31 Ιουλ 2018

Άνοιξαν οι εγγραφές για το Serifos Sunset Race 2018

Οι εγγραφές έχουν ανοίξει για το 6ο Serifos Sunset Race που φέτος θα διεξαχθεί στη Σέριφο το Σαββατοκύριακο 22-23 Σεπτεμβρίου. Με αγώνες δρόμου 5, 10 και 20 χλμ, κολυμβητικούς αγώνες 750, 1.500 και 3.000μ. και παιδικές διαδρομές τρεξίματος και κολύμβησης για τους μικρούς μας φίλους. 

 Οι εγγραφές για τους αγώνες ενηλίκων γίνονται ηλεκτρονικά μέσω της σελίδας της https://www.ticketmaster.gr/mm%3Fid=2002901/showEventInfo.html?idEvent=2004098 που έχει αναλάβει την προπώληση των εισιτηρίων και θα είναι ανοικτές μέχρι την Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου. Αγορές εισιτήριων γίνονται και από τα καταστήματα Public. 

Οι εγγραφές για τους παιδικούς αγώνες (για ηλικίες από 6 έως 12 ετών) γίνονται ηλεκτρονικά μέσα από τη σελίδα της διοργάνωσης http://www.serifosrace.com/

Κάντε την εγγραφή σας τώρα και λάβετε μέρος σε ένα ξεχωριστό αθλητικό γεγονός 

Αφού εκδώσετε το εισιτήριο του αγώνα απευθυνθείτε για την έκδοση των ακτοπλοϊκών σας εισιτηρίων στις εταιρείες SEA JETS, ZANTE FERRIES και AEGEAN SPEEDLINES που προσφέρουν εκπτώσεις για τους συμμετέχοντες.

 Πολύ σημαντικά και τα έπαθλα των νικητών, με τους πρώτους νικητές των αγώνων δρόμου και κολύμβησης ενηλίκων να λαμβάνουν γυαλιά ηλίου προσφορά της εταιρίας INVU. 

 Δώρα στους δεύτερους και τρίτους κάθε αγωνίσματος θα προσφέρουν οι χορηγοί της διοργάνωσης Φυσικό Μεταλλικό Νερό ΒΙΚΟΣ, Sea Jets, Pende Serifos και Ρίζες Hotel ενώ όλοι όσοι βρεθούν στο πόντιουμ των νικητών θα λάβουν δώρο τοπικά προϊόντα. 

Επισκεφτείτε την ανανεωμένη ιστοσελίδα www.serifosrace.com, μάθετε για τους αγώνες και για το υπέροχο νησί της Σερίφου και κλείστε θέση για μια μοναδική εμπειρία! 

 Η διοργάνωση στηρίζει τις προσπάθειες για την ισότιμη πρόσβαση στην εκπαίδευση, την υγεία, τον πολιτισμό και τον αθλητισμό για όλους τους κατοίκους της νησιωτικής Ελλάδος. 

Το Serifos Sunset Race στηρίζει τις προσπάθειες του μη κερδοσκοπικού οργανισμού Safe Water Sports ενώ φέτος η διοργάνωση θα στηρίξει και το πρόγραμμα SeaChange Greek Islands του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αθανασίου Κ. Λασκαρίδη, μια νέα ολιστική παρέμβαση για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος στις Κυκλάδες. 

 Η εκδήλωση αποτελεί συνδιοργάνωση με την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου και έχει την πλήρη υποστήριξη του Δήμου Σερίφου, της Επιτροπής Τουρισμού Σερίφου και των τοπικών συλλόγων. Χορηγοί επικοινωνίας της διοργάνωσης είναι η ΕΡΤ3, η ΕΡΑ ΣΠΟΡ, η NOVA και ο όμιλος Real Group .

 Πηγή : https://runnfun.gr/

to synoro blog

Το δίκτυο μονοπατιών για να μην παραμεληθεί χρειάζεται νοικοκυρέους

Αγαπώ τον τουρισμό γιατί αγαπώ τη φιλοξενία. Όμως με τον τουρισμό δεν βρεθήκαμε στα θρανία, τουλάχιστον όχι μέχρι σήμερα. Αγαπώ το δημόσιο χώρο, το κοινό, αυτό που δεν μου ανήκει και δεν μπορώ να κάνω ότι θέλω. Και κάθισα στα θρανία γι’ αυτό. Και θέλει εκτός από γνώσεις και πολιτική. 

Από αυτή που λείπει σήμερα, με όραμα, με πρόταση, με σχεδιασμό.
Από τη πρώτη στιγμή στα Μονοπάτια της Ελλάδας οι απαιτήσεις και τα ερωτήματα κινούνται γύρω από τα χλμ. 
Πόσα χλμ θα είναι το δίκτυο πεζοπορικού τουρισμού; 
Πόσο πάει το χλμ; 
Κανένας δεν με ρώτησε ποτέ πόσα φέρνει το χλμ;
 Κανένας δεν διερωτάται, και μάλλον όλοι συμπληρώνουν το σχετικό πεδίο του ΕΣΠΑ για την οικονομική βιωσιμότητα με καμία γνώση για το αν αξίζουν τα χλμ αυτά. Ή για τι άλλο αξίζουν.

Είναι και το οικολογικό του πράγματος. Είναι φυσιολατρικός τουρισμός, είναι έργο με σχεδόν καμία επίπτωση στο περιβάλλον (εξαιρούνται τερατώδη έργα πλακοστρώσεων, αλουμινό-κατασκευών κα) και είναι μόδα. 
Σε μια χώρα που οι ίδιοι οι κάτοικοι της δεν αγοράζουν πακέτα πεζοπορικού τουρισμού. Η δε πεζοπορία είναι αντικείμενο παραδοσιακά των Προσκόπων, των Οδηγών και των Πεζοπορικών – Ορειβατικών Συλλόγων και αποτελεί εκδρομή/απόδραση και όχι τουρισμό. Είναι ταυτόχρονα και αναπτυξιακό έργο…
 Έτσι με τα χλμ με πιάνει φαγούρα ιδίως όταν από την άλλη γραμμή του τηλεφώνου αρχίσει το άθροισμα των χλμ των απανταχού διαδρομών που όλοι ξέρουν αλλά κανείς δεν έχει περπατήσει.

Το κράτος, προσπαθώντας να μαζέψει τα χλμ, τα έργα που γίνανε (γίνανε άραγε;), το πλούτο των μονοπατιών κ.α. εξέδωσε το 2017 μια Υπουργική Απόφαση με τίτλο «Καθορισμός τεχνικών προδιαγραφών χάραξης, σήμανσης, διάνοιξης και συντήρησης των ορειβατικών – πεζοπορικών μονοπατιών» για την οποία έχουν γίνει ήδη 2 τροποποιήσεις και έχει εκδοθεί μια εγκύκλιος. 

Ακόμα και σήμερα διαφημίζονται μονοπάτια που το τοπικό (και έχων την αρμοδιότητα) δασαρχείο καμία χάραξη δεν διαθέτει. Για ποιο λόγο ρωτάω; Μόνο αν τεθεί το ερώτημα, τότε η απάντηση είναι: μα για τουρισμό!

