Τα βατράχια της Σερίφου

Ξύπνησα στην πλώρη μόλις γαλάτωνε ο ουρανός πάνω από την Παροναξία και τη Φολέγανδρο, λίγο μετά τις 5 το πρωί. Ο μαΐστρος βάστηξε όλη νύχτα με πολύ δυνατές ριπές, μας κούρασε λίγο, ύπνος ανήσυχος.

 Ο ήλιος βγαίνει γρήγορα και με ζεσταίνει. Πολύ έρημος τόπος ολόγυρα, εδώ στη Βαθιά Λαγκάδα της Σερίφου.

 Τρομάζεις να δεις μια ξερολιθιά. Φαίνεται πως η αγριάδα του τοπίου, η απόσταση από τη Χώρα, η έκθεση στο βοριά και η άφθονη πέτρα στις απότομές πλάγιες αποθάρρυνε τους Σερφιώτες για να έρθουν ως εδώ και να γλυκάνουν το χώμα με τον κόπο τους. 

Επικράτεια της θάλασσας ολόγυρα, μόνο τούφες θάμνοι, χαμηλοί αγκαθωτοί θάμνοι, σαν αχινοί, αντέχουν το σφυροκόπημα του αιώνιου ανέμου

Πίνοντας καφέ στην πλώρη διαβάζω τις διηγήσεις του Πλίνιου και του Αίλιου για τα μουγκά βατράχια της Σερίφου. 

Και οι δυο ισχυρίζονται πως τα βατράχια στη Σέριφο είναι μουγκά. 

Τα βατράχια στη Σέριφο ήταν κάποτε αμέτρητα, σε σημείο ώστε να απεικονίζονται πάνω στα αρχαία νομίσματα της Σερίφου. 

 Ο Tournefort πάντως βρήκε τα βατράχια να κοάζουν κανονικά (αρκετούς αιώνες αργότερα ωστόσο). Τι να τα έκανε άφωνα άραγε? 

Σκέφτηκα ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη δυστυχία για ένα βάτραχο από το να μην μπορεί να κοάζει αμέριμνος μέσα στα βαλτονέρια του. 

Αυτή είναι όλη του η ζωή, η συμβολή του βάτραχου στον πολιτισμό των ζώων είναι το τραγούδι (κουάξ, κουάξ). 

Σαν τους τζίτζικες δηλαδή. Πως θα μου φαινόταν δηλαδή ένα καλοκαίρι με άφωνα τζιτζίκια?Νομίζω πως το τραγούδι του βάτραχου είναι ο ορισμός του ανέμελου βίου. 

Ποιος εκδικητής αρχαίος θεός άραγε καταράστηκε τα Σερφιώτικα βατράχια?

 Και γιατί? 

Ιδού μια ωραία ερμηνεία των αρχαίων μύθων. 

Αφού ο Περσέας μετά την νικηφόρα μάχη του με τη Μέδουσα έφτασε σε ένα Σερφιώτικο ακρογιάλι , έπεσε κατάκοπος να κοιμηθεί.

 Όμως τα μυριάδες βατράχια της περιοχής χαλάγανε τον κόσμο από τους κοασμούς και δεν άφηναν τον ήρωα να κλείσει μάτι.

 Οπότε κι αυτός παρακάλεσε το Δία να τα κάνει να σωπάσουν. Και ο πατέρας των θεών έκανε τα βατράχια της Σερίφου μουγκά…

 Βέβαια οι αρχαίοι συγγραφείς ισχυρίζονταν ότι μόνο στη Σέριφο έμεναν μουγκά τα βατράχια.

 Αν τα πήγαινες σε άλλο τόπο τραγουδούσαν κανονικά, όπως όλα τα βατράχια δηλαδή.

 Μόνο στη Σέριφο παρέμεναν μουγκά, κάτω από τη φοβερή κατάρα του Δία.

Ο ήλιος ανέβηκε ψηλά στον ορίζοντα, έφεξε η ημέρα. Ο δυνατός αέρας σταδιακά έπαψε… Μόνο ο φλοίσβος της θάλασσας ακούγεται… 

και… μα τι είναι αυτό? 

Α, πόσο αστείο!

 Μέσα από την ρεματιά με τις λυγαριές στη Βαθιά Λαγκάδα ακούγεται το κόασμα ενός βάτραχου… 

Όλο το βράδυ με το δυνατό μαΐστρο σώπαιναν.. τώρα αρχίζουν το τραγούδι.

 Όπως άκουσα λοιπόν η κατάρα του Δία δεν ισχύει πια στη Σέριφο. Τα βατράχια της τραγουδάνε κανονικά…

Οι μύθοι και οι κατάρες της σύγχρονης εποχής λειτουργούν αλλιώς. 

Τα βατράχια δεν τα ενοχλούν διόλου… 

Πηγή : https://www.thegreektraveller.com/

Ο Αντώνης Ιορδανόγλου είναι ο δημιουργός του travel blog www.thegreektraveller.com. Είναι ταξιδιωτικός συγγραφέας, χαρτογράφος και δημοσιογράφος για πάνω από 20 χρόνια. Συνεργάστηκε ως συγγραφέας και χαρτογράφος με τις εκδόσεις Road και ως ταξιδιωτικός συντάκτης με τα μεγαλύτερα ελληνικά περιοδικά και εφημερίδες. Έχει γράψει πολλούς ταξιδιωτικούς οδηγούς για την ανεξερεύνητη Ελλάδα και για τα ελληνικά νησιά και έχει δημιουργήσει πολλά βιβλία και χάρτες για πολλούς εκδότες (συμπεριλαμβανομένου του περιοδικού National Geographic ). Έχει πανεπιστημιακό δίπλωμα στα Μαθηματικά και σπουδές στη Γραφιστική. Ταξιδεύει για να γράφει και γράφει για να ταξιδεύει…

Διαβάστε Περισσότερα

Το πανδημικό Newspeak και η ανατολή ενός νέου ανθρωπότυπου

του Πέτρου Αργυρίου

 Από την ναζιστική Γερμανία, μέχρι την Σοβιετική Ένωση, τα καθεστώτα, συχνά για να επιβάλλουν κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, κατασκευάζουν, προβάλλουν και επιβάλλουν έναν νέο ιδεατό ανθρωπότυπο. 

 Στην περίπτωση της πανδημίας, αυτός ήταν ο ανέπαφος άνθρωπος, ο τηλεάνθρωπος. Το πρώτο θύμα της πανδημίας, ήταν ο κοινωνικός άνθρωπος, ο Homo Socialis. 

Αυτός έπρεπε να εξαφανιστεί για να τον διαδεχτεί ένα νέο είδος, αν όχι πιο τεχνολογικά προηγμένο, σίγουρα πιο τεχνολογικά προσαρμοσμένο. Και για να συμβεί και αυτό, τα καθεστώτα έπρεπε να δημιουργήσουν και να επιβάλλουν την δικιά τους ΝεοΛαλιά, το New Speak τους. 

 Το πανδημικό Newspeak 

Κομβικός όρος της πανδημικής νεολαλιάς ήταν η Νέα Κανονικότητα. 

