να σχετίζεται αποκλειστικά με την ανάδειξή τους σε συνδυασμό με υπηρεσίες βιώσιμου τουρισμού και όχι με βαριές βιομηχανικές δραστηριότητες όπως η εξόρυξη μεταλλευμάτων.

Ήδη το νησί στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά στις υπηρεσίες τουρισμού. Έχουν γίνει και γίνονται επενδύσεις σε ξενοδοχειακά καταλύματα υψηλού επιπέδου στην συγκεκριμένη νότια περιοχή του νησιού και αλλού. Η όλη οικονομία και οι συναλλαγές βασίζονται στον τουρισμό και τα περιθώρια περαιτέρω ανάπτυξής τους είναι πολύ μεγάλα. Η οικιστική ανάπτυξη στο νησί είναι τέτοιου μεγέθους αλλά και η ποιότητα των κατασκευών σε τέτοιο επίπεδο που οι περισσότερες σύγχρονες κατοικίες κατοικούνται όλη την περίοδο του έτους, συμμετέχοντας και προσφέροντας συνεχώς στην οικονομία του νησιού.
Αξίζει δε να σημειωθεί και η δυνατότητα ανάπτυξης μορφών ειδικού τουρισμού στο νησί όπως ο ‘γεωτουρισμός’ αξιοποιώντας τα μνημεία της μεταλλευτικής δραστηριότητας του 19ου-20ου αιώνα. (βλ. Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμού, άρθρο 6 Η, ΦΕΚ 1138 Β/11.6.2009). Αυτά τα κατάλοιπα των μεταλλευτικών εργασιών που διατηρούνται σε αυτή την περιοχή είναι τόσο εκτεταμένα και εξαιρετικά που έχει προταθεί η κήρυξη όλης της έκτασής της ως προστατευόμενου ιστορικού χώρου (Μ. Μανούδη στο Ιστορικά μεταλλεία στο Αιγαίο. 19-20ος αιώνας, Μήλος 3-5 Οκτωβρίου 2005, Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς, 2006, σ. 361-378), έχει γίνει αντικείμενο ποικίλων μελετών της νεώτερης βιομηχανικής ιστορίας (Μ. Μπαλοδήμου ό.π. σ. 179-188• Α. Ζ. Φραγκίσκος ό.π. σ. 195-197• Δ. Μαυροκορδάτου ό.π. σ. 309-314• Ν. Μπελαβίλας ό.π. σ. 317-321) και έχει εκπονηθεί πρόταση ανάπλασης του Μεγάλου Λιβαδιού ως μεταλευτικού υπαίθριου μουσείου (Α. Λούβη ό.π σ. 301-305). Δεν έχουν μελετηθεί ούτε χαρτογραφηθεί οι διάσπαρτες σε όλη αυτή την έκταση αλλά και στο μεγαλύτερο μέρος του νησιού εγκαταστάσεις σιδηροτροχιών επί λιθόστρωτων οδών για την μεταφορά του μεταλλεύματος. Εκκρεμεί επίσης η συστηματική μελέτη των καταλοίπων των αρχαίων μεταλλευτικών εργασιών και κάθε εκτεταμένη επέμβαση μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια αναντικατάστατων στοιχείων.
Κατόπιν των ανωτέρω, είναι σαφές ότι η δραστηριότητα της μεταλλευτικής έρευνας είναι απολύτως ασυμβίβαστη με το χαρακτήρα και τη φυσιογνωμία της Νότιας Σερίφου και επομένως η Υπηρεσία Σας πρέπει και οφείλει να απορρίψει τις 4 αιτήσεις της εταιρείας Tynagh Iron Mines Ltd για έκδοση άδειας μεταλλευτικών ερευνών στη νότια Σέριφο.

Αθήνα, ……/…../2013
Ο πληρεξούσιος Δικηγόρος



ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ:

1) ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ
ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ, ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ
ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ Ν. ΕΛΛΑΔΟΣ
ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ 9, ΑΘΗΝΑ, ΤΚ 10551
2) ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ
ΚΑ ΕΠΚΑ ΚΥΚΛΑΔΩΝ
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑ 10, ΠΛΑΚΑ, ΑΘΗΝΑ, ΤΚ 10555
3) ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ
2η ΕΒΑ, ΚΛΕΨΥΔΡΑΣ 2, ΑΘΗΝΑ, ΤΚ10555
4) ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ
Δ/ΝΣΗ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΚΥΚΛΑΔΩΝ,
ΘΥΜΑΤΩΝ ΣΠΕΡΧΕΙΟΥ 11,
ΕΡΜΟΥΠΟΛΗ ΣΥΡΟΣ ΤΚ 84100
5) ΓΕΝΙΚΗ Δ/ΝΣΗ ΔΑΣΩΝ
ΚΑΙ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ
Δ/ΝΣΗ ΔΑΣΩΝ ΝΟΜΟΥ ΚΥΚΛΑΔΩΝ
ΚΛΩΝΟΥ & Κ.ΣΤΕΦΑΝΟΥ 8,
ΕΡΜΟΥΠΟΛΗ, ΣΥΡΟΣ, ΤΚ 84100
6) ΤΜΗΜΑ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ ΠΕ ΜΗΛΟΥ
ΤΡΙΟΒΑΣΑΛΟΣ, ΜΗΛΟΣ ΤΚ 84800
7) ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΔΗΜΟΥ ΜΗΛΟΥ
ΠΛΑΚΑ, ΜΗΛΟΣ, ΤΚ 84800
ΔΗΜΟΣ ΣΕΡΙΦΟΥ (ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ)
ΣΕΡΙΦΟΣ, ΤΚ 84005
9) ΔΕΗ
ΔΥΡΡΑΧΙΟΥ 89 & ΚΗΦΙΣΣΟΥ, ΑΘΗΝΑ, ΤΚ 10443
10) ΙΓΜΕΜ
ΣΠΥΡΟΥ ΛΟΥΗ 1, ΑΧΑΡΝΑΙ, ΤΚ 13677
(ΠΡΩΗΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΧΩΡΙΟ)
11) Δ/ΝΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
ΚΑΙ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ
ΣΑΚΗ ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΑ ΚΑΙ Π.ΒΑΡΔΑΚΑ,
ΕΡΜΟΥΠΟΛΗ, ΣΥΡΟΣ, ΤΚ 84100
12) ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΣΥΡΟΥ
ΚΥΠΑΡΙΣΣΟΥ 1,
ΕΡΜΟΥΠΟΛΗ, ΣΥΡΟΣ, ΤΚ 84100
13) TYNAGH IRON MINES LTD
20 ROEDEAN CRESENT LONDON SW15 5JU
14) ΓΡΑΦΕΙΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ
(ΥΠΟΨΗ Ι.ΜΑΧΑΙΡΙΔΗ)
ΠΛ. ΤΣΙΡΟΠΙΝΑ ΕΡΜΟΥΠΟΛΗ, ΣΥΡΟΣ, ΤΚ 84100
15) ΓΡΑΦΕΙΟ ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ
(ΥΠΟΨΗ Γ. ΠΟΥΣΣΑΙΟΥ)
ΠΛ. ΤΣΙΡΟΠΙΝΑ ΕΡΜΟΥΠΟΛΗ, ΣΥΡΟΣ, ΤΚ

(6 φωτογραφίες)

Πηγή :  της Σμαράγδας Μακαρονίδου, Χελιδονούς 42, Κηφισιά, TK 14564

Διαβάστε Περισσότερα