Τελικά πόσα φέρνει το χλμ;
 Στο ερώτημα δεν υπάρχει απάντηση για τη Σέριφο καθώς αυτή δεν ανήκει στις περιοχές εκείνες που είναι γνωστές για τον πεζοπορικό τουρισμό. Κάθε «επένδυση» στο δημόσιο χώρο οφείλει να τον σέβεται και να επιστρέφει το όφελος στον ίδιο το δημόσιο χώρο. 
Άρα, κάθε δίκτυο για να μην παραμεληθεί χρειάζεται νοικοκυρέους που όχι μόνο θα ζουν από το δημόσιο χώρο αλλά θα επιστρέφουν και κάτι πίσω. Αυτό χρειάζεται όραμα, πρόταση και σχεδιασμό, συνολικά.
Η Χριστίνα Κονταξή είναι συνεργάτης της Κοινωνικής Συνεταιριστικής Επιχείρησης Μονοπάτια της Ελλάδας – Paths of Greece – η οποία δραστηριοποιείται στο τομέα του πεζοπορικού τουρισμού.
Εξαιρετική προσπάθεια λοιπόν απο τους νοικοκυραίους του χωριού Καλλίτσος αλλά και όσους βοήθησαν εθελοντικά  από την ομάδα που καθάρισε το μονοπάτι στο νησί μας .
Πέρσι είχα κάνει την διαδρομή Χώρα-Καλλίτσος-Κένταρχος συνολικά 10 άτομα και δεν κατεβήκαμε από το Χωριό Καλλίτσος στην παραλία του Κεντάρχου διότι ήταν αδιάβατο 

 Ολοκληρώθηκε λοιπόν το Σάββατο 28/07/2018 ο καθαρισμός του μονοπατιού από το χωριό Καλλίτσος-Κένταρχος προς την παραλία από ομάδα εθελοντών. Ευχαριστούμε από καρδίας όσους συμμετείχαν και βοήθησαν στην δράση αυτή.Η διαδρομή από την θέση Μουριά μέχρι την παραλία είναι περίπου 1,5 χιλιόμετρο και χρειάζονται περίπου 20 λεπτά για την κάθοδο προς την παραλία.
Ευχαριστούμε το Ανδρέα Κουζούπη για την Ενημέρωση και τις φωτο



 




 Πηγή : 

to synoro blog

Κατατέθηκε η 1η μήνυση πολίτη για τις φωτιές της 23ης Ιουλίου

Είναι γεγονός... Αυτό που ψιθυρίζονταν από χθες σχετικά με προθέσεις πολιτών να υποβάλλουν μύνηση έγινε πραγματικότητα...

Και έτσι είχαμε σήμερα την πρώτη κίνηση σχετικά με όσα έγιναν στην πυρκαγιά της περασμένης Δευτέρας, 23 Ιουλίου, στην ανατολική Αττική και ο φάκελος κατατέθηκε στον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών, Αντώνιο Λιόγα. 

Τη μήνυση κατέθεσε ο απόστρατος πλωτάρχης του Πολεμικού Ναυτικού, Παναγιώτης Σταμάτης, ο οποίος ζητάει, παράλληλα, να συγκληθεί η Ολομέλεια Εφετών για να ανατεθεί η υπόθεση σε εφέτη ανακριτή.

 Ο κ. Σταμάτης στρέφεται κατά παντός υπευθύνου: α. Αρμοδίου υπουργού, υφυπουργού, γενικού γραμματέα, αιρετών υπαλλήλων της Περιφέρειας Αττικής, αιρετών των δήμων, στα διοικητικά όρια των οποίων έλαβαν χώρα οι «φονικές» πυρκαγιές την 23η Ιουλίου 2018, 

 β) συμμετόχου και εμπλεκομένου, διά κοινής δράσης και κοινού δόλου, αρμοδίου υπηρεσιακού παράγοντος και εξωθεσμικού τοιούτου συναυτουργού ή ηθικού αυτουργού και γ) κάθε άλλου προσώπου, ως προς το οποίο προκύπτουν αποχρώσες ενδείξεις ενοχής. 

 Ο μηνυτής ζητάει να ερευνηθεί εάν έχουν διαπραχθεί οι «αξιόποινες πράξεις αυτεπαγγέλτως διωκόμενες, κακουργηματικού χαρακτήρα και εξαιρετικής φύσης:

 1) Ανθρωποκτονία εκ προθέσεως, με ενδεχόμενο δόλο σε ήρεμη ψυχική κατάσταση κατά συρροή, 

 2) πυρκαγιά, από την οποία μπορούσε να προκύψει κοινός κίνδυνος σε ξένα πράγματα, κίνδυνος σε άνθρωπο, με επέλευση θανάτου κατά συρροή, 

 3) έκθεση, η οποία προκάλεσε τον θάνατο κατά συρροή, 

 4) της παραβίασης οικοδομικών κανόνων, εξαιτίας των οποίων προήλθε ο θάνατος ανθρώπων και προέκυψε κίνδυνος σε ξένα πράγματα και άλλους ανθρώπους

 και 5) ή και άλλως της παράβασης καθήκοντος». 

 Ακόμη, ο κ. Σταμάτης ζητάει από τον κ. Λιόγα να εισάγει την υπόθεση σύμφωνα με το άρθρο 29 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας στην Ολομέλεια του Εφετείου, προκειμένου η υπόθεση να ανατεθεί σε εφέτη-ανακριτή και τα στοιχεία που έχει η εισαγγελέας Πρωτοδικών, Βαρβάρα Γνεσούλη, στην οποία έχει ανατεθεί η προκαταρκτική έρευνα, στον εφέτη-ανακριτή που θα αναλάβει την υπόθεση.

 Στην αναφορά του, ο μηνυτής σημειώνει ότι «κανένας αρμόδιος υπηρεσιακός παράγων δεν έδωσε εντολή να εκκενωθούν οι οικισμοί, Ν. Βουτζάς και Μάτι, αντίθετα με διάφορες πρεσβείες που έστειλαν μαζικά e-mail, στους πολίτες τους, που ήξεραν ότι είτε κατοικούσαν, είτε παραθέριζαν στην περιοχή προκειμένου να την εκκενώσουν έγκαιρα». 

«Οι παιδικές και στρατιωτικές κατασκηνώσεις που βρίσκονται στην περιοχή του Αγίου Ανδρέα (πολύ κοντά από το πέρασμα της πυρκαγιάς) εκκενώθηκαν άμεσα, με τα εκατοντάδες παιδιά να μεταφέρονται σε ασφαλείς τοποθεσίες και στη συνέχεια στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων, όπου και παρελήφθησαν από τους γονείς τους» προσθέτει ο κ. Σταμάτης. 

Πηγή : https://www.naxospress.gr/

to synoro blog

Το Νέο Φαντασιακό Όραμα για την Κοινωνία

Κάντε αριστερό κλικ πάνω στην εικόνα για καλύτερη ευκρίνεια 

Του Αριστοκλή Λαγού 

 «Τρώγε την πρόοδο και με τα φλούδια και με τα κουκούτσια της» διαμηνύει ο νομπελίστας ποιητής μας Οδυσσέας Ελύτης. Αυτή είναι η πιο εναργής διατύπωση για τις επιφυλάξεις που πρέπει να ακολουθούν κάθε εξέλιξη, εν γένει κάθε αλλαγή, που σημειώνεται στην κοινωνία. 

Επιφύλαξη που δεν απορρέει βέβαια από κομπλεξικά, φοβικά αισθήματα απέναντι στην πρόοδο, αλλά από την κατάχρηση της δύναμής της· την όξυνση των ήδη υπαρχόντων διαφορικών ανισοτήτων, την αλαζονεία της υπερεξουσίας που σου προσφέρει. Προς την κατεύθυνση περιορισμού τέτοιων φαινομένων, έρχονται οι θεσμοί ως οι αξιακοί πρεσβευτές της κοινωνίας να θέσουν τους άξονες σκέψης και δράσης για το αύριο. 

 Στο πλαίσιο αντιμετώπισης της πολύπλευρης παγκόσμιας κρίσης, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών έθεσε μια σειρά από 17 προς επίτευξη στόχους μέχρι το 2030. Στόχοι με καθολικό χαρακτήρα, ολοκληρωμένα σχέδια εφαρμογής που καλύπτουν ολιστικά τα σύνθετα σύγχρονα προβλήματα.