 Αυτόν τον όρο και τις συνέπειες του, τον έζησε για τα καλά στο πετσί του ο Νεοέλληνας με τα μνημόνια. 

 Όπως και τότε, έτσι και τώρα, η Νέα Κανονικότητα σήμαινε την αποδοχή της φτώχειας και της ανεργίας, την αποδοχή της ασυλίας των υπευθύνων και την μαζική αμνησία των θυμάτων. 

 Μόνο που το πανδημικό μαχαίρι έμπαινε πολύ πιο βαθειά στο κόκκαλο της ανθρώπινης φύσης.

 Ο ίδιος ο πυρήνας και η απαραίτητη προϋπόθεση για την ύπαρξη του ανθρωπίνου είδους, η κοινωνικότητα, μπήκε στο πανδημικό στόχαστρο. Να αγαπάς τους ανθρώπους σου σημαίνει πλέον να τους κρατάς σε απόσταση. Είναι αντικοινωνική συμπεριφορά το να περπατάς, να αναπνέεις, να αγκαλιάζεις, να χαϊδεύεις, να κάνεις έρωτα. Ο αυτοεγκλεισμός έγινε υπευθυνότητα.

 Το αντικοινωνικό έγινε το νέο κοινωνικό. Το κράτος θα σου πει πότε και πως και αν θα δουλέψεις. 

 Οι άνθρωποι γίναν από την μία μέρα στην άλλη, εν δυνάμει δημόσιοι κίνδυνοι. Τα νιάτα γίναν εγκληματική συμπεριφορά, πολύ πιο επικίνδυνη από τον τεντυμποϊσμό του παρελθόντος. 

 Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, οι υγιείς έπρεπε να εγκλειστούν για να προστατευτούν οι ευπαθείς. Και ο μαζικός παραλογισμός ονομάστηκε μέτωπο της λογικής και της ευθύνης.

 Ο πανδημικός φασισμός, παράλογος όσο ο κάθε προκάτοχος του, είναι εδώ, ενωμένος και δυνατός. Και μεγάλο κομμάτι του παγκοσμίου πληθυσμού, μετέχει αυτού και επιθυμεί κι άλλα σκληρότερα μέτρα, σκληρότερες τιμωρίες για τους παραβάτες της Νέας Κανονικότητας. 

Άλλωστε, αν δεν μετέχουν πολλοί του φασισμού, δεν μπορεί να νοείται ως τέτοιος. Όλες οι ευθύνες του κόσμου στην πλάτη του κάθε φουκαριάρη. Ατομική, κοινωνική ευθύνη, συλλογική ευθύνη. Η νέα Σαρία φοράει μάσκες, και τιμωρεί όποιον την παραβιάζει, αναιρώντας την ιερότητα του προσώπου και της προσωπικότητας που κάποτε στην Δύση, θεωρούνταν απαράβατος όρος ατομικής ελευθερίας. 

 Ξαφνικά, σε έναν πολιτισμό που επέβαλλε για δεκαετίες τον εγωκεντρισμό και την ατομικότητα, η αλληλεγγύη προς τις ευπαθείς ομάδες έγινε το μέγιστο ζητούμενο και ας σήμαινε αυτό την στέρηση των πιο βασικών δικαιωμάτων. Κάποτε, στην Δύση, το βασικό ζητούμενο ήταν η μόρφωση.

 Σήμερα είναι η συμμόρφωση. Κι αυτό είναι ξεκάθαρος δείκτης της παρακμής της Δύσης και της ροπής της προς τον ολοκληρωτισμό. Όπως απέδειξε και η ελεεινή αντιμετώπιση της πανδημίας από τις πιο προηγμένες χώρες της Δύσης, η Δύση, βρίσκεται πια στην Δύση της. 

 *Απόσπασμα από το νέο βιβλίο του συγγραφέα Πέτρου Αργυρίου για τον Covid. 

Το βιβλίο χωρίζεται σε δύο μέρη. Το πρώτο αφορά την φιλοσοφικοπολιτικοκοινωνική διάσταση του θέματος, το δεύτερο αποκλειστικά την επιδημιολογική.

 Με την ολοκλήρωση του πρώτου μισού, θα υπάρξει ενημέρωση για τον τρόπο των προπαραγγελιών.

 Πηγή : https://agriazwa.blogspot.com/» 

Διαβάστε Περισσότερα

Σέριφος....Επιτέλους, νερό!

φωτο 

Tzina Prokopiou

Τέλος στην ταλαιπωρία των επισκεπτών του νησιού με σκάφος

 

- Η νέα μαρίνα που λειτουργεί από το 2016 χωρίς άδεια έχει πλέον νερό 

Επιτέλους, νερό! 

Στο μεγάλο πρόβλημα της υδροδότησης των σκαφών που δένουν στη νέα μαρίνα της Σερίφου έδωσε ο δήμαρχος του νησιού Κωνσταντίνος Ρεβίνθης, ανταποκρινόμενος στο αίτημα των εκατοντάδων σκαφάτων που επισκέπτονται το κυκλαδονήσιμεταφερόταν το νερό με μπιτόνια από γειτονικά καταστήματα, με μια αποφασιστική κίνηση ο δήμαρχος άνοιξε τους κρουνούς, το νερό έφτασε στα pillars που υπήρχαν διάσπαρτα στην προβλήτα αλλά σε αχρηστία και έλυσε το θέμα της υδροδότησης που απέτρεπε πολλούς ιδιοκτήτες σκαφών να επισκεφθούν τη Σέριφο

 Ενώ η μάχη με τον κορωνοϊό μαίνεται και τα μέτρα προστασίας επεκτείνονται μετά την ταχύτατη εξάπλωση των κρουσμάτων, στη μαρίνα επί ένα χρόνο είχε διακοπεί η παροχή νερού για την υγιεινή των επισκεπτών και των πληρωμάτων, ελλείψει υπαλλήλου με αρμοδιότητα να καταγράφει τα κυβικά και τις χρεώσεις στα σκάφη που θα εξυπηρετούνταν

Όταν μετά από 65 ναυτικά μίλια πιάσεις στη Σέριφο, η εικόνα που αντικρίζεις είναι ένα μπαζωμένο λιμάνι με εκατοντάδες κυβικά μπετόν και δεκάδες σκάφη που δένουν άναρχα στην καινούρια μαρίνα που κατασκευάστηκε το 2014 και παρελήφθη από τον Δήμο το 2016 με αρκετές ελλείψεις από όσα προβλέπονταν στα σχέδια. 

 Παρά την παραλαβή της μαρίνας από τις τοπικές αρχές, δεν έχει εκδοθεί άδεια για τη λειτουργία της, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες δεν έχει αρχίσει καν η σχετική διαδικασία για την έκδοσή της.

 Βέβαια, τα εκατομμύρια ευρώ έχουν πληρωθεί στον εργολάβο και η μαρίνα λειτουργεί χωρίς άδεια, με αποτέλεσμα να χάνονται χιλιάδες ευρώ που θα εισέρρεαν στα ταμεία του Δήμου από τις θέσεις που θα παραχωρούσε στα σκάφη και τις υπηρεσίες που θα προσέφερε, νερό, ρεύμα κλπ.