 Όλοι τους σαφώς προσανατολισμένοι στην υπηρέτηση του ιδεώδους της Βιώσιμης και Αειφόρου Ανάπτυξης. Ως Αειφόρο Ανάπτυξη ορίζουμε την ανάπτυξη που ικανοποιεί τις ανάγκες του παρόντος χωρίς να παρεμποδίζει τις μελλοντικές γενεές να ικανοποιήσουν τις δικές τους ανάγκες. Ισοδύναμα θα μπορούσαμε να αναφερόμαστε με τον όρο της δίκαιης πράσινης ανάπτυξης. 

Σε ιδεολογική βάση, η αειφορία είναι μια βαθιά ανθρωποκεντρική θεώρηση υπό την έννοια ότι προάγει την ευημερία όλων των σύγχρονων ανθρώπων αλλά και των απογόνων τους. Σε κοινωνικοπολιτικούς όρους είναι εκείνο το σύστημα που δεν αποκλείει κανένα αλλά αντίθετα προωθεί ενέργειες ίσων ευκαιριών απόφασης και πρωτοβουλίας προς όλους τους πολίτες. Σε μια πιο τεχνοοικονομική προσέγγιση, η αειφόρος ανάπτυξη προάγει την υγιή επιχειρηματικότητα με στόχευση την δίκαιη, ισόρροπη οικονομική ανάπτυξη μεταξύ των κρατών με ταυτόχρονο σεβασμό στο περιβάλλον. 

 Μεταξύ των στόχων, μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τα δεδομένα του άρθρου μας παρουσιάζουν αυτοί που σχετίζονται με το περιβάλλον, τις υποδομές και την παραγωγή και δη οι στόχοι 6, 7, 9, 11, 12, 13, 14, 15. Συγκεκριμένα: 

 Ο 7ος στόχος σχετίζεται με την φτηνή και καθαρή ενέργεια. Δεδομένου ότι το 60% των συνολικών εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου προέρχεται από την βιομηχανία κάλυψης ενεργειακών αναγκών, ο στόχος αυτός επιδιώκει την αύξηση του μεριδίου των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο παγκόσμιο ενεργειακό μείγμα, καθώς και τον διπλασιασμό του παγκόσμιου ποσοστού βελτίωσης της ενεργειακής αποδοτικότητας.

 Με δεδομένο ότι το 60% του παγκόσμιου πληθυσμού μέχρι το τέλος της επομένης δεκαετίας θα κατοικεί σε αστικές περιοχές που θα είναι υπεύθυνες για το 80% κατανάλωσης ενέργειας και το 75% της εκπομπής αερίων του άνθρακα, οι στόχοι 9 και 11 επιδιώκουν την δημιουργία ποιοτικών, αξιόπιστων, βιώσιμων και ανθεκτικών υποδομών και οικισμών που εφαρμόζουν ολοκληρωμένες πολιτικές οι οποίες αποβλέπουν στην κοινωνική ένταξη, στην αποδοτικότητα των πόρων, στην άμβλυνση των επιπτώσεων και την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή όπως και στην ανθεκτικότητα απέναντι στις καταστροφές. 

 Τα στοιχεία δείχνουν πως, αν ο παγκόσμιος πληθυσμός αγγίξει τα 9,6 δισεκατομμύρια έως το 2050, τότε θα χρειαστούν σχεδόν τρεις πλανήτες σαν τη Γη για να παράσχουν τους απαραίτητους φυσικούς πόρους που χρειάζονται για να υπηρετήσουν τον σύγχρονο τρόπο ζωής. Την ίδια στιγμή, οι τρέχοντες αριθμοί θέτουν την ανθρωπότητα προ των ευθυνών της·

 Περισσότερο από 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό, 3 δισεκατομμύρια τόνοι τροφίμων καταλήγουν στους κάδους κάθε χρόνο ενώ σχεδόν 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι υποσιτίζονται και άλλο ένα λιμοκτονεί! Η υποβάθμιση του εδάφους και η μείωση της γονιμότητάς του, η μη βιώσιμη χρήση του νερού, η υπεραλίευση καθώς και η υποβάθμιση του θαλάσσιου περιβάλλοντος μειώνουν την ικανότητα των φυσικών πόρων να καλύψουν τις τροφικές ανάγκες μας. 

Έτσι, ο στόχος 12 αποσκοπεί στην επίτευξη της βιώσιμης διαχείρισης και της επαρκούς χρήσης των φυσικών πόρων, στη μείωση, κατά το ήμισυ, των κατά κεφαλήν παραγόμενων αποβλήτων τροφίμων παγκοσμίως, στην επίτευξη της περιβαλλοντικά ορθής διαχείρισης των χημικών και όλων των αποβλήτων σε όλη τη διάρκεια ζωής τους καθώς και στην ουσιαστική μείωση της παραγωγής αποβλήτων μέσω της ανακύκλωσης και της επαναχρησιμοποίησης. Ιδιαίτερη έμφαση δίδεται ακόμη στην προστασία της ζωής στο νερό και στο έδαφος. 

Οι ωκεανοί απορροφούν το 30% του διοξειδίου του άνθρακα που παράγεται από τους ανθρώπους, μειώνοντας έτσι τον αντίκτυπο της παγκόσμιας θέρμανσης. 

Ταυτόχρονα αποτελούν τη μεγαλύτερη πηγή πρωτεΐνης του κόσμου, με περισσότερα από 3 δισεκατομμύρια ανθρώπους να εξαρτώνται από τους ωκεανούς για τον βιοπορισμό τους. 

Το ανησυχητικό όμως είναι πως το 40% των ωκεανών του κόσμου επηρεάζεται από ανθρώπινες δραστηριότητες όπως η μόλυνση, η υπεραλίευση και η απώλεια των παράκτιων οικοσυστημάτων. Μέχρι το 2030 ο στόχος 14 αποσκοπεί στην πρόληψη και την σημαντική μείωση όλων των μορφών θαλάσσιας ρύπανσης, ιδίως της ρύπανσης από χερσαίες δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένων των θαλάσσιων απορριμμάτων και της ρύπανσης από θρεπτικές ουσίες, την αποτελεσματική ρύθμιση της αλιευτικής συγκομιδής και τον τερματισμό της υπεραλίευσης, της παράνομης αλιείας, των καταστρεπτικών αλιευτικών τεχνικών. 

Σχετικά με το χερσαία οικοσυστήματα, τα στοιχεία μας δίνουν ότι περίπου 1,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι εξαρτώνται από τα δάση για το βιοπορισμό τους ενώ αποτελούν το σπίτι για περισσότερο από το 80% όλων των χερσαίων ειδών ζώων, φυτών και εντόμων. 2,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι εξαρτώνται άμεσα από την γεωργία, όμως το 52% τη γης που χρησιμοποιείται για γεωργικούς σκοπούς επηρεάζεται από την υποβάθμιση του εδάφους. Από τα 8,300 είδη ζώων στον κόσμο το 8% έχει εξαφανιστεί ενώ περισσότερο από το 80% της ανθρώπινης διατροφής στηρίζεται στα φυτά. 

Ο σχετικός στόχος 15 επιδιώκει την προαγωγή της εφαρμογής της βιώσιμης διαχείρισης όλων των τύπων των δασών, τον τερματισμό της αποψίλωσης, την προώθηση της αναδάσωσης, την καταπολέμηση της απερήμωσης, την αποκατάσταση υποβαθμισμένων γαιών και εδαφών, τον τερματισμό της λαθροθηρίας, την ενσωμάτωση της αξίας των οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας στον αναπτυξιακό σχεδιασμό. 

 Σε αυτό το σημείο καλό είναι να αναφέρομε εκτενέστερα την ανάληψη δράσεων που σχετίζονται με το κλίμα. Αξιοσημείωτο είναι ότι βάσει της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή γνωρίζουμε πλέον ότι από το 1880 μέχρι το 2012, η μέση παγκόσμια θερμοκρασία αυξήθηκε κατά 0,85 βαθμούς Κελσίου. Ξέρουμε ακόμη ότι από το 1901 μέχρι το 2010 η μέση στάθμη της θάλασσας έχει αυξηθεί κατά 19 εκατοστά ενώ οι ωκεανοί επεκτείνονται εξαιτίας της θέρμανσης και του λιωσίματος των πάγων. 

Οι προβλέψεις μάλιστα μιλούν για μέση αύξηση της στάθμης της θάλασσας στα 30-34 εκατοστά μέχρι το 2065 και στα 40-63 μέχρι το 2100! Οι περισσότερες επιπτώσεις από την κλιματική αλλαγή θα συνεχίσουν να επιμένουν για αρκετούς αιώνες ακόμη και αν οι εκπομπές αερίων εξαλειφθούν. Προς αποτροπή των δυσοίωνων προβλέψεων ο στόχος 13 ενσαρκώνει μια συνολική πολιτική για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, από ατομικό σε διακρατικό επίπεδο. 

Ειδικότερα προτείνει την ενσωμάτωση των μέτρων για την κλιματική αλλαγή στις εθνικές πολιτικές και στρατηγικές, την βελτίωση της εκπαίδευσης, της ευαισθητοποίησης, καθώς και της ανθρώπινης και θεσμικής ικανότητας σχετικά με θέματα που αφορούν τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής. 

Μεγάλης σημασίας είναι ακόμη η εφαρμογή της δέσμευσης που έχουν αναλάβει οι ανεπτυγμένες χώρες μέρη της Σύμβασης-Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή, σχετικά με τον στόχο για την από κοινού ετήσια διάθεση 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων, μέχρι το 2020 και την πλήρη λειτουργία του Πράσινου Ταμείου για το Κλίμα μέσω της κεφαλαιοποίησής του το συντομότερο δυνατό.

 Επιλογικά, η κρίση του περιβάλλοντος είναι ένα φλέγον ζήτημα που αφορά και πρέπει να προβληματίζει όλη την ανθρωπότητα. Η βάση της οικολογικής συνείδησης ερείδεται στη βάση ότι ο σχεδιασμός για τις ανάγκες του παρόντος δεν πρέπει να δημιουργεί επιπτώσεις που θα στερήσουν από τους μεταγενέστερους το προνόμιο να καλύψουν με τη σειρά τους και τις δικές τους ανάγκες. Και επειδή όπως ξέρουμε οι ανάγκες μας είναι συνεχώς αυξανόμενες ενώ οι πόροι για την ικανοποίηση τους είναι περιορισμένοι, το ζητούμενο είναι να ακολουθήσουμε μια πολιτική προστασίας και ορθολογικής διαχείρισης των αποθεμάτων.

 Οδηγός σε αυτή την κατεύθυνση για την Αειφορία μπορεί να είναι μια παροιμία που λέει πως: «Δεν κληρονομούμε τη γη από τους προγόνους μας, τη δανειζόμαστε από τα παιδιά μας». 

Αν και η εντροπία θέλει να μας διαψεύσει (μαζί με αυτήν και μια κερδοφορούσα κάστα), το μόνον σίγουρο είναι ότι για να σώσουμε το σπίτι μας, τη Γη, και εν γένει την διαιώνιση του είδους μας στον πλανήτη, μόνον μια παγκόσμια ενεργοποίηση θα το επιτύχει… Ας ωθήσουμε τις εξελίξεις προς ένα νέο φαντασιακό όραμα· το όραμα για την Αειφόρο Ανάπτυξη! 

Πηγή : https://www.envinow.gr

to synoro blog

Η κατάσταση των επιφανειακών υδάτων της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Του Χρήστου Θεοδωρόπουλου* 

 Από τις 22 Οκτωβρίου του έτους 2000 ισχύει και εφαρμόζεται στην Ελλάδα η Ευρωπαϊκή Οδηγία Πλαίσιο για τα Ύδατα (ΟΠΥ) 2000/60/ΕΕ. 

Σύμφωνα με το σχετικό κείμενο και μεταξύ άλλων υποχρεώσεων, το κάθε κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) θα πρέπει να προχωρήσει σε εκτίμηση της οικολογικής και χημικής κατάστασης των επιφανειακών υδάτινων σωμάτων (ΥΣ) του (ποτάμιων, λιμναίων, μεταβατικών και παράκτιων), με απώτερο στόχο όλα τα ΥΣ της Ευρωπαϊκής Ένωσης να βρίσκονται σε καλή κατάσταση μέχρι το έτος 2015, και για όσα από αυτά, ο συγκεκριμένος στόχος δεν επιτευχθεί, να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα ώστε αυτό να γίνει εφικτό ως το 2021 ή το αργότερο ως το 2027. 

Μετά από μία συγκεκριμένη προπαρασκευαστική περίοδο (2000-2009) τα κράτη μέλη, όπως όφειλαν, έχουν προχωρήσει στην ανάπτυξη σχετικών μεθοδολογιών και δεικτών εκτίμησης της οικολογικής και χημικής κατάστασης των ΥΣ. 

Σύμφωνα και με τις απαιτήσεις της, η οικολογική κατάσταση απεικονίζεται σε πενταβάθμια χρωματική κλίμακα (κακή - κόκκινο, ελλιπής - πορτοκαλί, μέτρια - κίτρινο, καλή - πράσινο, υψηλή - μπλε) και καθορίζεται από ένα σύνολο φυσικοχημικών, υδρομορφολογικών και βιολογικών δείκτών (ψάρια, μακρόφυτα, βενθικά μακροασπόνδυλα, διάτομα). 

Η χημική κατάσταση απεικονίζεται σε δύο χρωματικές κλάσεις (κατώτερη της καλής - κόκκινο, καλή - μπλε) και καθορίζεται βάσει συγκεκριμένων χημικών παραμέτρων και ‘ουσιών προτεραιότητας’ (Εικ. 1).Εικ.1. 

Συνοπτική παρουσίαση του τρόπου κατάταξης της κατάστασης των υδάτινων σωμάτων βάσει της ΟΠΥ 2000/60/ΕΕ. Πηγή: https://beta.gov.scot/publications/implementing-water-environment-water-services-scotland-act-2003-assessing-scotlands/pages/4/ 

 Από το 2009 και έπειτα, η υλοποίηση της ΟΠΥ προχωράει με τη μορφή διαχειριστικών κύκλων· 1ος διαχειστικός κύκλος: 2009-2015, 2ος διαχειστικός κύκλος: 2015-2021, 3ος διαχειρστικός κύκλος: 2021-2027. Στην αρχή κάθε διαχειρστικού κύκλου, κάθε κράτος μέλος εκπονεί ένα σύνολο ‘διαχειστικών σχεδίων’, μέσα στα οποία συνοψίζεται η υφιστάμενη κατάσταση των ΥΣ και αναλύονται τα μέτρα που θα ληφθούν για τη βελτίωσή της μέχρι το τέλος του κύκλου. 

Εν έτει λοιπόν 2018 βρισκόμαστε στα μέσα του 2ου διαχειριστικού κύκλου και έχουν ήδη εκπονηθεί από τα κράτη μέλη τα δεύτερα (β’) διαχειριστικά σχέδια για τα ΥΣ του κάθε μέλους. 