 Άλλο ένα πρόβλημα στη λειτουργία της μαρίνας είναι η αναρχία που επικρατεί στις θέσεις και τον τρόπο που δένουν τα σκάφη. 

΄Ετσι παρατηρείται το φαινόμενο σκάφη να δένουν κατά βούληση χωρίς να τηρούνται οι κανόνες ελλιμενισμού. 

Με αυτόν τον τρόπο βλέπεις σκάφη να πλαγιοδένουν σε θέσεις που θα έπρεπε να κάνουν πρυμνοδέτηση, με αποτέλεσμα τρία σκάφη να καταλαμβάνουν θέσεις οι οποίες προβλέπονται για 15 σκάφη, εκτοπίζοντας τα υπόλοιπα έξω από το λιμάνι και αναγκάζοντάς τα να προσεγγίζουν την ακτή με μικρά tenders. 

Πηγή : https://www.protothema.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

Σέριφος ...Απαλλαγή τελών καθαριότητας & ηλεκτροφωτισμού για τις επιχειρήσεις που ανέστειλαν την λειτουργία τους λόγω Covid-19.

ΛΙΒΑΝΙΟΣ ΣΤΥΛ.: Όλες οι επιχειρήσεις και οι επαγγελματίες, που διέκοψαν ή περιόρισαν τη δραστηριότητα τους υποχρεωτικά λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, έχουν τη δυνατότητα να αιτηθούν στο Δήμο Σερίφου την απαλλαγή τους από το ενιαίο ανταποδοτικό τέλος καθαριότητας και φωτισμού για όσο χρονικό διάστημα διήρκεσε η υποχρεωτική αναστολή ή ο περιορισμός της λειτουργίας τους, λόγω των έκτακτων μέτρων για την αποτροπή της διασποράς του COVID-19, σύμφωνα με το άρθρο 37 παρ. 9 της ΠΝΠ (ΦΕΚ68Α’/20-3-2020). 

Η διαδικασία θα γίνει εύκολα και άμεσα, μέσω της πλατφόρμας ηλεκτρονικών Υπηρεσιών του serifos.gr, με βάση τον ΚΑΔ της κάθε επιχείρησης. 

Ο ενδιαφερόμενος θα αποστέλλει την αίτηση (είναι αναρτημένη στο site), αντίγραφο του τελευταίου λογαριασμού ηλεκτρικής ενέργειας και αντίγραφο από την προσωποποιημένη πληροφόρηση του taxisnet, όπου φαίνεται ο Κωδικός Αριθμός Δραστηριότητας (ΚΑΔ) της εταιρίας. 

Εν συνεχεία, μετά την παρέλευση της καταληκτικής ημερομηνίας υποβολής αιτήσεων, προτείνουμε την 30η Σεπτεμβρίου 2020, να γίνει η διασταύρωση των στοιχείων των αιτήσεων και η αποστολή στη ΔΕΔΔΗΕ για την αποχρέωση των συγκεκριμένων ημερών, που διήρκησε το υποχρεωτικό κλείσιμο.

 Το δημοτικό συμβούλιο μετά από διαλογική συζήτηση και αφού έλαβε υπ’ όψιν του τις διατάξεις των παρ. 8 και 9 του αρ. 37 της 20-3-2020 ΠΝΠ (ΦΕΚΑ ́68), για την λήψη απόφασης για 

απαλλαγή όλων των επιχειρήσεων που διέκοψαν την λειτουργία τους λόγω των μέτρων αποτροπής της διασποράς του κορωνοϊού COVID-19 από τοενιαίο τέλος καθαριότητας και φωτισμού για το χρονικό διάστημα που θα ισχύσουν οι περιορισμοί .

Για τις περιπτώσεις που τα παραπάνω τέλη έχουν ήδη καταβληθεί και εφόσον από τις ανωτέρω επιχειρήσεις υπάρχουν μελλοντικές απαιτήσεις αντίστοιχων τελών, οι απαλλαγές θα γίνουν με συμψηφισμό

 Σημειώνεται πως τυχόν τεχνικές λεπτομέρειες αναφορικά με τον τρόπο και την διαδικασία για την εφαρμογή της απόφασης, θα καθοριστούν από την Οικονομική υπηρεσία του Δήμου 

ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΟΜΟΦΩΝΑ 

1.Εγκρίνει την απαλλαγή όλων των επιχειρήσεων που διέκοψαν την λειτουργία τους λόγω των μέτρων αποτροπής της διασποράς του κορωνοϊού COVID-19 από το ενιαίο τέλος Καθαριότητας & Φωτισμού για το χρονικό διάστημα που θα ισχύσουν οι περιορισμοί 

2.Για τις περιπτώσεις που τα παραπάνω τέλη έχουν ήδη καταβληθεί και εφόσον από τις ανωτέρω επιχειρήσεις υπάρχουν μελλοντικές απαιτήσεις αντίστοιχων τελών, οι απαλλαγές θα γίνουν με συμψηφισμό. 

Σημειώνεται πως τυχόν τεχνικές λεπτομέρειες αναφορικά με τον τρόπο και την διαδικασία για την εφαρμογή της παρούσας απόφασης, θα καθοριστούν από την Οικονομική Υπηρεσία του Δήμου Σερίφου

 Αφού συντάχθηκε και διαβάστηκε το παρόν υπογράφεται από τους παρόντες 

Πηγή : https://serifos.gr/ 

Διαβάστε Περισσότερα

Σέριφος... Aποστολή επιστολής ανάκλησης αδειών προς τη ΡΑΕ

ΡΕΒΙΝΘΗΣ ΚΩΝ: : Με αφορμή την έκδοση των υπ’ αριθμόν 654/2020, 529/2020 και 532/2020 αποφάσεων της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας, χωρίς την πρότερη ενημέρωση του Δήμου Σερίφου για την παροχή της γνωμοδότησής του, σχετικά με τη χορήγηση αδειών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Υβριδικούς Σταθμούς, αποτελούμενους από φωτοβολταϊκά, προτείνεται η αποστολή επιστολής διαμαρτυρίας από το Δημοτικό Συμβούλιο προς τη ΡΑΕ. 

Το δημοτικό συμβούλιο μετά από διαλογική συζήτηση και αφού έλαβε υπ’ όψιν του τα ανωτέρω ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΚΑΤΑ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ 

Α. Την αποστολή επιστολής διαμαρτυρίας προς α) την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Νοτίου Αιγαίου, 

β) το Υπουργείο Περιβάλλοντος, 

γ)το Υπουργείο Ανάπτυξης 

δ) τη ΡΑΕΒ. Την αποστολή επιστολής ανάκλησης αδειών προς τη ΡΑΕ, καθώς στο νησί δεν υπάρχει πολεοδομικό σχέδιο και δεν έχει ολοκληρωθεί η κατάρτιση δασικών χαρτών. 