Η Ελλάδα, μετά από κάποια καθυστέρηση καταφέρνει να συμβαδίζει πλέον με τις απαιτήσεις της ΟΠΥ και τα σχετικά διαχειριστικά σχέδια για τα Ελληνικά 
ΥΣ είναι διαθέσιμα στη σελίδα http://wfdver.ypeka.gr/el/management-plans-gr/1revision-approved-management-plans-gr/

Η κατάσταση των ΥΣ της Ευρωπαϊκής Ένωσης πλέον συνοψίζεται σε σχετική έκθεση, διαθέσιμη στην ιστοσελίδαhttps://www.eea.europa.eu/publications/state-of-water η οποία αναλύει τα δεδομένα των β’ διαχειριστικών σχεδίων του κάθε κράτους-μέλους, και φαίνεται στην Εικ. 2. 

Συνολικά, μόνο το 40% των ΥΣ της ΕΕ είναι σε καλή οικολογική κατάσταση. Όπως φαίνεται στην εικόνα, οι χώρες της κεντρικής Ευρώπης, η Αγγλία και η Ουγγαρία αντιμετωπίζουν το μεγαλύτερο πρόβλημα καθώς τα ποσοστά ΥΣ μη αποδεκτής κατάστασης είναι μεγαλύτερα από 70% και σε αρκετές περιπτώσεις μεγαλύτερά από 90%. 

 Εικ.2. Ποσοστό Ευρωπαϊκών επιφανειακών υδάτινων σωμάτων με οικολογική κατάσταση κατώτερη της καλής (μη αποδεκτή από την ΟΠΥ). Πηγή: https://www.eea.europa.eu/publications/state-of-water 

 Σε ότι αφορά στην Ελλάδα, τα δεδομένα από τα β’ διαχειριστικά της σχέδια δεν συμπεριλήφθησαν στη συγκεκριμένη Ευρωπαϊκή έκθεση. 
Με μία σύντομη όμως ανάλυση των σχετικών διαχειριστικών σχεδίων προκύπτει ότι τα ΥΣ της Ελλάδας βρίσκονται σε αρκετά καλή κατάσταση καθώς στο σύνολο της χώρας, το 70% (επί του συνόλου των ΥΣ) είναι σε καλή οικολογική κατάσταση, αποδεκτή από την ΟΠΥ 2000/60/ΕΕ. 

Η μεγαλύτερη επιβάρυνση εντοπίζεται στο υδατικό διαμέρισμα (ΥΔ) της Αττικής (60% ΥΣ μη αποδεκτής οικολογικής κατάστασης) και η μικρότερη στα ΥΔ της Ανατολικής Πελοποννήσου (19.1%), Κρήτης (19.6%), Θράκης (19.1%) και των Νησιών του Αιγαίου (3%) 

(Εικ. 3). ΑναλυτικάΕικ.3. Ποσοστό Ελληνικών επιφανειακών υδάτινων σωμάτων με οικολογική κατάσταση κατώτερη της καλής (μη αποδεκτή από την ΟΠΥ)., 

τα ποσοστά ανά ΥΔ και ανά τύπο ΥΣ (ποτάμια, λίμναια, μεταβατικά, παράκτια) περιγράφονται στον πίνακα 1. 

Πίνακας 1. Ποσοστά υδάτινων σωμάτων (ΥΣ) με οικολογική κατάσταση κατώτερη της καλής ανά υδατικό διαμέρισμα

 Εν κατακλείδι, η Ελλάδα βρίσκεται σε πολύ καλή θέση σε ότι αφορά στην οικολογική κατάσταση των ποτάμιων, λιμναίων, μεταβατικών και παράκτιων ΥΣ της, σε αντίθεση με αρκετές χώρες της κεντρικής Ευρώπης οι οποίες θα πρέπει να λάβουν μέτρα αποκατάστασης καλής οικολογικής κατάστασης σε μεγάλο ποσοστό των ΥΣ τους. 

Και καθώς τελικά τα μέτρα σημαίνουν οικονομικό κόστος για το κάθε κράτος-μέλος, η Ελλάδα φαίνεται ότι θα έχει τη μικρότερη σχετική επιβάρυνση καθώς ο φυσικός υδάτινος πλούτος της (όπως αυτό μεταφράζεται μέσω της οικολογικής κατάστασης των ΥΣ της) διατηρείται ακέραιος σε μεγάλο βαθμό. 

Εν έτει 2018, η πρώτη πρόκληση αναφορικά με τη διαχείριση των υδατικών πόρων της ΕΕ, η δημιουργία και εφαρμογή δηλαδή μεθόδων παρακολούθησης της οικολογικής και χημικής κατάστασης των ΥΣ κάθε κράτους-μέλους, έχει επιτευχθεί. 

Η Ευρωπαϊκή Ένωση όμως, και η χώρα μας ως κράτος-μέλος της, θα πρέπει μέχρι το 2021 ή το αργότερο έως το 2027 να ανταπεξέλθει σε μία δεύτερη, ακόμη μεγαλύτερη πρόκληση· τη λήψη μέτρων αποκατάστασης των ΥΣ της τα οποία βρίσκονται σε κατάσταση κατώτερη της καλής. 

Ο χρόνος θα δείξει αν η προστασία του περιβάλλοντος έχει πραγματικά προτεραιότητα έναντι των οποιωνδήποτε οικονομικών απαιτήσεων-εμποδίων για τη λήψη των σχετικών μέτρων αποκατάστασης.

 * Ο Χρήστος Θεοδωρόπουλος είναι περιβαλλοντικός βιολόγος και υποψήφιος διδάκτορας στον τομέα Υδατικών Πόρων και Περιβάλλοντος της Σχολής Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ με με θέμα τη Μαθηματική Προσομοίωση Υδροδυναμικής Συμπεριφοράς-Ενδιαιτήματος Βενθικών Μακροασπόνδυλων σε Ποταμούς. 

Πηγή : https://www.envinow.gr

to synoro blog

29 Ιουλ 2018

«Ευκαιρία» Εθνικού αναστοχασμού η Τραγωδία στο Μάτι.. Ηχητικό

Η χώρα χρειάζεται επειγόντως Εθνικό Σχέδιο 

Οι διαχρονικές ευθύνες κομμάτων, κυβερνήσεων, υπηρεσιών και πολιτών με αυθαιρεσίες σε όλη τη χώρα που όταν αναπότρεπτα υπάρχει μια φυσική καταστροφή, γιγαντώνουν τις συνέπειες και έχουμε εκατόμβη νεκρών όπως στο Μάτι, είναι ίσως μια από τις τελευταίες ευκαιρίες για έναν εθνικό αναστοχασμό, του αν από το ατομικό θα πάμε στο συλλογικό για να απαντήσουμε τι Ελλάδα θέλουμε, λέει ο επικεφαλής του slpress.gr Σταύρος Λυγερός στον 98.4 . 

 Από την άλλη , είναι τραγικό όταν έχεις τέτοια εκατόμβη , να μην σιωπάς έστω και να μην αναλαμβάνεις την στοιχειώδη ευθύνη για την αποτυχία συντονισμού, που είχε ως αποτέλεσμα να μην αποτραπεί ένας τόσο μεγάλος αριθμός θυμάτων. 

 Η χώρα χρειάζεται επειγόντως ένα Εθνικό Σχέδιο , αφού βγαίνοντας από το 3ο μνημόνιο, μένει σε μια άγρια και σκληρή επιτήρηση , με ότι συνεπάγεται αυτό για τις λειτουργίες του κράτους, αλλά και τα εθνικά μας θέματα. 
Πηγή : https://www.neakriti.gr

to synoro blog

Νύχτες μαγικές και θάλασσες γαλάζιες

Θέα από το Κάστρο στο Λιβάδι και σε όλο το Αιγαίο | Φωτογραφία: Θοδωρής Αθανασιάδης / viewsofgreece.com 

Ασπρίζουν τα σπιτάκια στο ύψωμα του λόφου. Λάμπει το εκτυφλωτικό λευκό των τοίχων, το πελαγίσιο μπλε στα παράθυρα, το χρώμα των γυμνών βουνών πάνω στο γαλάζιο φόντο του Αιγαίου.

 Το πλοίο δένει στο λιμάνι και τα μάτια όλων καρφώνονται στη Χώρα που κάθεται σαν πάλλευκο στεφάνι γύρω από τον γκριζοκόκκινο βράχο.

 Η Σέριφος σε καλωσορίζει με το φως των Κυκλάδων. 

Στη συνέχεια σου παραδίδει τις φυσικές της χάρες, τις απίθανες παραλίες, την ενδιαφέρουσα ενδοχώρα, την ίδια την ψυχή της. Στο Λιβάδι, αλλά και στο γειτονικό Λιβαδάκι υπάρχουν τα περισσότερα καταλύματα, εστιατόρια, ψαροταβέρνες, μπαράκια και καταστήματα. Ανηφορικός δρόμος πέντε χιλιομέτρων συνδέει το Λιβάδι με τη Χώρα. 

Μια απόσταση που μπορείτε να καλύψετε ακόμη και με τα πόδια ακολουθώντας το παραδοσιακό καλντερίμι. Παράλληλα, ασφάλτινος δρόμος ζώνει περιμετρικά το νησί και δίνει πρόσβαση σε όλες σχεδόν τις ακτές και στα υπόλοιπα χωριά.
Θέα από το Κάστρο στο Λιβάδι και σε όλο το Αιγαίο | Φωτογραφία: Θοδωρής Αθανασιάδης / viewsofgreece.com

Οι πρώτες εντυπώσεις

Με την πάροδο των αιώνων η Χώρα της Σερίφου επεκτάθηκε και έξω από τα τείχη του Κάστρου και χωρίστηκε στην Ανω και Κάτω Χώρα. Στην Ανω Χώρα, ανάμεσα στα ομοιόμορφα κυβισμένα σπίτια, μπρος στη μικρή πλατεία, ξεχωρίζουν το νεοκλασικό οίκημα του δημαρχείου (κτίσμα του 1907) και πλάι του η εκκλησία Αγίου Αθανασίου. 

 Στην Κάτω Χώρα θα επισκεφθείτε το αρχαιολογικό μουσείο με τη μικρή, αλλά σημαντική συλλογή από ευρήματα ελληνιστικής και ρωμαϊκής εποχής, όπως επίσης και το λαογραφικό μουσείο. Ξεκινώντας από την πλατεία του δημαρχείου, θα ανηφορίσετε τα ασπρισμένα σκαλοπάτια, θα περάσετε τη «βόλτα», τα ευρηματικά «καταστέγια» και θα φτάσετε ώς τα χαλάσματα του Κάστρου. 

 Στο ψηλότερο σημείο, δεσπόζει σήμερα το εκκλησάκι του Αγ. Κωνσταντίνου και λίγο χαμηλότερα, αλλά με εξίσου απεριόριστη θέα, οι ναοί της Αγίας Βαρβάρας και του Χριστού. 

 Οταν οι πειρατές διαφέντευαν το Αιγαίο 

Δεν ήθελαν να κάνουν τη ζωή τους δύσκολη οι άνθρωποι χτίζοντας στο πιο δύσβατο κι απόκρημνο σημείο του νησιού το χωριό τους. Τις φαμίλιες τους και το βιος τους ήθελαν να προστατέψουν. Το Κάστρο της Χώρας, που αμπάρωνε πίσω από τις βαριές του πόρτες του τη ζωή και την ασφάλεια των νησιωτών, δημιουργήθηκε τον Μεσαίωνα, τότε που οι πειρατές ήταν μάστιγα στο Αιγαίο. 

 Στην κορυφή του λόφου διακρίνονται τμήματα του ενετικού τείχους που έχτισε η οικογένεια Μικέλι το 1434, αλλά και μερικά από τα παλιότερα φρουριακής μορφής αρχοντικά, ενώ διασώζονται οι δυο λότζιες (πύλες εισόδου) του μεσαιωνικού οικισμού. Συντάκτης: Θοδωρής Αθανασιάδης Το σκηνικό που στήνεται κάθε σούρουπο στην καλντέρα της Σαντορίνης, σε μικρότερη βέβαια κλίμακα και με μικρές παραλλαγές, δεν μπορείς πλέον να το αποφύγεις ούτε εδώ, καθώς έχει γίνει «must» και στα υπόλοιπα Κυκλαδονήσια.

 Ετσι, και στο Κάστρο της Σερίφου έχουν γίνει πια της μόδας τα αμήχανα χαμόγελα μπροστά στον φωτογραφικό φακό με θέα το Λιβάδι, οι επιτηδευμένες πόζες με φόντο τα λευκά ξωκλήσια, τα τεντωμένα χέρια που κραδαίνουν τα selfie sticks…

 Ολη αυτή η φασαρία και το πήγαινε-έλα κρατά 30 με 40 λεπτά. Οταν τα χρώματα του δειλινού ξεθωριάσουν και το σκοτάδι σκουρύνει το τοπίο, ο κόσμος χάνεται στα καλντερίμια και το Κάστρο της Σερίφου βυθίζεται και πάλι στην απόκοσμη μοναξιά του. Μόλις ο Αποσπερίτης ξεπροβάλει πίσω από τα ηφαιστειακά βράχια, ριπές ζωογόνου αέρα κατρακυλούν από το βουνό του Τρούλλου και δροσίζουν τις χορταριασμένες πέτρες. 

 Αυτήν την ώρα αξίζει να καθίσεις στο πεζούλι της εκκλησούλας της Αγίας Βαρβάρας και να χαζέψεις τις λάμπες από τα παραλιακά μαγαζιά κάτω στο Λιβάδι να καθρεφτίζονται στη θάλασσα, να ακούς τις φωνές από τα πιτσιρίκια που ψαρεύουν στον μόλο να σκορπίζουν και να χάνονται στον αέρα, την ώρα που το παχύ σκοτάδι θα αναδύεται από το πέλαγος και με τα πέπλα του θα τυλίγει το νησί.

 «Τα φώτα ανάβουν, να προλάβουν της νύχτας το μετέωρο…» - οι στίχοι του Θανάση Παπακωνσταντίνου περιγράφουν όλη τη μαγεία της στιγμής! 

Οι καλύτερες παραλίες

Η παραλία Βάγια με ομπρέλες και ξαπλώστρες, εκσυγχρονίστηκε πια κι αυτή…

⚑ Λιβάδι – Λιβαδάκι: Στον κόλπο του Λιβαδιού απλώνεται η θαυμάσια αμμουδερή παράλια του Αβλέμονα με τα θεόρατα αρμυρίκια και τα ρηχά νερά της. Πίσω από την προβλήτα όπου δένουν τα πλοία διαγράφεται ο όρμος Λιβαδάκια που πολιορκείται από δεκάδες νεόκτιστα συγκροτήματα ενοικιαζόμενων δωματίων. Σε μικρή απόσταση βρίσκονται οι ακρογιαλιές Καράβι, Βατούδι, Βγένιου, που προσεγγίζονται από το χωριό Ράμος. 

 ⚑ Λιά και Αγιος Σώστης: Από την άκρη της παραλίας του Αβλέμονα ξεκινά ο χωματόδρομος που οδηγεί σε στενάχωρο χώρο στάθμευσης. Από εδώ θα συνεχίσετε με μονοπάτι και λίγα σκαλιά ώς τη θαυμάσια παραλία Λια (την προτιμούν οι γυμνιστές). Επίσης, με τα πόδια θα προσεγγίσετε τη διπλή παραλία του Αϊ-Σώστη όπου βρίσκεται το ομώνυμο εκκλησάκι. Παλιότερα επίσης στέκι γυμνιστών, σήμερα θεωρείται πια μια από τις πολυσύχναστες παραλίες του νησιού.