Υπέρ της πρότασης Χρυσολωρά Θεοδώρου για ανάκληση αδειών, για κατάργηση του Ν.4685/2020, για ενημέρωση των δημοτών και την ίδρυση δημοσίου φορέα ενέργειας, τάσσονται οι Δημοτικοί σύμβουλοι Χρυσολωράς Θεόδωρος και Βαραγιάννης Βασίλειος.

 Αφού συντάχθηκε και διαβάστηκε το παρόν υπογράφεται από τους παρόντες 

Πηγή :  https://et.diavgeia.gov.gr/

Διαβάστε Περισσότερα

«Ναυάγιο Καλόγερος» Στις νοτιοδυτικές ακτές της Σερίφου.

Εις μνήμην Juan Antonio Padrón Albornoz “el Almirante” (1928 – 1992)

Την 31.05. και 01.06.2016 καταδυθήκαμε, ερευνήσαμε και τεκμηριώσαμε ένα ναυάγιο πλοίου στα νοτιοδυτικά της Σερίφου, στις δυτικές Κυκλάδες. Το πλοίο ήταν γνωστό στους ντόπιους δύτες με το όνομα «Ναυάγιο Καλόγερος», λόγω της πλησίον βρισκόμενης ομώνυμης τοποθεσίας.

 Μετά από ενδελεχή προετοιμασία, έρευνα πεδίου, και προηγηθείσα έρευνα στα αρχεία, είμασταν σε θέση να ταυτοποιήσουμε το συγκεκριμένο ναυάγιο ως το ισπανικό ατμόπλοιο SAN EDUARDO, το οποίο δέχθηκε επίθεση από συμμαχικό αεροσκάφος την 9η Μαΐου 1943 με αποτέλεσμα να βυθιστεί κοντά στις νοτιοδυτικές ακτές της Σερίφου.

Το πλοίο κατασκευάστηκε ως HÉRCULES το 1917 στο Ferrol (A Coruña, Γαλικία), Ισπανία, και ταξίδευε υπό ισπανική σημαία. 

Τα γενικότερα χαρακτηριστικά και ιδιαιτερότητες του πλοίου ήταν:

Όνομα: SAN EDUARDO
Προηγούμενα ονόματα: HÉRCULES
Ναυπήγηση: 1917
Διεθνές Διακριτικό Σήμα: RGMB
Τύπος πλοίου: Φορτηγό
Εθνικότητα: Ισπανική
Μέγεθος (ΚΟΧ): 300
Μέγεθος (ΚΚΧ): 124
Μήκος (μ): 46
Πλάτος (μ): 5,8
Βάθος (μ): 3,35
Πρόωση: Τρικύλινδρη παλινδρομική ατμομηχανή A.G. Weser, Βρέμη, Γερμανία
Ισχύς: 51 NHP
Προπέλες: 1
Πλήρωμα: 15
Τελευταίος ιδιοκτήτης: Comercial Maritima de Transportes S.A., Μαδρίτη, Ισπανία
Τελευταίος κυβερνήτης: Don Eduardo Butragueño Bueno, Τολέδο, Ισπανία

Την δεκαετία του ΄30 το ατμόπλοιο ήταν ιδιοκτησία της ναυτιλιακής εταιρείας A.T. Vega η οποία είχε την έδρα της στην πόλη Gijón (Asturias) της Ισπανίας. Την 9η Ιουλίου 1941 η ισπανική ναυτιλιακή εταιρεία TRANSCOMAR (Comercial Maritima de Transportes S.A.) αγόρασε το S/S SAN EDUARDO μαζί με άλλα ισπανόκτητα πλοία. 

Η εταιρεία TRANSCOMAR, η οποία ιδρύθηκε τον Ιούλιο του 1941, ήταν στην πραγματικότητα «εταιρεία βιτρίνα» η οποία διευθυνόταν από την ναζιστική Γερμανία μέσω της μητρικής ισπανογερμανικής εταιρείας SOFINDUS (Sociedad Financiera Industrial, διευθυντής Johannes Bernhardt), Μαδρίτη, η οποία με την σειρά της αποτελούσε κλάδο της μεγάλης και γνωστής γερμανικής εταιρείας ROWAK Handelsgesellschaft mbH, η οποία είχε την έδρα της στο Βερολίνο.

Το καλοκαίρι του 1941 η OKM (Oberkommando der Kriegsmarine = Ανώτατη Διοίκηση Πολεμικού Ναυτικού) παράγγειλε την αγορά ισπανικών πλοίων μέσω της SOFINDUS και της TRANSCOMAR με σκοπό την ενίσχυση της εκστρατείας του Erwin Rommel στην Βόρεια Αφρική.

 Λόγω των μεγάλων απωλειών των ιταλικών μεταγωγικών πλοίων -οι οποίες προήλθαν από την έντονη δραστηριότητα των βρετανικών υποβρυχίων στην Μεσόγειο- η γερμανική ναυτική διοίκηση αποφάσισε να χρησιμοποιήσει ταυτόχρονα ισπανικά πλοία, με ισπανικά πληρώματα και υπό την ουδέτερη ισπανική σημαία, με σκοπό να παραπλανήσει το βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό. 

Κύρια αποστολή των πλοίων αυτών ήταν η μεταφορά καυσίμων, πυρομαχικών και εφοδίων στην στρατιά του Rommel. Η επιχείρηση αυτή έλαβε την μυστική κωδική ονομασία «Operation HETZE» (Επιχείρηση Καταδίωξη).

 Δέκα πλοία από τον στόλο της TRANSCOMAR (τα ADEJE, ISORA, MARIA AMALIA, NERE AMETZA, RIGEL, SAN EDUARDO, SAN ISIDRO LABRADOR, SAN JUAN II, JOSÉ TRUJILLO και VICENTE) στάλθηκαν στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 1941, με σκοπό την υποστήριξη με εφόδια στο Afrikakorps του Rommel και μέσω του Αιγαίου.

 Οι γερμανικές στρατιωτικές μονάδες στα νησιά και στην ηπειρωτική Ελλάδα εφοδιαζόντουσαν επίσης από τα πλοία αυτά.

Όλα έβαιναν καλώς για τους Γερμανούς -οι οποίοι κατάφεραν να μεταφέρουν πάνω από 250.000 τόνους εφόδια στην στρατιά του Rommel- μέχρι την άνοιξη του 1943 όπου οι Σύμμαχοι ξεκίνησαν να επιτίθονται εναντίων των ισπανικών πλοίων στο Αιγαίο. Η πρώτη επιχείρηση ενάντια σε ισπανικό πλοίο πραγματοποιήθηκε την 05.04.1943 από το Β/Υ ΚΑΤΣΩΝΗΣ (κυβερνήτης Βασίλης Λάσκος), το οποίο επιτέθηκε και βύθισε το ισπανικό ατμόπλοιο SAN ISIDRO LABRADOR έξω από τον κόλπο του Μέριχα της Κύθνου, στις δυτικές Κυκλάδες.

Σχεδόν έναν μήνα αργότερα, την 09.05.1943, ένα βρετανικό αεροσκάφος τύπου Beaufighter (Πλήρωμα: F/Lt. J.M. Atkins (P) και F/O F.I. Wellington (O)) της 227ης Πολεμικής Μοίρας (227th Long Range Fighter Squadron) εντόπισε ένα ισπανικό πλοίο κοντά στο ακρωτήριο «Κύκλωψ» (νοτιοδυτική Σέριφος) στο οποίο και επιτέθηκε με βόμβες και πολυβόλα. 

Το πλοίο ήταν το ισπανικό S/S SAN EDUARDO το οποίο -υπό την διακυβέρνηση του ισπανού καπετάνιου Don Eduardo Butragueño Bueno και δεκατετραμελές μικτό πλήρωμα, αποτελούμενο από Έλληνες και Ισπανούς- βρισκόταν καθ΄ οδόν από τον Πειραιά προς την νήσο Μήλο (δυτικές Κυκλάδες). 

Σύμφωνα με την καταχώρηση στο ημερολόγιο πολέμου της γερμανικής Ναυτικής Διοίκησης Αιγαίου (KTB Admiral Ägäis) και την «Έκθεση Πεπραγμένων» του ισπανού καπετάνιου, το S/S SAN EDUARDO βυθίστηκε με τέσσερεις απώλειες στην περιοχή ανάμεσα Κουταλά και Μέγα Λιβάδι.

Το S/S SAN EDUARDO ήταν η δεύτερη απώλεια ισπανικού πλοίου στο Αιγαίο, κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Το S/S SAN EDUARDO βρίσκεται επικαθήμενο στον βυθό, επί της τρόπιδας, σε όρθια θέση, σε μέγιστο βάθος 53 μέτρων. Η διαμήκης γραμμή του σκάφους, πρύμνη-πλώρη, έχει κατεύθυνση νοτιοανατολική.

 Το συνολικό μήκος του ναυαγίου είναι 45, ενώ το πλάτος 6 περίπου μέτρα. Η απουσία μηχανής και λέβητα, τα άδεια αμπάρια και η μερική αφαίρεση και καταστροφή ενός μέρους της υπερκατασκευής, δείχνουν ότι το πλοίο λεηλατήθηκε στο παρελθόν, πιθανώς μετά το τέλος του Β΄Π.Π.. 

Όμως η γάστρα του πλοίου, τα αμπάρια, τα υπόλοιπα τμήματα, καθώς και κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ναυαγίου είναι επαρκή για να πιστοποιήσουν με βεβαιότητα ότι πρόκειται για το ναυάγιο του ισπανικού ατμόπλοιου SAN EDUARDO.

Δύτες (αλφαβητικά): Γιώργος Βανδώρος, Νίκος Βαρδάκας, Δημήτρης Γκαλών, Αντώνης Κρεντς
Υποβρύχια έρευνα και μετρήσεις: Νίκος Βαρδάκας, Αντώνης Κρεντς
Βίντεο: Γιώργος Βανδώρος, Νίκος Βαρδάκας, Αντώνης Κρεντς
Φωτογραφίες: Γιώργος Βανδώρος, Δημήτρης Γκαλών, Αντώνης Κρεντς
Υποβρύχιες φωτογραφίες: Δημήτρης Γκαλών
Ιστορική έρευνα: Δημήτρης Γκαλών

Η αρχειακή έρευνα που πραγματοποιήθηκε τους τελευταίους μήνες -σχετιζόμενη όχι μόνο με το ατμόπλοιο SAN EDUARDO, αλλά και με όλα τα υπόλοιπα πλοία της ισπανικής TRANSCOMAR- έδειξε ότι πολλές ευρέως διαδεδομένες πληροφορίες και ιστορικά στοιχεία που αφορούν τα πλοία αυτά είναι λανθασμένες.

Οι εσωτερικές αντιπαραθέσεις, οι ανταγωνιστικές εταιρικές διαδικασίες, οι εθνικές νομοθεσίες, καθώς και οι διαφορετικές διεθνείς πολιτικές προσεγγίσεις των δυνάμεων του Άξονα και της ισπανικής κυβέρνησης, οδήγησαν το φθινόπωρο του 1941 στην διαφοροποίηση του αρχικού πλάνου σχετιζόμενου με την «Operation HETZE» (Επιχείρηση Καταδίωξη) και την προβλεπόμενη ενίσχυση του Afrikakorps στην βόρεια Αφρική.

Όλα ανεξαιρέτως τα ισπανικά πλοία, εκτός του NERE AMETZA, επανδρωμένα με ισπανικά και ελληνικά πληρώματα και χωρίς οπλισμό, επιχείρησαν αποκλειστικά στην Ελλάδα -κυρίως στην Κρήτη- μέχρι την άνοιξη του 1943 όπου επιτάχθηκαν και παραδόθηκαν στην γερμανική ναυτιλιακή εταιρεία MMR (Mittelmeerreederei). Στην συνέχεια, μετά την εφοπλιστική αποποίηση του γερμανικού εμπορικού στόλου της Μεσογείου από την MMR, πέρασαν ανεπίσημα και χωρίς ουδεμία έγκριση των ισπανικών αρχών, στην ευθύνη του γερμανικού πολεμικού ναυτικού, την Kriegsmarine.

Τα ισπανικά πλοία που έδρασαν στο Αιγαίο κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, σχετίζονται με μια ιδιαίτερα περίπλοκη διαδικασία αγορών, πωλήσεων, επιτάξεων και επανδρώσεων, η οποία αφενός σκοπό είχε την ενίσχυση των γερμανικών θαλασσίων μεταφορών στην ανατολική Μεσόγειο, αφετέρου το «ευκαιριακό σβήσιμο» κάθε ίχνους των πλοίων αυτών, τα οποία μέσω των συχνών αλλαγών των ονομάτων και της σημαίας τους χαρακτηρίστηκαν ενίοτε ως «πειρατικά».

Ευελπιστούμε ότι η έρευνα που πραγματοποιήθηκε για τα πλοία αυτά στα γερμανικά, ισπανικά, ιταλικά και βρετανικά αρχεία θα ολοκληρωθεί σε μορφή άρθρου τους επόμενους μήνες και θα παρουσιαστεί, με την πρώτη ευκαιρία, στον περιοδικό τύπο.

Λόγω της ιδιαίτερης ενασχόλησης της ομάδας μας με το ναυάγιο του SAN EDUARDO, γνωστού και ως «Ναυάγιο Καλόγερος», «Ναυάγιο Σερίφου» κ.λπ., παραθέτω εδώ τα διαφοροποιημένα στοιχεία, τα οποία ανακτήθηκαν μέσω της έρευνας των πρωτογενών πηγών, όπως το έτος κατασκευής, τα στοιχεία των ιδιοκτητών, την χρονολογία αποστολής στην Ελλάδα, τα στοιχεία των απολεσθέντων μελών του πληρώματος κατά την βύθιση, καθώς και ένα λεπτομερές χρονικό της ιστορίας του πλοίου κατά το διάστημα που έδρασε στον ελλαδικό χώρο, με σκοπό την διόρθωση των πρωτόλειων παρατιθέμενων στοιχείων του ναυαγίου.