 ⚑ Ψιλή Αμμος – Αγιος Γιάννης: Σε ελάχιστη απόσταση από τον Αγιο Σώστη συναντάμε την εξαιρετική παραλία της Ψιλής Αμμου, με τα πολύ ρηχά νερά, τη ζωογόνα σκιά από τα αρμυρίκια και τις παραλιακές της ταβέρνες. Λίγο βορειότερα θα βρείτε τον όρμο του Αϊ-Γιάννη (δύσκολα τα αυτοκίνητα κατεβαίνουν μέχρι κάτω), με βοτσαλάκι και άμμο, ενώ κατά μήκος της ακτής υπάρχουν αρμυρίκια με σκιά. 

 ⚑ Βάγια – Κουταλάς: Ακολουθώντας τον περιμετρικό ασφάλτινο δρόμο που διατρέχει το ανατολικό τμήμα του νησιού περνάμε τη διασταύρωση για Καλό Αμπέλι και φτάνουμε στην υπέροχη ακτή Βάγια (προστατευόμενη περιοχή από το δίκτυο «Natura 2000»), με τους αμμόλοφους και τα υπήνεμα διάφανα νερά. 

 Αμέσως ακολουθεί η προφυλαγμένη από τους ανέμους παραλία Γάνεμα, που απέχει μόλις 10 χλμ. από το Λιβάδι. Παραδίπλα η ακτή του Κουταλά, με τα λίγα σπίτια του ομώνυμου οικισμού δίπλα στο κύμα.

 ⚑ Μέγα Λιβάδι: Από Γάνεμα ο δρόμος συνεχίζει για το Μέγα Λιβάδι, που απέχει 16 χλμ. από το Λιβάδι. 
Εδώ υπάρχει μια μικρή θαυμάσια παραλία και δυο ταβέρνες πλάι στο κύμα. 

 Στις αρχές του αιώνα, όταν λειτουργούσαν τα ορυχεία, το Μέγα Λιβάδι ήταν το κέντρο του νησιού. 

Το μόνο που απέμεινε σήμερα είναι το διαλυμένο νεοκλασικό κτίριο (που σήμερα αποτελεί εστία μόλυνσης) όπου στεγάζονταν τα γραφεία της Γαλλικής Εταιρείας που εκμεταλλευόταν τα ορυχεία. Οι σκουριασμένες εγκαταστάσεις κι ένα λιτό μνημείο θυμίζουν τα ονόματα των εργατών που σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια απεργίας.

 ⚑ Αβεσαλός – Συκαμιά: Ακολουθώντας τον βόρειο περιμετρικό δρόμο θα δείτε το σύντομο χωμάτινο παρακλάδι του δρόμου που με γρήγορες στροφές κατηφορίζει για την όμορφη και ήσυχη παραλία Αβεσαλός. 

 Λίγο πιο δυτικά (θα πάτε ακολουθώντας ασφάλτινο δρόμο) βρίσκεται ο όρμος της Συκαμιάς, που διαθέτει μια απλωτή, πεντακάθαρη παραλία που σκιάζεται από αρμυρίκια. Υπάρχει ταβερνάκι, λίγα ενοικιαζόμενα δωμάτια.

 Μόνο μειονέκτημα ο βοριάς, που όταν πιάσει δεν έχεις πού να σταθείς. 

 Σύντομες εκδρομές 

⟐ Μονή Ταξιαρχών: 

Η Μονή Ταξιαρχών δεσπόζει σε απόκρημνο λόφο, στα βορειοδυτικά του νησιού, κοντά στο χωριό Γαλανή. Οι πρώτες γραπτές αναφορές για την ύπαρξη της μονής βρέθηκαν σε γράμμα του πατριάρχη Τιμόθεου το 1619. 

 Το μοναστήρι λεηλατήθηκε αρκετές φορές κατά τη διάρκεια του ενετοτουρκικού πολέμου, ενώ επανειλημμένως το διαγούμισαν οι πειρατές. Στα δεινά που πέρασε, οφείλεται η φρουριακή μορφή του με τα ψηλά τείχη και τα παράθυρα που μοιάζουν με πολεμίστρες. Το μοναστήρι είναι επισκέψιμο μόνο κατόπιν συνεννοήσεως με τον πατέρα Μακάριο, τηλ. 22810-51027. ⟐ Παναγιά - Γαλανή - Κέντραχος: 

Τα τρία αυτά όμορφα χωριά, που βρίσκονται στο βόρειο τμήμα του νησιού σε άγονη και τραχιά περιοχή, έχουν χαρακτηριστεί παραδοσιακοί οικισμοί. Από αυτά θα περάσετε αν κατευθύνεστε από τη Χώρα προς τη Μονή Ταξιαρχών και οπωσδήποτε αξίζει να τους αφιερώσετε λίγο από τον χρόνο σας. 

Στο χωριό Παναγία υπάρχει η πιο παλιά εκκλησία της Σερίφου, κτίσμα του 950. Από το χωριό Κέντραχος (Καλλίτσος), ακολουθώντας το παλιό μονοπάτι (30 λεπτά), θα έχετε πρόσβαση στην ομώνυμη παραλία. 

 Διαμονή 

● «Ρίζες», εξαιρετική μονάδα με θαυμάσια θέα στη Χώρα, το Λιβάδι και με εύκολη πρόσβαση στις παραλίες Λιας, Αγ. Σώστης και Ψιλή Αμμος, τηλ. 22810-52222 

 ● «Νιόβη», ένα από τα καλύτερα μπαλκόνια του νησιού, με άνετα δωμάτια που διαθέτουν πανοραμική θέα σε όλον τον κόλπο του Λιβαδιού και τη Χώρα, τηλ. 22810-51900 

 ● «Αγκυρα» studios, πάνω στην παραλία του Αβλέμονα, μόλις 20 μέτρα από την άμμο, τηλ. 22810-51508 

 ● «Αλέξανδρος και Βασιλεία», πλήρως εξοπλισμένα δωμάτια σε ελάχιστη απόσταση από την αμμουδιά στο Λιβαδάκι, τηλ. 22810-51119 

 ● «Coralli», συγκρότημα διαμερισμάτων και κάμπινγκ στο άκρο της παραλίας Λιβαδάκι, τηλ. 22810-51500 

 ● «Belvedere Serifos», ολοκαίνουργια παρουσία (2018), που διαθέτει αυτόνομες μεζονέτες, πλήρως εξοπλισμένες, με ανεξάρτητες βεράντες που βλέπουν το πέλαγος και το λιμάνι της Σερίφου, τηλ. 6937520624 

 Κείμενο - φωτογραφίες: Θοδωρής Αθανασιάδης / viewsofgreece.com 

Πηγή : http://www.efsyn.gr

to synoro blog

Δήμος Κύθνου: Ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου στο Μαρουλά

Ο αρχαιολογικός χώρος στο Μαρουλά της Κύθνου, βρίσκεται κοντά στον οικισμό Λουτρά, δίπλα ακριβώς στη θάλασσα, χρονολογείται στους μεσολιθικούς χρόνους και η έρευνά της αποτέλεσε σταθμό στη μελέτη της προϊστορίας του Αιγαίου.

Λόγω της ιδιαίτερης σημασίας του αρχαιολογικού χώρου, ο Δήμος Κύθνου αποφάσισε τη χρηματοδότηση της προστασίας και της ανάδειξής του, σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων η οποία θα αναλάβει την υλοποίηση των εργασιών.

Το μεγαλύτερο τμήμα της εγκατάστασης σήμερα έχει καταστραφεί λόγω της ανόδου της θάλασσας, ενώ η σωζόμενη έκτασή της είναι περίπου ενός στρέμματος και αρκετά διαβρωμένη.