Ευχαριστώ
DG

Όνομα: SAN EDUARDO
Lloyds Register of Shipping: SAN EDUARDO
Τύπος: Φορτηγό
Διεθνές Διακριτικό Σήμα: RGMB
Λιμάνι νηολόγησης: Gijón, Ισπανία
Προηγούμενα ονόματα:
1882 [;]
1917 HÉRCULES
1931 SAN EDUARDO
Σημαία: Ισπανία
Ιδιοκτησία:
1882 [;]
1917 Tejero, Pérez y Gil, Bilbao, Ισπανία
1920 Antonio Elola, Bilbao, Ισπανία
1928 C. Zunzunegui, Bilbao, Ισπανία
1931 Antonio T. Vega, Gijón, Ισπανία
1942 Comercial Maritima de Transportes S.A. (TRANSCOMAR), Madrid, Ισπανία
ΚΟΧ: 300
ΚΚΧ: 124
Μήκος (μ): 46
Πλάτος (μ): 5,8
Βάθος (μ): 3,35
Πλήρωμα: 15
Πρόωση: Τρικύλινδρη παλινδρομική ατμομηχανή της εταιρείας A.G. Weser, Βρέμη, Γερμανία
Ισχύς: 51 NHP
Προπέλες: 1
Ναυπήγηση: 1882 [;], 1917 γενική ανακατασκευή στο El Ferrol (La Coruña, Γαλικία), Ισπανία
Έτος ναυπήγησης: 1882
Ημερομηνία απώλειας: 09.05.1943
Ώρα απώλειας: 18:00
Τόπος απώλειας: Νοτιοδυτικά της νήσου Σερίφου (δυτικές Κυκλάδες), Ελλάδα
Αιτία απώλειας: Αεροπορική επίθεση
Επιτιθέμενο αεροσκάφος: Beaufighter (Crew: F/Lt. J.M. Atkins (P) και F/O F.I. Wellington (O)) της 227 Long Range Fighter Squadron R.A.F.
Απώλειες: Δύο Έλληνες και ένας Ισπανός. Ο θερμαστής Παναγιώτης Χαλπούτης, ο επιτηρητής λέβητα José Maria Martinez Castella (γεννηθείς την 03.07.1909 στο Ares της La Coruña) και ο ναύτης Μιχάλης Γεωργίδης.

Χρονικό:
1882 κατασκευή του στην Ισπανία. Ο κατασκευαστής, το πρώτο όνομα και ο πρώτος ιδιοκτήτης του πλοίου δεν είναι γνωστά. Η χρονολογία ναυπήγησης του πλοίου αποκαταστάθηκε μέσω των στοιχείων από τα έγγραφα του πλοίου, όπως αυτά παρέχονται από τα αρχεία της γερμανικής Kriegsmarine.
1917 γενική ανακατασκευή στο El Ferrol (La Coruña, Γαλικία), Ισπανία. Το πλοίο μετονομάσθηκε σε HÉRCULES και ήταν ιδιοκτησία της εταιρείας Tejero, Pérez y Gil, Bilbao, Ισπανία.
1920 αγοράστηκε από τον Antonio Elola, Bilbao, Ισπανία.
1928 πουλήθηκε στην εταιρεία C. Zunzunegui, Bilbao, Ισπανία.
1931 αγοράσθηκε από τον Antonio T. Vega, Gijón, Ισπανία, και μετονομάσθηκε σε SAN EDUARDO.
04.07.1941 μετά από διαταγή του Reichsmarschall Herman Göring ίδρυση της γερμανικών συμφερόντων ισπανικής ναυτιλιακής εταιρείας Comercial Maritima de Transportes S.A. (TRANSCOMAR) από τον Johannes E.P. Bernhardt, διοικητή της γερμανικών συμφερόντων ισπανικής εταιρείας Sociedad Financiera e Industrial Limitada (SOFINDUS). Ιδρυτικό κεφάλαιο 2.100.000 Πεσέτες.
21.07.1941 υπογραφή συμφωνίας ανάμεσα στην OKM (Oberkommando der Marine), αντιπροσωπευόμενη από τον πλοίαρχο von Montigny, και την Comercial Maritima de Transportes S.A. (TRANSCOMAR), Μαδρίτη, αντιπροσωπευόμενη από τον Johannes E.P. Bernhardt, με σκοπό την απόκτηση ισπανικών πλοίων μέσω «αγοράς, ενοικίασης ή άλλων τρόπων».

1941 μετά από διαταγή του γερμανικού υπουργείου οικονομικών (Reichswirtschaftsministerium - Sonderstab V EF), καθώς και της Ανώτατης Διοίκησης Ναυτικού (Oberkommando der Marine), αγορά του SAN EDUARDO από την Comercial Maritima de Transportes S.A. (TRANSCOMAR), Μαδρίτη. Τον Μάρτιο του 1942 το SAN EDUARDO στάλθηκε στην Genova (Ιταλία) μέσω της Μασσαλίας (Γαλλία).
26.03.1942 έτοιμο για απόπλου από την Genova μαζί με το ισπανικό ατμόπλοιο MARIA AMALIA, το οποίο κατέπλευσε την 26.02.1942 στο λιμάνι της Genova.
30.03.1942, ώρα 23:07, απόπλους μαζί με το MARIA AMALIA από την Genova με τελικό προορισμό το Brindisi (Ιταλία).
31.03.1942, ώρα 13:18, κατάπλους στο Livorno.
01.04.1942 απόπλους από το Livorno. Ώρα 15:08 κατάπλους στην Civitavecchia.
02.04.1942 απόπλους από την Civitavecchia με προορισμό την Napoli.
03.04.1942 κατάπλους στην Napoli. Παραμονή στο λιμάνι μαζί με το MARIA AMALIA εν αναμονή νηοπομπής με σκοπό την συνέχιση του ταξιδιού.
19.04.1942, ώρα 22:08, απόπλους από την Napoli για το Brindisi ενταγμένο μαζί με το MARIA AMALIA σε νηοπομπή.

22.04.1942, ώρα 14:13, κατάπλους στην Messina.
23.04.1942, ώρα 00:21, απόπλους από την Messina. Ώρα 16:09 κατάπλους στο Taranto.
25.04.1942, ώρα 02:15, απόπλους από το Taranto. Ώρα 17:11 κατάπλους στο Brindisi.
01.05.1942, ώρα 07:30, έναρξη φόρτωσης στο λιμάνι του Brindisi.
02.05.1942, ώρα 15:00, αποπεράτωση φόρτωσης. Φορτώθηκαν 468 βαρέλια των 200 λίτρων (αμπάρια 1+2) και 282 βαρέλια των 300 λίτρων (αμπάρια 1+2) με σύνολο 133,65 τόνους καυσίμων για την γερμανική Luftwaffe στην Ελλάδα.
03.05.1942 αναμονή πλήρωσης των αποθηκών ανθράκευσης.
06.05.1942 εν αναμονή διαταγής απόπλου για την Ελλάδα.
08.05.1942 απόπλους μαζί με το ισπανικό ατμόπλοιο MARIA AMALIA και υπό την προστασία του ιταλικού βοηθητικού καταδρομικού ARBOREA από το Prindisi για την Valona (Vlorë, Αλβανία).
09.05.1942 κατάπλους στην Valona.

10.05.1942 απόπλους από την Valona για την Πρέβεζα.
11.05.1942, ώρα 23:05, κατάπλους στην Πρέβεζα.
12.05.1942 απόπλους από την Πρέβεζα για την Πάτρα και από εκεί για τον Πειραιά.
13.05.1942, ώρα 09:30, κατάπλους στον Πειραιά.
18.05.1942, ώρα 06:40, απόπλους από τον Πειραιά για την Σούδα (Κρήτη).
19.05.1942, ώρα 12.00, κατάπλους στην Σούδα.
21.05.1942, ώρα 06.30, απόπλους με φορτίο τριών τόνων από την Σούδα στον Πειραιά.
22.05.1942, ώρα 08:40, κατάπλους στον Πειραιά.
27.05.1942, ώρα 06:40, με φορτίο πυρομαχικών απόπλους από τον Πειραιά με προορισμό την Σούδα.
28.05.1942, ώρα 07:00, κατάπλους στην Σούδα.
29.05.1942, ώρα 12:15, απόπλους με προορισμό το Ηράκλειο. Ώρα 19:00, κατάπλους στο Ηράκλειο.
04.06.1942, ώρα 11:50, με σκοπό την ανθράκευση και την αποθήκευση νερού απόπλους από το Ηράκλειο με προορισμό την Σούδα. Μετά την ανθράκευση συνέχιση του ταξιδιού με προορισμό την Θεσσαλονίκη. Κατά την διάρκεια της αγκυροβολίας στην Σούδα φορτώθηκαν άδεια βαρέλια καυσίμων για την Θεσσαλονίκη.
05.06.1942, ώρα 12:30, με 30 τόνους άδειων βαρελιών απόπλους από την Σούδα για την Θεσσαλονίκη.
10.06.1942, ώρα 09:00, κατάπλους στην Θεσσαλονίκη.
19.06.1942, ώρα 14:25, με φορτίο πατάτες και βόμβες απόπλους από την Θεσσαλονίκη με προορισμό την Κρήτη.
23.06.1942 κατάπλους στο Ηράκλειο μαζί με το ισπανικό ατμόπλοιο FELIPE CRESPI (πρώην JOSÉ TRUJILLO).
25.06.1942, ώρα 11:00, έμφορτο με άδεια βαρέλια καυσίμων απόπλους για τον Πειραιά.
26.06.1942, ώρα 15:15, κατάπλους στον Πειραιά.
01.07.1942, ώρα 07:05, με φορτίο της Wehrmacht απόπλους από τον Πειραιά για την Κρήτη.
03.07.1942 κατάπλους στο Ηράκλειο.
07.07.1942, ώρα 05:30, με φορτίο σταφίδες και υλικό της Wehrmacht απόπλους από το Ηράκλειο για τον Πειραιά.
08.07.1942, ώρα 13:30, κατάπλους στον Πειραιά.
11.07.1942, ώρα 06:05, με φορτίο βενζίνης σε βαρέλια απόπλους από τον Πειραιά με προορισμό την Σούδα.
12.07.1942, ώρα 12:00, κατάπλους στην Σούδα. Ώρα 13:35 απόπλους για Ηράκλειο.
14.07.1942, ώρα 05:20, απόπλους από Ηράκλειο για Πειραιά.
15.07.1942, ώρα 09:20, μαζί με το γερμανικό βοηθητικό καταδρομικό ATOS απόπλους από τον Πειραιά.
18.07.1942, ώρα 05:40, μαζί με τα ισπανικά ατμόπλοια SAN ISIDRO LABRADOR και ISORA απόπλους από τον Πειραιά για την Κρήτη.

19.07.1942 κατάπλους στο Ηράκλειο.
20.07.1942, ώρα 05:10, απόπλους από το Ηράκλειο με προορισμό την Σούδα και στην συνέχεια τον Πειραιά.
21.07.1942, ώρα 05:30, κατάπλους στον Πειραιά.
24.07.1942, ώρα 12:23, απόπλους από τον Πειραιά.
[;]
28.07.1942, ώρα 18:30, κατάπλους στον Πειραιά.
31.07.1942, ώρα 05:20, απόπλους από τον Πειραιά.
[;]
04.08.1942, ώρα 10:10, κατάπλους στον Πειραιά.
07.08.1942, ώρα 05:50, απόπλους από τον Πειραιά μαζί με το ισπανικό ατμόπλοιο FELIPE CRESPI (πρώην JOSÉ TRUJILLO).
[;] το FELIPΕ CRESPI ξεφόρτωνε την 09.08.1942 στο Ηράκλειο.
12.08.1942, ώρα 21:10, κατάπλους στον Πειραιά.
[;]
15.08.1942, ώρα 16:00, κατάπλους στο Ηράκλειο με φορτίο βενζίνης.
17.08.1942, ώρα 19:00, απόπλους για τον Πειραιά με φορτίο 50 τόνους ελαιόλαδο και 10 τόνους υλικό της Wehrmacht.

19.08.1942, ώρα 07:35, κατάπλους στον Πειραιά.
23.08.1942, ώρα 06:25, απόπλους από τον Πειραιά με φορτίο βενζίνης με προορισμό την Κρήτη.
24.08.1942, ώρα 16:00, κατάπλους στο Ηράκλειο.
25.08.1942, ώρα 19:30, με φορτίο σταφίδες απόπλους από το Ηράκλειο με προορισμό τον Πειραιά.
26.08.1942, ώρα 22:20, κατάπλους στον Πειραιά.
30.08.1942, ώρα 09:50, με φορτίο βενζίνης απόπλους από τον Πειραιά με προορισμό την Κρήτη.
31.08.1942 κατάπλους στο Ηράκλειο.
01.09.1942, ώρα 19:00, με φορτίο σταφίδες απόπλους με προορισμό τον Πειραιά.
02.09.1942, ώρα 21:15, κατάπλους στον Πειραιά.
12.09.1942, ώρα 07:35, μαζί με το ατμόπλοιο SALOMEA απόπλους από τον Πειραιά με προορισμό την Κρήτη.
13.09.1942, ώρα 06:15, κατάπλους στο Ηράκλειο.
14.09.1942, βράδυ, απόπλους από το Ηράκλειο με προορισμό τον Πειραιά.
15.09.1942, ώρα 16:30, κατάπλους στον Πειραιά.
19.09.1942, ώρα 07:30, απόπλους από τον Πειραιά για την Κρήτη.