Η πρώτη ανασκαφική έρευνα έγινε το 1996 από τον Αδαμάντιο Σάμψων, και συνεχίστηκε μετά από διακοπή μερικών ετών από το 2001 έως το 2005 από το Πανεπιστήμιο του Αιγαίου σε συνεργασία με επιστημονικούς φορείς, όπως είναι το Πανεπιστήμιο της Κρακοβίας.

Η έρευνα απέδωσε δάπεδα κατοίκησης, ταφές, αποθέτες, διατροφικά κατάλοιπα και μεγάλο αριθμό εργαλείων από χαλαζία, πυριτόλιθο και οψιανό. Η θέση έχει σπουδαία βαρύτητα, γιατί μαρτυρεί πρώιμη ναυσιπλοΐα και πολύ πρώιμη κατοίκηση στα νησιά των Κυκλάδων. 

Οι κάτοικοι ήταν προσανατολισμένοι στο ψάρεμα, την τροφοσυλλογή και το κυνήγι μικρών ζώων και πουλιών.

Μετά το τέλος της ανασκαφής, οι τομές αφού σκεπάσθηκαν με νάιλον, καταχώθηκαν για να προστατευτούν. Σήμερα η θαλάσσια διάβρωση έχει απομακρύνει μεγάλο μέρος της επιχωμάτωσης, ενώ η έλλειψη περίφραξης εκθέτει τον αρχαιολογικό χώρο σε φθορές από τη διέλευση ανθρώπων και οχημάτων.

Προκειμένου να προστατευτεί και να ευπρεπισθεί ο αρχαιολογικός χώρος απαιτούνται μεταξύ άλλων οι εξής εργασίες:

-Καθαρισμός των τομών από τα παλιά φθαρμένα νάιλον καλύμματα και τα φερτά υλικά

.-Κάλυψη των τομών εκ νέου με γεωύφασμα και κατάχωσή τους με γαρμπίλι

.-Κατασκευή χαμηλής λιθόχτιστης περίφραξης μήκους 70μ. περίπου στο δυτικό όριο του ανασκαμμένου χώρου

.-Κατασκευή και τοποθέτηση ενημερωτικής πινακίδας μπροστά από την περίφραξη του αρχαιολογικού χώρου.

 Πηγή : http://www.tornosnews.gr/

to synoro blog

28 Ιουλ 2018

Πρόσκληση για τη διάσωση παραδοσιακών ξύλινων αλιευτικών σκαφών

Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων καλεί τους φορείς, που ενδιαφέρονται να υιοθετήσουν παραδοσιακά ξύλινα αλιευτικά σκάφη και να τα σώσουν από την καταστροφή τους, να αποστείλουν τις αιτήσεις τους μέχρι τις 15 Αυγούστου

Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (ΥΠΑΑΤ), στο πλαίσιο της υλοποίησης του Μέτρου 6.1.10 του Επιχειρησιακού Προγράμματος Αλιείας και Θάλασσας (ΕΠΑΛΘ) 2014-2020 – Οριστική Παύση Αλιευτικών Δραστηριοτήτων, καλεί τους φορείς, οι οποίοι ενδιαφέρονται να υιοθετήσουν παραδοσιακά ξύλινα αλιευτικά σκάφη, να αποστείλουν τις αιτήσεις τους στο ΥΠΑΑΤ, το αργότερο μέχρι τις 15 Αυγούστου του 2018.

 Υπενθυμίζεται ότι οι φορείς, οι οποίοι θα αναλάβουν τη διάσωση αυτών το σκαφών, αναλαμβάνουν και την υποχρέωση του κόστους της μεταφοράς των σκαφών στον χώρο έκθεσής τους, καθώς και την υποχρέωση διατήρησης και συντήρησής τους. 

Όπως εξηγεί αναλυτικά το TPP σε παλαιότερο ρεπορτάζ του: «Στο πλαίσιο της κοινής ευρωπαϊκής θαλάσσιας πολιτικής, η Ευρωπαϊκή Ένωση με κανονισμό* του 2014 επεδίωξε να εφαρμόσει μέτρα καταστολής του σοβαρού προβλήματος της υπεραλίευσης, εξαιτίας της οποίας αφανίζονται οι έμβιοι θαλάσσιοι πόροι αφήνοντας τους βυθούς και τα δίχτυα των μικρών ψαράδων άδεια από ψάρια. »Η πρωτοβουλία αυτή ζητά από τους ψαράδες να παραδώσουν τις άδειες αλιείας τους, ενθαρρύνοντάς τους με την ανάλογη αποζημίωση. 

Το οικονομικό όφελος για τους ψαράδες δε, είναι σημαντικά υψηλότερο αν με την παράδοση της άδειάς τους προβούν και στη διάλυση τού αλιευτικού τους σκάφους. Με τις οικονομικές δυσχέρειες, τις μειωμένες συντάξεις και με τους παλιούς ψαράδες να γερνάνε χωρίς να υπάρχουν διάδοχοι να πάρουν τη σκυτάλη τους, δεν είναι παράλογο που οι αλιείς καταφεύγουν μαζικά στη συγκεκριμένη επιδότηση της ΕΕ, παραδίδοντας την άδειά τους αλλά και επιλέγοντας την οικονομικά πιο ελκυστική καταστροφή των καϊκιών τους αντί τη διάσωσή τους. »

Ανάμεσα σε αυτά τα χιλιάδες, υπήρχαν πολλά ξύλινα πλεούμενα μοναδικής πολιτιστικής αξίας που αποτελούσαν παρακαταθήκη για την τέχνη της ξυλοναυπηγικής και θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν στην εκπαίδευση μαθητών και φοιτητών ως μια ζωντανή αναφορά που στα σπλάχνα της εμφωλεύουν θρύλοι, ιστορίες μετανάστευσης, ναυτοσύνης, συλλογικής μνήμης, ιστορίες ανταλλαγής γεύσεων και γνώσης».

 Το Υπουργείο Πολιτισμού μπορεί να αναγνωρίσει την πολιτιστική αξία των σκαφών, αλλά «καθώς πρόκειται για ιδιωτικά μνημεία, μπορεί να επέμβει μόνο για να ενεργοποιήσει συνέργειες δημόσιων πολιτικών που θα δώσουν κίνητρα στους ιδιοκτήτες να διατηρήσουν τα σκάφη τους, ενώ τα μουσεία στην Ελλάδα δεν έχουν τους πόρους να αναλάβουν τη συντήρηση, όπως εξηγείται στο παραπάνω ρεπορτάζ. 

Ο κ. Καβαλλιέρος, Πρόεδρος του Συνδέσμου Παραδοσιακών Σκαφών έχει διευκρινίσει από τη μεριά του ότι «αυτό που εμείς ζητάμε ως κίνητρο από τους ευρωβουλευτές είναι να προβλέπεται η ίδια αποζημίωση για τη διάλυση του σκάφους και η ίδια για τη διάσωσή του». Στην Ελλάδα μόνο, υπολογίζεται ότι από το 1994 έχουν σπάσει, τσακιστεί ή καεί πάνω από 10.000 μικρά και μεγάλα αλιευτικά σκάφη, ενώ αρκετά σύντομα προβλέπεται να διαλυθούν από τη φαγάνα μιας μπουλντόζας ακόμα 766 ξύλινα σκάφη εκ των οποίων τα 40 είναι εν δυνάμει μουσειακά. 
Για να ενημερωθείτε αναλυτικά για το ζήτημα της καταστροφής των παραδοσιακών ξύλινων αλιευτικών σκαφών, διαβάστε το ρεπορτάζ της Τζένης Τσιροπούλου «Ζήσαμε και σωθήκαμε από τη θάλασσα. Τώρα ποιος θα σώσει τα καΐκια που τα σκοτώνουν;»

 Πηγή : https://www.thepressproject.gr/

to synoro blog

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...