20.09.1942, ώρα 05:30, κατάπλους στο Ηράκλειο.
22.09.1942, ώρα 12:00, με φορτίο άδειων βαρελιών απόπλους για Πειραιά.
23.09.1942, ώρα 12:45, κατάπλους στον Πειραιά.
29.09.1942, ώρα 09:00, απόπλους από τον Πειραιά με προορισμό τον Βόλο.
08.10.1942, ώρα 19:05, κατάπλους στον Πειραιά με φορτίο τσιμέντου.
10.10.1942, ώρα 07:50, απόπλους από τον Πειραιά με φορτίο τσιμέντου για την Κρήτη.
11.10.1942, ώρα 08:30, κατάπλους στο Ηράκλειο.
15.10.1942 απόπλους από Πειραιά.
[;]
16.10.1942, ώρα 15:25, κατάπλους στον Πειραιά.
21.10.1942, ώρα 08:55, απόπλους από Πειραιά.
[;]
25.10.1942, ώρα 09:40, κατάπλους στον Πειραιά.
28.10.1942, ώρα 11:10, απόπλους από Πειραιά.
[;]
02.11..1942, ώρα 09:30, κατάπλους στον Πειραιά.
03.11.1942, ώρα 09:20, απόπλους με φορτίο καυσίμων από τον Πειραιά για Σούδα.
04.11.1942, ώρα 10:45, κατάπλους στην Σούδα. Ώρα 13:00, απόπλους για Ηράκλειο.
05.11.1942, ώρα 06:50, κατάπλους στο Ηράκλειο. Ώρα 18:15 απόπλους για Πειραιά έμφορτο με σταφίδες, πολεμικό ταχυδρομείο και υλικό της Wehrmacht.
[;]
13.11.1942 εκφόρτωση στο Ηράκλειο.
18.11.1942, ώρα 07:30, απόπλους για Σούδα με υλικό της Luftwaffe.
19.11.1942 εκφόρτωση στην Σούδα.
21.11.1942, ώρα 13:35, απόπλους από την Σούδα για τον Πειραιά έμφορτο με τρεις τόνους σκραπ και 1,5 τόνο άδεια βαρέλια καυσίμων.
[;]
27.11.1942 κατάπλους στο Ηράκλειο με φορτίο βενζίνης.
28.11.1942, ώρα 18:00, απόπλους για Πειραιά με φορτίο άδεια βαρέλια και μηχανές.
[;]
18.01.1943, ώρα 09:05, απόπλους από τον Πειραιά με προορισμό την Σούδα.
20.01.1943, ώρα 15:10, απόπλους από την Σούδα άνευ φορτίου για την Σαντορίνη.
[;]
24.02.1943, ώρα 16:05, κατάπλους στην Σούδα ερχόμενο από Πειραιά.
27.02.1943, ώρα 06:00, απόπλους από την Σούδα με προορισμό την Ηλεία.
[;]
09.05.1943, ώρα 05:30, υπό την διακυβέρνηση του ισπανού καπετάνιου Don Eduardo Butragueño Bueno (Toledo, Ισπανία) και τους μηχανικούς Don Julian Diez Klejebarietta και Don José Balseiro Insua, απέπλευσε από τον Πειραιά με προορισμό την Μήλο (δυτικές Κυκλάδες). 

Το πλοίο ήταν έμφορτο με τρόφιμα, σακιά τσιμέντου, υλικά οικοδομών, πυρομαχικά, και μετέφερε στο κατάστρωμα ένα φορτηγό στην πλώρη (τμήμα του οποίο εντοπίστηκε κατά την έρευνα πεδίου, ακριβώς εμπρός από την πλώρη του ναυαγίου), καθώς και ένα αυτοκίνητο στην πρύμνη (τμήμα του οποίου επίσης εντοπίστηκε στην δεξιά πλευρά του ναυαγίου). 

Στις 14:30, και ενώ το πλοίο βρισκόταν πλησίον του ακρωτηρίου Κύκλωψ (νοτιοδυτική Σέριφος) εντοπίστηκε από ένα αεροσκάφος τύπου Beaufighter της 227 Long Range Fighter Squadron R.A.F. στο οποίο επέβαιναν οι F/Lt. J.M. Atkins (P) και F/O F.I. Wellington (Ο). 

Μετά τον εντοπισμό του το SAN EDUARDO δέχτηκε πολλαπλές επιθέσεις με βόμβες και πολυβόλα. Κατά την διάρκεια της πρώτης επίθεσης σκοτώθηκαν ο έλληνας θερμαστής Παναγιώτης Χαλούπης και ο ισπανός επιτηρητής λέβητα José Maria Martinez Castella, οι οποίοι χτυπήθηκαν με βλήματα των 20 χιλιοστών.

 Ο κυβερνήτης έδωσε διαταγή να σταματήσει η μηχανή, να καθελκυστεί στην θάλασσα η σωστική λέμβος και να ετοιμαστεί το πλήρωμα για την εγκατάλειψη του πλοίου. Αμέσως μετά το σταμάτημα της μηχανής ξεκίνησε το πλήρωμα την καθέλκυση της σωστικής λέμβου. Κατά την διάρκεια μιας νέας επίθεσης του αεροσκάφους τραυματίστηκε θανάσιμα ο έλληνας ναύτης Μιχάλης Γεωργίδης, ενώ ταυτόχρονα τραυματίστηκε στο πόδι από θραύσμα ο επίσης έλληνας λιπαντής Χρήστος Παγώνης.

 Η στο νερό βρισκόμενη σωστική λέμβος δέχτηκε μια βολή με αποτέλεσμα να προκύψει συνεχής εισροή υδάτων. Μετά το γεγονός αυτό ρίχτηκαν στην θάλασσα δυο σωστικές σχεδίες επάνω στις οποίες κατέφυγε το υπόλοιπο πλήρωμα. Στις 15:10 μετά από μια τελευταία επιθεώρηση εγκατέλειψε και ο κυβερνήτης το πλοίο. Στις 17:30 έφθασαν οι δυο σχεδίες σε μια παραλία κοντά στο Μέγα Λιβάδι όπου μετά την αποβίβαση του πληρώματος ο κυβερνήτης ήρθε σε επαφή με τις ιταλικές αρχές. Γύρω στις 18:00 βυθίστηκε το ακυβέρνητο SAN EDUARDO στην θαλάσσια περιοχή ανάμεσα στο Μέγα Λιβάδι και στον Κουταλά (νοτιοδυτική Σέριφος).

 Το ORB της 227 Long Range Fighter Squadron R.A.F. αναφέρει τα εξής σχετικά με την βύθιση του ισπανικού ατμόπλοιου SAN EDUARDO: «37° 10´ N / 24° 20´ E sighted caique of 100 tons on course 300 at ¾ knots. On way to attack this caique aircraft sighted m/v of 700-800 tons with a motor lorry as deck cargo forward and a saloon car as deck cargo aft on course 090° at 10 knots. The name “Espana” was painted on the bows of the vessel. Two attacks with cannon and bombs were made. The bombs fall short by 50 yards. Cannon strikes were observed on the water line and superstructure. The motor lorry caught fire and burned out. The saloon car was struck by cannon. The crew abandoned ship.»
02.07.1943 διαγραφή του SAN EDUARDO από το ισπανικό νηολόγιο

Πηγή : Απώλειες της ελληνικής ναυτιλίας κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο

www.Historisches-Marinearchiv.de 

Διαβάστε Περισσότερα